Noodkreet; Wie redt het onderwijs?
Wie kan mij helpen want ik weet het niet meer……
Binnen het ROC waar ik werk is alles erop gericht op het zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor onze deelnemers.
Wij werken binnen ons ROC in de toekomst niet meer met afdelingen of opleidingen maar in Landschappen. (in wat voor landschap loop jij?..)
De namen van deze landschappen moeten op namen van warenhuis/tuincentra afdelingen gaan lijken. Gezond en Wel , Groen en Dier, Mooi en Mode om maar eens even wat te noemen. Het is van belang dat de verpakking aanspreekt; de inhoud ervan is van minder belang.
Het is de bedoeling dat de leerlingen in de toekomst ook gaan winkelen. Wat heb ik nodig voor mijn ontwikkeling; op welk moment heb ik dat nodig. Als het winkelkarretje vol is komt er uiteindelijk wel een diploma voor het een of ander uitrollen al dan niet met bonussen. Een leerling mag vooral niet zonder diploma weggaan.
We moeten alles doen om onze leerlingen binnen te houden ongeacht de beperkingen danwel de problematiek, op welk vlak dan ook, die een leerling heeft. Het Trajectbureau viert hoogtij; de adviezen die voortkomen uit het trajectbureau bestaat uit 90% opmerkingen dat de leerling toch vooral aan de opleiding van zijn keuze moet kunnen beginnen.
Aan PR-activiteiten wordt een vermogen gespendeerd maar als je leerlingen vraagt waarom ze naar het ROC komen zegt toch zo’n 80% omdat het de dichtstbijzijnde opleiding is. Ook is de kwaliteit van de opleiding ondergeschikt aan uiterlijk vertoon. Als er een activiteit door leerlingen georganiseerd wordt dan is niet de vraag; wat is hiervan het rendement voor de opleiding/ontwikkeling van onze leerlingen maar wel “je zorgt toch wel dat de pers wordt ingelicht en dat het op intranet komt”.
Daarnaast is het volgens mij al jaren bekend dat mond-tot-mondreclame de meest effectieve reclame is die een bedrijf zich maar kan wensen. Laten we aub ervoor zorgen dat er nog positieve mond-tot-mondreclame voor de ROC’s wordt gemaakt dus dat we zorgen dat de opleidingen inhoudelijk allemaal goed in elkaar steken.
Dat een opleiding leuk is, is een mooie bijkomstigheid. Een opleiding moet toch vooral rendement opleveren waar de leerling in zijn toekomstige werkveld iets mee kan.
Het is toch ook benevens de werkelijkheid dat een leerling altijd eigen keuzes moet kunnen maken en eigen prioriteiten mag stellen; ze zullen later bedrogen uitkomen als zij in het arbeidsproces worden opgenomen. Werken bij het ROC is hier het schoolvoorbeeld van.
Daarbij zijn leerlingen van 15-16 jaar in staat te bedenken hoe hun opleiding er uit moet gaan zien? Vervolgens moeten ze dat ook nog eens moeten vastleggen in een POP (persoonlijkopleidingsplan) dit omzetten in een PAP (persoonlijkactieplan) om middels een PEP (persoonlijke-ervaringsplaats) de eerste stappen tot het behalen van competenties gaan zetten.
Het ROC zorgt zo ongelooflijk goed (en het is nog maar de vraag wat je onder goed verstaat) voor zijn deelnemers maar het houdt ondertussen geen rekening met zijn werknemers. Wij worden overspoeld met zaken die moeten en dan ook nog het liefst gisteren klaar! Het adagio is zelfsturing maar steeds meer zaken worden gedicteerd. Natuurlijk is dit niet alleen het ROC waar ik werkzaam ben, maar is dat de organisatie van het gehele onderwijs in Nederland. Alle ontwikkelingen van CGO, Proeven van Bekwaamheid, flexibele leerwegen, brede inzetbaarheid van docenten; het wordt ons allemaal door de strot gedouwd. Over KCE nog maar te zwijgen. Als het je niet aanstaat dan wordt er ijskoud gezegd dat je maar een andere werkkring moet gaan zoeken.
Ook wordt aangegeven dat klassikaal lesgeven toch echt niet meer van deze tijd is; de docent die voor de klas staat terwijl de leerlingen achter in de klas “bezig”zijn. De docent van de toekomst is dan ook geen docent meer maar een studieloopbaanbegeleider.
Nu hoor je mij niet zeggen dat er geen positieve aspecten zijn aan al deze veranderingen. Het gaat mij meer om de snelheid en het dictatoriale gedrag van directies, colleges van bestuur, en de plannenmakers van het ministerie van onderwijs, waarmee deze zaken gepresenteerd en geïmplementeerd worden (ook dat mag overigen een lieve duit kosten gezien de glossy brochures, beleidsplannen, strategienota’s, clusterkaderbrieven, beleidsrijke begrotingen, kadernotities etc, etc).
Ik hoop dat de ROC’s en met hen Minister van der Hoeven in de toekomst wel goed gaan zorgen voor alle docenten die afhaken doordat zij de bomen door het bos niet meer zien en voor alle docenten die met steeds minder collega’s de boel draaiende moeten houden omdat geen hond meer in het onderwijs wil werken. Langzaam maar zeker wordt de ziel uit het onderwijs gehaald en de vraag is: kunnen we het tij nog keren?
Willem Gilsing
Docent aan een opleiding voor verpleegkundigen
Positieve kanten?
Na een opsomming van absurdisme merk je op dat je niet zegt dat er geen positieve kanten aan zitten. Ik moet je helaas uit de droom helpen: er is geen enkel zinnig positief aspect te bedenken aan deze onzin. Leerlingen worden niet meer in hun waarde van leerling gelaten. Leerlngen die werkelijk leerling zijn, hebben namelijk recht op leraren die werkelijk leraar zijn. Dat is de aard der dingen. Deelnemers die winkelen …….. ……… blurb ……
Nadat eerst de vakman verheven diende te worden tot een papierschuiver is nu de leerling verworden tot een deelnemer. Je moet heel goed nadenken wil je het onderwijs sneller naar de filistijnen helpen.
onderwijs een wandeling
Ik zie het helemaal voor me. Een verpleegster hoeft niet te leren een infuus te zetten: dat hangt er maar vanaf of zij gekozen heeft langs de bloem ‘infuus’ te wandelen in haar persoonlijke rondgang door de tuin van Gezond en Wel. Houd je niet van bloed? Ach, dan maak je in plaats daarvan een ommetje langs ‘gezellige bedgesprekken’. En houd je niet van stampen? Nou, in plaats van anatomie te leren kun je best een uurtje doorbrengen op het bankje ‘beauty aan het bed, voor de mens die ook in het ziekenhuis mooi wil zijn’.
Ik moet er niet aan denken.
Helemaal met je eens
Als docent aan hetzelfde ROC en dezelfde opleiding kan ik alleen maar zeggen dat ik volledig achter deze noodkreet sta!Ik ben ook heel blij met de oprichting van BON omdat ik al heel lang grote twijfels heb over de kwaliteit van de opleiding die wij op dit moment moeten geven!Commentaar is steeds afgedaan met opmerkingen zoals”ja je komt uit het oude inservice en jullie houden niet van veranderingen”of “ja een oudere docent he”.
Copywriters
Kennelijk hebben in de groensector de reclamejongens toegeslagen. Elders op deze spannende website las ik een vergelijkbaar verhaal (volgens mij van ReinBijlsma)
Boerenjongens volgen voortaan de opleiding Good Food ( met als symbool een grote rode parika ), boom- en bloemtelers doen aan Surprising Nature ( het was eerst Flower Power maar dat vond men blijkbaar wat te gewaagd), dierverzorgers zijn Animal Friends, toekomstige tuinlieden houden zich bezig met Outdoor Life. Ik citeer de tuinlieden even: “Je hebt energie voor tien en vindt het super boring om binnen te zitten. Liever ben je in de tuin bezig, een vijver aanleggen, een mountainbiketocht aan het organiseren met vrienden of tweedehands spulletjes aan het opknappen.”
Kan iemand zoiets ook verzinnen voor handel of techniek?
zoiets?
Voor handel:
“Denken is voor nerds. Productiewerk laat je liever aan Ze Blue Collar Boys over. Nee, jij hebt je eigen capaciteiten. Je bent een Trading Talent. Verkocht je zus al voor een grijpstuiver toen je nog niet kon lopen, verhuurde je vader als kop van jut op de kermis. Jij weet wat knollen en citrioenen werkelijk waard zijn. Jij treedt in de voetsporen van onze helden van Ze Golden Eedzj. Jij zet Nederland weer op de kaart! “
Te gek voor woorden
Hoewel ik zlef niet in het onderwijs werk, toch mijn reactie op de ontwikkeing binnen het MBO. hetklopt.web-log.nl/hetklopt/2006/12/twee_op_de_vijf.html#comments