Ik heb er toen bijgezeten met vele anderen, bij het kamerdebat over de moord op Fortuyn.
Géén debat over een dode man, laat staan over een politieke moord en geen woord over hoe het zover gekomen is.
Nee, een debat over procedures en over regels, of die wel gevolgd waren.
Zo gaat dat in dit land.
Nu is het onderwijs aan de beurt. We gaan het nog een keer proberen.
De kamer gaat haar eigen gangen nog eens na, als dat al kan.
Sommigen pleiten om die reden voor een onafhankelijk onderzoek.
Er zal wederom gekeken worden naar de regels en naar de procedures en of de besluitvorming wel goed verlopen is.
En de bewindslieden zullen elkaar wel weer uit de wind houden.
Ongetwijfeld zal er ook gesproken worden met alle onderwijsbestuursorganen, maar of de onderwijzer en de leraar ook gehoord zullen worden, daar ben ik niet zo zeker van.
Laag onderwijsniveau? Wie zegt dat? Internationaal zijn we zo slecht nog niet.
Leerlingen die voortijdig afhaken? Dat heeft andere oorzaken.
En klagende leraren? Dat komt door de verzuring.
Géén debat over de slechte toestand van het onderwijs. Of toch wel?
Zou onze mening nog gevraagd worden, van ons allemaal?
Bijvoorbeeld door middel van een enquête, verspreid via internet aan alle docenten en leerlingen over het gehele land.
Is dit geen echte democratie?
Dan kan de uitkomst altijd nog in de la.
En we hebben dan in ieder geval onze Parlementaire enquête:).
Reacties zijn gesloten.
eisen
We eisen toch gewoon dat onze mening wordt gevraagd en zo niet dan gaan we toch met elkaar naar Den Haag. Dat deden leerlingen en studenten afgelopen vrijdag ook en het had in elk geval als effekt dat er nu een parlementair onderzoek komt (als het tenminste doorgaat!).
Met zijn hoevelen maak je indruk?
Hoeveel mensen moet je minimaal hebben om een beetje indruk te maken?
Ik herinner me vlak voor het vallen van de Berlijnse muur die demonstraties, vele dagen achter elkaar van de Oost-Berlijners.
‘WIR SIND DAS VOLK!’.
Wij zijn het echte volk, en niet het zooitje toneelspelers dat jarenlang met goedkeuring van de partijbonzen voor ‘de Arbeiders’ in de Oost-Duitse heilstaat moest doorgaan.
Ik vond dat destijds zeer indrukwekkend.
Iets dergelijks moeten wij ook hebben:
WIJ ZIJN HET ONDERWIJS!
En niet dat zooitje…. enfin, u kunt dit zelf afmaken.
Het probleem van naar Den Haag gaan
De leerlingen en studenten kregen aandacht omdát het leerlingen en studenten waren. Leerlingen die onderwijs willen, dát is in het docentvijandig ingestelde Nederland heel bijzonder!
Als wij daar met een klein groepje heengaan, worden we toch weer als zeurders afgeschilderd. Als we naar het Malieveld gaan, moeten we samen gaan met onze leerlingen en studenten, en met ouders die het óók compleet beu zijn.
Maar eerst moet het vuur verder worden opgestookt: ik wacht in spanning de bezettingen op de HBO’s af.
Naar Den Haag met je kinderen
Ik ben onmiddellijk bereid om mijn kind uit protest een dag thuis te houden en mee te nemen naar Den Haag. Volgens mij is afwachten op bezetting te passief. Misschien gewoon een datum prikken?
rookgordijnen
Ook ik ben bang voor veel op trekkende mist, die een ieder het zicht zal benemen.
Las gisteren in de VK dat CNV, AOB en V.O.-raad (Slagter, die zoveel BON-fans heeft) tegen het onderzoek zijn. In plaats eerst van fouten te leren zijn ze liever toekomstgericht bezig….Sommige mensen leren nooit wat…Maar ze zullen dus ook anderen informatie trachten te onthouden, die wel leergierig zijn. Hoeveel kilo’s druipende boter liggen er op die gladde schedels?
Zelfs al wil je niet zwarte pieten, dan moet je toch het verleden gebruiken om beter over de toekomst te kunnen nadenken.
(Helaas biedt de geschiedenis geen handleiding voor de toekomst). Fouten kun je daarmee niet uitsluiten maar wel verminderen.
Wellicht hier als casus behandelen
De overheid was ook schuldig aan de vuurwerkramp en de Schipholbrand. Wellicht moeten we een soort Pieter van Vollenhove inhuren voor het onderzoek naar de “onderwijsramp” ?
We hebben overigens gezien hoe de verantwoordelijken (niet de schuldigen, dat waren m.i. de eigenaars van SE Fireworks, maar daar ging de rechter over) zich gedroegen. Leerzaam. Zouden we als casus hier moeten behandelen, net zoals onze leerlingen casussen (moeten) behandelen in het huidige onderwijs.
Schuld?
‘Schuld hebben’ in de zin van ‘verwijtbaar tekortgeschoten zijn’ geeft aanleiding tot een typisch ad hominem argument omdat het begrip ‘schuld’ gebonden is aan personen: het speelt op de man en het gooit onnodig olie op het vuur. Laten we de genomen beleidsbeslissingen objectiveren, ofwel los zien van de personen die er verantwoordelijk voor waren. Met het vooruitzicht van een betere toekomst kunnen we dan allen leren van de fouten van ons verleden.
Geen generaal pardon
Maar Bram,
Waarom personen vrijpleiten in hun onstuimige drang naar macht en zelfverrijking?
MENSEN nemen beslissingen
MENSEN drukken door. MENSEN intimideren andere mensen. MENSEN bedenken dat geld belangrijker is dan goed onderwijs. Een systeem neemt geen beslissing. Dus is een systeem niet verantwoordelijk, maar zijn mensen dat. En helaas gaat het om een specifiek soort mens. Het zijn iet de typische rectoren en bovenmeesters avn vroeger. Het zijn niet de Matthé Sjamaars die 5 jaar geleden volslagen duidelijk zei wat er aande hand was, en promt zn baan als rector van mijn oude school verloor. Het zijn de mensen die op een bepaalde quasi abstracte handels manier naar het onderwijs kijken. Die daar hun eigen doelen mee hebben willen behalen. Doelen waarvan men wist dat die nit gelijk zouden lopen met de kwaliteit van het onderwijs. MENSEN hebben dat allemala om hun moverende redenen ingezet. En gezien de reikwijdte van de beslissingen die men toen nam, had dat echt veel beter gemoeten. Die managements en handelaars cultuur, die moet weg. Ik denk dat MENSEN dan ook aangesproken moten worden. Daar is helemaal niks mis mee.
Sjamaar
Even dit:
“Rector Sjamaar van het Niels Stensen College was uitgenodigd om zijn rol in de berichtgeving toe te lichten. Met zijn eerste interview in het onderwijsblad van de Algemene Bond voor OnderwijsPersoneel (ABOP) had hij aandacht willen vragen voor het probleem van de witte leegloop op een zwarte school als de zijne, stelde hij. Leegloop brengt het leerlingenaantal onder het wettelijke minimum waardoor sluiting onvermijdelijk wordt. Daarnaast wilde Sjamaar aandacht voor het feit dat een schrikbarend laag percentage allochtonen naar het vwo en de universiteit gaat.
Dat Sjamaars noodkreet in het ABOP-blad door de dagbladen zou worden opgepikt, had hij niet voorzien. Evenmin had hij rekening gehouden met de daarmee gepaard gaande verminking van zijn woorden.
Die uitleg werd door de meeste deelnemers aan de workshop niet bevredigend gevonden. Wie negatieve berichten over etnische minderheidsgroepen naar buiten brengt, kan erop voorbereid zijn dat daarmee bestaande vooroordelen bevestigd worden. De journaliste Gülnaz Aslan bekritiseerde het gebrek aan maatschappelijke verantwoordelijkheid van veel journalisten. Goed nieuws is vaak geen nieuws. “Als een journalist verontwaardigde ingezonden brieven krijgt, wordt dat door collega’s positief gewaardeerd. Hij heeft immers gescoord.” “. Zie bron.
Het ligt wel wat genuanceerder dan “Het zijn niet de Matthé Sjamaars die 5 jaar geleden volslagen duidelijk zei wat er aande hand was, en promt zn baan als rector van mijn oude school verloor. “, zoals 21-3-1945 beweert.
Sjamaar zei iets dat de bestuurders niet wilde horen
En barbertje mocht vervolgens hangen. Hij had dat probleem nooit mogen benoemen en had positief moeten blijven over de mogelijkheden die het NSC had om het probleem op te lossen.
De beste man is vervangen door een popie jopie die de reclameslogans van het bestuur braaf papagaaide en naderhand (of wellicht was dat dezelfde) door een rector die op de geniale gedachte kwam om er een islamitisch/katholieke school te maken.
Allemaal marktdenken en geen “mens” denken. Allemaal bestuurspraat. Sjamaar heeft gelijk gekregen.
Ik weer niet wat ik hierboven anders heb beweerd (al ben ik nu specifieker). Ik wilde het onderschied maken tussen bestuurders en rectores die wel en die niet primair gericht zijn op de kwaliteiut van het onderwijs.
Eigenlijk zouden burgers ook recht van enquête moeten hebben
Ik ben over het algemeen bepaald geen voorstander van de bestuurlijke vernieuwingsplannen die D66 graag uitgevoerd ziet, maar eigenlijk zou ik als burger wel het recht willen hebben om het parlement te dwingen een parlementaire enquête uit te voeren.
Bij genoeg handtekeningen, of middels een referendum, zouden wij burgers dit moeten kunnen afdwingen.
Maar voor voorlopig: als er een raadgevend referendum kan worden georganiseerd over de EU-grondwet, dan kan dat ook over zo’n verzoek om een onderwijsenquête.