Mijn leraar Duits

Voor ik naar de brievenbus liep, wist ik het: mijn leraar Duits is overleden.
Bij het openen van de post was ik toch verrast dat ik het voorvoelde.
Het heeft lang geduurd. De man is oud geworden, ouder dan ik had gedacht.
Zijn lessen waren saai, maandenlang aan Buddenbrooks. Net zolang totdat je vergeten was waar het überhaupt nog over ging. Hij probeerde zijn lessen met zijn humor te verlevendigen, maar niemand lachte om hem. Hij was niet leuk en speelde op de man. Hij laat geen goede herinneringen na, maar op de een of andere manier heeft hij mij toch nooit losgelaten.
Ik schaam me, want ik heb jaren op dit bericht gewacht.
Zo kan het je als leraar ook vergaan.