7 Reacties

  1. een leugenachtige vergelijking
    Dat beetje keukenzout dat de mensen nodig hebben om eigen straatje ijsvrij te maken kunnen ze eens in de 20 jaar best zelf opbrengen. Maar als het om onderwijs gaat moeten alle mensen via de belastingen betalen voor onderwijs aan alle kinderen en dan maar afwachten wat er voor hun eigen kinderen uit de bus komt. Als ze dat te mager vinden en het onderwijs aan hun kinderen zelf ter hand nemen moeten ze dat wel zelf betalen en zien ze van hun bijdrage aan het door de staat aangeboden onderwijs geen cent terug. Het is onder deze omstandigheid niet reëel om van de ouders te vergen dat ze zelf zorgen dat hun kind goed onderwijs krijgt. Het idee van zelfzorg in het onderwijs vind ik uitstekend maar geef dan aan alle ouders hetzelfde bedrag per kind dat zij dan als “schoolgeld” kunnen gebruiken en controleer of dat geld goed besteed wordt. Voor de bedragen die nu door de overheid gemiddeld per kind wordt uitgegeven kunnen de meeste ouders uitstekend onderwijs voor hun kinderen organiseren.

    Seger Weehuizen

  2. BON weet een andere oplossing
    Als van Bijsterveldt het onderwijs zou reorganiseren en daarbij de toestand van vóór de Mammouthwet als leidraad zou nemen, dus het aantal niet zelf onderwijsgevenden drastisch zou verminderen zodat er nauwelijks nog geld wordt uitgegeven aan het organiseren, adviseren en veranderen in het onderwijs, zou het betalen van marktconforme salarissen aan leraren veel gemakkelijker worden.
    Seger Weehuizen

  3. Ut desint vires tamen est laudanda voluntas?
    Plasterk is nog steeds een uitstekend columnist en zou een goede advocaat voor zichzelf kunnen zijn. Want ik heb mijn bedenkingen bij de zin “De afgelopen jaren hebben we hard gewerkt om het beroep van leraar of politieagent aantrekkelijker te maken”. IJver is natuurlijk een schone zaak maar wat er uit voort komt is beslist veel belangrijker. Wat uit de ijver voortkomt is misschien pas later te zien, immers uit a volgt v en daarna pas s, maar ik heb van weinig moeilijk herroepbare besluiten gehoord die tot toekomstige verbeteringen zullen leiden. Niet-eerstegraads docenten en in mindere mate eerstegraders gaan meer verdienen. Goedzo! Maar daarbij is hun afhankelijkheid van de werkgevers toegenomen. Die moeten immers beoordelen of een docent zijn geld waard is. Aan de verstikkende wijze waarop de werkgevers in het onderwijs zich bemoeien met het lesgeven van de leraar is geen einde gekomen en er zijn ook geen maatregelen genomen die daar uiteindelijk toe zullen leiden. Ook is er geen taakverlichting gekomen voor de verfoeide niet lesgebonden werkzaamheden. De mensen rondom Plasterk hebben misschien wel hard gewerkt maar ze hebben weinig nuttigs gedaanSeger Weehuizen

    • Eventjes een vertaling voor
      Eventjes een vertaling voor de 94% van de Nederlanders die geen Latijn heeft gehad: “Hoewel de krachten ontbreken, moet toch de wil geprezen worden”

      Ik heb me behoorlijk opgewonden over de woorden van de nummer 2 van het CDA.
      Het tekort aan onderwijzers is door de politiek gecreëerd door de bekende oorzaken die iedereen hier kent. Het CDA had hier een groot aandeel in.
      In plaats van het tekort op termijn op te lossen door in ieder geval de salarissen weer gelijk te trekken met de concurrerende beroepsopties voor HBO-ers en met name academici legt deze nummer 2 van het CDA zich neer bij een chronisch tekort aan onderwijzers. Ik heb toch liever een tijdelijk tekort en dan maar tijdelijk lapmiddelen alsz het echt niet anders kan (hoe onverteerbaar ook) dan een blijvend aangepast beleid als reactie op het door diezelfde politici gecreëerde tekort.
      Dat de politici dit geheel aan zichzelf te wijten hebben blijkt ook uit het feit dat er in vergelijkbare landen (qua welvaart en geschiedenis) niet of in veel mindere mate een tekort is.
      Ook legt hij zich neer bij een chronisch tekort aan, eveneens onderbetaalde, verpleegkundigen.
      Ook door de overheid zelf gecreëerd.

      Voor mij is dit onaanvaardbaar maar ik heb mogelijk nog meer moeite met het feit dat dermate veel mensen straks weer op het CDA gaan stemmen dat ze ongetwijfeld toch weer een van de sterkst vertegenwoordige partijen zullen zijn in het parlement.

      • lapsus sine fracturis
        Ik ben ronduit verbijsterd over de redenering en de conclusies van de staatssecretaris. Ik dacht ook “Mens hoe kun je zo stom zijn om dit op te schrijven. Nu zal niemand meer op het CDA stemmen”. Er voor pleiten dat de leraren die al bijna onder de werklast bezwijken nog harder gaan werken en minder geld zullen krijgen. Dan ben je toch gek. Er op gokken dat al die huisvrouwtjes met redelijk verdienende echtgenoten die het lesgeven er bij doen en tevreden zijn met een miezerige betaling nog wel een paar uurtjes meer willen draaien. Toch wel gehaaid. Maar nu realiseer ik mij weer hoe weinig mensen er van op de hoogte zijn hoe slecht ons onderwijs geworden is en ook ik vrees dat deze uitglijder van de staatssecretaris voor het CDA geen negatieve gevolgen zal hebben.
        Seger Weehuizen

        • De ene staatssecretaris is de andere niet
          Voor de duidelijkheid: het is niet de CDA-staatssecretaris van Onderwijs, Marja van Bijsterveldt, die dit opschreef.

          Het is de CDA-staatssecretaris van BiZa, Ank Bijleveld, nummer twee op de CDA-lijst voor de komende verkiezingen, die zulke onnozele wensen ventileerde aangaande nog harder werkende leraren voor nog minder geld.

          • Luiheid
            is des duivels oorkussen en voor een heer van stand speelt geld geen enkele rol.
            Ank slaat hiermee wel twee vliegen in één klap.
            Wie durft te beweren dat hij niet een tandje harder kan?
            Wie is zo laag bij de gronds om te zeggen dat hij voor het geld werkt?
            Nou dan.

Reacties zijn gesloten.