Na een bescheiden vakantie weet je direct dat je weer thuis bent als je leest op welke manier er met competenties bij het UWV wordt omgegaan. Op Geenstijl.nl wordt beschreven hoe de papieren registratie wordt genept om er voor te zorgen dat de officieel werkzoekende niet hoeft te solliciteren: het beroep: “zanger lichte muziek” schijnt hiervoor perfect te zijn, er is geen vraag naar.
Gelukkig is het wel een echt beroep, met echte competenties. Zo is de eerste (belangrijkste?) competentie: “beslissen en initiëren”, met als bijbehorend gedragskenmerk (?): “zelfvertrouwen tonen”. Baanbrekend is ook de competentie “kwaliteit leveren” met als kenmerkende handeling: kwaliteitsniveaus halen.
Die competentieatlas is overigens het doorbladeren meer dan waard. Kies voor een competentie en kijk welke beroepen daar bij horen. Misschien aan favoriet gezelschapsspel voor de laatste vakantieweken? Hoeveel zou dat geintje gekost hebben, vraag ik me af. Hoeveel uren vergaderen en overleggen met werkgevers en allerlei -kundigen? Ik griezel bij de gedachte alleen al. Je zou hier kamervragen over kunnen stellen, ware het niet dat dat de kosten alleen maar verder ophoogt.
Ik meende dat het onderwijs vergeven was van de idioten, maar gelukkig zijn we niet alleen.
Als je bedenkt hoeveel mankracht en geld er in gaat zitten om de wellicht welwillende pardonregeling nieuwkomer daadwerkelijk van het werk af te houden…… Daar kan geen school tegenop.
Inderdaad: CGO is de norm ……
De UWV-software levert onder meer deze omschrijving van een Docent Beroepsonderwijs op:
“Docenten beroepsonderwijs geven les in één of meerdere (beroepsgerichte) vakken of vakgebieden binnen een school of een groep van scholen. Ze bieden gevarieerde leeractiviteiten aan, die aanzetten tot zelfwerkzaamheid en waarbinnen de leerlingen, studenten of deelnemers hun eigen leerproces kunnen vormgeven. Docenten kennen de sociaal-emotionele en morele ontwikkeling van tieners en (jong)volwassenen en stemmen hun sociaal-pedagogische benadering daarop af. Indien er leerproblemen of -belemmeringen worden gesignaleerd, wordt een passend plan van aanpak opgesteld of een passende benadering toegepast. Docenten weten wat belangrijk is voor het (individuele) leertraject en kennen de behoefte van de maatschappij, de vervolgopleiding, het (leer)bedrijf of de bedrijfssector. Ze zijn in staat om goed te communiceren met ouders/verzorgers, (leer)bedrijven en ondersteunende instanties van de school. Andere werkzaamheden (kunnen) zijn: (team)vergaderingen, stagebegeleiding en (onderzoeksmatige) projecten voor de schoolontwikkeling. Specialisaties in specifieke taken zijn mogelijk, zoals het werken met zorgleerlingen.”
Ook mooi
De omschrijving van universitair docent:
Universitair docenten geven les (college) in één of meerdere vakken of vakgebieden binnen een instelling voor hoger onderwijs, zoals een hogeschool of universiteit.
En ook in die omschrijving vinden we:
Ze bieden gevarieerde leeractiviteiten aan, die aanzetten tot zelfwerkzaamheid en waarbinnen de studenten of deelnemers hun eigen leerproces kunnen vormgeven.
“zelfwerkzaamheid”
Het zou Cruijffiaans kunnen zijn: “Als woorden vreemd zijn, is er meestal iets mee aan de hand”. Maar ik bedenk het ter plekke.
“Zelfwerkzaamheid” is er zo een. Waartoe dient het “zelf”, vraag ik me af. Als leerlingen sommen maken, werken ze dan zelf of werken ze dan alleen gewoon? Is samenwerken juist wel of juist niet zelfwerken? En is gewoon werken van leerlingen niet voldoende, moeten ze persé zelfwerken?
Weer een voorbeeld zoals er velen zijn: onderwijs op maat/passend onderwijs/nieuw leren/activerende didactiek etc waarbij er vooral moeite gedaan lijkt om de suggestie te wekken dat het vroegere leren daar juist niet aan voldeed.
Werkloos? Nee, kansrijk!
En daar zit je dan als werkzoekende, tijdens je gesprek met de UWV-medewerker. ‘Dat lijkt me wel wat voor jou, docent beroepsonderwijs. Of misschien universitair docent, is dat niks?’ ‘Kweenie. Wat is het verschil?’. ‘Weet ik ook niet. Maar nooit geschoten is altijd mis.’
De deugnieten die die lijsten met competenties hebben overgeschreven (die kletskoek is vast en zeker, zoals alle Halvabetentaal, ergens anders uit overgeschreven) worden in andere samenlevingen ook wel als deuropenhouder, veterstrikker of liftboy te werk gesteld en komen zo niet merkbaar ten laste van de samenleving.
Het is voor elke tijd en elke samenleving een opgave om die mensen op een zo elegant mogelijke manier in onschadelijke nepbaantjes weg te moffelen. Wij doen het door ze die competenties te laten schrijven. Jammer genoeg zijn dat niet geheel onschadeljke baantjes.
Bescheiden vakantie…?
Ik zou toch nog wat langer wegblijven, 89…om dat hele gedoe te vergeten en een nieuwe frisse blik op de werkelijkheid na te streven. Het zijn toch allemaal slechts letters op papier en er zijn toch leukere dingen op de wereld?