Sjoerd wil langere vakanties

Sjoerd wil langere vakanties

Vanochtend op radio 1 reageerde onzer aller vriend Sjoerd Slagter voorzitter van de VO-raad op de miljoenennota. Hij was vooral verbolgen over het simpele feit dat onze overheid een rekentruc had uitgehaald om aan te tonen dat er wel degelijk veel geld was en is uitgegeven aan het onderwijs en Nederland voldeed aan de OESO-norm. Volgens Sjoerd is de OESO-norm een moeilijk woord voor geld. Het is te begrijpen dat Sjoerd boos is. Deze keer heeft de rekenmeester van de overheid immers ook de kosten van zijn geldverslindende VO- raad meegenomen in de berekeningen. Ik schat in dat we vandaag ook nog Keet, Jan en Doekle gaan horen over hetzelfde onderwerp en ik durf er een lief ding op te verwedden dat ook zij aangebrand zullen zijn omdat de kosten van hun PO-raad, MBO-raad en HBO- raad deze keer niet onopgemerkt zijn gebleven.

Sjoerd ging dus als een razende te keer en dat had hij beter niet gedaan want als je boos bent zeg je dingen die je maar beter niet kan zeggen, want de vijand luistert mee. Onze regering moest er maar niet versteld van staan dat gelden die eigenlijk dienden voor het primaire proces nu moeten geïnvesteerd worden in gebouwen, stelde de voorman. Dat kwam omdat de beloofde miljoenen voor innovatie omtrent duurzame klimaatbeheersing nu naar alle waarschijnlijkheid niet zouden worden uitgekeerd wegens bezuinigen. Dat kon natuurlijk niet. Hij vroeg zich luidop af of de minister wel besefte hoeveel het jaarlijks wel kostte om al die grote en splinternieuwe gebouwen te verwarmen. Door de stijgende olieprijzen werd er elk jaar een enorm gat in de begroting van de VO-scholen geschoten. Dus als de innovatie-miljoenen niet snel op de bankrekening van de school kwamen te staan dan zou hij de bestuurderen adviseren om ‘andere gelden’ in te zetten voor de zoektocht naar duurzame klimaatbeheersing.

Sjoerd voorzag ook dat er binnen afzienbare tijd wel heel veel docenten met pensioen gingen, of op een andere manier het onderwijs gingen verlaten en dan was het lerarentekort niet meer te overzien. Om dit op te lossen was er heel veel geld nodig en dan gaat het niet meer om miljoenen maar om miljarden zij hij en ik dacht enige geilheid in zijn stem te horen. Jawel beste lezer het onderwerp lerarentekort wordt door onze Sjoerd en zijn bestuurderenaanhang al jarenlang misbruikt om geld in het laatje te krijgen. Er gaat geen derde dinsdag in september voorbij of het lerarentekort en de nakende uitstroom van duizenden docenten rolt wel uit de mond van een of andere onderwijsbobo. Steevast gevolgd door honderden miljoenen of miljarden.

Was Sjoerd nu boos, of was Sjoerd bang. Eigenlijk denk ik het laatste. Sjoerd weet als geen ander hoeveel honderd miljoen zijn uit de kluiten gewassen raadje kost. Een bezoekje aan zijn website zegt genoeg. Ik vraag mij regelmatig af waar de man en zijn raad zich NIET mee bemoeien in onderwijsland. Voor alles is er wel een commissie, denktank, werkgroepje, samenwerkingsverbandje, kneuzenvereniging of bemoeiallenclubje. En al die clubjes hebben hun eigen communicatiedeskundige, eigen websitje, eigen personeel met eigen directeur met eigen directiesecretaresse. Eén verkeerde scheet in onderwijsland en Sjoerd richt weer een clubje op dat uit moet zoeken wie, wat, waar en wanneer. Het geld om de hele reutmeteut bezig te houden komt rechtstreeks van het ministerie van Onderwijs. Het is dus niet zo moeilijk in te denken dat Sjoerd bang is dat zijn zo zorgvuldig opgebouwd papieren imperium waar hij zijn macht aan ontleent binnen afzienbare tijd in elkaar flikkert, tenzij de bestuurderen met hun hand over het hart strijken en Sjoerd van het nodige geld voorzien om zijn hobby verder uit te oefenen. Het geld van de bestuurderen is in principe voor het primaire proces, maar docenten en leerlingen moeten ook maar eens voelen wat een crisis is.

Sjoerd had ook nog een hele mooie oplossing voor zijn stookolieprobleem, een hele duurzame oplossing en deze keer geen windmolens of zonnepanelen. Sjoerd opperde dat als het dan maar moest, en de regering niet wou luisteren, dat de scholen dan maar wat langer dicht bleven na de vakantie. Dat bespaarde op de stookkosten. Het wordt een mooie, lange en witte Kerst(vakantie).

J. Jeronimoon