Er is een onderwerp, dat al heel lang op de achtergrond aanwezig was, maar niet actueel was.
Na bijna twee jaar is het zover: Ik kom in aanmerking voor een gesprek over een WIA keuring.
Ik hoef niet uit te leggen dat dit in het begin van mijn ziekmelding niet iets was waar ik me mee bezig hield.
Ik was heel heel erg ziek en heb gevochten om weer te functioneren. Dat is redelijk gelukt, maar nu rijst de vraag: in hoeverre ben ik nog in staat om te werken ( in het onderwijs).
Tot twee maanden geleden was mijn doen en laten erop gericht om zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan. Dat was het gene waar ik met mijn werkgever over onderhandelde: werk. Waar en hoeveel uur/ taken?
Direct na de ontbinding van mijn arbeidsovereenkomst, heb ik aangegeven dat ik me in een ZZP constructie op de markt wilde begeven. Om maar zo snel mogelijk weer te kunnen werken. Voor mijn eigen risico nemend, dat het minder uren zouden worden dan voorheen in loondienst.
Dat werd me geweigerd. Lees : mevrouw gaat maar solliciteren.
Hoewel mijn eerste reactie was om tegen die weigering bezwaar aan te tekenen heb ik het laten bezinken. Wat voor gevolgen heeft een en ander voor mij?
Die periode van bezinning leverde andere antwoorden op dan waar ik geruime tijd op uit meende te zijn.
Ik ben in het verleden al 25% minder gaan werken, omdat ik een volledige baan niet volhoud. Die inkomensachteruitgang heb ik zelf gedragen. Ik kon en kan geen volledige baan draaien naast het verzorgen van mijn kinderen en alle problemen die ik in het dagelijks leven ervaar. Dat achtte ik mijn probleem, niemand anders zijn probleem.
Het gevolg van die keuze is dat elke verdere teruggang in arbeidsuren een voor mij niet meer op te vangen inkomensachteruitgang oplevert. De eerste 25% was niet leuk, maar wel te doen. Je geeft luxe zaken op. In plaats daarvan kan ik tijd thuis met de kinderen doorbrengen en daarnaast de rust nemen die ik nodig heb. Dat was het me meer dan waard. Nog meer uren inkomen opgeven wordt een probleem.
Waardoor activeert de WIA aanvraag deze problematiek?
Omdat SCOL, mijn oude werkgever, zich beroept op het feit dat een docent haar werkzaamheden uitsluitend op normatieve uren geteld mogen worden. Of die normatieve uren het feitelijk aantal uur werk weergeven is volgens SCOL niet relevant.
Dat schrijven ze letterlijk op.
Hoe nu uit te rekenen voor hoeveel procent ik nog inzetbaar ben?
Als we de beredenering van SCOL volgen, kan er een significant verschil in uren tussen de door hen opgevoerde normen en de reële uren optreden zonder dat daar rekening met mijn gezondheid gehouden hoeft te worden.
De rekenmethode van SCOL zou opleveren dat ik ( 0,75fte) ongeveer 28 uur per week werk als je het uitsmeert over 45 werkweken. Of 29 uur per week bij 43 werkweken.
Hier doen zich twee problemen voor:
- door de piek belasting die onregelmatige verspreiding van de werkzaamheden oplevert, zijn er weken met, zelfs volgens SCOL, 36 uur per week. Die gecompenseerd worden door rustiger weken. ( Niet lachen, ik heb het over de theorie)
- Accepteren dat normatieve uren absoluut niet hetzelfde hoeven te zijn als reële uren, kan een normatieve werklast van 29 uur, maar een reële werklast van 45 uur opleveren. Of verzin maar een getal. Want, SCOL maakt helder dat er wat haar betreft geen grens zit aan deze mogelijkheid. Alles mag, zolang zij goedkeuring van een MR hebben weten te bedingen.
Zou er een mouw gepast kunnen worden aan probleem 1, dan zorgt probleem 2 voor de nekslag:
Wat als er in de 36 uur van SCOL eigenlijk 50 uur zitten? Volgens de theorie van SCOL mag dat.
Mijn vriendelijke vraag aan de arbeidsdeskundige die zich hier namens de WIA over gaat buigen is dan ook: Met welke uren rekenen jullie?
Ze hoeven mij niet direct te geloven als ik iets zeg, maar SCOL is zo vriendelijk geweest om alles door een advocate op te laten schrijven. Het is dus hun officiële standpunt, mag ik aannemen.
Een simpele oplossing zou zijn om de door SCOL gebruikte normen op tafel te leggen en in te voeren. Maar laat dat nou precies de reden zijn waarom ze me wilden ontslaan: Die normen wenst SCOL niet openbaar te maken.
U begrijpt: ik hoop dat de discussie straks gevoerd wordt tussen de WIA uitvoerder en de werkgever. Waarom zou IK alles moeten doen?
Misschien zijn er meer mensen geïnteresseerd?
Hoeveel collega’s ken jij persoonlijk, die hier al tegenaan gelopen zijn? Wat was het resultaat? Hebben die collega’s zich verzet?
Ik hoor het graag!!
Denise