In zijn opiniestuk “Speculeer niet in het Onderwijs” in de NRC vergelijkt van haperen de crisis is het onderwijs met de oekonomische depressie van 1929. Herhaling van die gebeurtenis werd vanaf 1933 tegengewerkt door het in werking treden van de The Glass-Steagall wet. Deze wet regelt een strikte scheiding tussen banken en beleggers. Een aantal Nederlandse scholenconglomeraties stonden recentelijk op het punt om als gevolg van rampzalige beleggingen failliet te gaan. Daarom zou, net zoals in Amerika een scheiding tussen bankieren en beleggen werd ingevoerd, in Nederland het beleggen in enigerlei vorm onmogelijk gemaakt worden. (Dat de beleggingen van scholen vastgoed betroffen kwam doordat minister Hermans de schoolbesturen verbood om aandelen te kopen; hun waarde zou nu gehalveerd zijn). Volgens van Haperen moeten vanaf nu het beheer en de gebouwen weer in handen van de de overheid komen en moet de school voortaan zijn van hen die er verstand van hebben, de leraren.
Van Haperen werkt echter niet uit waarom het failliet gaan van een mislukt onderwijsconglomeraat een ramp zou zijn. Je hebt immers ook nog zo iets als creatieve destructie. Met een faillissement ben je met één klap alle dure klaplopers kwijt; de grote geldstroom vanuit de overheid naar de dure falende top van de pyramide, naar de mensen die niet aan het primaire proces deelnemen en daar nauwelijk iets aan bijdragen kun je stopzetten. Je hoeft ook geen schuldeisers tevreden te stellen. Wat een extra kapitaal om opnieuw te starten! Geef nieuwkomers in scholenland een kans en zorg dat die geen monopolies meer kunnen vormen en leerlingen of studenten tussen scholen kunnen kiezen. Zo creeer je ideale omstandigheden voor beter onderwijs. Een paar maanden geen slecht onderwijs halen de leerlingen zo in als ze daarna goed onderwijs krijgen. En latere jaargangen zijn dan helemaal goed af. Veel Nederlanders zijn boos omdat omdat Europa Griekenland en Kuprsos niet failliet hebben laten gaan en zij als belastingbetaler daarvoor moeten dokken. Wonderlijk dat die mensen niet geprotesteerd hebben tegen de reddingsacties voor failliete onderwijsconglomeraten.