Wie kan mij argumenten aanleveren waarmee ik mijn leerlingen kan overtuigen om voor het beroep van leraar te kiezen?
4 Reacties
Argumenten? Ik houd mijn leerlingen altijd voor “kies met je hart”. Je kunt wel rationeel voor een beroep(ssector) kiezen omdat daar altijd wel werk in te vinden is, of veel geld mee te verdienen valt – maar ík houd het in ieder geval niet vol mijn hele leven iets te moeten doen waaraan ik geen plezier beleef.
Examenleerlingen die voor pabo/lerarenopleiding kozen wisten altijd al dat ze het onderwijs in wilden en droegen daarbij argumenten aan die weinig met arbeidsomstandigheden, vakanties (!!) etc te maken hadden. Vaak wisten ze ook al op welk niveau ze wilden werken (basisschool, vmbo, havo/vwo). Ze wilden wat betekenen voor anderen, hadden een voorliefde voor een bepaald vak etc etc.
Je hoeft leerlingen niet te overtuigen. Bevraag ze. Waarom wil je leraar worden? Wat lijkt je zo leuk? Wat vind je van alle negatieve verhalen? Wat denk je dat daarvan waar is? etc etc
Als ze dan nog steeds voor ‘ons’ vak willen kiezen, ben ik er meestal wel van overtuigd dat ’t geen kortstondige bevlieging is (hoewel we graag bevlogen leraren hebben natuurlijk 😉 ).
Kiezen met je hart én je hoofd Je kunt nu met je hart kiezen voor een vak waarin je later op de koffie komt.
Het is dus verstandig om ook je hoofd een rol te laten spelen.
Zeker bij het leraarsvak waarin je in de loop der jaren steeds sterker opgesloten raakt en je markpositie buiten het onderwijs sterk devalueert.
Maar kies óók met je portemonnee En plan je leven vooraf.
Of je kinderen neemt en hoeveel , wat dat gaat kosten, ook als de kinderbijslag wordt afgeschaft.
Want het leven is duur geworden.
Alleen kiezen met je hart zou zeer onverstandig zijn.
Een belangrijk mens Je kunt als leraar voor leerlingen een belangrijk mens zijn. Je kunt ze iets meegeven wat je waardevol vindt, waar ze het leven beter mee doorkomen, waar ze gelukkiger van kunnen worden.
Het kan me soms voor de klas zomaar overvallen: wat een vertrouwen krijg ik eigenlijk dat ik deze jonge mensen mag onderwijzen. Dat ontroert me. Ik hoop dat ik het waard ben.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
Argumenten?
Ik houd mijn leerlingen altijd voor “kies met je hart”. Je kunt wel rationeel voor een beroep(ssector) kiezen omdat daar altijd wel werk in te vinden is, of veel geld mee te verdienen valt – maar ík houd het in ieder geval niet vol mijn hele leven iets te moeten doen waaraan ik geen plezier beleef.
Examenleerlingen die voor pabo/lerarenopleiding kozen wisten altijd al dat ze het onderwijs in wilden en droegen daarbij argumenten aan die weinig met arbeidsomstandigheden, vakanties (!!) etc te maken hadden. Vaak wisten ze ook al op welk niveau ze wilden werken (basisschool, vmbo, havo/vwo). Ze wilden wat betekenen voor anderen, hadden een voorliefde voor een bepaald vak etc etc.
Je hoeft leerlingen niet te overtuigen. Bevraag ze. Waarom wil je leraar worden? Wat lijkt je zo leuk? Wat vind je van alle negatieve verhalen? Wat denk je dat daarvan waar is? etc etc
Als ze dan nog steeds voor ‘ons’ vak willen kiezen, ben ik er meestal wel van overtuigd dat ’t geen kortstondige bevlieging is (hoewel we graag bevlogen leraren hebben natuurlijk 😉 ).
Kiezen met je hart én je hoofd
Je kunt nu met je hart kiezen voor een vak waarin je later op de koffie komt.
Het is dus verstandig om ook je hoofd een rol te laten spelen.
Zeker bij het leraarsvak waarin je in de loop der jaren steeds sterker opgesloten raakt en je markpositie buiten het onderwijs sterk devalueert.
Maar kies óók met je portemonnee
En plan je leven vooraf.
Of je kinderen neemt en hoeveel , wat dat gaat kosten, ook als de kinderbijslag wordt afgeschaft.
Want het leven is duur geworden.
Alleen kiezen met je hart zou zeer onverstandig zijn.
Een belangrijk mens
Je kunt als leraar voor leerlingen een belangrijk mens zijn. Je kunt ze iets meegeven wat je waardevol vindt, waar ze het leven beter mee doorkomen, waar ze gelukkiger van kunnen worden.
Het kan me soms voor de klas zomaar overvallen: wat een vertrouwen krijg ik eigenlijk dat ik deze jonge mensen mag onderwijzen. Dat ontroert me. Ik hoop dat ik het waard ben.