De hoek is bedoeld voor managers, politici, bestuurders, gezagsdragers enz. die zich misdragen hebben met betrekking tot het HBO. Op deze plaats kunnen personen worden voorgedragen die voor deze milde straf in aanmerking komen. Het kan hierbij gaan om een publiek optreden zoals bijvoorbeeld dat van Leo Lenssen in Buitenhof op 2 april (helaas “verjaard”):
www.vpro.nl/programma/buitenhof/afleveringen/27321129/ of de uitspraken van Margo Vliegenthart, voorzitter van de Bve Raad, in Goedemorgen Nederland op 6 april over het lage aantal lesuren op het MBO. Dit is helaas niet meer te zien, zij hoort trouwens in de hoek bij het MBO.
Het hoeft niet alleen te gaan om een publiek optreden. Ook een uitspraak, maatregel of actie binnen een opleiding kan reden zijn om iemand voor de hoek voor te stellen. Het geval moet dan wel goed beschreven worden, zo mogelijk gedocumenteerd.
Reacties zijn gesloten.
De HBO-raad/Doekle Terpstra reageert
De HBO-raad: “Wij herkennen de klachten niet. Docenten die klachten hebben, kunnen naar de personeelsafdeling of naar de Ombudsman.” (De Stentor 19 april 2006)
Doekle Terpstra: “Een docent met een krijtje in zijn hand is niet meer de werkelijkheid. Het is de werkelijkheid van de vorige eeuw”.(Vk 21 april 2006)
Docent met krijtje in de hand
Doekle Terpstra is met zijn opvatting ook niet conform de werkelijkheid.
90% van de leerkrachten hanteert een krijtje t.o. 10% een digitaal bord. De digitale borden zijn gedeeltelijk alweer op hun retour vanwege de slechte implementatie, de te grote hoeveelheid slecht te verduisteren lokalen, het niet doorlopend in het halfduister willen zitten, het niet permanente karakter van wat op het digitale scherm getoond wordt en een gebrekkige opleiding hoe je met een presentatiebord om moet gaan. Waarom putten velen zich toch zo snel uit in het willen aantonen van hun geweldige moderne opvattingen. Mocht D.T. verder het klassikale onderwijs met zijn opmerking bedoelen, dan zit hij, op grond van vergelijkbare oorzaken, alweer naast de werkelijkheid.
We kunnen de realiteit niet alleen maar via wensdenken naar onze opvattingen ombuigen…..
het is allemaal zooooo vorige eeuw….
een timmerman met een hamer
de arts met stethoscoop
de schilder met een kwast
de psychotherapeut met de divan
de verpleegster met de bedpan
en vooral de bobo met chauffeur
(hoe kan het zijn dat Terpstra die ik er in zijn vakbondstijd van verdacht enige wijsheid te bezitten, zulke volstrekt debiele uitspraken doet op het moment dat hij het onderwijs binnenkomt; ik vraag me dat werkelijk af)
Meer Doekle
Doekle Terpstra bij de opening van het schooljaar 2006 CHN Leeuwarden.
[…] “Aan de andere kant ontmoet ik docenten die zich niet op hun
gemak voelen bij deze ontwikkeling. Ze hebben het gevoel dat zij niet langer ongehinderd het ambacht van docent kunnen uitoefenen op de manier zoals zij dat vroeger deden en dat hen de vrijheid wordt
afgenomen om zelf te bepalen wat er in de klas gebeurt. Ik denk dat deze angst voortvloeit uit onzekerheid. Als je jarenlang op een bepaalde manier lesgeeft en dan anders moet gaan werken heb je tijd nodig om uit te vinden wat er precies van je verlangd wordt en hoe je dat kunt doen”.
Het is natuurlijk mijn angst en onzekerheid!
Gek, dat ik mijn keuze voor het docentschap in 1997 heb uitgesteld onder meer omdat ik dat studiehuis totaal niet zag zitten. Ik was natuurlijk gewoon onzeker, omdat ik tijdens mijn korte kennismakingsstage al vijf volle lesuren traditioneel klassikaal had lesgegeven. En dan de omslag nog maken is natuurlijk erg moeilijk.
Gek ook, meneer Terpstra, dat ik ruim drie jaar geleden tóch mijn goedbetaalde voltijds vaste baan met riante leaseauto-vergoeding in het bedrijfsleven heb opgezegd omdat ik de droom had om les te gaan geven, op míjn manier welteverstaan. En dat ik de confrontatie met diverse schoolleidingen ben aangegaan, ten koste van diverse banen en massa’s opgebouwd sociaal kapitaal in de vorm van goede betrekkingen met leerlingen en collega’s. Omdat ik mij niet van mijn roeping laat beroven en me geen onzin laat verkopen.
Maar ik ben natuurlijk gewoon bang en onzeker, en ja, ik heb nog wat tijd nodig. Of zou het sneller kunnen? Misschien kan ik met elektroshocktherapie bij zinnen worden gebracht.
Meer Doekle
De stellingname van dhr. Terpstra lijkt verdacht veel op die van een spreker die inhoudelijk geen argumenten (meer) heeft.
Krijtje of …. is toch maar een middeldiscussie, daar gaat het toch niet om. Waarom legt dhr. Terpstra gewoon niet even uit wat er dan zo veranderd is in de wereld wat aan ons docenten schijnbaar zo voorbij gaat. Als manager met een visie weet hij toch dat het omzetten van een visie in een actie alleen kan slagen als je die visie over kan brengen op de niet of nog niet zieners.
Veel vreemder wordt het nog als je bedenkt dat het hier een oud vakbondsman betreft die schijnbaar even kwijt is waarom de eerste vakbonden zijn opgericht. Een van de belangrijke reden was toch de bescherming van het vak{werk} tegen de opkomende massaproductie veelal uitgevoerd door laag geschoold personeel. Zou hij dan tegen die vakmensen ook gezegd hebben dat het alleen maar vernieuwingsvrees is. Argumenten meneer Terpstra daar gaat het om. Als U massaproductie wilt in handen van laag geschoold personeel moet U dat gewoon zeggen. De samenleving weet dan tenminste ook waar we in het onderwijs naar toe gaan met onze kenniseconomie.
Corgi
Terpstra & opening CHN-jaar
Bij de opening van het CHN – jaar heeft het mij ook enorm gehinderd dat de heer Terpstra zich niet aan het thema gehouden heeft (passie was het thema, en alle andere spreeksters voor hem hadden dit fantastisch neergezet, met ***voor Esther Raats – Coster). Hij stond eigenlijk, over de hoofden van CHN – medewerkers en-studenten heen, aan het vergaderd journaille zijn beleid uit te leggen – frontaal, eenrichtingverkeer, heel ouderwets, doodsaai, als een caricatuur van de ouderwetse slechte schoolmeester. Tja, meneer Terpstra, lesgeven is een echt vak, daar moet je echt voor doorgeleerd hebben. Bovendien hield hij zich niet aan de hem toegemeten tijd. Genant.
Wie wil er terug in de tijd?
Zo’n 30 jaar geleden begon de ‘demokratiesering’ op de Sosjale Akademies, onderdeel van de geschiedenis van Doekle Terpstra (en ook van mij). Op internet is het CV van Doekle makkelijk terug te vinden. Daarom weet ik nog heel goed dat zelfsturend onderwijs, projektonderwijs, participerend leren, zelfbeoordeling en nog veel meer zaken die nu onderdeel uitmaken van het Nieuwe Leren, daar destijds centraal stonden. Na slechts enkele jaren werd dit gelukkig afgeschaft. Tot op de dag van vandaag doet men smalend over deze periode. Helaas komt het via een omweg en via de propaganda van Doekle Terpstra nu toch weer in het HBO terecht.
Wie wil er nu terug naar vroeger? Doekle of wij?