Het is BON nog niet gelukt om de ouders die ontevreden zijn over het huidige onderwijssysteem te mobiliseren. Het aantal ouders dat ontevreden is over het huidige onderwijs neemt toe maar het lukt niet om ze op het Malieveld te krijgen. Het komt mij voor dat ook al veel ouders zijn aangetast door de angstcultuur die in het onderwijs heerst. Ouders in ouderraden en medezeggenschapsraden verkiezen vaak het korte termijn belang van hun kind op school boven een principiële stellingname tegen de structuur en de praktijk van het onderwijs. Quisque sibi proximus en je kind is een deel van jezelf. Ik denk dat BON helemaal bovenaan door de regeringswisseling een flinke klap gekregen heeft want alle zorgvuldig door haar opgebouwde contacten met CDA-prominenten op het gebied van onderwijs zijn er vrijwel waardeloos geworden. Ik hoop dat BON dit jaar actiever aan de basis zal worden door zich te richten op ouders in ouderraden en medezeggenschapsraden op scholen. Een belangrijke reden daarvoor is dat deze adressabel zijn, op zijn minst als groep van ouderraadsleden of oudergeleding in een medezeggenschapsraad. Geleidelijk aan moet de onderwijsmisère als een hot item op het bordje van de kiezer komen. Voor te veel van de huidige afgevaardigden in de Tweede Kamer wegen op dit moment de contacten met de prominenten van de onderwijs zwaarder dan de mate van ontevredenheid over het onderwijs bij de kiezer. Veel kiezers vergelijken in hun rol van ouder scholen met elkaar en hebben geen weet van het vroegere intensieve onderwijs. Hen moet duidelijk gemaakt worden dat wij zonder wederopbouw van dat onderwijs wel eens opgegeten zouden kunnen worden door Aziatische tijgers.
Vespreiding van BONideeën zou in plaats van tot beter onderwijs tot een loopgravenstrijd zonder doorbraak kunnen leiden, zoals dat in de VS bij de financial cliff is of was. Er moet daarom meer onderzoek komen naar de mogelijkheid van parallelisme. Enkele voorbeelden;
Je kunt cognitief gericht onderwijs geven of leert kinderen in de eerste plaats het leren zelf (║).
Je kunt leraren willen die goed in hun leervak zijn of juist uitgebreid didaktisch geschoold zijn (║).
Je wilt onderwijs zo opbouwen dat het abstractieniveau en het theoretisch gehalte steeds toeneemt of toepassingsgestuurd onderwijs geven me integratie van leervakken en toepassingsgerichtheid (║).
je wilt onderwijs op een bepaald niveau geven of zo dat op- en af-stroom vergemakkelijkt wordt. Zo kun je bij voorbeeld willen dat VWO een ander soort onderwijs biedt als de HAVO of eerstgenoemde zien als een snelHAVO waarin het onderwijs alleen maar voorloopt op het gewone HAVO-onderwijs. (║).
Je kunt het onderwijs willen gebruiken om integratie van minderheden te bereiken, gelijkheid van kansen voor kinderen van verschillend milieu’s na te streven of een egalitaire maatschappij op te bouwen of je kunt juist alle oneignlijke doelen verwerpen (┴).
Je kunt inhomogene klassen willen met daarbij horende lesmethoden of juist inhomogene klassen waarin klassiek frontaal kan worden les gegeven (┴).
Je kunt talenten willen bevorderen of stimuleren dat kinderen hun talenten t.b.v. de minder getalenteerde kinderen inzetten (┴).
Je kunt kleine gespecialiseerde scholen oprichten of voortgaan met scholengemeenschappen (┴).
Je kunt een kleine overhead hebben of een grote (┴).
Je kunt kiezen voor de ijverige leerling of voor de gedragsgestoorde leerling (┴).
Je kunt kiezen voor de intelligente leerling of de leerling met leerproblemen (┴).
Als de keuzes in de opsomming zeer sterk gecorreleerd zijn betekent dat nog niet dat je 2 parallele onderwijssystemen kunt maken zonder dat die in elkaars vaarwater terecht komen. Zo zullen in een inhomogene klas nog maar weinig goede leerlingen zitten die hun zwakke broeders en zuster van de klas kunnen helpen. De intelligente leerlingen zullen voor een school kiezen met homogene klassen.
De gevallen waarin het ene systeem zand in het raderwerk van de andere strooit zijn aangegeven met (┴). de andere met (║).
BON probeert op dit moment alle scholen te verBONnen. Een parallelsysteem van BON-scholen en niet-BON-scholen heeft volgens mij meer kans op succes. Maar hoe dan ook, eerste moeten de ouders geactiveerd worden.
Toch denk ik dat ‘school’
Toch denk ik dat 'school' onvermijdelijk een andere functie gaat krijgen. De kinderen van nu lopen met een volledige encyclopedie op zak, kunnen met de hele wereld communiceren en worden straks de consument die zelf in de cockpit zit. Ik beluisterde een interview met futuroloog De Ridder en daarin werd het wel duidelijk dat de consument steeds minder afhankelijk gaat worden van allerlei instanties voor het verkrijgen van informatie, energie, vervoer, gezondheidszorg e.d.
Laten we eerlijk zijn: begin 19e eeuw werd er gerekend met de methode Bartjens. Het is verdwenen en het heeft ons geen kwaad gedaan; sterker, als een school nu weer wil rekenen volgens die methode zal men terecht zo'n school als bijzonder achterlijk beschouwen en vragen kinderen zich terecht af waar ze mee bezig zijn. Met alle navigatie in onze telefoons en auto's gaat het uit het hoofd leren van topografische rijtjes ook op een zinloze bezigheid lijken.
School gaat vanzelf een andere functie krijgen als iedereen met een complete wereldbibliotheek op zak loopt, ik denk dat die ontwikkeling niet te keren is, want zelfs als wij ons niet ontwikkelen in die richting, doen anderen het wel. Waarbij zeer waarschijnlijk het batterij-probleem ook nog eens opgelost gaat worden. De Kodak-tijd is voorbij en kinderen voelen dit heel goed aan.
Het verleden is geen doel meer. Altijd jammer voor hen die hun leven hadden gesettled rond een goed werkend systeem (Kodak b.v.). Ontwikkelingen houdt men nooit tegen, kunnen hoogstens worden uitgesteld waardoor een ander de voorsprong verkrijgt. Het vasthouden aan het verleden wordt mij te krampachtig. Normen en waarden kunnen blijven, maar het economisch leven verandert onvermijdelijk.
@ oby
@ oby
Ik geloof er niks van. Ik zie die hele info rimram, inclusief die zak-encyclopaediën, als de meest dwingende en perfecte toeleiding (zeg maar : eendenkooi) naar collectieve slavernij, one way street no exit. Al dat ICT spul – die gigantische info-ark van Noach, met daarin de complete wereldbibliotheek in achtentachtig talen, gevuld met pre-designed info-modules, door uitgelezen systeem-vergiftigden geschreven – niemand kan op den duur nog uitvlooien wat of hoe fundamentele zaken zijn – de perfecte mind slavery die deze absolute automatisering zal opleveren. Niet vo0or niets probeert, wat wij overheid noemen, de zaken onder stricte controle te krijgen, wat al halverwege gelukt is – de andere helft is nog mislukt, maar niet lang meer, als het aan ict ligt.
Losgezongen van het verleden zullen volwassenen, eenmaal uit kinderen gegroeid, blind zijn inzake hun toekomst. Precies dat is waar het systeem heen wil – milder gezegd : waar het heen gaat ondanks wat het wil.
En ja, school zal andere functies hebben – dat heeft die in feite nu al. Het probleem is dat niemand daar mee (met "andere functies") overweg kan – vandaar de chaos, de kakofonie (van de vernieuwlers, de profiteurs, de ja-zeggers en de op-gevers). Vandaar ook het verkrampte vasthouden aan fossiele onderwijs-methoden (lees : Cito), aan de fossiele economie, het fossiele politieke systeem. Het systeem centrifugeert zichzelf uit elkaar, en de informatie-tsunami fourneert nog meer versnelling. Nee, Kodak kan dat niet bijhouden ! De consument (die "in de cockpit zit", of denkt dat hij daar zit) is allang de weg kwijt, en neemt chips met cola voor lief – wat weer goed is voor de CocaCola company ; wat precies de bedoeling is van het systeem. Die cockpit is dichtgeplakt, geblindeerd – systeem-eigenschap, infarct. Die futuroloog zingt naar hij kan, hij is de weg kwijt, algemen eigenschap van futurologen i.h.a., en niet van futurologen alleen. Ontwikkelingen houdt niemand tegen. Vasthouden aan het verleden wordt krampachtig ; maar over boord springen doet niemand, e pericoloso sporgersi. Normen en waarden veranderen *, het economisch leven blijft even doortrapt als het was.
* wat niet wil zeggen dat het rekenonderwijs van nu deugt, vraag het van der Craats ;
en wat wel weer wil zeggen dat het taal-onderwijs van nu nog altijd niet deugt ;
en dat kleine scholen de toekomst hebben, omdat de normen en waarden (en economische waarde) van grote scholen verkeerd zijn ;
Om de lijst van binaire
Om de lijst van binaire keuzes bijna compleet te maken:
Lonesomejoe’se wiskunde of freudentalwiskunde, die keuze kun je ook als aspect van de keuze tussen theoretisch en praktisch georiënteerd /gerelateerd onderwijs zien of tussen de verstandelijke bovenlaag van de leerlingen en de overige leerlingen, tussen vroege en late streaming, tussen een banale samenleving of een culturele samenleving. Uit de verhoging van de BTW voor culturele happenings blijkt wel welke richting de politici op willen als het om Cultuur gaat.
Een vergelijkbare beschouwing is aangebracht bij het moderne vreemde talen onderwijs met wel of geen grammatika, dominantie van vertalen versus meer mondeling dan schriftelijk en taal als middel voor tweezijdige communicatie.
Er bestaat ook een keuze tussen leerrecht en leerplicht en daaraan is verbonden het wel of niet optreden tegen wangedrag (gedrag dat voor andere leerlingen storend is bij het verwerven van kennis) en verder geldallocatie en de invulling van het containerwoord “gelijkwaardigheid”.
De laatste toevoegingen betekenen niet dat de meningen zo verdeeld zijn dat 2 parallel onderwijssystemen niet mogelijk zijn zonder dat veel mensen zich als slecht “bediend” voelen. BON zou dat als een serieuze mogelijkheid moeten zien om te vermijden dat we in een educational cliff storten. De helft van de bevolking slecht onderwijs is minder erg dan iedereen slecht onderwijs.
Een interessante opmerking
Een interessante opmerking van De Ridder was dat de toekomst al bestaat; zo hebben grote autofabrikanten al auto's helemaal klaar die zelfstandig kunnen rijden zonder dat een bestuurder nodig is. De futuroloog bestudeert in feite de geschiedenis, kijkt in welke richting moderne ontwikkelingen gaan en als verschillende ontwikkelingen eenzelfde richting uit gaan is de kans groot dat het inderdaad die kant uit gaat ICT zit natuurlijk niet alleen in de bibliotheek die de kinderen op zak hebben, het komt in steeds meer regelende en sturende apparatuur terecht. Dat wordt de toekomst.
Leerden wij ooit op school talloze feiten als het ging om de zaakvakken, wordt het de vraag of al dat uit het hoofd leren van zaakvakkenfeiten wel zinvol is als internet in de broekzat zit. Dan wordt iets als 'kennis maken met' misschien wel de leidende gedachte voor de zaakvakken. Of de vraag 'waarom doen mensen dat zo'. We zijn zoekende inderdaad.
Feiten in je hoofd zijn van
Feiten in je hoofd zijn van een compleet andere orde dan feiten buiten je hoofd (of in de broelzak in de iPhone). Als ik, ik noem maar een dwarsstraat, het thema van de vijfde van Beethoven niet ken, dan zal ik geen enkele referentie aan het beroemde G G G E herkennen, behalve als het expliciet in de tekst wordt genoemd.
Als ik niet weet dat cheval paard betekent, dan zal ik nooit begrijpen wat een minder fraai eendje met een paard te maken heeft. De wereld kan pas begrepen worden met dingen die je in je hoofd hebt opgeslagen. Die weetjes samen vormen steeds meer een samenhang die veel verder gaat dat het constructivisme van de sociaal constructivistische nieuwlichters.
Internet is geen competitie voor in-brain-knowledge (ik munt dat begrip hierbij maar even). Internet is een (prachtige) aanvulling. Ik heb de pleidooien voor: "ja maar dat hoeven we niet te leren want dat kun je zo opzoeken", dan ook nooit begrepen. Alsof leren iets erg is dat je beter zo min mogelijk kunt doen.
Als de techniek maakt dat we
Als de techniek maakt dat we onze zakcomputer slechts op een boom of een gebouw hoeven te richten om vervolgens allerlei informatie te krijgen over die boom of dat gebouw, waarom dan nog bomen leren herkennen (gebeurt ook niet niet op school hoewel het nuttig is een boom te kunnen herkennen)? Denk aan de zakjapanner van ooit: is een wegwerpartikel geworden dat geen batterij meer nodig heeft. Grote kans dat de zakcomputer dezelfde kant uitgaat.
Alle informatie ligt op staat. Ik heb lange tijd moeite gehad met de moderne vrijblijvendheid van het zaakvakkenonderwijs in de basisschool, maar ik heb er intussen vrede mee. 'Belangstelling wekken' , 'waarom-vragen', 'duiden' en 'kennis-maken-met' lijken me zinvolle uitgangspunten als de kennis toch op straat ligt en altijd in een mum van tijd kan worden opgeroepen.
@ moby :
@ moby :
Interessant detail van die ridder : hij vreet uit de staatsruif, hij voorspelt wat hij eet.
Voorbeeld : hij spiegelt ons 7 miljard zelfstandig rijdende autos voor waarin 7 muljard debielen hun uitgestippelde routes (wegen, paden) volgen. Soort 1984 après la lettre. Deze fuut voorziet dat wij, 7 miljard sterk, nooit meer van de slechte weg zullen wijken. Brave onderdanen, rechtschapen slaven, niks roodkapje en geen arme ouders die dat jongetje eenzaam, met broodkruimels, achterlaten in dat bos.
Nieuwe versie : er was eens een debiel jongetje, dat door zijn internet-noob ouders met broodkruimels en al ver weg in een donker bos belandde. Het liep goed met hem af, want zijn gps en ict bundel werkten nog.
De rest van de santekraam kan de kliko in – het wordt gewoon verboten, het fascistisch systeem zorgt voor zichzelf. Dat is Trist, voor Tristan, bijvoorbeeld, in Alphen ; maar logisch : het future fascistische systeem zal, vóórdat die 7 miljard autotjes de weg op kunnen, alles en iedereen uit de weg hebben geruimd, alles wat niet past. Zo werkt dat – en anders werkt het niet, en daar weet Het Systeem dan wel weer raad mee. Nu, die toekomst bestaat al, en die ridder heeft gelijk. Niks kennis ervaren, niks kennis leren, gewoon ff je apps lezen.
@ 1_1_2010 :
Je bent hopeloos achter. Dat Beethoven thema is niet meer van deze tijd, het hoort niet bij de toekomst, er is wel een app voor maar geen update, het fascistisch systeem heeft het verboten. Dat G G G E thema – jaja, de toekomst is er al ! – is al lang overstemd door popmuziek-uitkotsende media, en iedereen denkt (nu al) dat dat zo hoort. Triste man, die Beethoven, soort sukkel zonder zelfsturend autotje, en nog doof ook, rijp voor het future vuurpeleton.
nog meer @ moby :
nog meer @ moby :
Dat van die boom is interessant. Mijn genot (bij het natuurgenieten, dus welbevinden) stijgt als mijn zakcomputer zich richt op een boom ; soort erectie misschien ? Daarentegen daalt mijn genot (en dus mijn welbevinden) als mijn zelfsturend autotje, dat future fenomeen, een boom raakt (die informatie lag ff niet op straat) – resultaat, een wegwerp autotje. Over de inzittenden is alleen bekend dat ze de weg waren kwijt geraakt. Dat stond direct na de gebeurtenis online. Echt wel : eenb ervaring rijken ; vier doden. Trist(an).
@sassoc
@sassoc
LOL Niveau van een boze Wim de Bie.
Nog maar mazzel dat ik die naam in mn hoofd had en niet hoefde op te zoeken. Wat krijg je als je googelt op boze tekst? Heb t geprobeerd en I feel lucky gebruikt. Krijg dit: www.tekstowo.pl/piosenka,macca_squad,spraw_boze.html
Helder, maar gelukkig kun je het met google translate laten vertalen.
Dat krijg je met google :
Dat krijg je met google : dubbele vondsten, dubbele aanduidingen – de Tristan van Alphen, en de Tristan van Isolde – beide een liefde-haat verhouding, maar hoe verschillend na de translate :
Tristan und Isolde is een opera in drie aktes van Richard Wagner (dan hoeft de gemiddelde pop-liefhebber niet te googelen).
Merkwaardige emotionele
Merkwaardige emotionele reacties. Ik zie niet hoe zulke technische ontwikkelingen fascistisch zouden zijn of in dienst zouden staan van 'fascisme'. En over 'genot' gaat het natuurlijk ook niet. Het gaat om nuchtere pragmatische zaken.
Als nu (en straks helemaal)
Als nu (en straks helemaal) alle beschikbare kennis wereldwijd op ELKE plek en op ELK willekeurig moment uit de lucht geplukt kan worden (ook de opera's van Wagner), is het duidelijk dat het onderwijskartel haar monopoliepositie betreffende het aanbieden van kennis helemaal verliest. Nu kan men nostalgisch willen blijven vasthouden aan die monopoliepositie met al haar examens die toegang geven tot het kartel, het zal vruchteloos zijn, want ontwikkelingen zijn niet tegen te houden. Bedenk hoeveel schoolse 19de-eeuwse kennis ook niet meer wordt geleerd en hoe er daarbij geen sprake is geweest van een verdwijnende beschaving.
Het is vruchtbaarder te gaan nadenken over de nieuwe positie van scholen. Dat nadenken laat ik liever niet over aan de overheid. Ik zie voor groepen vrije ouders hier een belangrijke rol, samen met deskundigen in een vakgebied. En als zo'n vrije groep dan een 'Steve Jobsschool' wil oprichten: graag, want hier kunnen we allemaal van leren.
@ moby :
@ moby :
Wat mijzelf betreft : die emotionele fase ben ik lang voorbij. Ik kan hier geen uitvoerig betoog opbouwen over de fundamenten of principes van fascisme, er is overvloedig over onderzocht en gepubliceerd, twee ref uit vele andere :
Ernst Nolte, Der Faschismus in seiner Epoche, 1963 ; zie voor meerdere ref ook : de.wikipedia.org/wiki/Ernst_Nolte
Arnold Farr, Democracy, social change and one-dimensionality : reviving Marcuse, 2006 – www.logosjournal.com/issue_5.3/farr.htm (ontwikkelt fundamentele aspecten over relaties tussen technologie, de voorwaarden daarvoor en fascisme).
Marcuse is natuurlijk voor velen passé, ja gedateerd. Het probleem, nu, bij het duiden van "fascisme" is dat vrijwel iedereen het begrip direct associeert met Nazi Duitsland of -Italie, of de holocaust. Maar die fases, zelfs als je ervan leren kan, zijn historie. Nadien zijn er duidelijk fascistische perioden en tendensen geweest, bijvoorbeeld in Portugal (i.c. Angola, Mozambique), Nicaragua, Chili, Argentinie, Kmer Rouge, Birma, of ook elders.
Het fundamentele probleem zit in het onderbewuste waar fascisme ontstaat en tiert. Dat blijkt uit alles, van school shootings tot Haren (om het tot de actualiteit te beperken). Nu is de activiteit onderwijs (zelfs als het gaat over nuchtere pragmatische zaken), grotendeels gestuurd door onderbewuste acceptatie door diegenen die "leren". De sturing van "leren" ligt in het sub-cognitieve (bijv. Piaget, Segal) ; een soort screening effect, dat uiteindelijk niet rationeel te verklaren is. Het technologisch geleerde, ook het cognkitieve, stoelt op een onbewuste onderlaag die feitelijk bepaalt hoe de kwaliteit van het resultaat zal zijn. Het bewust cognitieve (het "zichtbare resultaat") is het topje van de ijsberg. De Titanic ging ten onder door wat er onder water in de weg zat ; aardige vergelijking !
Technologie heeft objectief-bewuste randvoorwaarden nodig, maar zonder twijfel ook fascistische voorwaarden (onderbewust of onvoorzien) nodig, om te bloeien. In de vermenging met zichtbare, cognitieve en onzichtbare (sub-conscienteuze) elementen zit de mogelijkheid van ontsporen ; ja, de waarschijnlijkheid. Fascisime is zo'n ontsporing. Techneuten, waaonder ict-lieden, maar ook bestuurders van instituten, ondernemingen, politici zijn daar overwegend blind voor.
Nuchtere pragmatische zaken,
Nuchtere pragmatische zaken, zoals deze : www.economist.com/blogs/babbage/2012/11/cardboard-bicycles?spc=scode&spv=xm&ah=9d7f7ab945510a56fa6d37c30b6f1709
Als voorbeeldjes van
Als voorbeeldjes van haperende software de kracht van het internet moeten bagatelliseren, zou ik natuurlijk met voorbeeldjes van haperende geheugens kunnen komen. Want die menselijke geheugens blijken erg te kunnen haperen; zo heb ik repetities van de HBS die mij volkomen vreemd voorkomen hoewel ik het toch ooit zelf was die de formules (algebra en meetkunde) wist te gebruiken.
Voor het verkrijgen van
Voor het verkrijgen van vaardigheden gaan we het met internet alleen waarschijnlijk niet redden, dat aspect moet ik onder ogen zien. Rekenen, taal, lezen en schrijven moeten we beschouwen als vaardigheden.
Zaakvakken hebben een andere rol.
Interessant in dit verband vind ik de volgende opmerking van Johan Cruyff in De Telegraaf van vandaag: "Weet je wat zo mooi is? Kinderen onder de 12 jaar zijn net sponzen. Uit onderzoek weten we dat alles wat je doet onder je twaalfde, wordt opgeslagen in het onderbewuste. Met andere woorden: je kopieert wat je ziet. Vanaf je twaalfde jaar kan je dingen gaan uitleggen. Voor die tijd kan je wel dingen gaan uitleggen, maar dat slaan de hersenen nog niet op. Dus moet je iets aanbieden wat kinderen kunnen nadoen. Als je dat vervolgens repeteert. komt het goed. Dat proces komt in elke sport terug."
Als het inderdaad zo werkt (ik zou willen dat we daar zekerheid over hadden) is dat een reden dat 'begrip' bijbrengen bij rekenen en taal, niet helpt. Is dat een reden om kinderen te leren automatiseren. Zoals ooit.
2. januari 2013 – 15:22@ moby
(cit.) – – als – – alle beschikbare kennis wereldwijd op ELKE plek en op ELK willekeurig moment uit de lucht geplukt kan worden (ook de opera's van Wagner), is het duidelijk dat het onderwijskartel haar monopoliepositie betreffende het aanbieden van kennis helemaal verliest – –
(cit.) – – is vruchtbaarder te gaan nadenken over de nieuwe positie van scholen – – zie voor groepen vrije ouders hier een belangrijke rol, samen met deskundigen in een vakgebied. En als zo'n vrije groep dan een 'Steve Jobsschool' wil oprichten: graag, want hier kunnen we allemaal van leren.
Allemaal verschrikkelijk juist. Behalve :
[1] Onderwijs gaat niet over het aanbieden van kennis, zeker niet in de PO en VO fasen. Onderwijs gaat over het assimileren en verwerken van kennis, vaardigheid, overdracht, hanteren, over groeien. Deel daarvan komt door kennis tot stand, een klein deel, het meeste gaat langs sub-cognitieve weg. Onderwijs is dus iets anders dan de ict bibliotheek open slaan voor het recept ; iets anders dan apples plukken van de boom van kennis van goed en kwaad. Ging het alleen om die boom, dan zou die zak-computer (12.34 hierboven) wel voor de gewenste erectie (13:22 hier boven) kunnen zorgen. Aardig detail : Jobs, Apple, en sub-conscious marketing, en de meute die er achter aan loopt ; inclusief die it-schoolborden waar je naar mag gapen maar niks van leert.
[2] Niets tegen het vruchtbaar nadenken over nieuwe posities (15:22 hierboven) van scholen. En : beslist niet overlaten aan de overheid. Groepen vrije ouders (15:22 idem) hebben dat allang gedaan, vandaar de Vrije Scholen (aardig detail), vandaar Montessori- en andere dgl. scholen. Maria Montessori (1870-1952) ligt in Noordwijk begraven, Kees Boeke overleed in 1966 ; Jan ligthart (1859-1916)) pionierde al eerder, nota bene in de Haagse Schilderswijk. Wat deden ze ? Proberen scholen een andere functie te geven. Nu, zeventig, negentig jaar later : blijven proberen.
[3] Maar of Steve Jobs het boegbeeld wordt van de broodnodige onderwijs-vernieuwing ? Dat lijkt meer op superluxe banketbakkerscake-nodig. Genoeg klanten voor Apple (aandelenkoers vandaag 546 dollar) : aan de waanzinnige aanbidding (ook een aardig detail @ dezer kerstdagen) voor ict zal het niet liggen. Maar – – dat gaat haperen bij de sub-cognitieve assimilatie in kinderen, eenmaal wakker geworden uit de ict-waan. Onderwijsvernieuwing aan de leiband van ict gaat het bos in (13:08 hierboven), en de kruimels worden door de muizen opgegeten voordat het jongetje (13:L08 ibidem) zijn weg heeft teruggevonden.
BON gaat met grote ijver en
BON gaat met grote ijver en niet gering succes voort met het ontdekken en registreren en aan de grote klok hangen van de rotte plekken in ons onderwijsstelsel. Een belangrijke activiteit die zeker niet gestopt moet worden. Maar wat de renovatie-inspanningen betreft heb ik twijfels of BON in de buurt van een optimum opereert. Ik vind dat BON meer moet wijzen op de intentie van artikel 23 van de Nederlandse grondwet en de mogelijkheden die dat vroeger geboden heeft voor het oprichten van scholen die in hun onderwijsmethode van de door de overheid voorgestane onderwijspraktijk afweken; dat BON appelleert aan een opvatting van democratie volgens welke een minderheid mag afwijken als de belangen van de meerderheid er nauwelijks door geschaad worden; en dat die minderheid voor haar versie vanuit de overheid geld kan krijgen als de meerderheid dat voort hun eigen versie ook krijgt. Vooruitlopend op een mogelijk hierdoor verkregen nobis placet van de politieke meerderheid zou BON een kant en klaar en in haar ogen voortreffelijk onderwijssysteem moeten ontwerpen om zodra er voldoende mensen zijn die dat systeem aanhangen de overheid toestemming te vragen dat gesubsidieerd in te voeren. Het gaat daarbij om afwijkingen van het oveheidssysteem die veel verder gaan dan vroeger, zoals bij Montessorien Dalton het geval was, want aan de overheid wordt gevraagd om alleen toe te zien op de door haar zelf te meten resultaten. Als de BON-scholen een bepaald financieel voordeel zouden hebben omdat ze van bepaalde verplichtingen vrijgesteld zijn mag de overheid natuurlijk daarmee bij de financiering rekening houden.
Als BON geen carte blanche krijgt en haar scholen aan voorwaarden zouden moeten voldoen die volgens haar het behalen van gewenste resultaten te zeer in de weg staan blijft in elk geval nog een normatief stelsel over waaraan BON overheidsbesluiten kan toetsen.
Ten tweede zou BON leden van ouderraden en ouderleden van medezeggenschapsraden moeten uitnodigen voor een voorlichtingsavond over BON. Deze ouders zijn immers het gemakkelijkste te bereiken en reeds actief.
Ten derde zou BON politieke partijen die geheel achter BON staan de status van “vriendin van BON” moeten geven, ongeacht waar die partij verder voor staat, tenzij de partij extreem links of rechts is. Niet relevant is of een partij voor een parallelsysteem is of geheel en al wil overstappen op BON-scholen.
Als ik ouders ontevreden hoor
Als ik ouders ontevreden hoor praten over het Nederlands onderwijs gaat het vaak over andere dingen dan de BON-speerpunten. Weliswaar wordt er weleens wat gemopperd over juffen die niet kunnen spellen, maar in elf jaar onderwijs heb ik maar 1x van een ouder een vraag gehad over opleiding/bevoegdheid van docenten. Zij baseren daar de schoolkeuze niet op. Sfeer en klassengrootte vinden ze (terecht) wel van belang, maar ook lijken veel ouders de schoolkeuze eerder te baseren op "extra's" die de school biedt dan op de kwaliteit van de core business.
Verder is mijn ietwat cynische ervaring dat veruit de belangrijkste eis die ouders aan een school stellen is dat deze gratis kinderopvang biedt. Gemopper over het onderwijs gaat veelal over het feit dat de kinderen niet van 8 tot 5 onder de pannen zijn.
@ classica :
@ classica :
Ik denk dat je gelijk hebt. Dit zijn de tijden die zijn, en jij signaleert het.
By implication : hoe krijgen we OOIT een hechte groep ouders overeind voor BETER onderwijs ?
Dat is inderdaad lastig, want
Dat is inderdaad lastig, want ik was nog wat vergeten: ouders zijn voor hoge eisen, maar niet als dat betekent dat hun eigen kind de HAVO niet haalt. Dan zijn strenge normen ineens "demotiverend, want zo hard gewerkt en dan toch een onvoldoende".
Toch moeten ouders voor bepaalde dingen wel te mobiliseren zijn. Wanneer het ouders duidelijker wordt dat hun kind op een school met veel bevoegde docenten een betere slagingskans heeft, gaan zij daar wellicht wel de schoolkeuze mede op baseren, en/of bij de directie hameren op facilitering van opleidingen voor onbevoegd personeel, of klagen wanneer hun kind, na veel les te hebben gehad van stagiaires, naar een lager schooltype wordt verwezen.
In de eerste plaats wil ik
In de eerste plaats wil ik nogmaals stellen “bevoegde docenten zijn meestal beter dan onbevoegde. Sowieso al omdat anders bevoegdheid geen redelijke wens zou zijn. Je kunt, als er geen verdere informatie is of te verkrijgen is, je kind het beste sturen naar een school met weinig onbevoegde docenten” Maar het gaat uiteindelijk om GOEDE docenten en de goede docenten van een school zullen niet altijd een deelverzameling van de bevoegde docenten vormen. Dat was in elk geval op de school waarop ik ooit als leerling de gymnasiumopleiding doorliep niet het geval. Een school moet kunnen kiezen voor een onbevoegde docent. Zeker als de bevoegdheid te weinig op kennis van het te doceren leervak berust.
De “extra’s” die een school bood werden door mij als ouder eerder als afpersing ervaren. Als een klas naar de wintersport gaat en je kind mag niet mee als je niet betaalt voel je je gedwongen om toch maar te betalen. Een Rome-reis voor een Gymnasium is natuurlijk iets anders. Ik ben voor scholen die zwaar inzetten op kennisoverdracht en hoop me daarmee niet in een te klein gezelschap te bevinden.
Blijkbaar is het ook om te voorkomen dat ouders lagere eisen wat betreft (het beheersen van) de leerstof gaan stellen wenselijk dat de selectie aan het begin van het secundair onderwijs betrouwbaar is. Maar datzelfde is natuurlijk ook wenselijk om überhaupt te voorkomen dat de te stellen eisen verlaagd worden en verder om te bevorderen dat een klas te voldoende homogeen wordt om er efficiënt les te kunnen geven.
Ik denk dat de zucht van ouders naar scholen die buiten kennis- en inzicht-verwerving extra’s bieden afneemt zodra er scholen zijn die op cognitief gebied uitblinken. Maar die zucht naar extra’s vormt wel en ernstig opstartprobleem voor BON-scholen.