Waar komt het verkeerde soort managers toch vandaan en waarom duiken ze vaker in het onderwijs op dan elders?
De verzelfstandiging en de schaalvergroting heeft een aantal voorheen onopvallende ambtenaren (goed, misschien waren ze iets streberiger dan gemiddeld) in een positie gebracht waarvan ze vroeger niet durfden te dromen. Zelf je salaris vaststellen, of je pensioenregeling marktconformeren, met miljoenen schuiven, over “mannetjes” beschikken, ze even ontslaan, een eigen secretariaat en andere stafeenheden hebben die op je instructies zitten te wachten en je kont likken, enzovoort, enzovoort. Dat is heel andere koek dan het dorknoperbestaan van vroeger.
In het bedrijfsleven moet je er lang voor knokken, bij de semi-overheid wordt incompetente lieden een onaantastbare positie in de schoot geworpen. Even een paar cursusjes in een bosrijke omgeving en je beheerst het jargon. Dondert niet welk, als het maar algemeen is en immuun voor specifieke kritiek.
In de slipstream van het management duikt nu in grote getale het middenmanagement op, de docenten in een toenemend overbelaste en ontrechte positie achterlatend. Slecht opgeleide docenten, waarvan er steeds meer komen, hebben geen verweer.
De schuld voor de verzelfstandiging ligt bij de politiek. Maar de Breebaarts en Brummansen kunnen niet hard genoeg worden bejegend. Ongeacht details, hun positie is nadelig, hun bestaan een aanfluiting.
Eén eigenschap hebben al deze lieden gemeen, ze zijn a-sociaal, hun vrome praatjes ten spijt. Ze hebben geen aandacht, laat staan compassie met anderen. Vrienden hebben ze niet, tot genoegen van beide partijen.
Reacties zijn gesloten.
Maar wie geeft ze hun baantje?
Dit vind ik heel intrigerend; ik heb daar zelf ook al eens een commentaartje aan gewijd.
Dat het voor een suf ambtenaartje fijn is om heerlijk de baas te spelen, dat begrijp ik, en uw analyse op dit punt vind ik correct.
Dat deze mensen in het bedrijfsleven niet of weinig voorkomen, bestrijd ik (ga eens rondkijken bij de grote bedrijven, dan vind je dezelfde types die zich in vergelijkbaar glibberig jargon uitdrukken).
Maar iemand moet die incompetento’s een baantje willen geven.
En waarom hebben tegenwoordig juist zoveel schoolbesturen, raden van toezicht en God weet hoe die aanstellende commissies verder nog worden genoemd, een voorkeur voor mensen die van niets weten, niets kunnen en als enig echt kenmerk een meer dan gemiddelde machtswellust hebben?
Is de vraag retorisch?
Ik denk dat voor iedere manager er twee bedreigingen zijn: de bedreiging van boven en de bedreiging van onderen. De laatste categorie kun je zelf grotendeels voorkomen door ietwat volgzame typjes aan te nemen. Dat zijn vaak juist niet de mensen die het meeste kunnen. Ook ben je dan meteen verzekerd dat die volgzame typjes van hun eigen ondergeschikten hetzelfde verwachten. Dat maakt de doorvoersnelheid van het uit te voeren beleid veel sneller: op elke laag is iedereen het eens. En gaat er dan toch in de roganisatie iets vreselijks mis, dan loopt het ontslag ook van onder naar boven. Het is wellicht eenzaam, maar bovenal veilig aan de top.
Analyse van D-day
U zegt dus eigenlijk: hoe hoger in de organisatie, des te meer men bezig is met het veilig stellen van de eigen positie.
Omgekeerd zou dan de laagste in rang het meest betrokken zijn met de eigenlijke taak van de organisatie.
Zo bezien zou dit verschijnsel van alle tijden moeten zijn. Hoe kom ik dan aan de indruk dat dit iets van de laatste tijd is?
Misschien vanwege die vervloekte schaalvergroting —> meer baasjes ‘nodig’ –> meer uitvreters –> slechter functionerende organisatie.
baasjescultuur in onderwijs
Waarom niet eerder? Een reden is de enorm toegenomen vrijheid van onderwijsinstellingen. Een school beheert tegenwoordig haar eigen budget, kan zelf bepalen wie er voor welke klas mag, kan vrij goedkoop leraren ontslaan, en heeft maar zeer beperkt rapportageplicht naar de inspectie of naar de ouders. Dit is allemaal in de laatste tien-vijftien jaar doorgevoerd (de Lumpsumregeling voor het geld, de wet BIO voor de overgang van bevoegdheid naar bekwaamheid; wanneer het arbeidsrecht voor scholen zo is geworden als nu weet ik niet). Daarnaast noem je zelf inderdaad de schaalvergroting; laten we ook noemen de opkomst van de carrieremanager en de daling van het opleidingsniveau van de docenten.
Dat komt doordat de voedertrog niet meer één grote trog
is die in Den Haag staat. Hiervoor in de plaats staat er nu een veelvoud aan kleinere trogjes.
Managers in het bedrijfsleven
Denk nu echt niet dat dit gedrag van managers in het bedrijfsleven niet voorkomt.
Bij 2 van de bedrijven waar ik gewerkt heb was het zeer droevig gesteld. Wat te denken van een bedrijf voor contract research dat een laboratorium volledig onbenut laat.
Een werknemer weet op eigen houtje contracten te verwerven, het personeel heeft weer hoop, door het management wordt hij op staande voet ontslagen, op het laboratorium is weer niets te doen.
Bij datzelfde bedrijf zijn meerdere beta-personen ontslagen door het niet-beta-management omdat ze hun nek uitstaken. Ook daar werd vakkennis niet op prijs gesteld of genegeerd. Ook daar alleen top-down benadering; het salaris van managers was een veelvoud van het salaris van de researchers. Het faillisement komt volledig op het conto van de managers. Toch hebben deze managers hierna weer snel fantastische banen gekregen.
Van wat ik aan absurde beslissingen door managers meegemaakt heb, kan ik een waslijst opstellen.
Natuurlijk
Ik geloof beslist dat dit soort zaken in het bedrijfsleven ook voorkomen. Toch vind ik dat er een groot verschil is. Bij het bedrijfsleven weet je dat je niet voor leerlingen werkt, maar voor de winst. Je weet ook dat je chefs aangesteld zijn om die winst te realiseren. Als blijkt dat die chefs dat onvoldoende doen zullen ze op het matje worden geroepen. Er is duidelijkheid (en eensgezindheid hoop ik) over het doel van de onderneming.
In het onderwijs blijkt maar steeds weer dat het kennelijk helemaal niet gaat over de ontwikkeling van leerlingen. Andere belangen lijken soms te overheersen. Dát is om gek van te worden, want juist aan het echte doel van onderwijs ontleen je als docent je motivatie. Door dat onderwijsdoel ben je bereid meer dan waarvoor je betaald wordt te investeren en je haalt er normaliter je arbeidssatisfactie uit.
publiek zaak
Hinke, dit is precies waar het omgaat. ook in de ambtenarij ben ik de baasjescultuur tegenkomen. Maar waar het omgaat is dat het dienen van de publieke zaak een extra verantwoordelijkheid oplegd die de drager met trots zou moeten vervullen. Zo voelde mijn grootvader het althans en zo haalde hij 40 dienstjaren met een lintje en had het als tamelijk hoge ambtenaar nooit over zijn salaris. Ook leraren voelden het als een eer om een algemeen belang te dienen en in de maatschappij ontleenden ze ook daar aanzien aan. De overheid betaalde nooit uitbundig maar voelde het wel als een plicht een passend net salaris te betalen. Die cultuur is dus verloren gegaan…
volledig mee eens!
Citaat: “In het onderwijs blijkt maar steeds weer dat het kennelijk helemaal niet gaat over de ontwikkeling van leerlingen. Andere belangen lijken soms te overheersen. Dát is om gek van te worden, want juist aan het echte doel van onderwijs ontleen je als docent je motivatie. Door dat onderwijsdoel ben je bereid meer dan waarvoor je betaald wordt te investeren en je haalt er normaliter je arbeidssatisfactie uit.”
Bovenstaande woorden zijn mij uit het hart gegrepen!!! Wat ben ík blij hier personen te ontmoeten die het onderwijs – de vormende taak die inherent is aan dit beroep – een warm hart toedragen. Ook ik haal uit het aangestipte doel, dag in dag uit mijn arbeidssatisfactie. Wanneer ik zie wat het onderwijs wordt aangedaan, moet ik zo vaak denken aan de woorden van zangeres Melanie: “Look what they’ve done to my song. (maar dan nu i.p.v met mijn lied, met mijn beroep)
geuzenlied
Ah… ook een liefhebber van Melanie Safka 😉
Je hoeft niet eens zo veel te veranderen aan de tekst.
look what they done to my job ma
look what they done to my job
well it’s the only thing
that i could do half right
and they turned it out all wrong ma
look what they done to my job
look what they done to my kids ma
look what they done to my kids
well they turned them into nuts just now
and i think i’m half insane ma
look what they done to my job
wish i could find a good school to teach in
wish i could find a good school
well if i could find a real good school
i’d never have to come out and listen to
what they done to my job
la la la la la la la la la
la la la la la la la la la
la la la la la la la la la
look what they done to my job
but maybe it’ll all be alright ma
maybe it’ll all be okay
well if the people are buying tears
i’ll be rich someday ma
look what they done to my job
ils ont change ma chanson, ma
ils ont change ma chanson
look what they done to my job ma
look what they done to my job ma
well they tied it up in a plastic bag
and turned it upside down ma
look what they done to my job
c’est la seule chose que je peux faire
et ce n’est pas bon, ma.
ils ont change ma chanson.
look what they done to my job ma
look what they done to my job
it’s the only thing i could do alright
and they turned it upside down
oh ma
look what they done to my job
🙂
Schitterend!
Even vergeten hoe raak en triest het wel is en dan zeg ik: hoe komisch deze ingeving! -> “well they turned them into nuts “
Verkeerde mannetjes
Wij hebben het met z’n allen laten gebeuren. De verkeerde mannetjes waren heel herkenbaar, maar hun machtsopbouw niet. Voorheen geloofde de gemiddelde docent wel wat er allemaal in die directiekamers gebeurde, je had er niets mee, het was een andere wereld. Zij pompten de gehele dag papier rond en bestempelde dat als belangrijk. De ouderwetse directeuren met veel hart voor het onderwijs werden er snel uitgewerkt en vervangen door beheerders. Toen kwamen de eerste fusies. Voor de managers betekende dit een extra bestuurslaag en dus konden de voormalige directeuren opgewaardeerd worden tot leden van het College van Bestuur(toen al schaal 16 tm 18) Daarna nog meer fusies met als gevolg dat ze in 1998 buiten de CAO geplaatst werden waardoor ze elk salaris konden krijgen wat ze voor zichzelf in gedachte hadden. Hiermee werden fusies een persoonlijk doel van de manager.
Een praktijk voorbeeld is de oude HTS in Tilburg, nu AVANS Hogeschool. Op een gegeven moment werd daar een heer Doors directeur van de HTS. De man werd alleen binnen de directiekamer gewaardeerd, daarbuiten kon men zijn bloed wel drinken. Ook deze man heeft zijn kansen genomen. Nadat alle logische fusiepartners geen trek hadden in dhr. Doors met zijn schooltje kwam hij uit bij de voormalige Bibliotheekacademie. Het synergie-effect was dat Doors van directeur gepromoveerd werd tot lid van het College van Bestuur en zo’n twee salarisschalen omhoog ging. Voor de rest van de beide instituten betekende het feitelijk niets want er was totaal geen gemeenschappelijkheid. Nu nog zitten de docenten en studenten in de bouwval van de oude bibliotheekacademie(semi-permante huisvesting die al 20 jaar is afgeschreven) terwijl Doors geniet van een riant pensioen.
Bonbon
Merci bien, Bonbon
Dit lijkt me een prima voorbeeld. Het klinkt heel begrijpelijk, en ik vermoed dat het overal in Nederland zo is gegaan.
Mijn vragen zijn beantwoord.
Nu de oplossing nog…..
WERKEN IN DE MODDER en SNEEUW VOOR DE ZON.
Ik denk dat vele mensen een leidinggevende positie ambiëren vanwege het salaris dat er tegenover staat.
Dat zijn meestal niet de besten.
Schakel de salarissen gelijk en mensen komen om andere redenen bovendrijven.
Uit idealisme, omdat ze het graag doen of omdat ze het goed kunnen.
Dat is ook wat Plato bedoelde.
Hij vond dat leidinggevende posities bekleed moesten worden door oudere ‘wijze’ mannen,
‘die de schaapjes op het droge hadden’ en daarom ook zonder beloning.
Denkt U eens mee en andersom.
Stel je eens voor dat de salarissen gelijk zouden zijn,
wie zou er nog een leidinggevende positie ambiëren
én hoeveel mensen zouden er van stoel verwisselen
Hoe anders zou de wereld er dan uit zien?
WEET U: werken in de modder is veel erger dan zitten op het pluche.
CONCLUSIE: verbied de topsalarissen en ze verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Jaja, dat leiding geven
Ik ben zelf 12 jaar baasje geweest in een bedrijf, maar ik had de stijl van meewerkend voorman. Als ik dus vond dat iemand iets op een andere manier moest doen dan kon ik het altijd voordoen. Dit in tegenstelling tot onze vernieuwende vrienden, die ons vanaf de kansel de les lezen. Mijn eigen stijl lijkt me tot op de dag van vandaag veel geloofwaardiger.
Er zijn veel redenen waarom mensen zoiets ambiëren. Geld is beslist niet de enige; ik denk dat macht nog belangrijker is.
G=MC^2
Analoog aan Einsten’s formule zijn Geld en Macht direct in elkaar om te zetten….
Planeten Paultje
G = M.C² (Nederlandstalig toetsenbord)
Er is toch een verschil, vind ik. Macht is gevoelsmatiger, geld is alleen maar materieel.
Staat die C in de formule ook nog ergens voor?
Constante…
De constante vaagheid van HNL?
Planeten Paultje
Macht
Geweldig, hier zocht ik naar, het antwoord op mijn probleem: Hoe kun je macht kwantitatief uitdrukken ?
De eenheid volgt hier ook meteen uit: euro sec^2/meter^2.
Op niet met te grote getallen te werken kunnen we i.p.v. euro de balkenendenorm gebruiken, en zoals in de hoge-energie fysica gebruikelijk, c gelijk aan 1 zetten.
De macht van Jos Elbers is dan ongeveer 2.
Er moet wel een min-teken bij: waar energie ontstaat verdwijnt materie. Waar macht ontstaat verschijnt geld. Dus G = – M C^2.
Soms verdwijnt daar ook (heel veel) geld.
We komen hier uit bij de imaginaire getallen.
Het verdwijnende geld (in de zakken van Elbers) is het reële gedeelte; het verschijnende geld het imaginaire gedeelte.
mc² = – g1 + ig2
(dit kan geloof ik alleen maar als m ook een imaginair getal is. Wiskundigen, help!)
!
!
Macht = aantal mensen
Macht = het aantal burgers dat je op de been kunt krijgen om jouw belangen te behartigen. Bush is machtig, kan een heel leger en een half land op de been krijgen. Bovendien telt een zwaarbewapend militair voor pakweg 200 burgers.
Een goede advocaat (ons slagveld is de rechtzaal en de 2de kamer) is een x aantal burgers waard (misschien meer dan een zwaarbewapend militair).
De AhOsB is aantoonbaar machtiger dan BOn: als ze willen, krijgen ze tenminste tienduizend docenten op de been- wij maximaal 500.
Geld maakt machtig omdat je er een x aantal burgers mee op de been kunt krijgen.
In de omrekeningstabel telt een leraar (onderhand) voor een halve burger- dat was anderhalve burger.
meewerken
Dat is ook mijn ervaring na 16 jaar leidinggeven. Professionals hebben wel respect voor de meewerkend leidiggevende. Je bent dan een van hun, een primus inter pares.
Slagter: “Media zijn het schuld”
Bron: www.destentor.nl/kampen/article871756.ece .
Volgens Sjoerd Slagter (de nieuwe voorzitter van de landelijke VO-raad) geven de media een verkeerd beeld over de problemen in het onderwijs.
‘Hoezo tegenstelling tussen managers en leraren?’.
Managers zouden door hun bureaucratische bemoeizucht en ongebreidelde vernieuwingsdrang het onderwijs de nek omdraaien en de bevlogen leraar gillend de school uitjagen. ‘Volstrekte lariekoek’, zegt Slagter. ‘Media zijn enorm op zoek naar incidenten. Ze scheppen een beeld dat volstrekt onjuist is.’
‘Er werken 350.000 mensen in het onderwijs. Als u uw best doet daar tien of twintig of honderd zeurpieten te vinden, ja, dat lukt altijd.
Pedagogisch en vakinhoudelijk is er zoveel veranderd. Dus ik kan me goed voorstellen dat er een groep docenten is die terugverlangt naar vroeger.
Verbrugge heeft wel een punt als hij een soort onbehagen signaleert in de maatschappij. Er is een hang naar een overzichtelijkheid, zoals we die in de jaren vijftig en zestig kenden. Alleen zijn oplossingen, die deugen van geen kant. Hij is voor terugkeer naar klassikaal onderwijs. Nou, als er één methode is die geen recht doet aan onderlinge verschillen tussen leerlingen, dan is dat klassikaal onderwijs.’
Een op een onderwijs
Beste Sjoerd,
Ik vermoed ook dat individueel onderwijs beter is dan groepsonderwijs. Ik vermoed ook dat samenwerken in een apart vak aangeleerd moet en kan worden, weer met individuele coaching. Maar hoeveel miljard heeft U nu extra nodig om heel Nederland in een maatkostuum te stoppen. Weet U wat een maatkostuum kost t.o.v een pak van C & A. Dit gaat dan ook gelden voor het onderwijs.
Zolang dit soort fondsen er niet zijn moet U niet het individuele willen t.k.v. de traditionele rol van de docent zijnde de rol van leermeester. Wel uren stoppen in studieloopbaanbegeleidingen maar geen tijd meer hebben om iets fatsoenlijk uit te leggen.
Daar komt bij dat er een dringend herstel nodig is van `de basis`in kennis en kunde. Verder zullen eerst ook de bestaande fondsen weer herverdeeld moeten worden op een wijze zoals ze bedoeld zijn opdat verhalen zoals dat hier bij Bonbon te vinden is in dit staartje, niet meer voorkomen. En helaas we kennen allemaal van die verhalen. Kijk eens in begrotingen van Hbo’s wat daar aan auto’s, reizen, gebouwen, secretaressen etc. uitgegeven wordt en vooral hoeveel geld er niet terugvloeit naar de student.
U heeft wel degelijk een heel groot probleem en ontkennen helpt niet meer. Schijnbaar hebben jullie het erg moeilijk met de ontstane situatie. Dhr. Terpstra spreekt er zelfs van dat de kiezers nog niet bij zinnen zijn en Ruding degradeert alle SP-stemmers tot dromers die geen oog hebben voor de globalisering. Welnu heren de globalisering is niet begonnen bij de val van de muur, die is al honderden jaren aan de gang en Nederland was hier een voorloper in toen wij nog leefde zoals die dagdromers bij de SP en de Christenunie nu weer willen accentueren.
Vervolg Sjoerd Slagter
Een tweede interview met Sjoerd Slagter, opvolger van Hettema, bron www.destentor.nl/kampen/article872263.ece .
Intimidatie van leraren door managers en schoolbesturen waar BON-voorzitter Ad Verbrugge gewag van maakt, bestempeld Slagter als uitspraken waar hij niets mee kan. ‘Hij schermt met honderd meldingen van mensen die zich geïntimideerd voelen. Op 350.000 mensen die in het onderwijs werken. Dat is nog geen derde deel van een promille.’
‘Er is maar één criterium: leid je deze generatie op voor de 21ste eeuw? Wat ik zie is dat docenten en teams en scholen met die vraag heel serieus bezig zijn.’
U zegt: beter luisteren naar ouders. Op de Ichthuslocatie in IJsselmuiden hadden ouders veel kritiek op de veranderingen van de afgelopen jaren.
‘Daar hebben we inderdaad een aantal dingen niet goed gedaan. Onderwijskundig vind ik dat ze daar een heel goed concept hebben. Maar heel jammer is dat Pieter (Treep, de vorige directeur, cdg) bij de veranderingen de ouders niet betrokken heeft. Hij heeft goede resultaten geboekt, maar is vergeten de ouders erbij te halen, hen zeggenschap te geven, hen te laten zien waarom er veranderingen worden doorgevoerd. Die sensitiviteit voor ouders en hoe zij tegen het onderwijs aankijken – die moeten we beter leren.’
-zucht-
Meneer Sjoerd zegt:
En dat is een hele andere wereld dan waarin u en ik zijn opgegroeid. Toen ik van de hbs kwam, kon ik alle rijtjes Duits opdreunen – maar ik had nog nooit in het Duits een gesprek gevoerd.
Volgens mij spreekt deze meneer hier gewoon de waarheid niet: ik weet zeker dat er vroeger genoeg aan spreekvaardigheid werd gedaan. -Dat hij nog nooit in Duitsland geweest was bij het verlaten van zijn school, is een andere zaak.
Maar wat een vreselijk vermoeiend slag mensen… ’t Is weer allemaal van je ‘volle vaart naar de toekomst en ik weet van de prins geen kwaad’.
Vooruit, laten we eens een programma opstellen voor de 21ste eeuw. China is een grootmacht aan het worden: we gaan dus grootscheeps het chinees invoeren op de scholen. Het duits en frans schaffen we af -en wel onmiddelijk. Je kunt in Europa wel terecht met engels.
Leerlingen moeten een leven lang leren en zich erg snel kunnen inlezen. We leren ze dus de allereerste beginselen van alle wetenschappen op de universiteit: een snufje wiskunde, een snufje theologie, een snufje enz. Meer dan een introductie is overbodig. Voor de rest zoeken ze het zelf uit: we introduceren dus een nieuw vak, zelfstudie. Dit moet wel voldoende zijn voor de 21ste eeuw. De rest leren ze dan er dan maar bij in de 22ste eeuw.
’t Is toch echt de stompzinnigheid ten top: wat is dat dan toch, beste sjoerd, onderwijs voorde 21ste eeuw?
waar komt sjoerd vandaan en waar gaat het geld naar toe
Dat zijn feitelijk de enige vragen die we moeten beantwoorden.
Nou.. sjoerd heeft in het verleden een grote school gefuseerd tot een mega school.
En waar gaat het geld naar toe?
Naar mega bovenschoolse upper managers… waaronder… juist… meneer sjoerd
Als er iets achteruit gegaan is de afgelopen 20 jaar, dan is het het talenonderwijs. Dat hij kennelijk niets met Duits kon en kennelijk ook niets met natuurkunde, dan zou heel misschien wel eens iets over zijn capaciteiten kunnen zeggen.
Overigens: is het niet vreemd, dat er met zijn machts- en geld- competenties absoluut niets mis lijkt te zijn, maar dat zijn verstand competenties toch ernstig onderontwikkeld lijken.
Ik zie de laatste tijd weer zoveel onzin dat het tijd wordt mn alias aan de gewijzigde omstandigheden aan te passen. Misschien de slag om Arnhem. De euforie van de overwinning is reeds in volle gang, maar de hongerwinter moet nog komen.
Het Duits van Slagter
Citaat uit dat interview met Slagter in de Stentor van vandaag:
‘Er is maar één criterium: leid je deze generatie op voor de 21ste eeuw? Wat ik zie is dat docenten en teams en scholen met die vraag heel serieus bezig zijn. Ik ziek ook dat docenten die in een heel andere tijd opgegroeid zijn daar heel veel moeite mee hebben. Als onderwijs moet je altijd gespitst zijn op de maatschappij waar je leerlingen later in terecht komen. En dat is een hele andere wereld dan waarin u en ik zijn opgegroeid. Toen ik van de hbs kwam, kon ik alle rijtjes Duits opdreunen – maar ik had nog nooit in het Duits een gesprek gevoerd. Ik kon prachtig natuurkundesommen maken, maar had geen flauw benul van hoe een stofzuiger werkte.”
!
!
Na theorie volgt praktijk
Ook ik heb alle Duitse rijtjes uit het hoofd moeten leren en heb er nog steeds gemak van. Na de theorie heb ik wel de kans gezocht om mijn talen te oefenen en ik krijg echt heel veel complimenten over mijn drie vreemde talen. Niet omdat ik zo briljant ben, maar omdat ik zeer degelijk onderwijs heb gehad waar de basis voor deze vaardigheden is gelegd. Zonder die basis had ik communicatief moeten knoeien.
Talen en het competentie/nieuwe leren
Dat bedoel ik.
Ik volg nu enkele jaren Italiaans met een groepje van tien volwassenen. We krijgen les van een zeer stimulerende lerares. We stampen woordjes, herhalen en herhalen. Want een taal leren is zwoegen. Nu halen we weer delen van grammatica op. Steeds onder haar toegewijde leiding. We beginnen nu onderling steeds meer te converseren.
Het is onvoorstelbaar dat leerlingen zoiets zouden kunnen leren zonder intensieve contacturen en zonder deskundige sturing. Als ze dat in competentie-achtige leeromstandigheden zouden moeten doen of door veel zelf uit te zoeken, zouden ze niet ver komen.
Het voorbeeld van de leerlingen die een uitwisseling hadden met een Duitse school illustreert dat. Zij zullen altijd de gemakkelijkste weg zoeken. En ze komen in hun beheersing van het Duits geen stap verder.
uitwisseling Duitse school in het Engels
In dit geval betrof het leerlingen; wat te denken van een schoolreisje waarbij mijn collega’s Frans die net van de nieuwe opleidingen kwamen in hartje Parijs de maaltijd bestelden,en dat voor de zekerheid maar in het Engels deden. Vroeger, toen er nog niet over competenties e.d. gesproken werd kwam de gemiddelde havoleerling van school met een kennis van het Frans die het hem mogelijk maakte zich, na enige dagen van gewenning, in Frankrijk prima te redden, en dat voor zijn hele leven.
Talen onderwijs is nóg rampzaliger dan bij exacte vakken
Als wiskundige heb ik de neiging om bij de teloorgang van het onderwijs vooral bij de exacte vakken te kijken. Door dit voorbeeld realiseer ik me dat het daar heilig is vergeleken met de situatie bij taalonderwijs. Eigenlijk wist ik dat ook wel.
Maar waar je bij het formuleren van wiskunde competenties gemakkelijk kunt komen tot “kunnen analyseren”en “logisch denken” en dan niemand zal nagaan of je iets kunt met de vakken analyse en logica, kan ik me niet voorstellen dat je iets formuleert over communiceren in het Frans waarbij niet gekeken wordt of je in die taal een bord soep kunt bestellen.
Hier moeten werkelijk boosaardige gedachten achter zitten, anders is het onmogelijk.
Het gehele onderwijs
Volgens mij kun je gevoeglijk veronderstellen dat alle vakken op een lager niveau staan: gymleraren krijgen de kinderen niet in beweging, talendocenten krijgen de leerlingen niet aan het praten (Dat kunnen we toch oplossen? Denk positief: laat ze allemaal franse woordjes naar elkaar sms’en!) en de wiskundeleraar krijgt ze niet aan het rekenen. Daarentegen is de leerling van nu wel mondiger dan voorheen- helaas ben je in een wereld waarin iedereen mondig is, niet zo mondig.
Het bovenstaande is in zekere zin ‘stemmingmakerij’: want je kunt de verschillen tussen vroeger en nu niet vaststellen. Inderdaad. Helaas is dit een spiegelargument: het gaat evengoed op voor de mensen die beweren dat het niveau vandaag de dag even hoog is als dat van vroeger. Kortom, Sjoerd en Simon roepen maar wat.
Wat is nu verstandig om te doen? Welaan, een overbekende wijsheid zegt: bij twijfel, niets doen (evolutionair gezien een onzinnig argument, want bij twijfel moet je juist weghollen, zo snel als je kunt: dankzij deze strategie leven nu alle konijntjes nog.) Sjoerd is het hier niet mee eens en zegt: bij twijfel? Op naar de eenentwintigste eeuw! -Ik zou zeggen: bij twijfel moeten we maar voorzichtig zijn: we weten wat we hebben, niet wat we krijgen.
Een ding moet echter wel anders: Simon wil graag het salaris van Sjoerd, dan mag Sjoerd het salaris van Simon. Is dat een goede ruil? Of laten we alles liever bij het oude? Jammer hoor, ik weet zeker dat ze in de 21ste eeuw heel flexibel en volatiel zullen zijn, ook wat betreft salaris en rechtspositie en zo… Sjoerds gedrag lijkt eigenlijk helemaal niet zo 21ste eeuws. (Waar blijft de flexibele hyperintelligente, oversociale moderne mens die alles wil delen?)
Noemen ze mensen die anderen de wet voorschrijven, de Grootschoolbezitters, niet feodaal? En is dat niet van de middeleeuwen? Maar nu begrijp ik het: het moet zijn 12de eeuwse mens! Niet 21ste eeuwse mens. Misverstand, berust op een tikfout! Sorry Sjoerd.
Horen, oefenen en doen
Beste Sjoerd,
Zou je zo goed willen zijn die maatschappij van de 21ste eeuw eens te beschrijven want ik ken hem niet en in mijn omgeving kent ook niemand hem. In dat gezelschap ben ik de enigste docent, de rest zijn allemaal mensen uit het bedrijfsleven. Steeds vaker moet ik verantwoorden waar we in het onderwijs mee bezig zijn. Ik zeg dan maar dat de wereld anders is geworden in de ogen van mijn onderwijsbazen en dat zij dat later ook nog wel zullen ontdekken.
Voorheen was het altijd (aan)horen, oefenen en doen. Ik begrijp nu dat Sjoerd zelf niet in staat is geweest om vanuit de bekende theorie de werking van de stofzuiger te verklaren. Misschien zegt dit wel alles. Misschien kan hij helemaal niet zo goed de theorie omzetten naar de praktijk. Als je dat niet kunt, weet je ook niet of je theorie wel goed is. Misschien is dit wel het probleem van de sjoerds onder ons?
Verder is het typisch overheid om te denken dat goed bezig zijn, voldoende is. Resultaten beste Sjoerd daar draait het om. Goed bezig zijn is normaal maar we betalen pas als de resultaten goed zijn en anders nemen we een ander.
the other way around
Ik heb er mij over verbaasd dat mijn kinderen met VWO-indicatie het vak techniek kregen. Van de meeste dingen die zij voor dat vak moesten leren dacht ik: Echt snappen wat hier staat kunnen ze niet. Als je ze dit boek zou laten doorwerken aan het eind van de bovenbouw VWO (b`eta) zou het een fluitje van en cent zijn. Het vak techniek in zo’n vroeg stadium was tijdverspilling.
Techniek in onderbouw
Het vak techniek in de onderbouw HAVO/VWO werd ingevoerd, vanwege het eeuwige gejammer over het z.g.n. tekort aan hoogopgeleide beta/techniek mensen.
Het idee: wie vroeg in aanraking komt met techniek zal er ook eerder voor kiezen.
Zoals zo vaak met onderwijs, er zit een (al of niet correct) idee achter, de uitwerking is bedroevend.
En ik maar denken dat in het
En ik maar denken dat in het kader van de democratisering (basisvorming) de LTS-ers voortaan alle HAVO-VWO vakken moesten doen. En de HAVO-Vwo-ers op hun beurt verzorging en techniek. Ik dacht dat daarom die vakken zo inhoudsloos waren…
U heeft ook gelijk
Ook dat was één van de redenen om techniek in de onderbouw HAVO/VWO in te voeren.
En vergeet niet
En vergeet niet dat techniek en verzorging ook vooral roldoorbrekend moesten zijn: meisjes aan de techniek en jongens aan de verzorging. Als ze er niet zelf voor kiezen dan duwen we ze het gewoon door de strot. En dan vooral zeggen dat je de leerling centraal stelt en dat je die zijn eigen onderwijsleerproces vorm laat geven.
Er zit/zat ook een verborgen
Er zit/zat ook een verborgen politieke agenda achter de invoering van techniek en verzorging: We zullen die elitaire kindjes eens leren wat echt werken is, dat je niet moet neerkijken op een automonteur. Dat laatste is zonder meer waar, het is evenwel uit den boze het onderwijs te gebruiken om een ideologie van staatswege aan onze jeugd op te dringen. [Opmerking verwijderd. Ongepaste vergelijking :: Ralph]
Sjoerd Slagter verscheurt BON
Toespraak Sjoerd, www.schoolmanagersvo.nl/files/downloads/2006/061123_speech_Sjoerd_Slagter_voorzitter_VO-raad.pdf .
En dan… sla ik de krant open en lees heel andere verhalen. Verhalen waarvan ik denk: die
gaan niet over mijn school, niet over mijn docenten, niet over mijn leerlingen. Klaagliederen
in plaats van succes story’s. ….. Met wie spreken die journalisten en televisiemakers eigenlijk?
Bent u het niet zat voortdurend geconfronteerd te worden met verhalen over tegenstellingen
tussen docenten en directies, tussen professionals en bobo’s, tussen school en
samenleving. Herkent u zich in de verhalen over bestuursgebouwen die uitpuilen van
managers? In de verhalen over docenten die niet kunnen rekenen of schrijven?
We horen niet in de beklaagdenbank van de pers.
Ik verscheur die BON! Ouders en leerlingen geven ons jaar in jaar uit een dikke voldoende.
Onderwijs maakt de mens tot een unieke persoonlijkheid met een eigen lifestyle.
Geef leerlingen vertrouwen en er gebeuren fantastische dingen.
Want de minster – wie het straks ook wordt- gaat niet over het lerarentekort, gaat niet over de beloning van docenten, gaat niet over aantallen managers. De minister ziet toe op de kwaliteit, wij gaan er over.
Mijn lijstje heb ik klaar: doe wat je al die maanden beloofd hebt: kom maar op met die miljarden.
Nieuw rijtje
[Bericht verwijderd. Niet inhoudelijk en op de man :: Ralph]
Sjoerd bijt van zich af
Sjoerd weet dat hij met hard roepen heel ver komt. Sjoerd is aangenomen omdat hij dit kan en ertoe bereid is. BON is opgericht omdat er in het onderwijs iets aan de hand is. We groeien in een tempo waar je uit kunt afleiden dat het, door BON geschetste probleem, gedragen wordt of liever ervaren wordt door velen. Op een goede dag komen er zomaar honderd leden bij. Zijn deze mensen allemaal de weg kwijt Sjoerd? Dat Steunpunt Intimidatie is ook niets want wat zijn nu 100 melders. De 100 zijn er al 140 beste Sjoerd en er komen er elke dag binnen en het bestaat pas 2 maanden.
Blijf jij maar lekker ontkennen maar de feiten halen je vanzelf in. Zitten jullie managers nu misschien in de fase waarin de politiek zat toen Fortyun opkwam. Doekle denkt zelfs dat de kiezers nu nog niet bij zinnen zijn. Bij zinnen betekent dan meegaan met het verhaal van Doekle. Misschien is het deze arrogantie die de steeds groter wordende kloof tussen de Sjoerds en de werkvloer veroorzaakt.
Meten, beste Sjoerd, is wat weten?
Is Rita Verdonk nu wel of niet populair en zou ze wel of niet de VVD moeten leiden. Rita heeft meer voorkeursstemmen dan Mark maar Rita haalt niet de absolute meerderheid wel krijgt zij de meeste stemmen. De voorstanders van Rita lezen hier nu iets heel anders in dan de tegenstanders. Ook hier gaat het over beleidslijnen die frontaal botsen.
Sjoerd stelt dat 140 melders in 2 maanden, in procenten van de mensen die in het onderwijs werken, niets voorstelt. BON zegt dat veel geïntimideerde, BON en het Meldpunt nog niet kennen en veel geïntimideerde denken dat als zij tegengas geven dat zij hun eigen zaak schaden. Zo durven veel mensen geen advocaat te nemen omdat zij denken dat dan een verzoening niet meer mogelijk is.
Er worden ook gevallen door andere dan de geïntimideerde zelf gemeld en deze worden als melders niet meegenomen. Fontys houdt een NIET anonieme poll over intimidatie en van de 100 response zeggen er 60 dat zij er kennis van hebben waarna de poll meteen verdween. Anders gezegd we zien hier slechts het topje van de ijsberg.
`Moderne docenten zijn teamwerkers, die individualisten willen we niet terug` zo luidt de stelling van Sjoerd.. Heel juist Sjoerd maar we willen ze ook niet in de directies.
associaties
Ik heb associaties met mensenmassa’s van mannen in lange kamgaren jassen, de haren geknipt zoals kapper Makkink dat deed, met de tondeuze tot vijf centimeter boven de oren, de bescheiden rest minitieus gekamd en platgeslagen met bryllcream, enkel verborgen door uniforme hoeden. Van vrouwen met ruime smetteloos witte rokken tot op de enkels en een klein rood schortje voor, met blijde blanke lach en blauwe ogen, haar zorgvuldig in de permanent. Met heel in de verte een enorm podium met een klein mannetje. Een mannetje dat alles op het plein overheerst. Die Fahnen in het gelid. Wir zerreissen BON! De massa juicht op de vastgestelde momenten. En dat alles in zwart-wit
danke schön 17-9
Om kapper Makkink heb ik hard gelachen. Dat had ik wel even nodig na mijn associaties bij Sjoerd. Ik zag hem voor me. Hij had een bek als een apenreet. (Sorry)
willem smit
Zelfde hairstylist in je jeugd, willem?
Inderdaad.. kop als een apereet. Maar ik herinner me vooral die enorme pukkel
!
!
gene zijde
Het onderwijskundig CV van Slagter is indrukwekkend eenzijdig.
Verder van de site van de vo-raad (nog niet helemaal in de lucht overigens):
“De dienstverlening en activiteiten van de VO-raad richten zich op schoolbestuurders en schoolleiders. Belangenbehartiging en lobby zijn belangrijke kerntaken van de VO-raad. Dat betekent meer contacten met de politiek, meer invloed uitoefenen op de beleidsontwikkeling van minister, kabinet en Kamer en het actief opstellen van een eigen beleidsagenda in samenspraak met de leden.”
Niet één keer ook maar de term onderwijs in hun missie. Dat is toch wel opvallend.
Waarom is de invloed van deze werkgeversbond veel groter dan die van de werknemersbond? Ik weet het, dat is een retorische vraag.
Sjoerd Slagter
Waarom spreken zoveel mensen hier zo familiair over ‘Sjoerd’?
De achternaam van deze mijnheer zegt genoeg; de vlag dekt de lading.
Voorname cultuur
Hallo Simon S., wij zeggen: meneer Sjoerd. -Dat wij Sjoerd mogen zeggen komt natuurlijk omdat tegenwoordig -nogal 21ste eeuws die gewoonte- alle mensen zich maar zonder titel en met naam en toenaam laten aanspreken. ’t Is ook Jan-Peter, en Wouter en Jan en Femke. Je weet wel. Dat deze mensen ondertussen de macht hebben om het plezier in je werk te maken en te breken, haha, daar doen we al even lacherig en luchtig over. Vandaar: ’t is Sjoerd S., Rob K., Doekle T., en Peter Skyhigh. Gewoon, alsof ze even voor ons op de knieen zijn gaan zitten om onze ‘probleempjes’ aan te horen. Aardige mensen, al die Robs en Peters en Sjoerds en Doekles. Wie let er dan op de achternaam Slagter?
Leraren aller scholen verenigt U!
Nu wordt duidelijk in welke ellende wij dreigen te komen.
Ik word als leraar en bestuurder vertegenwoordigd door een meneer Slagter. (Hoe en door wie is die daar benoemd) die als belangrijke lobbyist op het ministerie en in de kamergangen rondloopt en daar zijn standpunten over de inhoud van het onderwijs aan de man en de vrouw brengt. Hij schijnt daar een gewillig oor te hebben, dat heb ik mogen constateren.
Waar staan wij als leraren? De vakbond ABOP begint eindelijk kritisch te worden over de modieuze nieuwe onderwijsfilosofieën en nieuwe regelingen als FUWA, waarbij die vakbond in het verleden nogal wat boter op het hoofd heeft gekregen. Heeft die vakbond evenveel inhoudelijke invloed op het ministerie? Ik heb mogen constateren dat dat niet het geval was. Maar ik neem aan dat de ABOP haar oor te luisteren heeft gelegd bij het veld en zich daarom begint te verzetten. Dat kan niets anders betekenen dan dat een grote meerderheid van leraren in deze richting denkt.
Vanuit de schoolbesturen (zelfs mijn overkoepelende bond deed daaraan mee, maar ons bestuur heeft gecontateerd dat die daarmee buiten zijn boekje ging) is bijvoorbeeld gelobbyd voor het combinatiecijfer dat vakken als maatschappijleer kapot gaat maken.
Het is de hoogste tijd dat zoveel mogelijk mensen lid worden van de BON en dat iedereen overal waar dat kan zijn stem laat horen.
En Sj. Slagter houdt U bij uw hakblok en bemoei U niet met de inhoud van het onderwijs.
Sjoerd houdt zich bij het hakblok!
Maar beste Phillipens, Sjoerd doet precies wat jij wilt: hij staat bij het hakblok. En jij en ik, wij liggen er op!
Loze reclame-taal van onderwijs-managers
Ofwel volkomen triviaal, ofwel volkomen absurd, maar steeds verpakt in reclame-achtige slogans.
Sjoerd Slagter:
Onderwijs moet je zo organiseren dat de gebruiker, de ouder er met zijn handen, zijn voeten en zijn neus bij kan.
Onderwijs maakt de mens tot een unieke persoonlijkheid met een eigen lifestyle.
De school als dansvloer waar heden en toekomst elkaar treffen. Waar mensen elkaar verheffen. En de school waar de handen in elkaar schuiven: waar mensen zich verbinden.
Een perspectief dat jongeren verheft en dat getoonzet is in een aansprekend, zelfbewust, wervend vocabulaire.
Onderwijsvisie Sjoerd Slagter
Sjoerd Slagter: ‘Geef de Net-generatie de ruimte om grenzeloos te dromen over hoe ze wil leren wie ze wil zijn’.
‘De Net-generatie bepaalt zelf wat feiten zijn, maakt haar eigen kennis en geeft daar zelf betekenis aan’.
‘Door de eindtermen als leidraad te hanteren, wordt te weinig gekeken naar de competenties en interesses van de leerling. Het belangrijkste bezwaar hiervan is wel dat er nauwelijks geleerd wordt! Om deze patstelling te doorbreken, is veel fantasie nodig. En innovatief denken, flexibiliteit, ondernemerschap.
Zowel van de overheid als van het veld. Het gaat om durf en lef: de durf van de overheid om los te laten en ruimte te scheppen, en het lef van schoolleiders en docenten om de lerende werkelijk centraal te stellen’.
(Bron blz 28 van
www.kpcgroep.nl/assets/Publication/442/Asset/4739/Publicatie%20downloaden%20(pdf).pdf ).
Re: Onderwijsvisie Sjoerd Slagter
Interessant artikel jl, dank voor de link.
Sjoerd Slagter geeft hierin ook te kennen dat hij een aanhanger is van het sociaal constructivisme (Het Nieuwe Leren dus) en dat hij van de verplichte eindtermen van het centrale examen af wil.
Gevaarlijk, die Sjoerd Slagter.
Sekteleider Slagter
Hier past stilte en eerbied
Sekteleider Slagter
Wij blijken nu een sekteleider als Onze Vertegenwoordiger in Den Haag te hebben. En wie is zijn God? Dat is de Lerende, de Grenzeloze Dromer Die zijn eigen kennis maakt en die zelf bepaalt wat de feiten zijn. Gij Solipsist, aanhoor ons gebed.
Help! Hoe kan ik uittreden?
Niet alleen uittreden. Wat nog meer te doen?
Het moet alle gesprekspartners van deze man duidelijk worden gemaakt dat hij niemand anders vertegenwoordigt dan zichzelf en zijn paar vriendjes.
Wie zijn zijn gesprekspartners?
Die moeten door BON benaderd worden.
Nog meer verontrustende punten..
..uit de toespraak.
In het hele verhaal komen docenten niet voor, behalve dan dat ze trots, betrokken en gedreven zijn.
Ofwel de VO-raad is niet gediend van controle
Kortom volgens Sjoerd heeft men hier alleen de fout gemaakt dat men niet stilgestaan heeft bij het feit dat ouders hier moeilijk over kunnen doen. Ook uit briefwisselingen van de (nu) VO-raad blijkt dat men zich fel verzet tegen de uren-norm met als argument dat kwaliteit niet alles te maken heeft met onderwijstijd.
Blijkbaar moeten docenten in de toekomst de bescherming missen van vakbonden en overheid als het gaat om werkdruk etc.
Ook zegt hij dat alleen de VO-raad moet kunnen bepalen hoeveel managers en overhead er nodig zijn.