Voorafgaand aan een groter onderzoek toont EenVandaag vandaag (9 maart 2007) hoe vindingrijk het hoger onderwijs bezig is ons kennisniveau op peil te houden.
Dit pokerspel werd in 2002 al door Hans van Mierlo geanalyseerd: Het hoger onderwijs lijkt wel een communistische spijkerfabriek… (9 maart 2002)
Tijd voor een bijgesteld vijfjarenplan… SP-Kamerlid Jasper van Dijk ruikt zijn kans!
Maar niet “de Hans”
Maar niet “de Hans” en vijfjarenplannen, daar ben ik allergisch voor, of is het immuun ?
Ik herinner me
dat Plasterk die analogie met de communistische spijkerfabriek ook gebruikte op dat avondje in Groningen.
Re Spijkerfabriek
Ik herken mezelf niet in het tweezijdige dilemma dat wordt geschetst.
Als je per diploma betaalt, dan verwordt je school tot diplomadrukkerij. Dat klopt en dat kan je ook dagelijks waarnemen.
Maar de andere kant van het dilemma (als je mensen voor geleverd onderwijs beloont, zullen ze er naar streven om leerlingen zo lang mogelijk op school te houden) klopt volgens mij niet. Bij een stabiele bevolking kan de schoolpopulatie zonder problemen ieder jaar voor een belangrijk gedeelte ververst worden. Ik vind het nogal vergezocht om te denken dat schoolleiding en docenten dan de leerlingen opzettelijk te lang op school zouden houden, om maar meer geld (voor de school, niet voor zichzelf) binnen te halen. In tijden van krimpende leerlingenaantallen kan ik me dat nog wel voorstellen, maar bij stabiele of groeiende aantallen lijkt het me stug. Ik zou daar als docent in elk geval niet aan mee werken. Het lijkt me ook een taak voor de (uiteraard eerst van onderwijscommunisten gezuiverde) onderwijsinspectie om zulke uitwassen te voorkomen.
Leerlingen te lang op school houden
Leerlingen te lang op school houden is in de jaren 80 wel gebeurd. Ook lieten HAVOs kinderen toe die ze eerder niet aan hadden zouden nemen (MAVO-klanten). Dit inderdaad in verband met dalende leerlingaantallen (en dus de banen van de docenten). Lees hiervoor het boek van Leo Prick.
In het VO kun je gewoon per diploma betalen (er is immers een centraal eindexamen). De universiteiten zou je denk ik moeten betalen voor het aanbieden van vakken (ook al zijn er maar 2 studenten die een vak Duitse literatuur willen volgen, het moet toch gegeven worden) en verder via collegegeld betaald door de studenten (die daar weer beperkte studiefinacniering voor krijgen). Het eerste bedrag moet genoeg zijn om alles aan te bieden wat we belangrijk vinden, het tweede om bij de populaire vakken iets van kleinschaligheid te kunnen organiseren.