In de Volkskrant van 5 april staat dat het “competentiegericht leren” verplicht per 2008 op MBO scholen (meestal Roc’s)wordt ingevoerd. Dat is schrikken! Ondanks de tijdgeest die inmiddels haaks staat op dit soort je-klooit-maar-wat-aan-onderwijs, dendert dit monster maar door zonder dat er veel verzet aan te pas komt. Ouders aller leerlingen verenigt u! Want uw kind zit veel thuis, heel veel.
Reacties zijn gesloten.
het artikel
Het hierboven genoemde artikel kunt u hier lezen.
Zie ook elders op deze site. Ik vrees dat deze stap op het M.B.O. een opmaat is voor meer van dit soort dogmatische introducties. Ik heb het sterke vermoeden dat in het middelbare onderwijs de intrusie al volop bezig is.
waarom overal hetzelfde onderwijs?
Verschrikkelijk, die verplichting om overal competentiegericht onderwijs in te voeren in het MBO! En in het HBO geldt bij mijn weten weliswaar geen verplichting, maar er is geen hogeschool in Nederland te vinden die niet aan CGO doet! Kortom, het hele beroepsonderwijs doet hetzelfde, en dat terwijl de bezwaren tegen dit systeem zo langzamerhand toch echt wel duidelijk zijn. Waarom mogen leerlingen/studenten niet kiezen welk soort onderwijs ze willen volgen?
Dat mogen en kunnen we wel!
Geef ons (BON) nog even de tijd om te groeien en dan zullen deze onderwijsvernietigers bij ons hun Waterloo vinden. Er kan niemand zo sterk zijn als de professionele docenten/leraren, de ouders en de studenten/leerlingen zelf.
De reus zal wakker worden!
vakdocenten/-leraren
Hoe is de situatie nu; worden die vakmensen op dit moment nog opgeleid of zijn de lerarenopleidingen bezig over te schakelen naar het opleiden van “begeleiders”?
onderscheid HBO/universiteit
Een min of meer erkend verschijnsel, laat ik het maar geen probleem noemen, is het feit dat momenteel in elk geval de HBO’s leraren leveren die volledig doordrongen zijn van de “noodzaak” van reflecteren en het hebben van vele voor de hand liggende competenties. Vakkennis is een ondergeschoven kindje. Universiteiten leveren betere kwaliteit en stellen ook hogere eisen aan het instroomniveau voor hun lerarenopleidingen.
Typisch genoeg is daarover op de site van bijvoorbeeld de lerarenopleiding wiskunde van Fontys erg weinig concrete informatie te vinden. Een afgeronde middelbare schoolopleiding lijkt voldoende te zijn. De TU/e in Eindhoven eist daarentegen een afgeronde universitaire opleiding en daarnaast een afgerond extra programma voordat de toelating een feit is.
Vooropleidingseisen voor toelating tot de PABO: lees dit (en huiver).
Vooropleidingseisen voor toelating tot de PABO:
Dat huiveren, och… langzamerhand schrik je nergens meer voor terug.
De vraag lijkt gerechtvaardigd of opleidingen met een dergelijke insteek nog wel recht van bestaan dan wel recht op subsidie hebben.
Voor de lerarenopleiding Fontys in Tilburg geldt voor minimaal twee opleidingen hetzelfde:
ik mocht als stagebegeleider economie optreden, en kreeg van een of andere heer Geugt tot twee jaren achter elkaar studenten in de maag gesplitst die de meest elementaire vakkennis niet beheersten.
Wel konden ze heel goed overweg met een door de afdeling economie (of didactiek) in elkaar geflanste gekleurde staalkaart waarop allerlei competenties, genummerd van A1 tot en met D12 stonden verwoord. Overigens bleken ook deze competenties een zeldzaam staaltje van gebakken woordlucht.
Dat gebrek aan vakkennis kon je de betrokken studenten amper aanrekenen: ze kregen nog geen 10 (U lees het goed!) contacturen vakkennis, en – ik heb de betrokken mails die hiervan getuigden maar bewaard – genoten van mijn lessen. Niet vanwege de didactische hoogstandjes (dat zou IK een compliment vinden), maar, schrik niet, vanwege het feit dat ze zo veel vakkennis opstaken.
Ik heb uiteraard in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt dat ik nog geen minuut meer wens te besteden aan de begeleiding van studenten onder leiding van dergelijke door gebrek aan gewicht omhooggevallen minkukels. Maar ondertussen ettert het gezwel van Fontys nog steeds maar door.
De vraag is: welke arts heeft de guts dit carnicoom weg te snijden?
wiskunde olympiade of olympische spelen
Een voorbeeld: Op mijn toenmalige opleiding moest veel geintegreerd en veel gecoached worden. Toen ik de grenzen daaraan duidelijk wilde maken door te stellen dat ik dus net zo goed mijn wiskunde studenten moest kunnen begeleiden voor de wiskunde olympiade als Nelly Kooman voor de spelen, vond mijn leidinggevende dat inderdaad een heel mooie vergelijking.
Competentiemonster
Uit het hart gegrepen! Dit model legitimeert quasi een didaktische stroming die door nogal wat Roc-bestuurders als het ultra-non-plus op onderwijsgebied gepresenteerd wordt. Iedereen is het allang beu maar de dames en heren congresseren maar door. Nogal wat leerlingen (en ouders) protesteren tegen zoveel verveling, structureel lesuitval en voortdurend vluchtgedrag van docenten (coaches!).Hun stem wordt echter arrogant weggehoond: “Ze snappen het weer niet, we zullen het nog één keer uitleggen”.
Het lijkt de uitbreiding van Europa wel ……..
competentiegericht onderwijs
De Tweede Kamer debatteert volgende week over het competentiegericht
onderwijs in het MBO. Minister van der Hoeven heeft zich boos gemaakt
over het geringe aantal lesuren. Eindelijk!! Zie mijn weblog fennavergeer.sp.nl.
Laat je niet bedotten!
Voel met name Roc’s hierover flink aan de tand. Er worden veel camouflagetechnieken toegepast om het schrijnende gebrek aan lesuren te maskeren. Laat leerlingen eens een maand ofwat bijhouden wat er werkelijk gegeven wordt. Dit tart soms iedere beschrijving! Op de vraag of cq wanneer die lessen ingehaald worden, blijft men altijd het antwoord schuldig. Het antwoord is namelijk: nooit, echt helemaal nooit…..
urentabel
Beste Tweede Kamerleden, organiseer een parlementaire enquete onder ouders leerlingen en docenten. Haal de waarheid boven tafel waar al dat extra geld voor het onderwijs is gebleven. Toch niet alleen in stenen? Hoor geen directies of de duizenden stafleden of het eeuwige overlegorgaan BVE maar de direct betrokkenen. Ik weet het antwoord wel maar het lijkt me zo leuk ook u eens te zien schrikken waar al dat overheidsgeld nu werkelijk voor wordt gebruikt. Succes.
Competentiegericht onderwijs : intimiderende dramformule
Met c.g.o. daalt niet alleen het aantal contacturen voor de leerlingen,het is ook maar de vraag, in hoeverre het bedrijfsleven zijn vergrote pedagogische taak kan en wil oppakken. Mijn ervaring is anders.
Een ander heikel punt is het intimiderende karakter van de invoering van c.g.o. C.v.B.-leden schamen zich niet docenten, die moeite hebben cq. hun bedenkingen hebben over c.g.o. aan te zeggen hun “heil” elders te zoeken ! Bah, wat een stalinistisch beleid !
Compuhwat?
Ook ik heb de twijfelachtige eer mee te mogen met het competentiemonster. Ik geef al ruim tien jaar les op een agrarische MBO-opleiding en in het agrarisch onderwijs wordt het competentieleren als de ultieme oplossing ( “hierna zal nooit meer wat anders komen” ) gezien voor alle narigheid. Leerlingen (“studenten”) worden opgeleid tot niks minder dan verlichte geesten die met blij gemoed en goedgevuld portfolio door het leven zullen trekken, op weg van de ene uitdaging na de andere, nadat zij met uitstekend resultaat ( want beoordeeld door de eigen vakdocent ) een “proeve van bekwaamheid” hebben afgelegd.
Weg met alle hinderlijke theorie, weg met alle AVO-vakken, want als je een beetje goed oplet en je als coach, tutor of procesbegeleider een beetje inleeft in de leerling, weet je natuurlijk direct wat hij of zij bedoelt.
Dat leerlingen zo ongeveer smeken of ze weer eens normaal les mogen krijgen, daaraan gaat men gemakshalve maar even voorbij.
Twaalf uurtjes les in de week is meer dan genoeg, de rest van de week werkt men lekker thuis of waar (in de leerwerkruimte lekker MSN-nen) dan ook aan de competenties, naar eigen goeddunken van de leerling.
Wat mij het meest verbaast, is het gemak waarmee alles door het hogere management en de colleges van bestuur wordt doorgedramd. Maar ja, dit is natuurlijk ook een ideale bezuinigingsmaatregel, zolang je het maar als onderwijsvernieuwing verkoopt.
Meer lezen? Neem dan eens een kijkje op mijn weblog www.wauwel.nl waar ik mijn gevoelens ten opzichte van het nieuwe leren in iets minder serieuze bewoordingen vertolk.