METRO Friday, June 9, 2006
Children ‘let down by handwriting teaching’
CHILDREN are failing at secondary schools and universities because they are not being taught handwriting skills properly, according to a new study. More than half of all teachers do not believe that they have received enough training in the teaching of handwriting, a survey for the Institute of Education discovered. Researchers studied
39 primary schools in the South East. They found primary schoolchildren who do not learn to write legibly, fluently and quickly may find it difficult to cope with lessons at both secondary school and in higher education. Researcher Professor Rhona Stainthorp said:
‘Handwriting is an essential skill for everyone, even in this age of computer technology.’
———————————————————————————————————————————–
Wat hier over Engeland gezegd wordt, is in Nederland evenzeer gaande.
Op sommige pabo’s in Nederland wordt het handschriftonderwijs dramatisch teruggeschroefd als gevolg van het competentiegericht onderwijs.
Inzicht in de andere leerwijze van een materieel, instrumentele vaardigheid (nl. dat je daar veel tijd en veel korte oefenmomenten voor nodig hebt) blijkt niet aanwezig. Ook is er op managementniveau geen inzicht in de betekenis van een primaire, leervoorwaardelijke vaardigheid, die de kinderen ongeveer de helft van al hun taken nodig hebben. Hiermee staat schrijven naast rekenen en taal/lezen.
Omdat uit onderzoek naar voren is gekomen dat de kwaliteit van het handschrift als het kind ouder wordt binnen de basisschool afneemt, hebben we met een uniek educatief verschijnsel te maken. Het zou de Algemene Rekenkamer ertoe moeten aanzetten om óf kwalitatief handschriftonderwijs te eisen of het handschriftonderwijs in de onderbouw van de basisschool af te schaffen als over de balk gegooid geld. Het wordt aangeleerd, maar vervolgens niet meer onderhouden.
Wie houdt in Nederland mangagers zonder inzicht tegen? Ze zijn doodeenvoudig ‘onbewust onbekwaam’, maar hebben wel de positie om fatale beslissingen te nemen.
Wie heeft een idee?
maakt toch niks uit
Als je handschriftkennis nodig hebt, dan leer je het toch even snel met google. Je zult versteld staan hoe rap die kids met Google zijn, daar kunnen wij ouderen helemaal niet meer tegenop. Die hersenen van die kinderen werken echt heel anders dan de onze hoor, daar is een heleboel onderzoek over. Die leren handschriften terwijl ze webcammen, msnnen, smssen en zappend naar TV kijken op hetzelfde moment.
Handschrift
Handschriftkennis moet onderscheiden worden van handschriftvaardigheid.
Kinderen hebben binnen de school ongeveer 50% aan handschrifttaken en komen daarbij ernstig instructie en begeleiding tekort. Dit heeft een direct negatief gevolg voor hun studieresultaten.
Het is me niet duidelijk wat Google hieraan kan oplossen.
Het is overigens een misvatting ‘dat die kids zo rap zijn’. Als ik ze zie typen, zie ik doorgaans iets uit de steentijd. Het noodzaakt hen vervolgens tot sms-taal om het nog een beetje te kunnen bijbenen. Het vlot blind kunnen typen (het handschrift van het toetsenbord) is hen doorgaans niet bijgebracht. Dat kan ook niet, omdat de meeste leerkrachten deze vaardigheid niet beheersen en er dus ook het belang niet van inzien. “Wat ik zelf niet kan is niet belangrijk” is een algemeen geaccepteerd uitgangspunt in het onderwijs. Hoeveel jaar zouden we nog nodig hebben, voor we ons in het onderwijs adequaat aanpassen aan de nieuwste ontwikkelingen?
Maar nu even weer terug naar het onderwerp zélf. Het schrijven met een pen heeft niets met Google te maken, maar alles met een directe beschikbaarheid van deze vaardigheid op momenten dat Google NIET beschikbaar is.
tongue-in-cheek
Herman, volgens mij bedoelde GVerhoef het ironisch …
als ironie niet meer als ironie herkend wordt
dan begint mijn bewuste onzin kennelijk toch heel erg veel te lijken op de gepropageerde vernieuwing. Dat zegt meer over de vernieuwing dan over mijn ironie competenties (of zijn het vaardigheden, kennis, informatie, attitude, vakgericht of meer algemeen hbo gerelateerd?)
Ironie inderdaad niet herkend
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik uw reactie ook serieus nam.
Als verzachtende omstandigheid kan ik inderdaad aanvoeren dat allerlei leidinggevenden in mijn omgeving onophoudelijk dit soort kul-argumenten produceren – met een effen gezicht. Ik ben al niet anders meer gewend.
Een geslaagde parodie – en een prachtige analyse. Er is nog hoop voor deze wereld.
Zelfs ik, vijftiger, heb een
Zelfs ik, vijftiger, heb een allervreselijkst handschrift, terwijl ik tot en met de tweede van de Mulo schrijven als schoolvak heb gehad. Maar wat ik me wel eens afvraag, is er wel eens onderzoek gedaan naar het leren via schrijven? Mijn vader zei mij, dat als ik iets moest leren, ik dat moest opschrijven. Dat heb ik, ondanks mijn handschrift, ook altijd gedaan. En ik kan niet meer anders. Ik heb het gevoel, dat mijn denken via het schrijven gaat. Met pen (of potlood), niet met het toetsenbord. Ik geloof dus, dat mijn vader gelijk heeft. Maar wat bij mij en mijn vader werkt, hoeft natuurlijk niet bij iedereen te werken. Al denk ik van wel. Wie weet daar meer over?