Oei. Een hele rits maatregelen, die zeker een positief effect zullen hebben op het kwantitatief lerarentekort. Maar de exodus van jonge academici zou weleens onverminderd kunnen doorgaan.
Reacties zijn gesloten.
Oei. Een hele rits maatregelen, die zeker een positief effect zullen hebben op het kwantitatief lerarentekort. Maar de exodus van jonge academici zou weleens onverminderd kunnen doorgaan.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
OK …
Ik ga mij maar eens wat meer oriënteren op de arbeidsmarkt …. buiten het onderwijs.
Op dit punt ben ik
zo langzamerhand ook weer aanbeland. En zo zullen er meer denken, ook jongere collega’s. Ik voorspel dat we binnen een jaar tegen een gigantisch lerarentekort aankijken, dat op deze manier niet is teruggedrongen. Zelf ben ik niet bereid om langere werkweken te maken. Ik ben bereid daarvoor de straat op te gaan.
Niet bereid
Nee, ik ben inderdaad ook steevast twee dingen niet van plan: nieuwe mensen op te leiden en langer te werken (eerder minder).
Gouden tijden breken aan
“Leraren die een hogere opleiding volgen, veel praktijkervaring hebben of goed presteren moeten hiervoor extra beloond kunnen worden.” *Lees verder…*
Wat wil je nog meer ?
Wat ik nog meer wil
Leidinggevenden die ‘goede prestaties’ met gezag en deskundigheid kunnen beoordelen. Geen types die achter een onbewezen ideologie aanhollen. Als zij onze goede prestaties moeten gaan beoordelen kunnen we helemaal wel inpakken.
nieuwe mensen opleiden
Dag simon, is het niet wat onprofessioneel om vooraf te stellen dat je geen nieuwe mensen wilt opleiden? Laat ik dit even wat toelichten.
In het verleden is wel eens voorgesteld om een klein aspect van carriereontwikkeling van docenten in te voeren door de rol van de docent binnen een sectie te varieren. Voorbeelden waren
– beginnende docenten worden ontzien in tijd en worden begeleid door ervaren docenten
– bij het inhoudelijk en didactisch beleid is er een voortrekkersrol voor de ervaren docenten (voorbeeld in mijn vakgebied: omgaan met nieuwe vakken als Wiskunde D, met aansluitingskwesties, met contacten met het HO, junior colleges e.d.)
Ik denk dat veel scholen dit soort dingen in meer of mindere mate al doen. Mij lijkt zo’n verdeling van taken uitermate verstandig. is het dan niet wat onconstructief, en misschien ook onprofessioneel, om daar niet aan mee te willen doen? Of zie ik hier iets over het hoofd?
Hoezo
beginnende docenten ontzien?
Is dat goed voor ze?
Ontzien in tijd
Mark Peletier schrijft: ontzien in tijd, Leo. Want het is toch wel een zware job, in het begin.
ontzien in tijd
Excuus voor de – inderdaad – wat verwarrende woordkeus. Ik bedoel dat beginnende docenten bij dezelfde formele baanomvang minder uren voor de klas staan. Dergelijke inwerktrajecten zijn bijvoorbeeld in Frankrijk standaard, en buiten het onderwijs in Nederland ook. Zeker als je het combineert met een goede begeleiding in die inwerkperiode kan het heel veel uitmaken.
Goedemorgen Mark!
Je schrijft: [Dag simon, is het niet wat onprofessioneel om vooraf te stellen dat je geen nieuwe mensen wilt opleiden?] en ook: [Mij lijkt zo’n verdeling van taken uitermate verstandig. is het dan niet wat onconstructief, en misschien ook onprofessioneel, om daar niet aan mee te willen doen? Of zie ik hier iets over het hoofd?]
Over een ding kunnen we het eens zijn: dat is nogal halsstarrig.
Of het onprofessioneel is, is een discussie op zich. Dit is een ‘glibberig’ woord. Er zijn mensen die het onprofessioneel vinden om niet voluit mee te doen met de onderwijsvernieuwingen: ik ben inmiddels al vele malen als ‘onprofessioneel’ bestempeld. Heb extra bijscholing niet willen volgen, ik heb de cursus complimentjes-maken vermeden, enz.
Je vraag is dus hopelijk niet serieus: je bedoelt te vragen: vindt je het geen redelijk systeem dat oudere, ervaren docenten, jongere collega’s helpen? -Inderdaad, dat klinkt zeer redelijk. Desondanks voel ik me niet geroepen er aan mee te doen. Waarom niet?
Ik zal het je onomwonden zeggen: ik doe het voor schaal 12, anders niet. Ik koppel het direct aan de vraag: wat staat er tegenover. Wat dat betreft ben ik niet meer zo’n idealist.
imago
Dag simon, goedemorgen 🙂
Als BON denken we regelmatig na over imago. Om allerlei redenen is dat nodig, niet het minst omdat de onderwijsdiscussie voor een groot deel op beeldvorming gevoerd wordt (in plaats van inhoud).
Met onze kinderen (3 en 5) hebben we regelmatig een discussie die me als analogie te binnen schiet. Dochter (5) vraagt ‘mag ik een toetje’? In het begin zouden we misschien zeggen (op semi-boze toon) ‘eerst je bord leegeten’. Nu zeggen we (op hoogst vriendelijke toon) ‘natuurlijk, zodra jij je bord leeggegeten hebt!’
Als je mij vraagt wat ik van een simpele weigering vind, dan vind ik (het spijt me voor jou) dat inderdaad onprofessioneel. Mijn moeder leerde mij lang geleden: als je wilt dat ze je als een X behandelen, dan moet je je als een X kleden en als een X gedragen. Voor X kun je alles invullen. Als je wilt dat je als een professional wordt behandeld, een professional in de goede zin van het woord, iemand die zelf de verantwoordelijkheid draagt voor zijn werk, die daarin onafhankelijk opereert van zijn omgeving – dan moet je je ook zo gedragen.
Ik zou zeggen dat je een mogellijkheid laat liggen, net als wij met onze kinderen vroeger, om exact dezelfde boodschap in een constructieve en professionele manier te brengen. Mijn suggestie: Zeg dat je bijzonder graag je verantwoordelijkheid als senior-docent (of verzin een andere naam) wilt nemen, jonge honden wilt begeleiden in hun inwerkperiode, en dat daar uiteraard een bijbehorende inschaling bij hoort. Klaar! Imago, houding, en positie alledrie positief – en misschien vinden ze jou op een dag ook nog die schaal 12 waard.
De trein van 8:17 naar Amsterdam Amstel
Jarenlang had ik die trein. Overvol. De eerste tijd gedroeg ik me als een X. Liet mensen netjes uitstappen en voelde me eigenlijk ook “te mooi” om te gaan vechten om een zitplaats. Dus: staan die 25 minuten.
Op een gegeven moment had ik besloten om eerste klasse te gaan reizen. Woon-werk verkeer wordt nauwelijks vergoed, maar je wilt toch fatsoenlijk op je werk aankomen.
Al heel snel werd me duidelijk dat de situatie bij de eerste klasse niet anders was. Als ik me daar als een X gedroeg, had ik nog steeds geen zitplaats.
Dan komt de omslag in denken over jezelf: ben je tevreden met je eigen principes? Ben je trots dat je je ondanks alle getouwtrek vasthoudt aan je eigen normen en waarden? Of begin je een afkeer te krijgen van jezelf, voel je je de enige idioot op het perron?
Catch 22. Voor iedereen zal het antwoord verschillend zijn.
En ik, ik heb de derde weg gekozen en ben met de auto gegaan. Duurder, nog langere reistijd, maar in ieder geval niet dat walgelijke gedrang elke ochtend en avond. Ik kon mezelf blijven al kostte het klauwen met geld.
Wat ik maar wil zeggen is dit:
De keuze die je maakt, harde duidelijkheid of positief blijven en hopen dat de anderen dat gaan waarderen, is wat mij betreft geen keuze tussen al dan niet professioneel, maar een keuze die je moet maken op basis van je eigen normen en waarden. Je kijkt niet of die ander (je baas) je professioneel vindt, maar kiest de methode waardoor je jezelf elke morgen in de spiegel kunt kijken. Dát zal per persoon verschillen.
45
Je bent een mooi mens
noodzakelijk en voldoende
Dag 1945, interessant antwoord 🙂
Wel vind ik dat we hier noodzakelijke en voldoende voorwaarden door elkaar halen. Als jij je NIET X gedraagt zullen anderen je niet als X behandelen. Wil je als X behandeld worden, is het dus een noodzakelijke voorwaarde dat je bijbehorend gedraagt. Dat is nog geen voldoende voorwaarde, dat ben ik geheel met je eens 🙂
Maar wat heb ik nou aan algebra, nu ik voor de keuze sta?
Ik heb twee antwoorden hierop. Welke juist is, is afhankelijk van de betekenis van professionaliteit.
Op de eerste plaats ken ik helaas nogal wat managers die wel degelijk als X behandeld worden maar zich daar nooit naar gedragen hebben. De reden daarvan is simpelweg opportunisme of macht.
Voor die mensen is zich gedragen als X kennelijk geen noodzakelijke, laat staan voldoende voorwaarde.
Een tweede antwoord is dat je tegen mijn bovengenoemde voorbeeld kunt aanvoeren dat die betreffende managers niet werkelijk als X behandeld worden. Dat dat slechts schijn is. En wellicht is dat waar, maar dat verandert in het geheel niets aan de gedragingen.
Ik kan niet tellen en kom daarom nu met een extra antwoord: nummer 2+ of zo.
Laten we de voormalig voorzitter van Hogeschool Inholland (Jos Elbers) als voorbeeld nemen. Ik heb hier bewust geen mening/waardeoordeel over deze man en beschuldig hem dan ook nergens van.
Hij is als een olifant door de porseleinkast gelopen. Hij zal de eerste zijn die dat toegeeft. Hij deed dat bewust gedaan omdat hij in korte tijd iets voor elkaar wilde krijgen (wat je daar inhoudelijk dan ook van moge denken). Daarbij zullen veel mensen hebben ervaren dat zij of hun opleiding door hem disrespectvol zijn behandeld (geen X). En toch denk ik te weten dat diezelfde houding, ook bij “slachtoffers” respect heeft opgeleverd. Respect omdat hij ging voor wat hij wilde.
Lastig om in algemeenheden hier een mening over te hebben. Daarom blijft mijn enige uitweg: niet kijken wat een ander professioneel noemt, je niet gedragen naar de normen van die ander, maar je gedragen naar de normen van jezelf. Gelukkig is dat bij veel mensen geen enkel probleem.
Nee, ik en een hele generatie andere docenten
zijn die schaal NIET waard. Dat is nu precies wat de HOS zegt. Moet ik nu, na twintig jaar, te horen krijgen dat ik die schaal wel waard ben als ik maar mijn best doe? (*)
En sinds wanneer mogen professionals (maar bespaar me dat woord) geen looneisen stellen: vind ik zeer professioneel.
Dan nu de vergelijking met je kinderen. Je hebt twee kinderen? Dat is uitstekend, dat maakt het voorbeeld concreter: ik zou zeggen, geef de oudste consequent 30% meer zakgeld dan de jongste en houd deze marge aan tot ze volwassen zijn (dat is het equivalent van onze pensioen gerechtigde leeftijd). -Vervolgens geef je de jongste extra opdrachten, zoals de tafel dekken als er gasten komen. Als ze dan op een gegeven ogenblik weigert, dan leg je haar uit dat het toch onaardig is tegenover de gasten als de tafel niet gedekt is.
Ik weet zeker dat het met deze opvoeding niet goed komt. Dat ik in jouw ogen niet professioneel ben, komt omdat ik -in die zin- niet helemaal goed ben opgevoed.
(*) toevoeging: Mark, hier lieg ik een beetje. Dat getal twintig ziet er zo overtuigend uit. Het moet feitelijk zijn 18 jaar. Maar in die achttien jaar heb ik eigenlijk wel mijn best gedaan. Ik ben pas begonnen met werkweigeren toen ze me vertelden dat ik niet voor de klas moest staan. Daarvoor heb ik echt alles gedaan hoor: bijspringen in het VMBO, schoolreisjes, ik was voor alles in. Mijn beter betaalde collega’s piekerden er niet over om mee te gaan naar Berlijn. De verhoudingen waren en zijn scheef op de scholen Mark: dat is een probleem. En met de toon die de nieuwe bestuurders aanslaan is dat er niet beter op geworden. Ze hebben nauwelijks te klagen gehad over onze inzet. Plasterk heeft verstandige maatregelen genomen: maar net die ene maatregel, het ongedaan maken van dit oude zeer, heeft hij nagelaten. Ik ben dan ook echt niet van plan om meer te doen dan noodzakelijk. Het is welletjes geweest.
verwarring?
Simon, nu snap ik de discussie niet meer. Jij vraagt ‘sinds wanneer mogen professionals (maar bespaar me dat woord) geen looneisen stellen’. Misschien moet ik mijn posting iets concreter maken. Mijn suggestie zou zijn om je uitermate positief en constructief op te stellen – maar wel in een onderhandeling waarbij je een bijbehorend salaris eist 🙂 Mijn standpunt is dat professionals juist alle ruimte, zowel moreel als juridisch (moeten) hebben om salariseisen te stellen. Doe dat vooral!
Maar ik begrijp (of denk uit jouw reactie te begrijpen) dat jouw handelswijze vooral uit wrok (of jaloezie?) voortkomt. Ik ken het verschijnsel maar al te goed dat iemand door wat er gebeurd is gewoon de flexibiliteit niet meer heeft of kan opbrengen om zich constructief op te stellen. Tja, dan houdt het op …
Dat klinkt al een stuk beter
Je schrijft: [Mijn suggestie zou zijn om je uitermate positief en constructief op te stellen – maar wel in een onderhandeling waarbij je een bijbehorend salaris eist 🙂 Mijn standpunt is dat professionals juist alle ruimte, zowel moreel als juridisch (moeten) hebben om salariseisen te stellen.]
En nu zijn we het eens. -Het punt is alleen Mark, dat ik dit niet zie gebeuren, maar enfin: dat is alweer een andere discussie.
Ik plaats mijn opmerking in een draad die heet: eerstegraads docenten zijn niet beter. Plasterk heeft Rinnooy Kan bijna helemaal gevolgd, maar net niet op dat ene cruciale punt. Desalniettemin hulde. Maar voor mij zelf is een ding duidelijk: zolang het LB blijft en er niet te onderhandelen valt, ben ik niet te porren voor uitbreiding van taken.
(En in het algemeen vraag ik me af of ik dat zelfs wel moet willen: je kunt er de klok op gelijk zetten, dat wordt weer een heel gedoe binnen de scholen: een hoop onrust en geween en geknars van tanden en ogen die scheef in de kassen komen te staan. Ik vraag mij werkelijk af of ik dat nog wil: of ik niet beter kan zeggen, ik ga minder werken en ik neem geen extra taken aan, ook al staat daar in de toekomst wellicht een betere beloning tegenover. Je rust is buitengewoon belangrijk. Dan sta je ook met meer plezier voor de klas.)
ad Simonem et Markum
De manier waarop je vecht voor loon naar werken heeft niets met je “professionaliteit” als leraar te maken. Het heeft te maken met intelligentie en eergevoel. Of je je in dit arbeidsconflict diplomatiek moet uiten of harde taal moet gebruiken is een afweging van strategie en wordt mede bepaald door de situatie waarin je terecht bent gekomen. Als de contacten toch al stroef lopen lijkt mij ironische vriendelijkheid het beste wapen. (Ik spreek van wapen naar het politieke adagium “oorlog is een voortzetting van politiek met andere middelen’’).
Seger Weehuizen
Ik denk dat de ..
…discussie hier om gaat dat ‘professaionaliteit’ zoals Mark dat gebruikte te pas en te onpas wordt gebruikt om je zin doorgedrukt te krijgen.
Simon gaat daar natuurlijk van op tilt en gelijk heeft hij.
hogere en langere scholing moet, maar er voor betalen????
Als je wilt les geven in de bovenbouw van het havo en vwo moet je een eerstegraads bevoegdheid hebben. In mijn geval betekende dit 6 jaar VWO (ipv 5 jaar Havo). 4 jaar universiteit (ipv 4 jaar HBO). En 1 jaar een postdoctorale leraren opleiding. Dus hoger geschoold en langer geschoold. Dat is ook verplicht, anders mag je officieel gezien geen les geven aan de bovenbouw van het Havo en VWO. Maar meer betaald krijg je niet. ONBEGRIJPELIJK. Omdat je niet automatisch een beter docent bent dan een vmbo docent. Natuurlijk is dat niet automatisch zo. Maar een chirurg met een hogere en langere opleiding is ook niet automatisch een betere dokter dan een huisarts. Maar toch krijg je meer betaald (want meer en langer geleerd). Dat is overal zo. Behalve in communistische landen. Maar naar mijn weten wonen we daar niet.
En als je in het VMBO les geeft ben je niet automatisch een betere pedagoog. Ik heb zelf ook in het vmbo les gegeven (LWOO, BB, KB, en TL). En daar zijn ook slechte docenten. En waarom geen les assistenten een leraar salaris geven. Want hoger opgeleid is niet altijd beter. Toch????? En gepromoveerden en bijzonder hoogleraren moeten ook maar gewoon LB verdienen. Want hoger opgeleid is niet altijd beter.
Stel pedagogisch, didactisch gezien zijn twee mensen even goed. Alleen heeft de ene een eerstegraads opleiding. Krijgt die eerstegrader dan ook meer salaris. Of even veel. Daar krijg je geen antwoord op in het plan van Plasterk. Trouwens wat is goed eigenlijk? Als wetenschapper (Plasterk dus) moet je weten dat goed een erg moeilijk begrip is om te meten.
Dan nog zo iets. In het havo vwo (tweede fase) heb je kleinere klassen. Dus dat is minder hard werken. Van die kleine klassen heb ik anders nog niets gemerkt.
Vervolg in volgende commentaar.
van kleuterleid(st)er tot hoogleraar over één kam!
We geven allemaal les, net als een kleuterleid(st)er. Dus moeten we allemaal het salaris van de kleuterleid(st)er verdienen, van kleuterleid(st)er tot hoogleraar, toch?
Ik zou zeggen: Laat de markt het salaris bepalen en beperk je als overheid tot het bewaken van het niveau. Dan zullen we eens zien… Er zijn nu eenmaal meer mensen geschikt als kleuterleid(st)er dan als hoogleraar…
En toen deed BramRoth het licht aan, hoewel…
Dit is inderdaad heel simpel waar het op neerkomt, nét als in de hele discussie over HNL: met een uitwisseling van geloofsartikelen kom je er kennelijk niet uit, dus laat de markt het maar bepalen, dan zullen we vanzelf zien wie er gelijk krijgt. En ik denk dat ik ook wel weet wie er dan gelijk krijgt.
Ook hier zijn er natuurlijk nadelen.
1) Marktprijzen willen nogal eens fluctueren. Dat hoeft geen ramp te zijn, maar ik kan me voorstellen dat er uitgerekend in het onderwijs weer iets meespeelt wat die fluctuatie tot iets schadelijkers dan in andere sectoren maakt. Wil je nog wel jonge collega’s begeleiden als die jou in jouw regio en vak minder schaars maken?
2) Hoe fijnmazig ga je te werk als het gaat om de verschillende vakken Oftewel: krijgt een leraar voor het schaarse vak X meer betaald dan vak Y waar ruim genoeg docenten voor zijn? Zo ja: geeft dat geen nieuwe problemen, bijvoorbeeld voor niet-lestaken? De docent in vak X rijgt voor taak Q dan bijvoorbeeld meer betaald dan de docent in vak Y, en daar ga je weer…
Een goed beloningssysteem moet vooral ook erg simpel zijn, en fluctuatie in de tijd en tussen vakken maakt het er niet simpeler op.
vervolg
En lesgeven in de tweede fase is makkelijker (ook zie iets). Makkelijker??? Ik geef toe de intensiteit van een lesuur kan minder zijn dan een lesuur in het vmbo. Heb ik zelf gemerkt. Maar voor de rest is vind ik dat de intensiteit van werken in de tweede fase minstens even hoog is, maar veelal veel zwaarder. Ik geef aardrijkskunde (en ANW, NLT). Een examen (tentamen) nakijken van een bb of Tl klas is nog geen vierde van de tijd dan een havo of vwo examen. In een vwo klas krijg je ook nog eens veel meer moeilijke vragen waar je je verstand goed moet bij houden (kost ook energie, dat is echt niet het geval in een BB klas). En ouders van leerlingen zijn veel eisen der. Tevens ben ik in het VMBO niet vaak een leerling na de lessen tegen gekomen die nog een vraag had. Hoe anders is het in de tweede fase.
Nee ik weet het wel. Gewoon LO geven in de onderbouw van het VMBO. Lekker weinig extra werk naast lesgeven. En die tijd deels stoppen in management taken. Zodat je na een paar jaar slijm taken te hebben volbracht een teamleider kan worden. En een LC of zelfs LD functie krijgt. Bij ons op school betekent dit LC. 20% “leider” en 80 LO geven.
Je merkt het. Ik baal er van. Nu 6 jaar in het onderwijs. Heb hiervoor 6 jaar in het bedrijfsleven gewerkt. Misschien moet ik wel gewoon terug. Want onderwijs is leuk. Maar als je iets leuk vindt hoef je je niet te laten afzetten. Want in het bedrijfsleven zijn ook leuke banen. Maar daar krijg je wel goed betaald. Ik heb namelijk nog nooit gehoord dat je in het bedrijfsleven minder betaald krijgt als je iets leuk vind. En in het onderwijs hoor je vaak. Ach, je moet ook passie hebben voor het vak. Je moet een idealist zijn. Dus geld is minder belangrijk. Moet je in het bedrijfsleven dan geen passie hebben voor je vak?
Teleurstellend is het zeker,
Teleurstellend is het zeker, vooral van een Plasterk. Een uittocht van academici voorzie ik ook. Of gewoon geen intocht meer: met de route Havo-HBO ben je EN eerder aan het werk, dus eerder op je maximumsalaris, EN je hebt geen (of een veel lagere) studieschuld.
Zelf academica ben ik desondanks wel van plan in het onderwijs te blijven werken, maar ik vraag me wel af of Plasterk zich realiseert dat de werkdruk voor iemand die vakinhoudelijk minder sterk is automatisch hoger is, net zoals de werkdruk voor iemand die zelf wel zijn vakinhoud beheerst, maar moet werken met collega’s die dat niet doen.
Hadden jullie zo’n rottige studietijd?
Ik geef toe, academici kunnen gemiddeld 2 jaar later starten met werken in het onderwijs. Daar staat tegenover dat zij zich, deels op kosten van de staat, geestelijk hebben kunnen ontwikkelen in hun favoriete vakgebied. Prachtig toch?
Daarnaast weet een ieder dat een leven als student een stuk minder zwaar is, dan het leven als werkende. Velen stellen de start van het werk dan ook zo lang als mogelijk is uit.
Ik zie nog steeds niet in waarom je op grond van die twee (soms drie) jaar extra zoveel meer zou moeten verdienen. Compensatie voor die ellendige en zware extra jaren kan het toch niet zijn.
Hinke
wees gerust: je pleidooi is effectief geweest. -Maar vragen waarom al die academici zo graag meer geld willen is dat niet, nou ja, een beetje het vragen naar de bekende weg: inmiddels staan alle argumenten uitgebreid op de site.
En studeren is allebehalve saai geweest: was heerlijk, de studietijd. En inderdaad, het is een voorrecht om te mogen studeren en je zelf te mogen ontwikkelen. -Daarom begrijp ik ook niet dat mensen die kans laten liggen? Als beloning mogen ze ook les geven in de bovenbouw, en maken ze wellicht ook kans op LD (nou ja, kans is klein, maar niet uitgesloten). Er komt nu zelfs een scholingsfonds.
Plaster motiveerde zijn woorden met: die VMBO docent gaat toch niet studeren. Is dat nou niet merkwaardig?
Waarom Hinke
laat je dit argument alleen gelden voor leraren en niet voor alle overige beroepen?
Op de achtergrond geldt in al die andere gevallen de wet van vraag en aanbod.
Slimme HBO’ers gaan dus studeren; slimme leraren mijden de de universiteit?
Generaal Pardon
Toch maar denken aan een Generaal Pardon voor die leraren die gedupeerd zijn in het verleden door de hos-maatregelen van Deetman (CDA) en die “leerkrachten” bewezen hebben eminent onderwijs te geven, zich hebben bijgeschoold of zelf ontwikkeld (als de aangeboden bijscholing te kort schoot).
Is dat misschien een maatregel die door PR-en, die zo suggereert het “actieplan Leerkracht”, meer zeggenschap op het gebied van formatie moeten krijgen, krachtig aangezwengeld moet worden?
Als vakkennis er toe doet
Wat betreft het voorrecht om op een universiteit gestudeerd te hebben geldt weer hetzelfde als bij de afweging van betalen naar moeilijke leerlingen of moeilijke leerstof. Het is irrelevant. Als je van mening bent dat een VWO-docent een universitaire masters op zijn leervakgebied moet hebben en je wilt veel goede leraren benoemen moet je een marktconform salaris aanbieden. Die markt bestaat uit alle in dat vak op mastersniveau afgestudeerden. Niet uit alle leraren.
Seger Weehuizen
Geldt voor iedereen
Wat mij betreft geldt dit voor iedereen in elk beroep. Mogen en kunnen studeren is een luxe, een faciliteit die de samenleving en je talent je geboden heeft. Zowel die samenleving als dat talent is niet je eigen verdienste. Het is je als het ware in de schoot geworpen. Het ontwikkelen van dat talent is deels je eigen verdienste, deels is het afhankelijk van het gezin waarin je geboren bent.
Kortom: ik zie weinig redenen om een academische titel automatisch met meer salaris te belonen. Je zult begrijpen dat ik ook niet zó gecharmeerd ben van de wetten van de markt. Naar mijn oprechte mening gaat het ook daar niet goed, vooral omdat het meer om de wetten van de macht gaat.
Ik vind dat docenten goed beloond moeten worden, beter dan nu het geval is. Als het nodig is om het beroep voor specifieke doelgroepen aantrekkelijker te maken dan kan een hoger salaris daarbij helpen. Wat mij betreft moet vooral de werkdruk én de arbeidsomstandigheden veranderen. Ook is het noodzakelijk dat mensen op oudere leeftijd gespaard kunnen worden.
Nérgens in het bedrijfsleven wordt je beloond om je opleiding. Je wordt beloond bij de functie die je krijgt. Een relevante opleiding kan helpen bij het verkrijgen van die functie.
We zitten in het schuitje
Mijn vermoeden is dat de invloed van de hoogte van het salaris op de beroepskeuze van een master-akademicus zo groot is dat je in de tekortvakken die tekorten houdt als je daar geen hoger salaris aanbiedt. Dat is dus echt NODIG en het valt niet onder het automatisch met meer salaris belonen van een akademische titel. Ik ben helemaal geen extreem voorstander van marktwerking. Alle energie die ik moet stoppen in het uitzoeken van de goedkoopste en beste providers van mobieltjes en internetaansluitingen vind ik jammer van mijn tijd. Liever zoals vroeger PTT-abonnementen tegen kostprijs. Tijdroof. En gesubsidieerd onderwijs is de facto een beschermde markt met de bijbehorend slechte prijs-performance verhouding. Ik had dat liever anders gehad. Bij zuinig onderwijs gaat het meer over mensen die het leraarsBEROEP uitoefenen dan over FUNCTIES. Dat compliceert het vergelijken van salarissen in het onderwijs met die uit het bedrijfsleven. Als bij het vak Nederlands literatuur en bij de vreemde talen vertalen weer een grote plaats zouden innemen zou ik het betreuren dat als gevolg van marktwerking eerstegraders talen minder zouden verdienen dan de eerstegraders economie. Een laag salaris voor docenten geschiedenis zou onrecht doen aan het belang van dat vak. Maar we zitten nu eenmaal in het schuitje van de marktwerking.
Seger Weehuizen
Met ideologie
kun je de werkelijkheid niet naar je hand zetten. De ondervernieuwlingen zijn daar een mooi voorbeeld van.
beste Hinke,
Natuurlijk is het een luxe om te studeren en natuurlijk is het een talent. Maar dat kan geen argument zijn om alle leraren evenveel te laten verdienen. Vind jij dan dat wij allemaal evenveel als een les assistent moeten gaan verdienen?? Ook hoogleraren?? Want het was toch een luxe om te kunnen studeren. Sommige maatschappijen hebben dat zo ingevoerd. Dat zijn bv. Cuba en Rusland van 30 jaar geleden.
En ik geloof dat er heel veel beschermde beroepen zijn waar opleiding wel een vereiste is voor een bepaalde functie en beloning. En het is in Nederland nog steeds zo dat je officieel geen leraar kan worden zonder onderwijs graad. Zo kun je ook geen arts, notaris of rechter worden zonder de goede opleiding. En ja bij die functies horen bepaalde salarissen. Een huisarts verdient minder dan een chirurg. Dat is vanzelfsprekend. Waarom niet voor docenten (zeker bij goed functioneren)? Maar misschien moeten we maar geen docenten opleidingen meer aanbieden. Want zoals jij letterlijk schrijft “Een relevante opleiding kan helpen bij het verkrijgen van die functie”. Helpen??
Het gaat ook niet om iemands
Het gaat ook niet om iemands opleiding, maar om zijn vakinhoudelijke kennis, en die blijkt nu eenmaal sterk samen te hangen met de opleiding. Dat durf ik wel te beweren.
Moet wel zeggen dat er naar mijn indruk een groot verschil zit tussen tweedegraders die lang geleden een degelijke opleiding hebben gehad, en jongeren die nu via havo-hbo in het onderwijs terechtkomen. Ik zie het niet zitten dat het lerarencorps in de toekomst alleen maar bestaat uit die laatste groep, dus moeten we academici lokken. Een manier om dat te doen is d.m.v. geld.
groot verschil in inkomen tussen artsen
Hoewel ik niet begrijp waarom steeds weer gerefereerd wordt aan de beloning van artsen, kan ik wel aangeven dat er grote beloningsverschillen tussen art-specialisten zijn. Deze beloningsverschillen zijn absoluut niet te verklaren uit de lengte van de opleiding. Kinderartsen, internisten en psychiaters verdienen beduidend minder dan chirurgen en hartspecialisten. Ook hier weer: geen automatische relatie tussen opleiding en inkomen.
Een feit is wel dat de chirurgen en zorgvuldig voor zorgen dat het aanbod van concullega’s op de markt niet te groot wordt. Ze leiden zelf hun opvolgers op en hebben dus ook een dikke vinger in de pap van het aantal opvolgers. Hier weer een duidelijk bewijs dat de vrije markt helemaal niet werkt; het gaat om de macht!
Hoe het bij artsen en hun
Hoe het bij artsen en hun salarissen ook zit, er worden er in elk geval geen aangenomen die niet het vereiste diploma bezitten, tegen hetzelfde salaris als hun wel gediplomeerde collega’s. Althans ik hoop dat dat bij artsen niet gebeurt, want mijn leven is mij lief.
pensioenjaren e.d.
Hinke, je vergeet nog een paar belangrijke punten :
Academici missen pensioenjaren.
Daarbij heb ik ook nog een ander vak op HBO en academisch niveau gestudeerd, omdat het onderwijs eind tachtiger jaren potdicht zat. Daardoor heb ik nog eens 3 jaar extra gestudeerd (alle studies in de daarvoor staande jaren met goede resultaten afgerond). Omdat ik mijn hand niet bij de belastingbetaler wilde ophouden. Daarna heb ik gedaan wat de huidige regering van vrouwen eist n.l. gem. 0,8 gewerkt, naast een gezin. Van al mijn studies heeft het onderwijs steeds geprofiteerd. Mijn generatie heeft ook nog mogen horen dat vrouwen zich positief moesten inzetten voor een beetje minder. De waardering zou in enigerlei vorm wel komen. Ondertussen ben je ook als vrouw kostwinnwer van een gezin.
Die waardering komt nu definitief niet in de vorm van salaris, omdat RK niet wordt gevolgd op dit punt.
Bah, ik heb daar een hele vieze smaak van in de mond.
Verwacht nou nog iemand dat dit een opsteker is om je voor de zoveelste keer weer eens extra in te zetten?
Twee zaken worden door elkaar gehaald…
… en dat is niet goed voor de discussie.
Historica schrijft: Academici missen pensioenjaren. Normaal gesproken is dit onjuist, omdat je in 40 jaar je pensioen opbouwt. Ook academici kunnen voor hun vijf en twintigste een diploma behalen.
Als je het over vrouwen in het onderwijs hebt heb je een punt: hoeveel vrouwen hebben zich als invalkracht niet voor een appel en een ei laten gebruiken om problemen op te lossen (vlak voor een vakantie werd de arbeidsovereenkomst weer ongedaan gemaakt!), nadat ze ook nog eens ontslagen zijn toen ze gingen trouwen. Met een leuk aanbod om hun tot dan toe opgebouwd pensioen te laten uit betalen, zodat het gezin een autootje kon kopen.
gedesillusioneerd
Historica was een braaf, ijverig meisje en achteraf gezien wellicht wat naief. Ik heb dus als VWO-er een HBO en WO studie op tempo gedaan en was dus met 27 volledig beschikbaar voor de arbeidsmarkt. Dus die 4 jaar haal ik nooit. (Wel altijd erbij gewerkt zonder studievertraging op te doen). Historica nu is moe en gedesillusioneerd, eerder opstandig dan braaf.
Relevantie door de ogen van de ouder
Als ouder wil ik dat alle VWO-leerlingen les krijgen van docenten met een universitair mastersdiploma voor hun leervak. Voor het bereiken van dat doel is het volkomen irrelevant te weten welke leraar het het zwaarste heeft: de docent van moeilijke leerlingen of de docent van moeilijke leerstof. De relevante vraag is: Hoe kun je leervakmasters overhalen om in het VWO te gaan werken? M.i. is het daarvoor nodig om zo iemand een salaris te bieden dat overeenkomt met wat hij buiten het onderwijs zou verdienen. Omdat de tekorten aan deze “eerstegraads” academici niet bij alle leervakken even groot is is het voor de school het beste om het salaris te laten afhangen van het vakgebied, eventueel door het invoeren van schaarste toeslagen. Het is jammer genoeg duidelijk dat dat niet gaat gebeuren.Seger Weehuizen
Helder
en duidelijk.
De rest is ideologie.
Ik heb niets tegen ideologie, maar met ideologie krijgt je geen eerstegraads academici als docent in je school. Als daarvoor een fatsoenlijk salaris nodig is dan moet er een fatsoenlijk salaris komen.
Als heel Nederland vervolgens vindt dat alle docenten evenveel moeten verdienen dan moet hun salaris opgetrokken worden tot het niveau van die eerstegraads docenten. Maak het van mijn part nog hoger.
En daarnaast moeten er nog heel veel andere zaken verbeterd worden in het onderwijs.
Plasterk
zal achteraf wel merken of er nu opeens meer academisch opgeleide docenten staan te dringen voor een onderwijsbaan. Voor de exacte vakken, economie en techniek verwacht ik er weinig van. Hij zal daarvoor marktconform de beurs moeten trekken. En dat zal nieuwe frictie onder leraren opleveren.
Niet helemaal waar
Het is natuurlijk niet helemaal waar: het is nu weer mogelijk om in schaal LD te komen. De fuwa is daarmee ongedaan gemaakt. De toestand van daarvoor is weer hersteld.
Het probleem is alleen dat de schoolleiding deze schaal zelf mag toekennen. Wat betekent dat? Is het geld om mensen uit het bedrijfsleven te kopen? Die jij dan vervolgens weer wegwijs mag maken in de school? (Zoals het haleverwege de jaren negentig toeging? Zij schaal 12, jij de plicht om deze nieuwelingen te begeleiden?) Of krijgen alleen de collega’s dit die een tekortvak geven? Dit zijn allemaal factoren die niets te maken hebben met dat onduidelijke concept: prestatiebeloning.
Het zal dus weer gezellig worden op de scholen bij de komende sollicitatieronden…
@Simon
“het is nu weer
@Simon
“het is nu weer mogelijk om in schaal LD te komen. De fuwa is daarmee ongedaan gemaakt”, schrijf je. Dit is echt volkomen onzin. Aan die FUWA verandert, als het aan Plasterk ligt, helemaal niets.
Lees hier….
…*verder* (“Het kabinet pleit daarom voor meer functies in hogere salarisschalen”).
Onzinnig
is en blijft een mooi woord.
De fuwa is ongedaan gemaakt, in die zin, dat je daarvoor ook al een zeldzame kans had om in schaal 12 te komen: als saturnus en jupiter op een lijn stonden met mars, wilde het wel eens voorkomen dat de schoolleiding besloot om een van de stumpers een hogere schaal toe te kennen.
Die gelukzalige toestand is nu door Plasterk hersteld.
Precies: Beloningsdifferentie en No cure, no pay
*No cure, no pay*
We maken met sociale partners resultaatafspraken over de maatregelen in dit actieplan. De afspraken worden vastgelegd in het convenant De professionele school. De voortgang van de resultaten worden op sectoraal niveau en schoolniveau gevolgd. Het gaat om prestaties op het gebied van onder andere beloningsdifferentiatie, functiemix en aantal bevoegde docenten. Scholen zullen op deze prestaties worden afgerekend. Ze krijgen de extra middelen pas als ze de (tussen)doelen halen die in het convenant staan (no cure, no pay).
*Lees verder…* (blz. 7)
@Simon
Er zullen nu meer docenten in LD (voorheen schaal 12) terecht komen: docenten die volgens de Plasterk-norm meer gaan verdienen omdat ze beter presteren. En wie beoordeelt of docenten beter presteren? De schoolleidingen.
En wanneer vinden schoolleidingen dat docenten beter presteren? Als ze hen maximaal gehoorzaam zijn en zich, al regelnevend, in diverse nutteloze commissies storten, waarbij ze, de directie hielenlikkend, de vakdocenten maximaal voor de voeten lopen. Kruipzucht voor de directies en dweepzucht met Het Nieuwe Leren zullen meer docenten in LD brengen.
Hielen likken
is dan ook een kunst die beloond moet worden. Andere merkwaardige kunsten die evenzeer nergens goed voor zijn en toch ook zeer goed beloond worden: tegen een bal trappen, met een racket tegen een bal slaan, een bal in een hoog netje gooien, enz.
Het hielenlikken vergt, als sport, een enorm athletisch vermogen: men moet laag door de knieen, dat valt niet mee.
Ach Snaporaz, we zullen zien hoe het gaat. Ik merk dat het me allemaal niet zo heel veel meer doet. Ik geef vier dagen les, dat worden er volgend jaar drie (want meer is niet nodig, en meer wil ik er dus ook niet geven- daar zullen ze niet blij mee zijn) en ik heb het eigenlijk op school wel naar mijn zin.
Als een hogere beloning er met deze minister niet inzit, dan gebeurt het tijdens mijn leven ook niet meer. Het zij zo. (En wat zongen ze vroeger in MASH: zelfmoord is niet pijnlijk…)
Vrees ik ook,
Een lesboer is kansloos.
Volgens mij wordt dit
Volgens mij wordt dit vastgelegd in de cao, echter de sociale partners kunnen ook afspreken dat iedere school (mr) dat zelf gaat bepalen. Dan gaat er niets veranderen: willekeur en nepotisme en geen kwaliteitsverbetering. Het is wel dat scholen extern zullen worden afgerekend op hun personeelsbeleid (inspectie), voor de docenten (mits noodzakelijk) de mogelijkheid om dit aan te kaarten. Rond 2012 moet 50% van het vo-personeel in een LC/D, dus lijkt mij dat alle eerstegraders onmiddellijk een schaal hoger stijgen. Echter de vo-raad gaf al aan dat zij zelf ‘ de prestatie van de docent’ willen beoordelen. Het is te hopen dat die obscure Slagter geen gelijk krijgt……
Maak gebruik van de beroepsvereniging
In het rapport staat: De leraar kan lid worden van een sterke beroepsvereniging die opkomt voor de kwaliteit van het beroep en krijgt mogelijkheid tot registratie.
En op de site *Leerkracht van Nederland*:
Een sterke beroepsgroep draagt bij aan de professionalisering en het aanzien van leraren. Het kabinet wil leraren daarom ondersteunen bij de oprichting van een eigen beroepsvereniging. Deze vereniging kan ook een rol vervullen bij de instelling van een privaatrechterlijk register voor leraren. Zo’n register werkt als stimulans voor het op peil houden van de beroepsbekwaamheid en is statusverhogend. Daarnaast maken we extra geld vrij om leraren te stimuleren een opleiding te volgen voor een hogere kwalificatie of specialisatie.
Daar zou ik mij dus, met mijn collega’s, sterk voor maken. Wellicht kan BON daar in de aanloop er toe ook een rol in spelen.
Beroepsvereniging
Is die beroepsvereniging er niet al: VVVO. Of danst die niet genoeg naar de pijpen van het ministerie en wil het ministerie daarom een concurent opzetten?
Hoger opgeleid is niet altijd beter
lijkt me inmiddels mm ook te gelden voor ministers …
Hoger opgeleid
1; 2; 3; 4; 5
Tot slot: Uit het onderzoek blijkt dat hoger opgeleiden er minder vaak in slagen het geheim te bewaren dan lager opgeleiden.
Hoger opgeleiden zien Sinterklaas vaker als een verplichting, verklaart Jeroen Korving van Vergelijk.nl. “Daarom hechten zij er waarschijnlijk minder waarde aan het geheim te houden.” *Lees verder…*
Ik suggereer niets!!!:-)