Cambridge en hier

Twee ingezonden brieven in het NRC/Handelsblad van vandaag.
Beide zijn reacties op de ‘kritische stellingen’ over het Nederlandse onderwijs van Bart Fleuren in de krant van 18 oktober.
De eerste briefschrijver, een professor doctor aan de VU in Amsterdam, betoogt dat toen zijn kinderen de overstap maakten van een goede school uit Engeland naar de basisschool en het gymnasium in Amsterdam het hem opviel hoe klassiek en ouderwets de pedagogische methoden hier waren, dat in vergelijking met Engeland hier een flinke hoeveelheid huiswerk gegeven wordt, dat hij verbaasd was over de inzet en leergierigheid die zijn kinderen hier aantroffen, dat de stof voor basisvakken, zoals wiskunde, hier veel moeilijker is dan die in Engeland, en nog een paar dingen. ‘Twee van de jongens met wie mijn zoon in Engeland op school zat, zijn deze maand in Cambridge gaan studeren’.
De andere briefschrijver, een student aan de Universiteit van Leiden, noemt het financieringsstelsel een perverse prikkel, laakt de geringe exameneisen, en hakt in op het falende beleid van de universiteitsbestuurders. ‘Zij zijn van de universiteiten een certificatenmachine aan het maken, erop gericht zoveel mogelijk studenten zo snel en goedkoop mogelijk de studie door te persen. Het daadwerkelijke opleidingsniveau kan ze niets schelen. Voor talent is geen plaats, de middenmoot is genoeg. Een docent die wel hoge tentameneisen stelde moest zich verantwoorden. In vergelijking met Cambridge zijn het niet zozeer de studenten, maar juist de universiteiten die niet hun best doen.’