Ik geniet van mijn wekelijkse uitje naar de boekhandel.
Daar blader ik de nieuwste boeken door in de hoop dat een enkele zin mij treft en voldoende is dat boek te kopen. Dat laatste gebeurt de laatste tijd steeds minder, niet omdat ik blasé ben of steeds kritischer wordt, maar omdat er maar weinig zinnen en boeken zijn die er voor mij uitspringen.
Vanaf vandaag weet ik hoe dat komt, dankzij een artikel in NRC/Handelsblad.
Steeds meer uitgevers gaan voor de verkoopcijfers. Omdat de Engelstalige en Amerikaanse markt de grootste is, worden manuscripten daarop aangepast. Met andere woorden, schrijvers of anders wel de uitgevers worden gedwongen de menukaart aan te passen aan de klant. Zo wordt er net als in de filmindustrie het aantal criteria waaraan een boek moet voldoen van te voren vastgesteld: de schrijfstijl, niet te diepzinnig, niet al te veel moeilijke woorden, voldoende sex, drugs en rock & roll, en vooral de interesses van de doelgroep. Gaat het boek over Holland, Frankrijk of China, dan moet er wel voldoende couleur locale in aanwezig zijn, waardoor zo’n boek weer voor het eigen lezerspubliek onverteerbaar dreigt te worden.
De schrijver van het artikel noemt dat de internationale taal, of stereotypen van de internationale literatuur. Om internationale roem te vergaren passen schrijvers zich noodgedwongen daarop aan.
Reacties zijn gesloten.
@ hals- dezelfde boeken
Ja, en..? Wat heeft dit met beter onderwijs te maken? Of is het slechte onderwijs, m.n. door de linkse kerk hieraan schuldig? Dit heet gewoon marktwerking en daar ben jij toch niet op tegen?
Over deze kronkelredenering….
…moet ik wel even nadenken.
wegwerproem
De roem van die zich aanpassende schrijvers zal maar van beperkte duur zijn. Hoogstens lang genoeg om een plezierig leven te leiden (lijden is hier niet van toepassing). Je hebt natuurlijk wel dat in een bepaald tijdvak een bepaalde schrijfstijl bij schrijvers dominant is en schrijvers die daaraan meedoen voor zeer lange tijd beroemd worden maar dat zijn geen schrijvers die proberen om zich aan hun lezers aan te passen.Se
ger Weehuizen