In de intermediair: “Daphne van Paassen keert terug naar de universiteit waar ze zeventien jaar geleden begon aan een studie Nederlands. En schrikt. Van de schoolsheid, de gevolgen van de bachelor-masterstructuur en de basiskennis van de studenten. “
Zie: www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=716234
Reacties zijn gesloten.
Dit is overigens het eerste deel uit een serie
De komende weken op Intermediair.nl aandacht voor het onderwijs van Nederland dat constant aan verandering onderhevig lijkt. Hoe houden docenten en studenten zich staande onder de druk van eindeloze vernieuwingen en wat betekenen al die veranderingen voor de kwaliteit van ons onderwijs?
Van middenschool tot middenmaat: een overzicht van twintig jaar onderwijsvernieuwing.
We vroegen ons af of het echt zo erbarmelijk is gesteld met ons onderwijs. Daarom zijn vier redacteuren teruggegaan naar hun eigen scholen. Ze beschrijven wat er is veranderd, met als ijkpunt hun eigen herinnering.
Deel 1: de Universiteit van Amsterdam, studie Nederlandse taal- en letterkunde
Volgende week:
Deel 2: het Almende College, locatie Isala, in Silvolde, vwo
Deel 3: het Norbertuscollege in Roosendaal, vmbo/havo/vwo
Deel 4: de Dr. W. van Everdingenschool,
openbare basisschool in Bilthoven
dinsdag 13 maart 2007
www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=716213
Mijn hemel zeg, tussentoetsen
Wat is dit voor een kleuterschool geworden? Mijn eigen UvA???
Als je letteren studeert en je weet niet
wie Reve of Hermans is, wat doe je daar dan? Letteren studeren en niet weten wie Reve is, is feitelijk al voldoende om vast te stellen dat de onderwijshervormingen volkomen mislukt zijn.
En dan nog wat: er zijn 4000 bonners. Het beste boek van nederland is geworden, de ontdekking van de hemel. In de toptien geen bordewijk- ik noem maar eens een schrijver… Slechts 15000 mensen hadden gestemd. Als nu jullie ook gewoon je plicht hadden gedaan, en, zoals het hoort, hadden gestemd voor wat, zoals iedereen wel weet feitelijk het beste boek is van nederland, De Avonden, dan had ik nu niet het hoongelach van een goede kennis hoeven verduren. Hij is een Mulischiaan- en wie de nederlandse letteren echt begrijpt weet dat je, als je van Reve en Hermans houdt, niet ook de boeken van Mulisch mag lezen, hoe goed en mooi je die stiekum en eigenlijk ook vindt. Kortom, daar ben ik mooi klaar mee. Volgende keer stemmen jullie wel mee, en dan verplicht op Reve. (Hermans mag ook.) Wie niet gestemd heeft, heeft niet het recht om zich uit te spreken over het belabberde niveau van de studie der schone letteren.
Simon, shake hands
Ik was ook stomverbaasd dat dit boek en door dit geringe aantal stemmers, als eerste uit de bus kwam. Natuurlijk heb ik op De Avonden gestemd! Een tijd terug schreef ik al eens op dit forum dat er leraren Nederlands zijn die gewoon openlijk verklaren dat ze niet van literatuur houden. Ook tijdens de opleiding ben ik dit tegengekomen en de docenten reageerden er niet eens op. Trouwens, Mulisch is aardig, maar Hermans is voortreffelijk en Reve’s vroegere werk meesterlijk.
Onze grootste volksschrijver!
Collega’s, mea culpa: ik heb niet gestemd, wist niet eens dat er een verkiezing. was. Daarom heeft Reve mijn stem moeten ontberen. Slechts 18 jaar oud was ik toen ik al wist dat De Avonden het beste Nederlandse boek was. Ik zoek nog altijd naar een uitgave van De kleine neurasthenicus, dat een inspiratie voor dit meesterwerk is geweest. Misschien …. vind ik het ooit via BON?
Voor de verkiezing geldt: volgende keer beter!
Titel komt me niet bekend voor
en vind ik ook niet terug op de DBNL. Bedoel je Werther Nieland?
Ik zieteert:
[In 1963, in de Brief in een fles gevonden, schrijft Reve in een Post Memorandum: ‘Een boek schrijven over het Violet, en de Dood’ (Op weg naar het einde, p. 138). In een brief aan Carmiggelt, een jaar later, schrijft hij hierover: ‘Het is niet een door mij bedachte titel, maar een citaat uit “De Kleine Neurastenicus.” Een tussen neus en lippen gedebiteerde aardigheid (- namelijk in een interview -) is ongewild ernst geworden, want over “Het Boek van …” (etc.) zijn mij al veel vragen gesteld, hier en daar wordt het al bij de erkende boekhandel besteld en ik vrees dat er niets anders opzit, dan dat ik het ga schrijven: de mens wikt, God beschikt’ (Kronkel).
En inderdaad bestaat er een boekje, in 1922 in eigen beheer uitgegeven, dat de fraaie titel De kleine neurasthenicus draagt. In De avonden leest Frits van Egters in: De kleine zenuwlijder, handleiding tot een fatsoenlijk leven. Het boekje van de heer H.G. de Cock is getiteld: De kleine neurasthenicus. Beknopte handleiding tot een ordentelijk leven.]
Dank Simon
Weer iets geleerd. In het Letterkundig Museum in de collectie? Of de KB?
Fritzi dit ‘zietaat’ komt uit de DBNL
en het idee om daar te zoeken had ik van jou gepikt 😉
zietaat komt uit: Kort Revier. Gerard Reve en het oordeel van zijn medeburgers
Klaus Beekman en Mia Meijer, te vinden op de dbnl.
Ja, ik zag het. Ik probeerde de titel
te vinden via www.antiqbook.com. Ik wilde je verrassen, maar het is niet gelukt, helaas.
Ziehier
Ziehier
heerlijk
Reve op de vroege morgen.
Schrijvers worden misbruikt
Ik miste Bob den Uyl in de Top-10; mijn leesplezier heb ik een half jaar na mijn boekenlijsttrauma op de middelbare school hervonden met het boek “Schrijvers worden misbruikt”. Oeps, dat is natuurlijk geen literatúúr! Bij afwezigheid van Den Uyl vond ik Voskuil’s Bureau een prima alternatief, en dáár heb ík dus op gestemd. Waarschijnlijk tot Voskuil’s eigen grote opluchting is hij niet de winnaar geworden…