Uit de Volkskrant: “Op tal van universiteiten en hogescholen hebben de knapste koppen het eerstejaarsprogramma zwaarder, dwingender en een enkele keer leuker gemaakt. Miljoenen worden hieraan besteed, allemaal met als doel om de idioot hoge uitvalcijfers in het hoger onderwijs nu eindelijk eens omlaag te krijgen. En om de studenten sneller naar hun diploma te jagen.”
Lees het hele artikel HIER (klik)
!!!
Hoe meer herkansingen, hoe slechter de prestaties
perverse prikkel blijft bestaan
De maatregelen die de verschillende universiteiten genomen hebben om de propaedeuse te verzwaren zullen de kracht van de perverse prikkel dat de universiteit voor het daaropvolgende onderwijs per uitgereikt diploma betaald wordt verzwakken maar niet weghalen. Of intensieve begeleiding en disciplinering die prikkel ook verzwakken is niet zeker. De studenten zullen toch eens los moeten worden gelaten. Seger Weehuizen
begeleiding leerlingen en studenten is steeds toegenomen
Studenten en leerlingen van nu worden veel en veel intensiever begeleid dan “in mijn tijd”. Op de universiteit was de begeleiding erg beperkt. Ik herinner me twee gesprekken met een decaan: in mijn eerste jaar en voor mijn kandidaats en had zelf beslist niet behoefte aan meer gesprekken. Nu zijn er op het HBO allerlei vormen van tutor gesprekken en studieloopbaanuren en zijn er in plaats van college’s klassen en groepen. Al die begeleidingstijd moet ergens vandaan komen, zowel voor studenten, die worden opgezadeld met pops en reflectieformulieren, als voor de docenten die in plaats van wiskude nu tutoruren verzorgen. Ik ben iedere keer weer verbijsterd dat onze zelfsturende student zoveel begeleiding nodig heeft, terwijl ik vroeger op de universiteit een grote vrijheid had in de keuze van de modules en het moment waarop ik die wilde doen.
De studenten vroeger werden als volwassenen behandeld en waren zelf verantwoordelijk. De studenten nu worden als kleuters behandeld, maar mogen zogenaamd zelf leerdoelen bepalen en zelf sturen. En dat hele circus is al vanaf de basisschool aan de gang, maar heeft niet geleid tot zelfstandiger leerlingen.
Hoe meer begeleiding ze krijgen, hoe onzelfstandiger ze worden en hoe minder tijd er over blijft voor het vak waar het om gaat.
Verantwoordelijkheid en verschoolsing
Het lijkt mij persoonlijk een ware hel om nu student te zijn. Ik kon twee studies combineren omdat de colleges niet verplicht waren. Dat zit er nu niet meer in. Je moet 80% van de colleges komen opdagen, omdat je zogenaamd je tentamen niet zou halen als je niet aan het handje gehouden wordt. Ik zou denken: als iemand zijn tentamens niet haalt tenzij hij angstvallig aan het handje gehouden wordt, hoort ie niet op een universiteit thuis.
Maar inderdaad, opleidingen krijgen geld voor elke afgestudeerde. Aan het handje houden loont.
boontje komt om zijn loontje?
Heerlijk, zo’n artikel.
In het Voortgezet Onderwijs heeft men de leerling fasegewijs verzelfstandigd; ondertussen moet men in het hoger en wetenschappelijk onderwijs alsmaar nieuwe initiatieven bedenken om de studenten bij het handje doorheen het studiepunten-pretparadijs te geleiden.
En daarbij bezigt men dan nu, ten teken van de terugkeer van het arbeidsethos, die straffe toon: “nu, jongens en meisjes, nu moeten jullie echt niet denken dat het hier een zuipfeest blijft. Heus, hoor, nu gaat het echt, echt, echt, heeeeeeeeel serieus worden.”
’t Maakt de druilerige zondag weer goed.
Dr. W.W.
7 september 2008