De eigen verantwoordelijkheid van de leerling

Mijn dochter is pas 14 jaar. Zij zat tot nu toe op de Vrije School alwaar een hoge mate van zelfstandigheid van de leerling wordt verwacht. Aangezien mijn dochter meer structuur en aandacht nodig heeft heb ik nu gekozen voor een andere school.
Voordat ik tot deze beslissing kwam hebben mijn dochter en ik gesprekken gevoerd op school. Wat mij daarbij opviel is dat er altijd aan mijn dochter gevraagd wordt waarom zij op deze school wil blijven. Ik merk dan aan mijn dochter dat zij daar geen antwoord op heeft anders dan dat zij dan met haar vriendinnen op kan trekken.
Ik vind dat mijn dochter nog niet toe is aan dit soort bewuste vragen. Voor haar is leren vaak alleen maar stom. Ik snap daarom de school niet die wel van haar verlangt dat zij aan kan geven wat zij wil. Als ouder ben ik van mening dat dingen soms moeten in het belang van je eigen toekomst.

Ook bij de school waar ik haar nu voor ga aanmelden werd haar de vraag gesteld of zij echt op deze school wil zijn. Daarmee werd mijn dochter in verlegenheid gebracht. Want tja als ze eerlijk is moet ze toegeven dat leren niet altijd even leuk is. Bovendien weten kinderen op deze leeftijd meestal niet waarvoor ze eigenlijk kiezen.

Bij deze nieuwe school heb ik morgen weer een gesprek. Ik heb aangegeven dat ik als ouder eerst alleen met de school wil praten om alles op een rijtje te zetten. In een tweede gesprek zal mijn dochter erbij zitten. Toen ik dit voorstelde zei mij men dat mijn dochter wel zelf moet willen. Ik benadrukte het belang om als ouder allereerst een gesprek te hebben. Toen ging men akkoord.
Wat is dat toch met het onderwijs?

2 Reacties

  1. Sorry, ik ben nieuw hier.
    Sorry, ik ben nieuw hier. …Met fatale gevolgen……

    Wat ik wilde zeggen een onverzonden bleef is het volgende:
    Lastig zeg, om weer opnieuw te beginnen.

    Zet jou kind in ieder geval op een buitenlandse school, op een internationale school, als je geld daarvoor appart kan zetten. …Zo niet dan jammer.

    Kinderen worden in Nederland vanaf het prille begin als dom uitgemaakt en als dom zijn ze verdoemd het onderwijs te volgen die voor hun uitgestippeld wordt.

    Er wordt geen rekening gehouden met de fases die een kind doorloopt, dat het dit jaar een domme aap kan zijn en het volgende jaar tot een genie kan bloeien met de juiste begeleiding, daar wordt geen rekening mee gehouden. Een kind is gewoonweg hier “dom” door geboorte, en daar valt niet aan te toornen.

    Zet jou kind op een buitenlandse school, leer hem drie talen, desnoods vier, leer hem rekening te houden met verschillende opvattingen en hij zal opbloeien.

    Uiteraard daarvoor is geld nodig. Heb je die niet, barst dan maar.

    Venijnig maar waar.

    • Toen ik opgroeide werd mij
      Toen ik opgroeide werd mij nooit verteld dat ik dom was. Nee dat niet, hoogstens was ik lui of had ik meer inzet nodig. Wat ik dit jaar niet haalde kon ik altijd met dubbel opzet altijd voor elkaar krijgen. Als ik het maar wou. Dat was de de boodschap die ik altijd kreeg.

      Gelukkig heb ik genoeg leraren gehad die in mij geloofden. Maar dat is helaas niet zo voor veel Nederlandse kinderen, laat staan kinderen van buitenlandse afkomst. Gelukkig ben ik niet hier opgegroeid en voel me dus niet “dom” en heb geen neiging te geloven dat enige kind van mij dom zou zijn.

      De verantwoordelijkheid is van de opvoeders en van de eisen die we aan hun als ouders moeten stellen, en zeker niet van de kinderen.

      Maar geloof me, laat een kind lang genoeg geloven in zijn stupiditeit en dan zal je een volwaardige “dom janus” van hem maken voor eeuwig.

      Vriendelijke groeten.

Reacties zijn gesloten.