Het gedrag van kinderen is in hoge mate aangeleerd. Indien ouders menen dat een gezond en gelukkig kind vooral spontaan is en zich vrij zal uiten, voeden ze zo op dat hun kind voortdurend roept en beweeglijk is. Vinden ouders dat ze hun kind het best opvoeden door het manieren te leren, dan komt daar een wellevend kind uit voort. De ouders hebben de keuze, vanaf het moment dat hun kind gevoelig wordt voor opvoeden, meestal tussen de verjaardagen van 2 en 3 jaar.
Nu leven we in een land met een cultuurtje van luidkeels roepen en een grote bek. De Nederlander staat bekend om zijn grote mond. Beluister eens kamerdebatten of talkshows. De grote bek is het bewijs van een finke vent. Het Nederlandse kind leert al jong zich te bewijzen met een grote bek, tot trots van zijn ouders, die graag een flinke vent zien.
Op school wordt het ongeremd gedrag een kwestie. Docenten kunnen het rondrennen en luid roepen niet meer hanteren. Veel kinderen worden dan ook probleemkinderen. Medici en psychologen gaan zich ermee bezig houden. In geen geval mag je een druk kind van school weren. Dat heet discriminatie van de gehandicapte medemens en het zou heel fout zijn. Docenten behoren het ‘achterstandskind’ liefdevol en geduldig te accepteren. Ze mogen vooral niet aan discriminatie doen. Ze hebben wel hun handen vol aan het gedoe. Ze laten kinderen dan maar veel samenwerken. Zo houden die elkaar bezig en niet de docent. Met rekenen of taal leidt dat tot meeliften. Eén kind maakt een opdracht, de rest schrijft over. Het samenwerken is een didactische ramp. Maar de janboel in de klas dwingt daartoe.
Je kunt het gedrag ook anders zien. De ouders hebben de vrijheid van opvoeden. Daar mag verder niemand zich mee bemoeien, de school niet, de staat al helemaal niet. De vrijheid van opvoeden is een fundamenteel recht. Het gedrag wat ouders naar de school sturen is, behoudens een enkele uitzondering, geheel hun eigen keuze. Niks medici of psychologen. Ouders kiezen het zo.
In grote klassen ontstaat een spanning tussen de ongeremde elementen en de beschaafdere kinderen. De wellevenden dragen de lasten van de halve wilden. Moeten ouders die een meer wellevende stijl voorstaan zich het wilde gedrag laten aanleunen? Als je medisch denkt, is dat zo. Discriminatie is immers fout. Als je echter de vrijheid van opvoeden huldigt, moet je erkennen dat ook de wellevende gezinnen het volste recht hebben op hun eigen pedagogische stijl. Ouders zijn aan niemand verplicht de pedagogie voor hun kind te laten bepalen door andersdenkenden. Staan zij voor een eigen pedagogie, dan is dat volkomen hun goede recht. Ouders kunnen niet worden gedwongen een pedagogie te accepteren die ernstig in strijd is met hun eigen opvoeden. Een eigen schoolvereniging, die selecteert op opvoeding en gedrag, is het volle recht van ouders, die daarmee kiezen voor een eigen pedagogische stijl.
Het is in dit verband interessant enkele juridische uitgangspunten te bekijken. Allereerst is er de universele verklaring van de rechten van de mens (artikel 26): Aan de ouders komt in de eerste plaats het recht toe om de soort van opvoeding en onderwijs te kiezen welke aan hun kinderen zal worden gegeven. Verder is er het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (artikel 2 van het eerste aanvullende protocol): De staat eerbiedigt het recht van ouders om zich van die opvoeding en van dat onderwijs te verzekeren, die overeenstemmen met hun eigen godsdienstige en filosofische overtuigingen. De Nederlandse grondwet stelt (artikel 23): De vrijheid van onderwijs is een grondrecht. Iedereen mag een school oprichten die past bij de eigen religieuze, levensbeschouwelijke of onderwijskundige overtuiging.
Indien dus ouders, in een eigen schoolvereniging, een duidelijk beleid voeren qua gedrag en opvoeding, hebben zij het recht daartoe. De politiek, de staat of andersdenkenden blijven daar met hun handen vanaf. Maakt een eigen pedagogische keuze door de ouders selecteren op opvoeding en gedrag noodzakelijk? Dan is dat beleid simpel hun goede recht. Niemand heeft daar wat mee te maken.
Dit stuk verscheen op 02/03/2014 bij Trouw (Onderwijs, blogs).
neker en laat, ‘Mag je het
neker en laat, 'Mag je het drukke kind discrimineren op school?', Trouw, 2 maart 2014
Interessant stuk: het recht
Interessant stuk: het recht van de één houdt op waar het recht van de ander begint. Schreeuwers en leerders zitten elkaar daarbij in de weg. Toch kiest de overheid partij als ze zegt dat er geen selectie mag worden gemaakt. De 'serieuzen' worden dan gedwongen om hun eigen scholen op te richten. Leuk en aardig, maar niet iedereen wil dat, kan dat of durft dat.
Mijn stelling: het moet weer normaal worden dat leerlingen zich netjes in de klas gedragen en zich concentreren. Schreeuwen, rondlopen en samenwerken moet verboden worden, behalve in die situaties dat de leerkracht dit expliciet toestaat of daartoe uitnodigt.
@Hinke.
@Hinke.
Of mag dat. Een school oprichten is in Nederland vrijwel onmogelijk.
# mark79 – We zijn na
# mark79 – We zijn na decennia van indoctrinatie gewend de staat te gehoorzamen. Op het ministerie zetelen de sociaal wetenschappers, die sociale gelijkheid voorstaan. Leraren of ouders zitten daar niet. Reken maar op een juridische strijd voor opvoedingsvrijheid. De rechtskundige citaten beloven dat die strijd te winnen zal zijn. Het is zaak sponsors te zoeken en een goede advocaat. Aan de sociaal-wetenschappelijke kerk zijn we niets verplicht.
@neker en laat
@neker en laat
Dit soort zaken is bestuursrecht waar de hoogste rechter de Raad van State is. En in de Raad van State zitten vooral oud-politici.
Als het al zou lukken om een
Als het al zou lukken om een school op te richten waarop alleen leerlingen worden toegelaten die geciviliseerd zijn en zich er naar gedragen dan zit je nog met het probleem dat je leerlingen die je per vergissing daarop aangenomen hebt haast niet meer lozen kunt. Daardoor zou het met zo'n school toch nog mis kunnen gaan!
Ik ben blij dat eindelijk iemand anders als ik dit probleem aan de orde stelt en dat helder en uitvoeriger doet.
Ik hoop dat er eindelijk een kritische massa van vastberaden ouders ontstaat die dit problem (en hopelijk meteen ook de andere problemen) te lijf gaat.
Als uw sterke arm dat wil staat OW-en stil.
# mark 79 – Bedenk dat het
# mark 79 – Bedenk dat het niet om een kleinigheid gaat. In dit land is geen onderwijs van kwaliteit meer te krijgen, omdat geen docent nog tegen de hufterigheid op kan. De docent vlucht in de richting van de ‘sociale school’, met veel samenwerken. De ouders hebben de keuze voor opvoeden: flinke vent grote bek, of wellevendheid. Die laatste is noodzakelijk voor goed onderwijs. Kiezen ouders daarvoor, of voor de flinke vent? Het is een keuze! En die is aan de ouders, zoals alle rechtskundige principes aangeven. De medische duiding is bedrog. Je hebt als ouders simpel te kiezen.
Als je gelijk hebt, betekent dat nog niet dat je het ook krijgt. De Raad van State kan een station zijn. Maar ook Europese instellingen kunnen dat zijn. Zoek de subsidiariteit en ga niet meteen voor de zwaarste aanpak. Houd echter in het achterhoofd dat je voor een billijke zaak gaat van groot belang. Dan behoor je alleen netjes langs het lijntje te blijven, zolang de juridische middelen niet zijn uitgeput. Bij overmacht kan een pijnlijker politiek in beeld komen, die ten koste van kinderen kan gaan. Als uiterste middel mag je daar niet voor opzij gaan. De opvoedkundige keuze komt de ouders toe, niet de staat. Prettig of niet. Begin echter langs de nette weg.
# Malmaison – Waar blijf je met de afgewezenen? Bij de staat. Het klinkt cynisch, maar zo werkt de onderwijswetgeving. Particuliere partijen beslissen over wat ze nemen. De staat biedt het algemeen vangnet. Cynisch? Het werkte altijd al zo.
Wegsturen van wie eenmaal binnen zijn, geeft veel ellende. Selecteer dus zo veel mogelijk bij de ingang. Methoden daarvoor komen er aan. Zie bijvoorbeeld “Selectie op school naar gedrag” bij DeDS. Google helpt U wel.
Memorie van Toelichting*, 28
Memorie van Toelichting*, 28 oktober 2013
Voorstel van wet van het lid Bisschop tot wijziging van de Wet op het primair onderwijs, de Wet primair onderwijs BES, de Wet op de expertisecentra, de Wet op het voortgezet onderwijs, de Wet voortgezet onderwijs BES en de Wet op het onderwijstoezicht in verband met een adequater regeling van het onderwijstoezicht (Wet beter onderwijs door beter toezicht) [verwant hoger onderwijs*; 33472*]
“De kwaliteit van het onderwijs is sterk afhankelijk van de ruimte die leraren en schoolleiders krijgen om hun vak uit te oefenen. Wanneer vakmensen werkelijk aan zet zijn, worden de beste resultaten bereikt. De ambitie om van goed naar excellent onderwijs te gaan kan dus alleen slagen als de overheid echt met dit uitgangspunt rekening houdt.. Uit onderzoek blijkt dat vooral een versterking van de professionele ruimte van leraren nodig is in plaats van een versterking van centrale sturing. [noot 1] Landen die goed presteren, zoals Finland, hebben een sterk vertrouwen in leraren en maken dat vertrouwen in de praktijk ook waar. [noot 2] In middelmatige landen, zoals het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, is juist sprake van een laag vertrouwen in leraren en een sterke nadruk op toetsen. In deze landen heerst veel onvrede over het beleid en wordt het tekortschieten inmiddels erkend. [noot 3] Het efficiencydenken waarin een beperkte selectie van leerresultaten dominant is, kan tot ongewenste resultaten leiden.” (I. Algemeen; 1. Inleiding en achtergrond, p. 2)
“6. Consultatie
Inspectie; Adviesorganen (Onderwijsraad); Sectorraden (PO-raad*, VO-raad), Organisaties voor besturen en schoolleiders (AVS, Besturenraad, KBO, VBS, VOS/ABB*, VGS, LVGS, ISBO, Dalton, Jenaplan, Montessori); Ouderorganisaties (OUDERS & COO, NKO, LOBO, VOO, ROV); Bonden en overige organisaties (AOb, CNV, LIA, BON)” (p.18)
Vrijheid van Onderwijs
Vrijheid van Onderwijs
Historie Grondwet*
Nieuwsoverzicht*
Debat politici Vaste
Debat politici Vaste Kamercommissie Onderwijs* in debat met speciale genodigde Karin den Heijer, docente Wiskunde en leden van de Vaste KamerCommissie Onderwijs: Roelof Bisschop (SGP), Tanja Jadnanansing (PvdA), Norbert Klein (50Plus), Jasper van Dijk (SP)
Geleidende brief* Roelof
Geleidende brief* Roelof Bisschop bij intiatiefwetsvoorstel, 's-Gravenhage, 6 februari 2014
"Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal"
"De toelichtende memorie, die het voorstel van wet vergezelt, bevat de gronden waarop het rust."
Mr. T. Barkhuysen, ‘Het EVRM
Mr. T. Barkhuysen, ‘Het EVRM als integraal onderdeel van het Nederlandse materiële bestuursrecht’ (preadvies), februari 2004
‘3.12 Artikel 2 EP: recht op onderwijs en vrijheid van onderwijs’
“Artikel 2 EP erkent om te beginnen, ondanks zijn negatieve formulering, een recht op onderwijs. [noot 335] In het verlengde van dit recht dat primair aan leerlingen en studenten toekomt, houdt de tweede zin van artikel 2 EP het recht in van ouders op respect voor hun religieuze en filosofische overtuiging bij de opvoeding en het onderwijs van hun kinderen daar waar de staat op dit terrein functies uitoefent. Daarmee wordt beoogd pluralisme te waarborgen en te voorkomen dat kinderen van staatswege worden geïndoctrineerd op een wijze die in strijd komt met het vereiste respect voor de overtuiging van de ouders. [noot 336]” (p.79 en 80 preadvies = p. 73 en 74 pdf)
@Neker en Laat
@Neker en Laat
Een school zou inderdaad een leerling, die hardnekkig volhardt in zijn wens op die school te worden toegelaten niet moeten kunnen afwijzen op het vermoeden dat hij zich niet aan de door haar voorgeschreven gedragsnormen wil houden. Maar dan moet de overheid ook accepteren dat de school leerlingen definitief van school verwijdert die dat vermoeden laten uitkomen.
Voor mijn part stuurt de overheid de verwijderde scholier dan maar naar een tuchtschool wegens contractbreuk en pogingen om zijn medescholieren te schaden. Op die manier zullen zich alleen nog maar leerlingen voor eerstgenoemde school aanmelden die bereid zijn om om zich aan de regels die de school ingevoerdheeft om efficient onderwijste geven te houden.
# Malmaison – Wegsturen van
# Malmaison – Wegsturen van reeds aanwezigen zet kwaad bloed. Met taal of rekenen doe je dat ook niet. Je laat toe op grond van een niveaumeting. Welnu, dat kun je ook met gedrag doen. Moraliseer niet, maar meet de kwaliteit, zakelijk. Daarmee zet je een drempel. Het is zaak een test te ontwikkelen die ongevoelig is voor ergernissen of voor het feit dat docenten gewend raken aan een slag volk. Een hard getal moeten we hebben.