Plasterk kan volgens het NRC/Handelsblad tevreden zijn. Bij de invoering van de gratis schoolboeken riep hij het onderwijs op minder afhankelijk te worden van de educatieve uitgevers en zelf materiaal te ontwikkelen. Dat is precies wat er nu gebeurt o.a. in het literatuur- en leesonderwijs. En daar niet alleen. Omdat de leraren wel moeten. De methoden die er zijn, sluiten niet meer aan bij wat de leraren in hun lessen doen.
De krant zegt het en ik merk het in mijn omgeving.
Reacties zijn gesloten.
Websites…
….worden opgezet en cd’s worden uitgewisseld.
Eén website was pas een maand als proef online en meer dan 1000 docenten hadden zich al geregistreerd.
Vraagtekens bij ‘zelf lesmateriaal maken’
Ik ben sceptisch over dat ‘eigen materiaal maken’. Wat ik voor mijn vak (Nederlands, dus juist ook literatuur en lezen) op scholen aantref, *naast* een bestaande leergang of in plaats daarvan, vind ik een mengsel van hooguit 20% geslaagd en authentiek ‘eigen werk’, dat voor een beperkt aantal lessen of een enkel vakonderdeel is bedoeld; daartegenover 20% onbruikbaar broddel- of hobbywerk met evidente onzin gelardeerd; en daar tussenin 60% jatwerk, waarbij de kopieermachine en bestaande leergangen goede diensten hebben bewezen, maar waarbij vaak lukraak is geselecteerd en het geheel wordt afgewerkt met een nietje.
Ik twijfel er niet aan dat *sommige* docenten in staat zijn om goed lesmateriaal te schrijven. Wel denk ik dat aanzienlijk meer docenten zich geroepen voelen dan er uitverkoren zijn. En dat iedereen het tijdsbeslag onderschat dat het schrijven en verbeteren van goed, bruikbaar, authentiek lesmateriaal kost. Je doet het er niet zomaar ‘bij’, en een schoolleiding die je een lullig taakuur geeft om in een jaar tijd materiaal te schrijven dat een schoolboek moet vervangen, wordt eerder door een financieel motief gedreven dan door kwaliteitsbewustzijn.
Ook bij het rücksichtslos schrappen van de in een kwade reuk staande werkboeken zet ik een vraagteken. Want naast zinloze zijn er ook zinvolle en tijdbesparende werkboeken. Ja, van vakleraren mag gevraagd worden serieus te taxeren of een werkboek meerwaarde heeft. Maar de beslissing komt deze vakleraar toe, niet de door bezuinigingsdrift getroffen conrector.
Schoolboeken zijn extreem goedkope leermiddelen. Vergeleken met de kosten van de docent en het schoolgebouw annex de faciliteiten zijn de kosten per leerling van schoolboeken een schijntje. Leerlingen brengen zeer veel uren per jaar door met hun schoolboeken op de bank of thuis op tafel. Onze leerlingen verdienen daarom de beste kwaliteit (ook al als tegenwicht tegen zwakke leraren). Of dat nou duur is of goedkoop.
Precies: lesmateriaal schrijven is een vak apart!
Dit keer ben ik het geheel eens met Couzijn: lesmateriaal schrijven is een echt vak apart, waarvoor je vooral rust en tijd moet nemen. Dat hebben leraren vrijwel nooit. Natuurlijk kun je best tussendoor eens een oefening extra, of een informatieve tekst schrijven, maar dan praten we niet over een methode. Juist dat zou kenmerkend moeten zijn voor goed onderwijs: een doordachte opbouw, een systematiek waarmee elk aspect van het vak op zijn tijd behandeld wordt. Geen hap-snapwerk.
Natuurlijk zijn er docenten die dit kunnen (ik reken mezelf ertoe). Ze genieten wat mij betreft voor het ontwerpen van een methode zelfs de voorkeur. Echter: een goede docent is niet automatisch een goede methodeschrijver. En dan heb ik het nog niet eens over de schokkende spelfouten die dan toch wel vaak voorkomen.
NRC gaat er uitgebreid op in…
…in het artikel van gisteren met de verkeerde titel ‘Lol in lezen terug naar school’.
Daarin komen juist een aantal neerlandici aan het woord.
De methodes die er voor het vak zijn, sluiten niet meer aan bij wat leraren in hun lessen doen. En dus beginnen die leraren voor zichzelf.
Over de website Lezenvoordelijst.nl, Leesadviezen.nl, Literatuurgeschiedenis.nl, en andere zaken…..
NRC gaat er zwaar beperkt op in
“NRC gaat er uitgebreid op in”?? NRC gaat er zwaar beperkt op in.
Ten eerste zal geen docent wiskunde, scheikunde, aardrijkskunde, economie, Frans of Klassieke Talen na lezing van het artikel een jota wijzer zijn geworden over de kwestie of ‘zelf lesmateriaal maken door docenten ter vervanging van het schoolboek’ een zinnige optie is.
Ten tweede worden in het NRC-artikel maar drie websites belicht die iets met literatuuronderwijs te maken hebben, een domein dat slechts een kwart tot een derde van het schoolvak Nederlands uitmaakt. Zelfs al zouden die websites dat onderdeel kunnen vullen – wat ik hevig betwijfel – dan ligt nog tweederde of driekwart braak.
Ten derde zijn websites maar websites, geen onderwijs, geen leerplan, geen leerlijn. Geef tien docenten een website, en ze bouwen er tien totaal verschillende vormen van onderwijs omheen. Gelukkig maar: de factor ‘docent’ maakt nog verschil. Een vreemde suggestie van NRC: men doet voorkomen alsof Dirksen, Witte en Slings een alternatief bieden voor een goed schoolboek. Alsof je in het vwo drie bovenbouwjaren lang de leerlingen maar het web op hoeft te sturen (‘grasduinen’ zegt het artikel) om goed onderwijs te krijgen.
Ik ben persoonlijk betrokken bij een van de drie genoemde websites. Geloof me: we hebben niet voor ogen de docenten het schoolboek uit zijn hoofd te praten. We vullen een lacune die schoolboeken laten liggen, meer niet.
Vergeten wordt dat vooral de zwakke leraren (en hun aantal wast) veel steun hebben aan een goed schoolboek – hun leerlingen dus ook. Een goed boek kan zwaktes van de docent compenseren. Te gemakkelijk denken we dat elke leraar zo’n boek wel bij elkaar kan Googlen.
Voorlopig moet de eerste gratis, al of niet gesubsidieerde website die succesvol het schoolboek vervangt, nog het licht zien. Voor niets gaat alleen de zon op (Nederlands spreekwoord).
docent
“Voorlopig moet de eerste gratis, al of niet gesubsidieerde website die succesvol het schoolboek vervangt, nog het licht zien. Voor niets gaat alleen de zon op (Nederlands spreekwoord).” (aldus couzijn)
Je bedoelt ongetwijfeld (?) jouw eigen vakgebied. Voor de exacte vakken en de (vreemde) talen zijn er sites genoeg die de schoolboeken overtreffen Net als bij een schoolboek is het onder het hoofdkussen leggen niet genoeg. Er is nog iets nodig : de docent.
Docenten die niet in staat zijn een goed boek bij elkaar te googelen verdienen de status van docent niet. (Overigens kun je ook in de bibliotheek ( in de boeken) googelen)
Is het Web de vader van de gedachte?
HB2944 schreef:
>Je bedoelt ongetwijfeld (?) jouw eigen vakgebied.
Klopt, ik verbeeld me niet op de hoogte te zijn van de kwaliteit van webdidactiek voor alle andere schoolvakken.
>Voor de exacte vakken en de (vreemde) talen zijn er sites genoeg die de schoolboeken overtreffen.
Mag ik aannemen dat dit ‘overtreffen’ voorlopig nog op particuliere percepties is gestoeld? Of *blijken* de leerlingen het een stuk beter te doen dan vroeger met een boek?
Let wel: ik ben geen gelovige boekfanaat. Beter is beter. Maar ook hier geldt: meten is weten, gissen is missen.
>Net als bij een schoolboek is het onder het hoofdkussen leggen niet genoeg. Er is nog iets nodig : de docent.
Daarover zijn we het 100% eens.
>Docenten die niet in staat zijn een goed boek bij elkaar te googelen verdienen de status van docent niet.
Maar krijgen die status wel, wijd en zijd. Voor hen is een goed boek met een kaft er om heen dan ook een nuttig attribuut.
Voortreffelijke sites
Sites die hele schoolboeken / studieboeken overtreffen? Ik ben docent natuurkunde; ben uiteraard bekend met verschillende sites waar animaties worden vertoond. Voor oefenopgaven hoef je het net niet op, voor een uitgebalanceerde theorie ook niet; proeven in het echt vind ik altijd mooier dan proeven op filmpjes. Blijven over de leuke animaties, en misschien de filmpjes van proeven die je onmogelijk in het klaslokaal zou kunnen doen.
Hoe die leuke animaties de systematiek, de rust en het evenwicht van een goed schoolboek zouden moeten overtreffen is mij een raadsel. Kunt u dat nog even uitleggen?
Let op
Voor handige leerlingen en studenten.