Het kabinet zal de norm voor het aantal lesuren op middelbare scholen niet verder versoepelen. Wel komt er een overleg met leerlingen en scholen over welke schoolactiviteiten binnen deze norm vallen. Dat heeft onderwijsminister Ronald Plasterk vandaag gezegd.
Begin deze week kwam staatssecretaris Marja van Bijsterveldt van Onderwijs met de scholen in het voortgezet onderwijs overeen dat 40 van de 1.040 verplichte lesuren niet langer voor iedere leerling hoeven te gelden. Het akkoord betekent dat buitenschoolse activiteiten zoals toneelles gaan meetellen voor de norm. Daarmee wordt het voor scholen gemakkelijker aan de norm te voldoen. In overleg met scholen en leerlingen zal verder worden uitgewerkt aan welke criteria de activiteiten moeten voldoen.
Ongeveer 15.000 scholieren lieten eerder vandaag met een demonstratie op het Museumplein weten dat zij de versoepeling niet ver genoeg vinden gaan. Zij eisen een nieuw standpunt van het kabinet met een verdere versoepeling.
‘Dat hebben we al gedaan’, stelt Plasterk. ‘Met een uurtje extra maatschappijleer weet iedereen dat het akkoord van Van Bijsterveldt een kabinetsstandpunt is’, geeft hij de scholieren mee. Het minimumaantal uren in de norm is nodig om leerlingen voldoende bij te brengen, aldus Plasterk.
De minister geeft zijn complimenten aan de organisator van de demonstratie, het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (LAKS). ‘Het is goed dat scholieren betrokken zijn bij het onderwijs en daarvoor de straat opgaan. Het is allemaal prima verlopen’, aldus de minster.
(Bron: ANP)
Ook gij, Plasterk?
Het lijkt er dus op dat zelfs een (vermeend?) intelligent man als Plasterk er weinig van schijnt / lijkt / blijkt (kruis het juiste werkwoord aan) te begrijpen?
Ik geef hem nog het voordeel van de twijfel.
Het kan zijn dat de minister, net als sommige andere schrijvers in dit forum, inziet dat niet het grote aantal uren het probleem is, maar de manier waarop scholen daar uit zuinigheid invulling aan geven. De urennorm is ingesteld omdat bleek dat op sommige scholen zo weinig lesgegeven werd dat ze door ouders voor de rechter gesleept moesten worden. Ik heb hoop dat de minister wegen zoekt om ervoor te zorgen dat schoolbesturen niet hun toevlucht in “ophokken” kunnen zoeken, maar 1040 uren goed lesgeven moeten verzorgen.
Groet,
Paul Huygen
Onzin verkopen is of dom, of slecht. En Plasterk is niet dom.
Hals citeerde: “Het minimumaantal uren in de norm is nodig om leerlingen voldoende bij te brengen, aldus Plasterk.”
Van een onderwijsminister met een dergelijke wetenschappelijke statuur vind ik zo’n uitspraak die nergens op gebaseerd is en waar een enorme lading empirisch tegenbewijs voor bestaat, schokkend. Misleidend. Bedrieglijk. Ik kan me niet voorstellen dat Plasterk ineens in een papegaai is veranderd die nakakelt wat zijn ambtenaren hem voorlispelen. Het moet de corruptie van de macht zijn.
En geen journalist die het hem vraagt: hoe komt u daar nou bij, minister Plasterk. U weet toch ook wel dat dat niet klopt?
Al geef je leerlingen nog 100 verplichte beunhaasuren erbij met vage inhouden, vage toetsen en vage normen zoals nu, dan volstaat dat nog niet om “leerlingen voldoende bij te brengen”.
Daarvoor zijn veel ingrijpender maatregelen nodig. En die neemt niemand. Treurig, vooral voor de leerlingen.
Dansende poppen
Zelfs als Plasterk (wat ik hoop) andere ideeën heeft over die 1040-urennorm kan hij daar niet zo maar even voor de camera mee komen.
Als hij zijn staatsecretaris afvalt zijn de poppen meteen aan het dansen. En dan moet hij of zijn staatssecretaris volgende week diep door het stof, want de pers en de oppositie laten dat niet zomaar voorbijgaan.
Het is te hopen dat er een paar partijen bij zinnen komen en in januari een verandering forceren.
Dan kan Plasterk zonder kleerscheuren misschien meer bereiken dan als hij nu openlijk zijn eigen mening had gegeven.
Misschien ben ik wel veel te optimistisch, maar dat liever dan cynisch.
Geef de politica wat haar toekomt
Als het puur politiek is dat hem hier drijft, laat hem dan een politieke uitspraak doen als “Als minister volg ik in deze kwestie het oordeel van mijn staatssecretaris”. Dan dansen er geen poppen, houdt Plasterk zijn kruit droog en verspreidt hij tenminste geen leugens die anderen weer voor waar houden en waar de staatssecretaris dan weer mee wegloopt.
de wetenschapper vindt de politiek maar saai, vrees ik soms
Plasterk is een wetenschapper en is gewend te werken in een omgeving waar waarheidsvinding prioriteit heeft, waar je op grond van argumenten tot beslissingen komt.
Een omgeving waarin je na weken uitputtend overleggen besluit om een commissie in te stellen die de ontslagregeling moet onderzoeken (ik noem maar een dwarsstraat) is niet bijzonder inspirerend en enkel geschikt voor vergadertijgers.
Ik kan me niet indenken dat Plasterk er zo eentje is. Hij werkt nu met allemaal mensen om hem heen die veel minder slim zijn dan hijzelf is, maar waar hij ongelooflijk rekening mee moet houden vanwege coalitie akkoorden, machtsspelletje of welke onderdelen van het “politieke vak” dan ook.
Het moet een beetje lijken op het werk dat velen van ons doen als we weer eens een keer in een vergadering tegengas geven aan onzinvoorstellen en we keer op keer merken dat gelijk hebben en gelijk krijgen echt twee verschillende zaken zijn.
Ik hoop dat hij het uithoudt. Voor ons is het catch 22. Wil je een intelligente minister, dan wordt hij gestoord in het politieke getouwtrek en wil je iemand die juist daar stevig is, dan zou hij wel eens minder slim dan gewenst kunnen zijn.
De ultieme oplossing is natuurlijk zoals bij die geniale serie “yes minister” waarin de in rang ondergeschikte maar slimmere de minister stuurt.
Vastgebakkenheid
Het zou mooi zijn als er meer wetenschappelijk naar het onderwijs gekeken wordt.
Gewoon oorzaken en gevolgen, hypotheses toetsen, de tijd nemen voor je een mening hebt, meningen durven aanpassen naar aanleiding van nieuwe gegevens, enz.
Daarvoor is dan ook een staatssecretaris nodig met dezelfde wetenschappelijke houding.
En zonder de vastgebakkenheid aan ooit ingenomen maar slecht onderbouwde partijstandpunten.
Zouden we het nog meemaken?
Ik blijf het hopen, en in blijf nog een tijdje accepteren dat Plasterk niet alles zegt wat hij denkt.