Je vak en je klas, dat was je eigen toko

Je had je eigen bedrijf moeten beginnen, zei mijn vrouw vanmorgen toen ik uit bed stapte.
Dat vond ik een nieuwe gedachte en heeft mij aan het denken gezet. Inderdaad, ik ben een solist, laat me niets aanpraten en zoek als het nodig is de confrontatie. Blijkbaar wordt dat van een docent niet verwacht. Die moet doen wat de meerdere van hem verlangt. Alleen die meerdere ken ik niet. Want om eerlijk te zijn, zo waren we niet opgevoed. Ons werd geleerd, dat we ons zelfstandig moesten gedragen, orde moesten houden en vooral stevig moesten lesgeven, niet zeuren als dat niet nodig was, en vooral je eigen vak goed beheersen. Je vak en je klas, dat was je eigen toko.
Nu, dat is allang niet meer. We zijn nu onderdeel van structuren, waarin ieders mening telt.
Ik bedoel, vooral de mening van de jongeren, want die oude zakken hebben hun tijd gehad.
Totdat er een jonkie in de verdrukking komt en met hangende pootjes vraagt: hoe doe je dat ook alweer.
Misschien had ik inderdaad mijn eigen bedrijfje moeten beginnen.

10 Reacties

  1. Ieders mening telt
    Het is niet zo dat ieders mening in het huidige onderwijs telt. Ook (zeker) die van de jongeren niet. Alleen de mening van de baas telt.

  2. Eigen bedrijf
    Beste Hals,
    Je vrouw versprak zich. Ze bedoelde te zeggen ‘Het wordt tijd dat je je eigen bedrijf begint’. Ik ben eenzelfde solist, heb/had en gruwelijke hekel aan betweterige onderwijs’managers’ en ben op de dag na mijn pre-pensionering als ZZP-er Zakelijk en Technisch Engels aan de slag gegaan. Startersaftrek, zelfstandigenaftrek en nog veel meer wordt je a.h.w. in de schoot geworpen. Ik heb nu spijt dat ik die stap niet twintig jaar eerder heb gezet. Veel van de ellende die gepaard ging met eindtermen, competenties en alle andere onderwijswaan(zin) van de dag was me dan bespaard gebleven.

  3. Wat let je, Hals? Het is
    Wat let je, Hals? Het is nooit te laat voor een nieuwe uitdaging! Ik ken verschillende ZZP-ers, die na hun 55ste begonnen zijn.

  4. moet een docent doen wat de schoolleiding zegt?
    Hals schrijft dat de mening van een docent niet telt en dat je moet gehoorzamen aan hogere instanties, lees: bestuurders van de school. Gechargeerd, Hals! In de schoolpraktijk is er bij een beetje docent helemaal geen sprake van automatische volgzaamheid en schoolleidingen zullen dat ook zeker niet willen. Directies zijn juist maar al te blij met meedenkende en zelfstandige docenten, op voorwaarde dat ze niet alleen mopperen over alles en niks maar ook opbouwende kritiek hebben en daarnaast hun werk gewoon goed doen zodat er geen gezeur van buiten de school binnen komt. Ik raad Hals aan een zachte vorm van insubordinatie te betrachten wanneer de eigen overtuiging beter is dan het door directies voorgestelde. Dat gedrag bevalt mij al 31 jaar zeer goed.

    • Hangt van de schoolleiding af
      Inderdaad hebben sommige schoolleidingen graag opbouwende kritiek van leraren (zeker wanneer de leraar bereid is om werk te verzetten om de bekritiseerde situatie te verbeteren). Helaas zijn er echter ook vele schoolbesturen die de taak van de leraar zien als het uitvoeren van opdrachten gegeven door de schoolleiding en die iedere vorm van kritiek hard afstraffen.

    • Lieve Anneke…
      Als je mijn inbreng leest, weet je dat ik een zekere vorm van insubordinatie regelmatig aanprijs. Sterker nog, de klasdeur dicht, als die deur er nog is, en als docent je eigen zin doen, d.w.z. heel goed lesgeven volgens je eigen methodiek, heeft het onderwijs door jaren van grote turbulentie heengelootst en het onderwijs van de ondergang gered. Wat dat betreft verdienen docenten alle complimenten.
      Wat ik echter ook weet, en misschien weet jij dat ook, is dat er veel scholen zijn, niet alleen in het voortgezet onderwijs, maar ook in het hbo, waar de docent strak aan het lijntje gehouden wordt, en waar bij regelmaat ontslagen vallen, omdat betreffende docent ‘niet meer in het team zou passen’, d.w.z. omdat zijn neus de verkeerde kant op wijst. Ook al is die ‘verkeerde kant’ misschien wel de weg naar het paradijs.
      Ik ken gevallen met een vaste aanstelling, die dertig jaar lesgaven en volgens alle collega’s prima functioneerden, en na de laatste rapportvergadering in de wandelgangen te horen kregen, dat ze in september niet meer welkom waren.
      Zo blij zijn directies niet altijd met wat jij ‘meedenkende’ docenten noemt.
      En wat dat betreft klop jouw verhaal ook niet met de dagelijkse werkelijkheid.

  5. Beste Hals,
    De aanhef “lieve” in je bijdrage vind ik wel wat ver gaan, zeker wanneer deze gehanteerd wordt door iemand die onder pseudoniem schrijft. Maar dat even terzijde.

    Het is natuurlijk van de zotte dat docenten die goed functioneren ontslagen worden door een schoolleiding omdat ze zogezeid met de verkeerde mond spreken of van de verkeerde pedagogisch-didactische overtuigingen uitgaan. Ik vrees echter wel dat je gelijk hebt dat het zo nu en dan voorkomt. Ik ben van mening dat dergelijke gevallen tot op de bodem uitgezocht moeten worden, eventueel in samenwerking met de vakbond. Meestal blijkt er onderweg naar de bodem van dat onderzoek nog wel wat meer rotzooi te liggen aangaande die docent. Geen schoolleiding zal zich toch de handjes branden wanneer alles rond de ontslagen docent klopt? Wanneer het ontslag alleen aan kritiek leveren ligt, mag een dergelijk ontslag niet geaccepteerd worden en dient de hele docentenpopulatie zich daartegen te verzetten. Ik heb tot nu toe op mijn school alleen ontslagen meegemaakt die ook zeer terecht waren.

    Anneke de Vries

    • @Anneke
      Zou jij ook publiekelijk en hier op de website bekend hebben gemaakt “Ik heb op mijn school meerdere ontslagen meegemaakt die onterecht waren” als dat jouw bevinding zou zijn geweest?
      Ik denk van niet. Dat maakt het moeilijk om na te gaan of jij gelijk hebt of Hals. (Ik bedoel jou natuurlijk niet persoonlijk maar een “gemiddelde” leraar in zo’n situatie).
      Seger Weehuizen

    • @anneke:…
      Er branden zich heel wat schoolleidingen aan ontslagen die voor je gevoel onrechtvaardig zijn, maar komen er onder het mom van ‘de docent past niet meer in het team’, ‘we voeren een nieuw beleid’, ‘betreffende docent is niet wendbaar genoeg’, ‘functioneerde allang niet meer naar behoren’ of ‘nu de relatie verstoord is, is terugkeer onmogelijk’ voor de rechter goed mee weg.
      Probeer je als docent dan maar eens te verdedigen.

      Van voorgenoemde zou BON je talloze voorbeelden kunnen geven.

  6. eigen toko
    Zo was het ook op de lagere school, hoewel je natuurlijk goed besefte hoe je paste binnen een geheel. Had je de vierde klas, wist je goed wat de zesde klas verlangde.
    Het hoofd van de school was nog niet bedolven onder administratieve en bureaucratische taken en onderworpen aan een eindeloze reeks overlegorganen, maar gaf zelf les en had tevens een goed oog op de gang van zaken. Deed je iets fout, volgde er een gesprekje op de gang en kon je gewoon weer verder. Veel informeel overleg dat voor betrokkenen ad hoc heel nuttig was.
    Geen POPs en PAPs, geen functioneringsgesprekken, geen handelingsplannen, geen papieren ‘feed back’, geen eindeloze vergaderingen, geen kwaliteitsagenda, geen zorgplannen, geen interne begeleiders, sowieso weinig externe ‘begeleiders’, geen medezeggenschapsraad die zich de meeste tijd met eigen procedures bezig houdt, geen burgerschapskunde hoewel goede burgers werden afgeleverd, geen programma sociaal-emotionele vaardigheden, geen WSNS met z’n zorgloketten, zorgplannen, zorgadviesteams enz enz., geen eindeloze papieren evaluaties die tot niets blijken te leiden, geen schoolwerplannen ((inmiddels afgeschaft), geen verplichte reclameboekjes met verplichte onderwerpen, geen orthotheken, enz. enz.

    Toch was het onderwijs er van hoger niveau.
    Duidelijker kan alle verspilling aan tijd, geld en middelen niet worden aangetoond.

Reacties zijn gesloten.