Behalve wat open deuren die ook in andere partijprogramma’s staan, lezen we het volgende:
‘De school van de toekomst is een brede school, met behalve goed onderwijs ook aanbod van opvang, sport en cultuur. Regels die de ontwikkeling van de brede school in de weg staan schaffen we af. We moeten flexibeler omgaan met het moment waarop leerlingen kiezen. Er komen schakelklassen, kopklassen en voetklassen bij de overgang van de basis- naar de middelbare school voor leerlingen die meer tijd nodig hebben om hun pad uit te stippelen.’
Vandaag suggereert Paul Slikker, strategisch leider van de PvdA, (what is in the name), een koerswijziging. Lees Elsevier. Maar uit (citaat) ‘Regels die de ontwikkeling van de brede school in de weg staan schaffen we af’ spreekt de oude regentenmentaliteit. Uit de inhoud het alombekende gelijkheidsbeginsel en het oude geloof van de partij in een maakbare samenleving. In zoverre is er niets veranderd.
Uit de zinsnede (citaat) ‘De koerswijziging van de socialisten is volgens de partij nodig omdat het kabinet-Rutte populair is onder de Nederlandse bevolking’ blijkt onoprechtheid en een gebrek aan geloof in eigen kunnen.
De ogenschijnlijke ommekeer van Slikker lijkt dan ook onecht en vooral door
opportunisme en stemmentrekkerij veroorzaakt.
De brede school
We mogen blij zijn dat de opleidingen psychologie, pedagogiek en onderwijskunde goed gevuld zijn. Het aanbod schept vanzelf de vraag. De WRR stelt reeds in 1976: “… hoe de Contourennota het onderwijs primair een welzijnsvoorziening noemt, gericht op persoonlijke ontplooiing en maatschappelijke voorbereiding in brede zin.” *2.4 p. 27* .
Zweden vormt de inspiratiebron voor de brede school. Kinderen (bijv. van werkende ouders) genieten aldaar een mooie (staats)opvoeding. *NJI – brede school* ; *landelijk steunpunt (OCW 2009)*; *achtergrond*; *Zweeds nieuws uit de voorschool*.
Er wordt gelonkt naar de *’hoger opgeleide ouders’* (stuk van Sharon Dijksma; tweede kamerlid; algemeen economisch beleid; auto, infrastructuur, logistiek en mobiliteit) of via *Onze oplossingen*.
—
Zijn brede scholen – of integrale kindcentra – gedeeltelijk comprehensief? Worden mensen in bepaalde wijken hiermee geholpen of juist niet? Is er vrijheid van schoolkeuze?
Denk aan overhead samenwerkende instellingen; multifunctionele gebouwen; combinatiefunctionarissen; ‘professionalisering’; kosten.
dwangtolerantie
Wie de VPRO-zomergast Dick Schwaab gehoort heeft, weet van het wetenschappelijk bedrog om een jongen, die door een medische fout zijn penis kwijt raakte en geheel als meisje werd opgevoed. In tegenstelling tot wat de onderzoeker beweerde speelde het kind liever met jongensspeelgoed dan met meisjesspeelgoed. Jongensachtigheid en meisjesachtigheid zijn waarschijnlijk aangeboren. Maar dat is niet echt belangrijk. Waar het om gaat is dat we leren om tolerant te zijn. Als een meisje voor meisjesspeelgoed kiest hoeven we haar helemaal niet te stimuleren om met jongensspeelgoed te spelen. Wat wel erg is is als we een meisje dat met jongensspeelgoed wil spelen daarvan af trachten te houden of niet ingrijpen wanneer ander kinderen op het meisje druk uitoefenen om met speelgoed van eigen gender te spelen. Het gaat om persoonlijke vrijheid en het respecteren ervan. In Nederland wordt in weerwil van het ideaal de persoonlijke vrijheid van de leerling door onderwijshervormers steeds meer aan banden gelegd.
Seger Weehuizen
Het Nederlands Jeugdinstituut
Het Nederlands Jeugd Instituut (NJI) helpt als (staats)kennisinstituut voor jeugd- en opvoedingsvraagstukken brede scholen bij verbetering van pedagogische kwaliteit. Denk aan talentontwikkeling en sociale participatie. Een *pedagoog en expert brede scholen* bij het NJI legt uit hoe een brede school de ontwikkeling van kinderen stimuleert. *’Levensecht leren’* sluit aan bij actuele concepten als ontwikkelingsgericht onderwijs, adaptief onderwijs, meervoudige intelligentie en talentontwikkeling, competentiegericht leren en ondernemend leren.” (buitenschoolse activiteiten).
Het concept ligt er. Hoe groot is de component ‘social engineering’? Wat is de zeggenschap van ouders in de opvoeding van hun kinderen? Wie bepaalt dat? Vanaf welke leeftijd worden kinderen hieraan onderworpen? Is er vrijheid van onderwijs?
Het NJI telt honderdachtenvijftig (gepromoveerde) medewerkers en deskundigen. Een sociaal pedagoog heeft de leiding. Voorzitter van de Raad van Toezicht is Ella Kalsbeek (1955, rechten, PvdA). Het NJI zoekt stagiaires voor de administratie en webredactie. Jaarverslag 2010*
onderwijsagenda PvdA
Ja mag best tegen de onderwijsagenda van de PvdA zijn en ook tegen de brede school, maar een argument als: “de ogenschijnlijke ommekeer van Slikker LIJKT…etc”,
lijkt mij nou niet bepaald wetenschappelijk onderbouwd.
Wakker worden, kafka…
…en het artikel in Elsevier nog eens goed lezen.
Met een beetje goede wil wordt je alles duidelijk.
elsevier@hals
Dank je, Hals, maar ondanks dat ik niet van de club van Wakker Nederland ben, ben ik goed wakker. Misschien juist daardoor ;-). En Elsevier is niet mijn favoriete blad, en ach, zij hebben ook maar een mening tussen vele andere meningen. Dat heb je met opinies, je kunt er alle kanten mee op.
Je lijkt Willem-Alexander wel….
Je realiseert je toch wel dat niet alle meningen even zwaar wegen, al denken sommigen dat wel.
Jouw mening?
En het is jouw mening (of die van jouw goeroe) die het zwaarste weegt?
Willem-Alexander
Nee, dat denk ik niet. Maar waarom zou de mening van een journalist van Elsevier meer waarde hebben dan die van het NRC of de Volkskrant. Of die van jou meer dan die van mij?
Dossier…
Ik denk dat de mening van degene die zijn dossier kent zwaarder telt.
Brede school…
In een milde bui heb ik misschien wel eens gezegd dat de brede school mij wel een modern concept lijkt, maar als ik dan Albayrak hoor, die zegt dat Wilders de schuld is dat allochtonen worden uitgescholden, (iedereen wordt wel eens uitgescholden, zelfs leraren, maar dit terzijde), en ik diezelfde dag in de krant lees hoe verschillende bendes elkaar in de Diamantbuurt in Amsterdam zelfs op de geslachtsdelen brandmerken en hoe een jongeman met gebroken tanden zit, omdat hij gedwongen werd zijn gebit op de stoeprand af te vijlen, en hoe de overlast daar met 0,01 procent is afgenomen, omdat de hangjongeren het tegenwoordig te druk hebben met overvallen op juweliers elders in het land, dan denk ik waarom schelden de mensen op allochtonen, niet omdat Wilders dat zegt, en neem ik mijn woorden terug en ben geneigd toch weer naar het vroegere systeem terug te keren, waarin de touwtjes strak worden aangetrokken, gedoogbeleid op school wordt afgeschaft en jongeren gedwongen worden netjes op tijd hun huiswerk in te leveren. En anders toch maar naar de ambachtsschool met een strenge hiërarchie van leerling, gezel en meester, met vooral veel oefenen in de praktijk. En dan bedoel ik niet bij een woninginbraak elders in het land en ook niet op een brede school.
Brede School
In Nederland wordt inderdaad gescholden op allochtonen op een manier, die vrij uniek is in West-Europa en de VS. Zeker als een politicus zijn verantwoordelijkheid niet kent, gaan mensen denken dat zeer grof schelden normaal is. Drempels vallen weg. In het verleden zijn criminele allochtone jongeren niet hard genoeg aangepakt. Criminele autochtonen ook niet altijd. Pak de crimineel aan en inderdaad, wellicht kan een goede strenge ambachtsschool met goed vaktechnisch en algemeen onderwijs voor bepaalde groepen een oplossing zijn. Of de Brede School hiervoor een oplossing is betwijfel ik. Probeer steeds het individu in een groep te zien. Of zijn alle leraren rechts omdat Hals dat is? En nu ga ik gezellig thee drinken bij mijn Iraanse kennissen, waarvan de ene zoon gynaecoloog is en de ander werktuigbouwkundig ingenieur.
Iraniërs staan er bekend om
Iraniërs staan er bekend om dat ze ijverige scholieren/studenten zijn die succes hebben in het buitenland, kijk naar de toelatingsexamens die ze in Iran moeten afleggen voor een universitaire studie en het aantal Iraniërs wat bijv. aan de A-universiteiten van de USA studeert (MIT bijv.) en die op andere manieren academisch succes hebben in het buitenland. Wat discipline betreft kunnen wij wat van hen leren, al zijn zij misschien wel te extreem door de X hoogst scorende kandidaten te selecteren voor die ene studierichting aan die ene universiteit.
Bovendien zijn de meeste Iraniërs in Nederland (kinderen van) politieke vluchtelingen, het zijn juist de hogeropgeleiden en meer succesvollen binnen hun populatie die naar het buitenland vluchten indien er oorlog of onderdrukking is.
Hetzelfde fenomeen zie je bijv. bij veel Bosnische kinderen die op de Nederlandse scholen uitstekend functioneren en die goed aarden in de Nederlandse samenleving. Zelf heb ik ook goede ervaringen met zowel een Bosniër als met Iraniërs.
Het is net zo ongenuanceerd om verschillende soorten groepen allochtonen (of autochtonen) over een kam te scheren als dat het is om binnen een groep allochtonen iedereen over een kam te scheren.
Als burger moet je sowieso inderdaad altijd naar het individu kijken, voor een politicus of een politiecommissaris is het helaas nodig om naar groepen te kijken. Laten we met deze objectieve constatering deze politieke discussie afronden.
Ik weet niet of Hals echt rechts is…
Ik denk dat dat per onderwerp verschilt.
analyse van T. Dalrymple:
Misschien met de haren erbij gesleept in dit verband, maar ik kan het niet laten een analyse van de arts Dalrymple hier te citeren:
‘Het klimaat van moreel, cultureel en intellectueel relativisme – dat aanvankelijk niet meer was dan een modieus speeltje voor intellectuelen – is met succes doorgegeven aan diegenen die het minst in staat zijn weerstand te bieden aan de verwoestende gevolgen ervan in de praktijk.
Wanneer prof. Steven Pinker ons in zijn bestseller The Language Instinct (vanzelfsprekend geschreven in grammaticaal correct Engels en zonder spelfouten) vertelt dat er geen grammatisch correcte taal bestaat, dat kinderen geen onderwijs in hun eigen taal nodig hebben, om dat ze die taal toch wel goed genoeg leren spreken om in hun behoeften te voorzien, en dat alle vormen van taal even expressief zijn, dan draagt hij eraan bij het kind uit de onderklasse op te sluiten in de wereld waarin het is geboren.
Niet alleen zullen de onderwijzers van dat kind zich ontslagen voelen van de zware taak het te corrigeren, maar geruchten van de grammaticale tolerantie van prof. Pinker (een linguistische versie van de uitspraak van Pope dat alles wat bestaat ook goed is) zullen ook het kind zelf bereiken.
Daardoor zal hij correcties als ongerechtvaardigd, vernederend en dus beledigend ervaren.
…
Relativisme op het gebied van taal en onderwijs draagt bij aan de transformatie van een klasse in een kaste – een kaste van paria’s.’
Zelden heb ik mijn bezwaren tegen de verloedering van het taalonderwijs zo helder en kernachtig verwoord gezien. Zowel motieven als gevolgen kort en bondig, en m.i. helemaal correct, uiteengezet!
Dit relativisme
Dit relativisme is niet alleen zichtbaar in het onderwijs. Onze hele westerse cultuur lijdt eraan.
Dit heeft geleidt tot een gebrek aan vechtlust; de kernwaarden van onze cultuur en ons onderwijs zijn aan het verloederen. De seinen staan ondertussen op rood.
En ook:
‘Het derderangs pedagogische idee dat onderwijs ‘relevant’ moet zijn voor het leven van kinderen werd in Engeland gangbaar in de jaren zestig. De gedacht dat kinderen hierdoor worden opgesloten in de wereld die ze al kennen – en iedereen die ook maar de geringste notie heeft van het leven van de Engelse arbeidersklasse weet dat dat een behoorlijk naargeestige wereld is – kwam blijkbaar nooit op bij de onderwijskundigen die voorgaven een uitzonderlijke sympathie voor de kansarmen te hebben. Het resultaat was dat een van de wegen naar sociale vooruitgang – namelijk het onderwijs, de weg die misschien wel het vaakst wordt bewandeld – in wezen voor hen werd afgesloten.
…
Er zit een groot psychologisch voordeel aan de minachting van de blanke onderklasse voor ontwikkeling: het stelt hen in staat de fictie overeind te houden dat de maatschappij waarin zij zich bevinden op grove, ja groteske wijze onrechtvaardig is en dat zijzelf het slachtoffer zijn van die onrechtvaardigheid.’
Scherpe obeservaties van deze arts/filosoof Th. Dalrymple, die zijn bevindingen niet doet vanuit een ivoren toren, maar die de levens van duizenden van dichtbij heeft kunnen onderzoeken; en dan vooral van duizenden uit die ‘onderklasse’.
Hij wijt de Engelse opvallende achteruitang in cultuur, kennis en moreel besef aan een nieuw idee over cultuur, kennis en moreel besef.
Culturele hierarchie wordt ontkend. Alles wordt even belangrijk of onbelangrijk gevonden en daarmee wordt elke ambitie nogal zinloos gemaakt. Alle ogen zijn gericht op ‘verschil’ dat er niet zou moeten zijn. Hierarchie in morele, culturele en cognitieve waarden zou er slechts toe dienen om een elite in stand te houden.
Een omkering van waarden: Niet het bewustzijn van mensen zou hun bestaan bepalen, maar, omgekeerd, zou het sociale bestaan het bewustzijn bepalen.
Interessante analyses m.i. als we willen proberen de ontwikkelingen te duiden.
politiek of onderwijs
De verleiding is groot om ook eens een paar andere mainstream partijen door te lichten op wat ze wel en niet gedaan hebben, en wat ze nu wel of niet roepen. De eenzijdige aandacht voor de PvdA is wat mij betreft net zo tenenkrommend als de toespraken en uitspraken van CDA-voorzitters van de sectorraden. Mag ik nog een keer wijzen op de gang van zaken rond de gemankeerde kennisbases voor het HBO? Allemaal onder CDA-regie tot stand gekomen en aangeboden aan een CDA-staatssecretaris die als minister denkt dat het nu allemaal wel goed komt.
Joost Hulshof
politiek en onderwijs
Het blijft een lastig onderwerp Joost. Ik denk dat:
1. Politiek en onderwijs alles met elkaar te maken hebben (gaat voor de open deur prijs 2011)
2. De onderwijsvernieuwingen, zowel inhoudelijk als organisatorisch, in het verleden zo goed als kamerbreed zijn gedragen
3. Er wel degelijk voor de onderwijsdiscussie relevante verschillen zijn in de achtergrond van waaruit de diverse partijen het onderwijsbeleid hebben vormgegeven.
De discussie richt zich inderdaad bijna uitsluitend op de PvdA en dat is onevenwichtig.
Toch begrijp ik die aandacht voor PvdA wel, want juist bij het achterliggende maatschappijbeeld zijn er naar mijn mening grote verschillen tussen “links” en “rechts”. Komt bij dat de PvdA de enige linkse partij is die in de regering heeft gezeten en dus verantwoordelijk gehouden kan worden (oké, kort door de bocht: de kamer is verantwoordelijk). Ik probeer die verschillen hieronder weer te geven. Natuurlijk is het genuanceerd, maar ik denk dat het algemene beeld wel klopt.
VVD
De VVD ziet onderwijs vooral vanuit persoonlijke groei van kinderen en economische welstand van ons land. De consequentie daarvan is dat de VVD inhoudelijk weinig inbreng heeft, wat de VVD betreft mag iedereen les krijgen zoals ouders/kinderen en school het wensen, als er maar iets geleerd wordt dat nuttig is voor de economie en als er maar een vrijheid is te kiezen. Wat betreft politieke aansturing is het VVD standpunt kapitalistisch.
CDA
Het CDA heeft naar het me lijkt, maar één werkelijk belangrijk punt: het behoud van de telkens opnieuw aangevallen vrijheid van onderwijs (artikel 23), met bijbehorende macht van de besturen. Binnen het Christelijk onderwijs heeft men, direct of bv via de kerk, wel degelijk inhoudelijke wensen, maar die worden door de eigen achterban in de besturen vervuld. Er is minder dan bij de PvdA een wens om die ideeën over onderwijs ook buiten de eigen scholen aan iedereen “op te dringen”. Het CDA vindt het wel best, als de eigen schoolbesturen de eigen vrijheid maar houden. Natuurlijk: dit is gechargeerd, maar daar waar men inhoudelijk een mening heeft is dat een afspiegeling van de interne CDA tweedeling. Enerzijds “rechts” en gericht op economie, anderzijds “links” en gericht op maatschappelijke vraagstukken. Omdat het practisch en/of principieel moeilijk is om alleen godsdienstige schoolbesturen vrijheid van handelen te geven (ongeacht artikel 23), zorgt de invloed van het CDA ervoor dat ook andere schoolbesturen de macht hebben die ze hebben. Het is als het ware collateral damage van het CDA gevecht voor behoud van artikel 23.
PvdA
Bij de PvdA lijkt de interesse in onderwijs veel groter dan bij de andere partijen. Groter in twee dimensies, zowel over de hele breedte van het onderwijs bij alle schooltypen en alle bestuursvormen, als inhoudelijk, onderwijskundig en ook mbt de maatschappelijke thema’s die aan de orde zouden moeten komen.
Conclusie
De beleidswensen van de PvdA en de implementatie daarvan lijken voor mensen die er een andere maatschappijvisie en/of onderwijsvisie op na houden indringender en moeilijker te ontlopen dan die van de VVD en CDA. Natuurlijk zijn alle partijen verantwoordelijk, maar de gedrevenheid en specifieke invulling vanuit de PvdA zorgt er naar mijn mening voor dat in de discussie over goed onderwijs, zoals hier op het forum, juist de PvdA wordt (be/aange/tegenge)sproken. Begrijpelijk en ook terecht lijkt me, tenzij anderen zoals je voorstelt in de discussie juist de aspecten van de andere partijen zien en wensen te bespreken.
Schiet hier maar op, al is het alleen maar ten behoeve van een evenwichtiger discussie!
Begrip voor de mildheid van 1-1-2010…
Natuurlijk heb ik begrip voor de mildheid en genuanceerdheid van 1-1-2010, maar we kunnen onze ogen niet sluiten voor de ideologische ellende die de PvdA over het onderwijs heeft uitgestort.
persoonlijk verantwoordelijk
Het traditionele onderwijs ging over het algemeen ook uit van een ander opvoedingsmodel. Je bent persoonlijk verantwoordelijk voor je daden en je wangedrag en moet dan ook persoonlijk de gevolgen ervan kunnen smaken of ondergaan.
Vernieuwers zijn de leerling (en de mens) steeds meer gaan zien als slachtoffer van allerlei zaken buiten zijn schuld: de hersenen, de sociale omgeving, de maatschappelijke structuren.
Daarom wordt een kind niet gestraft, maar zoekt men naar ‘ziekten’ of ‘afwijkingen’ in de hersenen, veronderstelde ziekmakende sociale structuren en zogenaamd verderfelijke maatschappelijke structuren.
Kernnotie: het is altijd de schuld van iets anders.
Wij groeiden op met de notie dat, als je iets had gestolen of als je je huiswerk niet gemaakt had, dit toch echt helemaal jouw eigen schuld was. Je had immers ook anders kunnen besluiten.
Ik zie in dat soort soort vernieuwingen dus een tendens in de verkeerde richting.
Een wereld zonder vrije wil
Bij een dicussie over de wijze waarop je op misdragingen moet reageren kom je al gauw bij de vrije wil terecht. Als je daar niet in geloofd of als dat begrip voor jou geen inhoud heeft blijf je zitten met het probleem dat niet reageren geen aanvaardbare optie is. Vrije wil of niet, een slachtoffer wil meestal genoegdoening en daar zul je rekening mee moeten houden. Wat de dader betreft: een enkele keer is een straf overbodig; de dader ziet, eventueel na met zijn berechter gepraat te hebben in dat zijn handelen verkeerd was. In het andere geval moet, om herhaling door de dader te voorkomen, de straf afschrikwekkend zijn. Om navolging te voorkomen is er vrijwel altijd strafoplegging nodig al werkt bij veel mensen deernis met het slachtoffer ook remmend. De pakkans moet altijd groot zijn. Vreselijke straffen om de kleine pakkans te compenseren wekken tegenstand op. Bij strenge straffen zijn ook de gevolgen van een gerechtelijke dwaling ernstiger.
Een kernnotie is ook dat voor sommige daders het altijd de schuld is van IEMAND anders. Zulke mensen kunnen na een veroordeling zeer wraakzuchtig worden. Soms zijn mensen juist gelukkig als ze straf krijgen omdat ze daarna met een schone lei verder kunnen gaan.
Bij mensen zonder geweten helpen soms zelfs Drakonische straffen niet: zij moeten hun hele leven opgesloten blijven.
Of je nu in de vrije wil geloofd of niet en of je nu wel of niet iemands daden verklaren kunt uit hersenstroompjes, de maatschappij valt alleen maar draaiend te houden als je werkt met begrippen zoals verantwoordelijkheid en straf en de wraakwens van een slachtoffer gesust kan worden door een door een “rechter” opgelegde straf
Seger Weehuizen
Een wetmatigheid?
Hoe meer energie er wordt besteed aan maatschappij-kritiek; hoe minder tijd er overblijft voor zelfkritiek.
politiek en onderwijs
Misschien is het handig in deze discussie Prof. Swaab (wij zijn ons brein) erbij te halen. In Zomergasten bleek weer eens, dat ons geheugen ons vaak voor de gek houdt. Swaab dacht zeker te weten dat in de film Die Blechtrommel een speelgoedtreintje kapot werd getrapt. Dat bleek niet zo te zijn. Nu denkt menigeen, dat de PvdA toonaangevend op onderwijs is geweest. Dat is niet zo. Vanaf 1952 – toen met Cals de grote veranderingen begonnen – tot nu heeft er 34 jaar een minister van het CDA (of van haar voorgangers zoals KVP en CHU) op onderwijs gezeten. Dat waren 8 ministers. Van de PvdA hebben 3 ministers 17 jaar op onderwijs gezeten en van de VVD 2 ministers 8 jaar. Trek uw conclusie wie de meeste macht had op onderwijs.
Wel is het zo, dat de PvdA een groot enthousiasme voor onderwijs had en inderdaad lange tijd in de maakbare samenleven heeft geloofd. Er zijn dingen fout gegaan en dat viel op. De PvdA was echter ook de partij, die inzag dat dingen fout waren gegaan en de motie voor een onderzoek heeft ingediend. Dat is de commissie Dijsselbloem geworden en deze heeft niet geschroomd ook de hand in eigen boezem te steken. Met bestuurders als Ascher in Amsterdam slaat de PvdA een andere weg in.
Ook ben ik het niet eens met 1-1-2010 dat het CDA niet de wens heeft haar denkbeelden over onderwijs op te dringen. Onder het CDA is voor het eerst een onderwijsconcept wetgeving geworden: het CGO, een van de grootste misstanden die er zijn. En ik denk toch echt dat de macht van de besturen en het invoeren van de marktwerking – beide vanuit het CDA – een van de grootste oorzaken van de achteruitgang van het niveau is. Hier is geen sprake van enthousiasme maar van ijskoud cynisme – zie InHolland.
Nationale politiek
Hoe werkt de democratie in het onderwijsbeleid?
Hoe komen besluiten op EU-niveau tot stand? Heeft een minister of staatssecretaris voldoende invloed op het nationale onderwijsbeleid? Welke macht gaat uit van beleidsambtenaren en externe adviseurs? Hoe komt de keuze van thema’s voor onderwijsonderzoek (subsidiegever; onderzoekers) tot stand? Is er invloed van EU-onderwijspolitiek?
Heeft Europa met de (sociale dimensie van de) kenniseconomie het stokje van nationale hervormingen overgenomen? Zijn in Europa opererende ambtenaren neutraal of vertegenwoordigen zij overwegend een bepaalde politieke kleur? (economie, idealisme, sociaal, enzovoort) Hoe wordt de ervaring van onderwijsgevenden (selectie?) op het onderwijsbeleid meegewogen? Een beleidsambtenaar is veelal bestuurskundige, onderwijskundige, socioloog, planeconoom en dergelijke.
De nationale politiek heeft steeds minder invloed op onderwijshervormingen lijkt het. Er is een aantal invloedrijke Nederlandse beleidsambtenaren in Europa op het gebied van innovatie van onderwijs (D66)* actief. Zie ook EERA*, EERQI* en WERA*.
Nationale politiek (2)
“Op donderdag 11 mei heeft minister Van Bijsterveldt (OCW) het advies over het nationaal kwalificatiekader (NLQF) van de commissie Leijnse* in ontvangst genomen. In dit advies zijn negen leerniveaus beschreven van wat iemand na een leerproces moet kennen en kunnen. Een instroom niveau voor basiseducatie voor volwassenen en niveau 1 t/m 8 variërend van vmbo- tot universitair niveau.
Met dit kwalificatiekader kunnen diploma’s van verschillende landen beter met elkaar worden vergeleken.” “Vier landen in Europa hebben deze koppeling al gerealiseerd.”
NLQP*.
Andere voorbeelden CGO*, Cedefop*, CINOP*, EVC*, ETF*, CHEPS*, Europese commissie* en Europa 2020*.
Is het verstandig dat Nederland voorop loopt bij (het ontwerpen van) onderwijsinnovaties? Is het raadzaam in deze autonome processen in te grijpen als een nationale minister of staatssecretaris inziet dat het EU-onderwijsbeleid kwaliteitsverlies zal veroorzaken? Staat Nederland achter de uitbreiding van EU-bevoegdheden (‘competence creep’) tot het nationale onderwijsterrein? Welke beleidsvrijheid heeft Nederland? Wie of welk orgaan stuurt beleidsambtenaren en externe adviseurs aan? Is er democratische controle?
Ik zou zeggen, Joost…
Draag je steentje maar bij.
Steentje?
Aan wat? Ik geloof niet dat deze discussie opbouwend is.
Joost Hulshof
Breed gedragen
Het klopt inderdaad dat “De onderwijsvernieuwingen, zowel inhoudelijk als organisatorisch, in het verleden zo goed als kamerbreed zijn gedragen”; simpelweg omdat ze met een democratische meerderheid werden ingevoerd. Maar in mijn herinnering was onderwijs geen thema dat kamerbreed als urgent werd ervaren. Bij stemmingen over de basisvorming of het studiehuis zag je vaak slechts een handjevol “onderwijsdeskundigen” in de kamer, en de rest van de kamerleden deed belangrijker zaken.
Onderwijs is geen beleidsterrein waarop je naam kunt maken; financieel-economisch beleid daarentegen wel. Het onderwijs is de dupe geworden van politiek gesjacher en handjeklap.
Die indruk had ik ook,
Die indruk had ik ook, alleen al afgaande op de lijst van ministers en staatssecretarissen die veelal politieke lichtgewichten waren. Idem voor Verkeer & Waterstaat
Hoe is het mogelijk
Dat alwéér een anti-PvdA posting doorgang krijgt. BON is niet politiek gebonden. In het verleden vonden we elkaar in het streven naar goed onderwijs en niet in het becommentarieren van partijen of een politieke (en naar mijn inzicht onjuiste) interpretatie van de politieke onderwijsgeschiedenis.
Ik baal hiervan verschrikkelijk. Het is ook mijn forum die zo afgepikt wordt. En: voor zover het nog niet duidelijk was: ik ben hartstikke links en stem SP!
Oorzaak en gevolg, Hinke!
Het een is niet zonder het ander.
Je kunt het onderwijs onmogelijk verbeteren zonder de boosdoeners en schuldigen en hun vernietigende ideologie aan te vallen. Ook al hebben de andere partijen meegedaan.
een onverbeterlijke zondaar maakt het mogelijk
Ik stem ook SP maar dat is omdat ik geen vertrouwen heb in de politici van de andere partijen en ze soms ronduit niet vertrouw. En vooral omdat die partij nooit slimme leergierige kinderen goed onderwijs heeft willen ontnemen om de maatschappij te hervormen. Maar Plasterk wil nog steeds een Middenschool en dat is in strijd met de 10 geboden van BON (homogene klassen). Je kunt dus niet pro-BON zijn en a-politiek.
Seger Weehuizen
Re: hoe is het mogelijk
Sorry Hinke, maar commentaar leveren op de onderwijsparagraaf van een politieke partij moet toch echt kunnen op een onderwijsforum.
Geef jij jouw analyse van de onderwijsparagraaf van de rechtse partijen maar. Of geef jouw interpretatie van de onderwijsgeschiedenis.
Ook dit forum wordt
Ook dit forum wordt langzamerhand overgenomen door anti links gezanik.
Over beter onderwijs gaat het niet meer.
Steeds maar weer gaan de anti linkse postings door.
Elke keer lijstjes van politieke partijen die verantwoordelijk waren voor de vernieuwingen. Dan is het even stil en daar begint het verhaal weer van voren af aan.
Overigens:
Mijn stelling is dat het onderwijs niet verslechterd is door de onderwijsvernieuwingen zoals tweede fase en CGO. De zorg kent dezelfde klachten als het onderwijs en daar waren geen onderwijsvernieuwingen.
Het onderwijs is verslechterd op het moment dat de ideologie van rechts, namelijk privatisering en marktwerking, tot politieke werkelijkheid werd verheven. Hetzelfde is gebeurd in de zorg.
Dat van de ideologie van rechts mag je wel weglaten, want het is een langdurig proces geweest waar vele kabinetten van diverse pluimage, bij betrokken zijn geweest.
In mijn herinnering is het de invoering van de overgave van het onderwijs (lumpsum) aan de besturen geweest, waar de ellende mee is begonnen. In de eerste jaren probeerden besturen het onderwijs nog degelijk te houden. Vervolgens werden ze geconfronteerd met kortingen, die ze zelf moesten ophoesten. En dan zoek je een oplossing. Als er dan een vernieuwing is, waarbij het mogelijk is om goedkoper te werken, is de verleiding te groot.
Onderwijsvernieuwingen zijn er altijd geweest. Het is goed dat ze er zijn. Pas toen er geldnood kwam, kregen ze kans om breed ingevoerd te worden.
Klaas Wilms
@klaas
Het CGO is weliswaar het ultieme dieptepunt van slecht onderwijs en besturen hebben niet alleen bezuinigingen gezocht, maar ook zichzelf enthousiast verrijkt, maar verder sluit ik me helemaal aan bij je betoog. Nederland als polderland is vooral een succesverhaal – we hebben nog steeds een sterke economie – maar bij het onderwijs zijn we gezamenlijk de blubber ingepolderd.
veranderde opvattingen over wangedrag
Veel ingrijpender zijn geweest de veranderende opvattingen over wat ooit gemakkelijk wangedrag werd genoemd. Een verandering die in de hele westerse wereld te zien is (geweest?) gedurende de afgelopen ruim veertig jaar ongeveer.
Het bekendste voorbeeld is natuurlijk het veranderde denken dat men niet persoonlijk verantwoordelijk is voor zijn daden, maar dat men slachtoffer is van de sociale omstandigheden. Hiermee werd een crimineel tot slachtoffer gemaakt.
Op school werd die tendens ook zichtbaar: het straffen van leerlingen werd steeds meer beschouwd als ‘verkeerd’. De psycholoog Menninger schreef het boek The Crime of Punishment.
Dit denken heeft grote invloed gehad, ook op het onderwijs. Werken aan ‘maatschappelijk structuren’ en aan ‘de sociale omgeving’ zou in dit licht veel effectiever zijn dan een individu aan te spreken op zijn eigen persoonlijke verantwoordelijkheid.
Veel onderwijsvernieuwingen laten zien hoe vernieuwers willen werken aan structuren, omgevingen en sociale situaties. Hierdoor heb ik dus steeds meegemaakt hoe in het onderwijs eenvoudige oplossingen voortdurend onnodig geproblematiseerd werden, omdat allerlei vernieuwers hun toevlucht liever zochten in het werken aan ‘structuren’.
In de praktijk betekende dit dat wangedrag door kinderen, werd vergoelijkt met opmerkingen als ‘wij deden dat toch ook toen we jong waren?’, en ‘wij wilden dat toch ook?’.
Het heeft enige tijd geduurd voordat ik een antwoord hierop had gevonden. Het antwoord was natuurlijk: ‘Maar wij werden er ook voor gestraft’; of op z’n minst was er notie dat de daad verkeerd was en wel bestraft moest worden.
Academische opvattingen vinden wel degelijk hun weg naar de maatschappij en blijken daar grote te gevolgen te kunnen hebben.
Dank
Dank Klaas Wilms, dat is een analyse die hout snijdt!
Privatisering en de marktwerking liggen inderdaad aan de basis liggen van het onderwijsdebakel, is de cultuur van onderwijsvernieuwing om de vernieuwing autonoom. Dit kwam in de marktkraam te pas omdat het bezuinigingen oplevert en veel meer uitgaat van de persoonlijke verantwoordelijkheid van het individu.
Daarbij vergaten ze dat het gaat om kinderen en jongeren die in grote mate afhankelijk zijn van ouders en de sociale cultuur om zich heen. Je redt het of je hebt gewoon pech. Ieder voor zich en niemand voor ons allen.
Time for tea
Ik ben burger
Time for tea
Ik ben burger en belastingbetaler Burger B. Door mijn hooggekwalificeerde arbeid en de door mij betaalde belastingen heb ik meer dan gemiddeld bijgedragen aan de groei en de bloei “Belangengemeenschap Nederland”. Ik vind dat alle kinderen die van die gemeenschapdeel uit maken goed onderwijs moeten krijgen, dwz kennis en inzicht op school moeten verwerven op een niveau en in een richting die past bij hun capaciteiten. Net als mijn eigen kinderen. En als dat een kind aanstaat mag hij in een akademische en intellectuele ambiance groot worden. Zoals ik voor mijn kind wil. Tot mijn grote schrik mag het niet naar een Zelfstandig Gymnasium. Een huidig Gymnasium is een scharminkel, het naakte overblijfsel van een school die ooit op hoog niveau les gaf in klassieke talen, het vertalen van beschouwende teksten in 3 hedendaagse vreemde talen en degelijke wiskunde en nu blijkt deze minst slechte school nog vol ook. Dan realiseer ik mij dat alle andere scholen nog minder zijn, voor welke groep ze ook maar bedoeld zijn. Dat de kosten van het onderwijs sterk gestegen zijn maar het niveau gedaald is. Dat veel geld gebruikt wordt om kinderen die niks willen of kunnen binnenboord te houden. Met weinig resultaat. Er zitten veel kinderen bij waarvan de ouders maar weinig belasting betaald hebben. Ik denk aan al die mislukte onderwijsexperimenten met dure externe hulp die resulteerde in een goed gesalarieerde kaste van managers en schoolbestuurderen en slecht betaalde gefrustreerde leraren die vaak opgevolgd werden door laagopgeleide mensen die de leerlingen zelfstandig moesten laten werken omdat ze niet boven de leerstof staan. Onderwijs dat kennisvijandig is en oneigenlijke of niet evalueerbare doelen nastreeft. Belasting betalen zodat iedereen op het niveau dat hij aankan goed onderwijs, daar zeg ik ja op. Maar als iedereen slecht onderwijs krijgt inclusief mijn eigen kinderen wil ik afhaken.
IK GA EEN TEA PARTY OPRICHTEN !!!!!!!!
Burger B.
Tea Party
Heb je het hier over burger B of over burger Seger? Nogal kort door de bocht. Denk je echt dat we alleen belasting betalen voor onderwijs? De VS kan straks Tea drinken in het donker. Verder ben ik ook een fan van het zelfstandig gymnasium, maar dat moeten we niet overdrijven: China doet het geweldig qua economie, steekt enorm veel geld in onderzoek en heeft echt geen gymnasium.
Er blijft netto niet veel over
Ik zou niet willen pretenderen dat ik zelf zo veel voor de Nederlandse samenleving gedaan heb dat ik hoog van de toren mag blazen. Bovendien wil ik geen opvatting propageren die mij terecht bekruipt maar waaraan ik –zo ik dat zou kunnen- (nog) geen gevolg zou willen geven. Naar men zegt is het onderwijs verloederd omdat de politici het niet belangrijk genoeg vonden en de gevolgen zich niet binnen 4 jaar maar na 30 jaar manifesteren (De Gletscher van het onderwijs). De PvdA vond het onderwijs wel belangrijk maar niet om het onderwijs zelf. Ik wil dat burger B wakker schrikt en denkt “Wat doen die idioten met mijn geld!?” en vervolgens in actie komt. Een Tea Party oprichten is in ons politieke systeem natuurlijk onzin maar het is wel een metafoor voor wegvallende solidariteit en van verzet tegen een spilzieke overheid. Het was inderdaad burger Seger die het Gymnasium als voorbeeld gekozen heeft: Omdat ouders niet rechtstreeks voor het gesubsidieerd onderwijs betalen kunnen de politiek en de onderwijsconglomeraten hun wensen negeren.
Ik hoop dat de grote bruto betalers van de belangengemeenschap Nederland wat betreft onderwijs niet langer slikken dat er netto voor hen zo weinig uitkomt.
De belastinginkomsten worden niet geheel en al aan onderwijs besteed maar toch wel een erg groot deel ervan.
Seger Weehuizen
Burger B
Wie is Burger B?
Tegen een spilzieke overheid
Burger Belastingbetaler is lid van een belangengroep van mensen die zich Nederlander noemen. De club int contributie naar draagkracht maar neemt beslissingen volgens een systeem waarbij de stem van elk lid even zwaar telt. Omdat zijn kinderen slecht onderwijs krijgen vindt hij dat hij als clublid onnodig onvoldoende waar voor zijn geld krijgt en wil daarom af van de hoge contributie. Omdat de overheid bij onderwijs gefaald heeft en daar nog steeds faalt wil hij dat voortaan de contributie niet meer gebruikt wordt voor onderwijs aan jongeren, behalve in het geval dat ouders echt het onderwijs niet kunnen betalen en hun kinderen leerwillig zijn. Bovendien, als de ouders zelf voor het onderwijs aan hun kinderen betalen mag de overheid over dat onderwijs niets meer te zeggen hebben. Hij weet dat terugkeer naar het cijnskiesrecht uitgesloten is en wil terug naar een kleinere overheid die in de eerste plaats moet zorgen voor defensie, politie en een goed werkend rechtssysteem.
meer kunnen de politici toch niet aan.
Ik hoop dat er steeds meer Burgers B. zullen komen.
Seger Weehuizen
@Seger…
Hoe kun je dan SP stemmen?
Vrijheid van onderwijs en belastingen
Seger, bedoel je de niet-Christelijke versie van onderstaande missie?
“Citizens for Educational Freedom* (CEF) has fought for parents’ rights to choose where their public education tax funds are spent. Long opposed by teacher’s unions, state bureaucrats, and local public school boards who struggle to maintain their monopoly control, CEF can claim many victories, as state legislators and concerned citizens move ahead with voucher and tax credit programs. But far too many parents still see their educational choices limited to the local government-run school, and much remains to be done.” (vergelijkbaar met artikel 23 Grondwet*)
helemaal!
helemaal!
Omdat ik voor mijn kinderen een school zou willen kiezen of oprichten die aan de 10 geboden van BON voldoet hoor ik m.i. ook bij BON thuis. Ik verschil van de andere BON-leden mogelijk in zo verre dat ik mijn keuze niet aan de andere ouders wil voorschrijven. Ik wil voor iedereen het beste onderwijs, dus BON-onderwijs, maar nog belangrijker vind ik dat er geen organisaties (de regering of de schoolbesturen of de raden van de verschillende schooltypen of wat dan ook) zijn die mogen voorschrijven wat en hoe onderwezen moet worden. De schrijvers op dit forum zijn opvallend zwijgzaam over het recht van ouders op scholen naar hun keuze die niet op alle 10 geboden van BON gestoeld zijn.
Seger Weehuizen
Schoolsysteem en thuisonderwijs
“Een gezin uit Assen zegt naar België te emigreren omdat ze hun twee kinderen in Nederland geen thuisonderwijs mag geven. Een verzoek om vrijstelling van leerplicht op basis van humanistische gronden werd door het Gerechtshof in Leeuwarden afgewezen. ,,Daarom vertrekken we naar België. Daar is thuisonderwijs wel toegestaan”, meldde moeder Wenda Verkerk donderdag.”
De Pers*, 4 augustus 2011 en Bureau Jeugdzorg*,
Chinees gymnasium
Was ook wel ver paardrijden en lopen voor de Grieken en Romeinen, dat China. Laten we inderdaad niet overdrijven.
China heeft Confucius, en de Culturele revolutie. Daarna de Vier moderniseringen*. Zie ook het Chinese schoolsysteem*.
Tweedracht bij de PvdA?
Ex-excellentie Plasterk heeft bij BON een alarmsignaal afgegeven door te stellen dat het tijdstip waarop leerlingen op verschillende niveaux onderwezen mogen worden naar een hogere leeftijd verplaatst moet worden. Dat is immers in strijd met de opvatting van BON dat er het beste in homogene klassen les gegeven kan worden. Zijn partij wil echter dat er schakelklassen, kopklassen en voetklassen bij de overgang van de basis- naar de middelbare school komen voor leerlingen die meer tijd nodig hebben om hun pad uit te stippelen. Gaat het hier nu om 2 tegenover elkaar staande standpunten of niet? Dat hangt er waarschijnlijkm van af hoe hoog de PvdA het hoogste niveau wil hebben bij het begin van het secundair onderwijs. Als de genoemde 3 soorten klassen bestemd zijn voor leerlingen die al moeite hebben met de vroegere basisvorming gaan goede leerlingen weer afgeremd worden en dat lijkt te zijn wat Plasterk wil.
Seger Weehuizen
Waarom niet vroeger en vaker
Waarom niet vroeger en vaker differentiëren?
Zolang je maar voldoende mogelijkheden schept om te stijgen en te dalen maakt dat toch niet uit? Wanneer er meerdere selectiemomenten zijn dan is de druk toch ook minder groot bij die selectie? Je weet dat je elk jaar weer een niveau kan stijgen als je niet al op het hoogste niveau zit, zolang je maar hard werkt. Dat werkt veel motiverender dan op je 11de jaar na jarenlang slecht onderwijs te hebben gehad en geen huiswerk te hebben mogen maken ineens op basis van 160 meerkeuzevraagjes veroordeeld te worden tot het VMBO en daar dan 4 jaar lang vast te zitten tussen ongemotiveerde leerlingen. En ja, dat is tegenwoordig vaak niet meer het geval, in mijn tijd, niet gek lang geleden, was dat wel nog in een groot deel van Nederland.
Wij doen nu zo extreem krampachtig over die CITO-toets omdat op basis van die paar meerkeuzevraagjes na 6 jaar lang slecht onderwijs met een slechte begeleiding van de leerlingen zo’n ingrijpende keuze wordt gemaakt.
Leerlingen zouden aangemoedigd moeten worden om thuis zoveel huiswerk te maken als dat zij zelf willen, het moet hen niet worden verboden om huiswerk te maken zoals in ieder geval in mijn tijd het geval was.
Voor alle duidelijkheid: er moeten ook weer goede praktijkopleidingen komen voor leerlingen die niet goed kunnen leren maar die wel goed met de handjes kunnen werken en deze leerlingen moeten net zo trots kunnen zijn op wat zij doen als dat VWO’ers zijn op hun prestatie. Om dat mogelijk te maken moet er op het ´LBO` wel serieuze eisen worden gesteld, de leergierige (zij het met de handjes) leerlingen moeten worden gescheiden van de ongemotiveerde leerlingen.
Plasterk haalt wat uit de oude doos….
Misschien moet hij zijn mond houden. Toen hij minister was, was hij onvindbaar.
Nu wil hij zich naar voren vechten. Een op en top zielig geval.
Plasterk was minister in een
Plasterk was minister in een kabinet welk een rechtse meerderheid had (VVD + CDA) en hij moest werken met een dichtgetimmerd regeerakkoord waarin was afgesproken dat hij ook nog eens niet de baas was over ´zijn` staatssecretarissen.
Misschien heeft hij niet alles eruit gehaald wat er in zat, misschien had hij de handicap dat hij geen relevante politieke partijervaring had. Hij had in ieder geval ook geen gemakkelijke omstandigheden om onder te werken.
Even je “Balkenende’s” ophalen Bart
Ik weet het, je zou ervan in de war raken, maar Balkenende IV was CDA, PvdA en CU.
Plasterk is mij zeer tegengevallen. Ik zie niet in dat zijn omstandigheden zoveel moeilijker zouden zijn dan de omstandigheden van de decennia daarvoor. Hj had de wind in de rug van de publieke opinie, die dankzij BON een flink stuk gedraaid was in de goede richting.
Ik denk nog steeds dat hij er op een gegeven moment gewoon geen zin meer in had. Ik kan me ook moeilijk indenken dat iemand met een interessante wetenschappelijke baan werkelijk geinteresseerd is in bestuurszaken. Hij merkte kennelijk dat gelijk hebben iets anders is dan het politieke machtsspel spelen en is aan de kant geschoven door de gezamenlijke bureaucratie en bestuurders. Dat kan gemakkelijk door bv allerlei afspraken en beleidsvoornemens uit het verleden uit de archieven te halen, waardoor elke verandering wel in tegenspraak moest zijn met eerdere afspraken en dat gekoppeld aan de uitgangspunten van Dijsselbloem (kon gemakkelijk geinterpreteerd worden als laat het onderwijs nu eens met rust) zorgt voor stroop. De man zal geen zin gehad hebben in een bestuurlijk gevecht en koos voor de cultuurfeestjes. Zijn inhoudelijke gelijk is dan irrelevant. Een doorbijter zou op die plek op dat moment vast meer hebben bereikt.
Plasterk
Plasterk was de eerste onderwijsminister in jaren die het docentschap aantrekkelijker maakte. Door salarismaatregelen en door meer zeggenschap.
Dit huidige rechtse kabinet heeft de salarismaatregel weer teniet gedaan (nullijn- VVD, CDA, PVV voorgestemd). Verder vindt dit kabinet het goed dat de automatische LD bij eerstegraders weer minder vanzelfsprekend wordt. We moeten nog afwachten of de docenten wel meer zeggenschap krijgen. Voorlopig lijkt het er niet op. Het CDA wil het niet en VVD en PVV buigen mee.
Plasterk heeft een begin gemaakt. Het huidige kabinet draait alles weer terug. Die paar praatjes over veel verplicht toetsen stellen niks voor in de praktijk.
Dit rechtse kabinet is een ramp voor het onderwijs. Hadden we Plasterk nog maar.
Klaas Wilms
Een droevige figuur
Een LD-salaris voor alle redelijk functionerende docenten voor het hele VWO is maar één van de vele noodzakelijke maatregelen. Dat de docenten als groep meer op school te vertellen krijgen ook. Wat dat laatste betreft zaten we nog heel ver van concrete maatregelen. De individuele docent moet ook weer meer in zijn klas te vertellen krijgen. Om beide te bereiken moet de macht en de omvang van de schoolleiding, van de managers en van de schoolbesturen flink worden teruggedrongen. Plasterk had (figuurlijk) de schoolbestuurders de tanden uit de mond moeten slaan zodat ze niet meer konden bijten. Van beroepsonderwijs op vele niveaux kan ik mij voorstellen dat er meer verantwoordelijkheid bij de regio’s komt te liggen. Voor funderend onderwijs is dat onzin. Als ouder heb ik gemerkt dat Plasterk niets opheeft met keuzevrijheid voor ouders en kinderen. Plasterk heeft geen begin gemaakt, hooguit een beginnetje dat nog 100 jaar nodig zou hebben om ergens toe te leiden. Waarom was verplicht tussentijds centraal toetsen vóór de Mammoetwet niet nodig? Op die vraag is nog steeds geen (afdoend) antwoord geformuleerd. Plasterk is een droevige figuur en niet eens een Don Quixote de la Mancha. Van hem kunnen wij echt niets verwachten.
Seger Weehuizen
Plasterk (2)
Een partij meent dat een kiezer een bewuste keuze voor het (grootste deel van het) verkiezingsprogramma en de ideologie heeft gemaakt. Dit hoeft niet zo te zijn als kiezers slechts vanwege een hoger(e) salaris/uitkering dan wel lagere belastingdruk stemmen. Het onderwijs is dan het kind van de rekening. Bij de PvdA krijg je er de ideologie van de nivellering van kennis gratis bij, bij het CDA het zelfwerkzame middenveld, en bij de VVD de marktwerking, alle gefinancierd met belastinggeld. Hiermee krijg je het onderwijs van voor de onderwijshervormingen niet terug, of: beter onderwijs. De flankpartijen SP en PVV met hun agenda voor het onderwijs bezitten minder macht.
Voilà de spagaat waarin de kiezer zich bevindt. Beter Onderwijs Nederland dient door te gaan met het hameren op de bekende problemen.
(het doet me vreugd dat Plasterk weg is, de ‘briljante wetenschapper’ die na jarenlang vingerwijzend columnisme vanaf de zijlijn naar de macht wilde en niets voor het onderwijs en de wetenschap deed. Met zijn opmerking over comprehensief onderwijs bij de brede school lijkt hij een ‘his master’s voice’ van de partijveteranen. VVD en CDA bieden andere uitdagingen.)
Plasterk
Klaas, daar zeg je het. Jarenlang heeft de partij van Plasterk verkiezingswinst weten te behalen vanwege het grote aantal mensen dat met de portemonnee stemt. De trouwe kiezers van de PvdA, maar ook van de SP en wellicht enigszins minder GroenLinks, kun je in het onderwijs – en de wetenschap –, afhankelijk van overheidssubsidie vinden. Nederland geeft een lager percentage BNP aan onderwijs uit dan andere westerse landen.
Inmiddels is de PvdA het monopolie op de onderwijssector kwijt, mede vanwege de opkomst van de SP (en PVV). De rol van de vakbonden vergeet ik gemakshalve. Dit is fijn voor de rest van Nederland, die als afnemer van onderwijs – en wetenschap – goed en neutraal (wetenschappelijk) onderwijs wenst. Het onderwijsbestuur (PvdA, CDA, VVD en D66) heeft de fakkel van de invloed overgenomen.
Bij de neus genomen
Ik snap, sympathisant, je laatste zin niet. Dat komt ook omdat het mij niet duidelijk is wat jij onder “het Onderwijsbesstuur” verstaat. Maar als je bedoelt dat de schoolbesturen en advies- en onderzoek-bureaux politiek gemengd zijn versterkt dat mijn nu volgende betoog;
Ik heb net als jij gemerkt dat de PvdA onder de onderwijsgevenden populair was. Maar als de PvdA werkelijk de portemonnaie van hen die in of met het onderwijs werken dikker zou willen maken zou zij zich realiseren dat er weinig veelverdienenden en veel weinig verdienenden zijn. Die veelverdieners zijn dus electoraal minder interessant. Omdat veel veel verdienenden nutteloos of zelfs schadelijk voor goed onderwijs zijn zou het wegjagen van de overbodigen de beurzen van de mensen op de werkvloer voller kunnen maken zonder dat het onderwijs daarvan leidt, zonder beroep te doen op ´s lands schatkist en zonder dat het de PvdA veel stemmen kost. De PvdA heeft blijkbaar goed ingeschat dat haar misbruik van het onderwijs om de maatschappij te hervormen niet tot desertie van haar stemmers bij de onderwijsgevenden zou leiden. Die hadden niet verwacht dat zij zelf voor de kosten van de maatschappijhervorming zouden moeten opdraaien, in geld en arbeidsvreugde
Seger Weehuizen
Onderwijsbestuurderen
Met ‘onderwijsbestuur’ bedoel ik ‘onderwijsbestuurderen’.
Begrijp ik goed dat je hiermee over nivellerende maatregelen praat? Bijv. HOS-maatregel (financiële nivellering; CDA met vakbonden ogv PvdA-plan; eerstegraads en tweedegraads leraren), en ook het minder belangrijk maken van kennis (karaktermoord op hoger geschoolden: personeel met academische titels kan niet les geven, waardoor minder van belang; je hebt meer aan een procesbegeleider die leuk met kinderen kan omgaan; de pedagogische opdracht van het onderwijs)?
Met het inslikken van het NGL door de AOb waren de hoger opgeleide leraren weerloos geworden? (een kleinere vakbond als CNV Onderwijs buiten beschouwing gelaten)
Het is een democratisch beginsel dat de meerderheid altijd gelijk heeft.
Opvallend is dat in dit geval een minderheid niet met verve is verdedigd. 
Bij het nastreven van hogere idealen mag dat. 
En wie bepaalt dat? Juist. Zeker als je de verwevenheid van landelijke politiek met vakbond(sbestuurders) beziet. Hier geen diversiteitsbeleid, maar eenheidsworst. ‘Doorlopende leerlijnen’. 
Men heeft nu de gretige ogen op de universiteit gericht. Waarom geen fusie met het HBO? 
Bedoel je dit te zeggen?
helemaal niet!
Nee hoor, ik praat niet over nivellerende maatregelen. Ik wil gewoon dat alle overbodige en schadelijke mensen uit het onderwijs verdwijnen en hun salaris de mensen die op de werkvloer productief zijn ten goede zal komen. Dat kan zowel gebeuren door van de ´onderwijsmarkt` een echt vrije markt te maken als door de salarissen voor de mensen op de werkvloer vast te leggen en de lumps sum flink omlaag te brengen. Ook herinvoering van het vroegere onderwijs naast het huidige leidt tot het doel als de scholen van het huidige onderwijssysteem financieel voldoende kort gehouden worden.
Seger Weehuizen
Gortig
Het wordt me te gortig.
Het is zo langzamerhand gewoonte van een aantal mensen om alle onderwijsellende op het bordje van de PvdA te schuiven. De bewijsvoering is uiterst dun, zo niet afwezig. Het gebeurt allemaal op dezelfde manier als in het boek van Prick. Verzamel onderwijsellende. Filter daar de ellende uit die je kunt koppelen aan de PvdA en noem dat een bewijs. Vervolgens is elke stelling, onbewezen, suggestief, toegestaan.
De feiten zijn anders. De grote ellende begon toen de marktwerking in het onderwijs ook begon. De overheid trok zich terug en de markt mocht haar werk doen. De besturen gingen shoppen in de onderwijshervormingen en kozen die vernieuwingen die zo goedkoop mogelijk ingevoerd konden worden. Dit is rechts, liberaal beleid.
De PvdA heeft altijd geprobeerd om via het onderwijs gelijke kansen voor iedereen te creëren. Dat is niet hetzelfde als eenheidsworst. Daar is dus altijd meer aandacht geweest voor onderwijs. Via ons parlementaire systeem werden de doordrammers binnen die partij wel in toom gehouden. Totdat dus de marktwerking heilig werd en de besturen hun gang konden gaan. Via de Prick-methode alles wat fout gaat naar de PvdA schuiven en het beeld is klaar.
Klaas Wilms
‘Aandacht’ voor onderwijs
is natuurlijk een erg ruim begrip en kan van alles betekenen, ook de stevige wens het onderwijs ‘om te turnen’.
Op de PA destijds werden wij met de vernieuwde inzichten geconfronteerd hoewel er m.i. van ‘liberale marktwerking’ geen sprake was.
De lagere scholen werden bestormd met eindeloze reeksen gele oekazes vanuit het ministerie van onderwijs; ook toen iets als lumpsum nog niet was ingevoerd.
In het boekje van Dalrymple lees ik hoe in de dertiger jaren van de 20ste eeuw in Engeland een onderwijsbeleid werd uitgestippeld waarbij ‘leren door activiteit en ervaring’ werd aanbevolen boven ‘kennis die moet worden verworven en feiten die moeten worden vergaard’.
De romantische school (om het maar even zo te noemen) begon al bij Rousseau, Pestalozzi, Froebel, Montessori en Dewey.
Het is inderdaad wel de vraag of al deze figuren PvdA-stemmers waren.
Wat vernieuwers willen, heeft al een lange geschiedenis. Echter, zij schijnen nu meer successen te boeken dan ooit; en dat tegen de wil van vele ouders en leerkrachten.
dubbelduidigheid
Moby, je bedoelt hier toch met `succes boeken`dat ze hun zin kunnen doordrijven en niet dat ze schitterende resultaten kunnen laten zien?
Seger Weehuizen
Sterkte
Beste Klaas, ik wens je veel sterkte met deze eenzijdige opinie. Mag ik je wijzen op de post Plasterk (2) welke volgde op de eerste post? Hierin zie je een gedeelte van het antwoord op jouw post. Hiernaast maak ik me er gemakshalve van af met ‘Linkse denkfouten’. Helaas is het overzicht van ‘rechtse ideologie’ van mindere kwaliteit (‘rechtse mensen hebben beperkingen in hun capaciteiten’, ‘ontevreden harde koppen en genadeloze uitstraling in de ogen’, enzovoort). Enfin, je zult de rest aldaar kunnen vinden.
Vanuit welk perspectief zie jij de ellende? Als onderwijsgevende [x], als leerling, student, ouder, werkgever of als Nederlands burger van een land dat kennis hoog in het vaandel heeft (ik bedoel: had) staan. Centrale poging tot nivellering van kennis, inkomen en bezuinigingen hadden al plaatsgevonden voordat juist om die redenen gedecentraliseerd werd. Onderwijsgevenden hebben veel last van management en bureaucratie. Voor de rest van Nederland is alles ondragelijk. Jammer. Veel spelers in het onderwijs-gezelschapsspel hebben slechts de positie, en niet de denkbeelden gewijzigd. De PvdA is achter de schermen (bestuurders, wetenschappers, ambtenaren) machtig. Het probleem met de PvdA is dat men ‘one knowledge fits all’ wil. Laat mensen met rust. De andere partijen profileren zich met een vrije onderwijsmarkt (nauwelijks competitie; bijv. geen mogelijkheid tot oprichting van BON-scholen) drijvend op belastinggeld. Ineffectief, te groot en duur. De huiswerkinstituten tieren welig, hetgeen een averechts effect op de ‘gelijkheid van kansen’ heeft. Terug naar de klassemaatschappij.
bedankt voor de link
Ik zie het allemaal als catharsis.
Wat ooit helder was (‘nieuwe’opvattingen die ik vreemd vond) werd toch onderdeel van ons systeem, misschien vanwege gewenning. Nu gaat het plaatje echter weer net zo helder worden als eerst. Misschien wel helderder omdat we intussen ongewenste gevolgen kennen.
eenzijdige opinie?
Dag Sympathisant,
Je bedoelt dat je het niet met me eens bent. Dat mag.
De link via DE WETTEN bewijst het eerste gedeelte van mijn stelling. Het filteren- de Prick methode.
Voor het tweede gedeelte voer ik niet de argumenten aan die jij me in de schoenen schuift.
Een concreet antwoord. Ik was tot deze zomervakantie leraar op een scholengemeenschap van VMBO TL tot en met Gymnasium. Verder heb ik ongeveer de helft van mijn schooltijd in de MR (of voorloper) gezeten.
Klaas Wilms
De PvdA als wegbereider kan wegwegruimer worden
Er zijn een aantal dingen die ik heb willen zeggen. En daarbij ga ik verder terug dan het moment dat de marktwerking in het onderwijs werd geïntroduceerd. De grote scholengemeenschappen en de basisvorming zijn wel degelijk ingevoerd vanuit de gedachte dat zo het ideaal van spreiding van kennis, macht en inkomen beter benaderd konden worden. Door de schaalvergroting en de wens om te uniformeren werden veel nieuwe banen voor mensen die boven de leraren stonden gecreëerd. Bij een grote organisatie moet er immers veel meer formeel geregeld worden. De onderbouw van het VWO ging in niveau omlaag en alle 3 eerste leerjaren van sub-MAVO tot Gymnasium werden tweedegraadsgebied. De leraren moesten daar op een a-intellectuele, kennis-vijandige en inefficiënte wijze gaan lesgeven en raakten hun recht op de LD-schaal kwijt. De nivellering wordt duur betaald. De hoge salarissen voor mensen die boven de werkvloer huizen en die ontstond toen “op afstand sturen” met zijn de facto marktwerking werd ingevoerd zijn door de PvdA zeker niet gewild. Maar zij heeft wel de daarvoor benodigde infrastructuur opgesteld en is daardoor medeplichtig. Ik zou als leraar op de werkvloer het gevoel hebben dat ik er door bijna alle politieke partijen ingeluist ben. En nu komt het laatste. Het geld voor hogere lerarensalarissen ligt voor het grijpen: Splits de scholengemeenschappen op in kleinere categoriale scholen of geef de scholen die daarin zaten grotere vrijheid. Dan kan de overhead weer verdwijnen. Zorg dat er ook geen geld meer gaat naar onderwijsonderzoekinstituten en onderwijsadviesinstellingen. Dat is de PvdA toch wel ter compensatie van alle ondervonden ellende aan de op haar stemmende leraren schuldig.
Seger Weehuizen
Voor Klaas Wilms…
DE WETTEN
Re: Klaas Wilms….
Zie: DE WETTEN
“Ik weet het, je zou ervan
“Ik weet het, je zou ervan in de war raken, maar Balkenende IV was CDA, PvdA en CU.”
Dat was een slordige fout van mij.