Afgelopen jaar is haarscherp duidelijk geworden dat ons rekenonderwijs onvoldoende functioneert.
Nu het probleem in zijn volle omvang zichtbaar is, kun je je afvragen: hoe is het zover gekomen? Maar ook: wat doen we eraan?
Het eerste is vooral van belang om te voorkomen dat we dezelfde fouten opnieuw maken; niet om ‘schuldigen’ te straffen.
De twee grootste fouten waren m.i. (1) minachting voor het ‘vak’ rekenvaardigheid en (2) een onjuiste opvatting over hoe kinderen leren.
De minachting voor het vak blijkt al uit de denigrerende benaming ‘mechanistisch cijferen’ voor optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen. En wat te denken van: ”Waarom zouden kinderen nog moeten leren rekenen als rekenmachines zijn?”. Als een vaardigheid zo wordt neergezet dan kun je er trots op zijn dat je hem niet hebt. We vragen ons toch ook niet af waarom je een kind leert lopen als het zich later toch op wielen verplaatst? Het punt is dat het hier gaat om basisvaardigheden. Die zijn voor iedereen waardevol. Onder alle omstandigheden. Als je niet kunt rekenen doe je ook niets met een rekenmachine. Net zo min als je kunt fietsen zonder evenwichtsgevoel en coördinatie die je leert bij het lopen.
De tweede fout is het centraal stellen van het vermeende gemak en comfort van de leerling: die moest kunnen kiezen uit meerdere ‘oplosstrategieën’, hoefde geen geestdodende tafels uit het hoofd te leren, geen mechanistisch cijferwerk uit te voeren. Oefening, inspanning en denkdiscipline waren ouderwetse martelingen. Een direct gevolg van dit clientalisme is, paradoxaal genoeg, dat de leerstof juist moeilijker werd voor de meeste leerlingen, vooral de zwakkeren.
Ondertussen is het gevaar levensgroot dat we blijven steken in een strijd tussen realisten en traditionalisten: stellingen worden betrokken, er wordt gediscussieerd en de vermeende voor- en nadelen worden breed uitgemeten. Maar er gebeurt helemaal niets!
Moeten we geduldig wachten tot alle huidige bobo’s van gerenommeerde instituten met pensioen zijn? Of gaan we gluren bij de buren? Het kan trouwens niet anders of er lopen momenteel in Nederland genoeg mensen met uitvoerbare plannen om ons rekenonderwijs te verbeteren. Misschien wordt het tijd voor een serieuze inventarisatie en evaluatie?
Reacties zijn gesloten.
BRON
BON organiseert een rekenconferentie.
Er gebeurt wel degelijk wat
BON organiseert op 22 November een rekenconferentie. Daar zullen alternatieven voor het realistisch rekenen worden aangeboden. Hopelijk is er dan ook al het begin van een nieuwe rekenmethode te zien. Een beproefde rekenmethode die niet is gebaseerd op het realistisch rekenen.
Ik denk dat dat een heel erg duidelijk begin is. Ook is het advies van de commissie Meijerink door de politiek overgenomen. Daarin zijn in ieder geval standaarden afgesproken waar leerlingen op verschillende momenten in hun schoolloopbaan aan moeten voldoen.
Je moet niet vergeten dat dit bijna de eerste werkelijk serieuze en krachtige kritiek is die het realistisch rekenen krijgt. Eerdere criticasters is het nooit gelukt om zoveel aandacht te krijgen als nu het geval is.
Allemaal te langzaam en te laat, maar er gebeurt wel degelijk veel. Ik noem nog de beslissing van de staatssecretaris over de nieuwe profielen en de invulling van de wiskunde daar in. Ook daar is het advies van Jan van de Craats gevolgd op een paar essentiële punten.
Persoonlijk denk ik dat de gevestigde orde in de rekenwereld wat zenuwachtig begint te worden. Men wordt duidelijk opgeschud en laten we hopen dat dat voor hun aanleiding is om zelf ook wat kritischer te gaan nadenken over hun producten. Ik persoonlijk ben er niet op uit om die mensen af te serveren. Het lijkt me beter dat ze wat uit het harnas komen. Dan mogen er ook best verschillen blijven. Graag zelfs. Maar geen monopolies meer. Dat is echt rampzalig geweest (en nog, we zijn er nog niet)
Niet om de schuldigen te sraffen
De mensen die het klaargespeeld hebben om het realistische rekenen algemeen in te voeren hadden minachting voor het ‘vak’ rekenvaardigheid en een onjuiste opvatting over hoe kinderen leren en hebben geëxperimenteerd met het maximale aantal kinderen, namelijk alle. Deze onvoorzichtigheid en hun blijkbaar ongefundeerde opvattingen over het leren rekenen hebben het onderwijs en veel kinderen daarom onnodig veel kwaad gedaan. Ligt het dan voor de hand om de schuldigen niet te willen straffen?
Seger Weehuizen
Reactie jj
mark79: Dank voor je opmerking. Ik was niet op de hoogte van de BON-rekenconferentie en de inhoud daarvan. Ware dat wel zo dan had ik niet gesteld dat er helemaal niets gebeurt. Helemaal gerustgesteld ben ik nog niet. Er kan nog een lange weg liggen tussen een conferentie en het in de praktijk brengen van goed rekenonderwijs.
Laten we ook vooral niet vergeten dat de belangrijkste fout van het realistisch rekenen is terug te voeren op haar pretentie een opvatting te bieden over de plaats van rekenen en kinderen in deze tijd. Kort gezegd: Realistisch rekenen is een ideologie. En ideologieën monopoliseren. Vaak met de beste bedoelingen. Marx en Engels waren oprechte idealisten. En niemand twijfelt aan de integriteit van Hans Freudenthal. Maar: jeder Ütopie führt zum Teufel. Wat ik probeer aan te geven is: loop niet te ver voor de muziek uit. Beoordeel methoden op hun effectiviteit, op hun bewezen praktisch nut; dat ze geïnspireerd zijn op verheven doelstellingen zegt niets.
malmaison2: ik vind je standpunt heel begrijpelijk maar ben het er niet mee eens. Enerzijds denk ik dat veel ‘realisten’ zonder zich dat te realiseren hebben meegewerkt aan een verkeerd systeem. Hun kan dus geen boze opzet worden verweten, hooguit naïviteit. Maar bedenk wel: die naïviteit was ook wel erg wijd verbreid, van 2e kamer tot onderwijsinspectie. Een ander aspect is dat we verder moeten met alle mankracht die te mobiliseren is. Iran zou veel sneller stabiel en opgebouwd zijn als Bush niet alle foute militairen had ontslagen.
1945: zoals gewoonlijk: wijze woorden waar ik me volledig in kan vinden.
Irak?
G.W. Bush haalt ze ook af en toe door elkaar, maar ik neem aan dat je Irak bedoelt en niet Iran….
Juiste aanname…
…verkeerde vergelijking. Sorry.
Persoonlijk vind ik ook niet
Persoonlijk vind ik ook niet dat er per se gestraft moet worden. Wat ik wel zorgelijk vind is dat het FI direct de hakken in het zand zet wanneer er kritiek op realistisch rekenen wordt geuit. Wellicht is het FI gebaat bij een nieuw onderzoek waarin ze kunnen zeggen dat het inderdaad niet helemaal is uitgepakt zoals ze wilden en weer iets nieuws kunnen introduceren.
Zelf heb ik, januari 2008 al, met o.a. het artikel ‘Waarom Daan en Sanne niet kunnen rekenen’ van Jan van de Craats, geprobeerd een evaluatie van het rekenonderwijs op de basisschool van mijn kinderen te bewerkstelligen. De eerste reactie was daar dat vakinhoudelijke zaken niet via de MR kunnen worden besproken. Na aandringen lijkt er nu toch wat meer beweging te komen.
Welkom op dit forum
Coach. Als ik het goed begrepen hebt bent u een betrokken ouder. Daar kan BON er nog van gebruiken. Men zegge het voort.
Bondscoach
Enne…. bondscoach: betrokken ouders zijn straks ook zeer welkom op de BON-rekenconferentie (22 november). Zegt het voort!
Weet nog niet waar ik mij
Weet nog niet waar ik mij kan aanmelden :). Een van de dingen die ik gedaan heb is de docent uitnodigen om (eventueel samen met mij) naar deze rekenconferentie te gaan. Daar wil ik graag een zaterdag aan besteden.
Aanmelden via de BON site
Beste Bondscoach, de aanmelding voor de Rekenconferentie zal vanaf begin oktober via de BON website mogelijk zijn.