12 Reacties

  1. Plasterk en partijgenoten
    Ik citeer de NRC: Minister Plasterk (Onderwijs, PvdA) heeft een bedrag dat oploopt tot 1 miljard euro in 2020 uitgetrokken voor de verbetering van de arbeidsvoorwaarden van leraren. Zijn partijgenoten in de Tweede Kamer vrezen dat dit bedrag vooral ten goede komt aan academisch geschoolde leraren. Einde citaat.
    Ja, dat is een angstwekkend vooruitzicht. Maar ik kan de PvdA geruststellen. Dank zij de zegeningen van de lump sum zal er maar heel weinig van dat geld terechtkomen bij die enge academisch geschoolde leraren. Zelf ben ik een van die engerds, maar Plasterk hoeft niet bang te zijn dat ik er ook maar werkelijk een cent bijkrijg. Forza PvdA! Zo ken ik jullie weer!

  2. Kan de PvdA
    nou nooit eens een keer met zijn fikken van het onderwijs afblijven?
    Onderwijs is een publiek goed dat ernstig heeft geleden onder de pvda fixatie op de zwakken van de samenleving. Er zijn ook sterken in de samenleving en die verdienen na de verschraling van de vernieuwlingen nu de aandacht.
    De maatschappij Depla, laat zich niet naar jullie hand zetten en het onderwijs ook niet. Ezels stoten zich maximaal drie keer aan een steen, maar de pvda …?

    • Fikken
      De PvdA mag van mij best met zijn fikken aan het onderwijs zitten (graag zelfs), maar dan wel op de goede manier.

      • Wat heeft die partij
        dan de laatste (pakweg ?) jaren positief bijgedragen?
        Ik lees dat ze in Nijmegen, artikel 23 ook graag mede om zeep helpen.
        Inclusief onderwijs, dus alle “uitvallende” kinderen op ’t gewone basisonderwijs, zonder extra voorzieningen of geld, ook dat is voor de PvdA geen probleem.
        Groetjes, Leo.

  3. Cost ende baet
    Het wordt de hoogste tijd dat de politiek een eerlijk onderzoek laat doen naar het rendement van geld besteed aan goede en/of gemotveerde leerlingen en het rendement van geld besteed aan zwakke en/of luie en/of problemenveroorzakende leerlingen. Niet dat de uitkomsten van zo’n onderzoek allesbepalend moeten zijn voor de verdeling van het onderwijsgeld maar ze zijn wel iets om bij budgeteren mee te nemen. Maar dan moet je eerst weten en willen weten.
    Seger Weehuizen

    • Overbodig onderzoek
      Zwakke leerlingen binnenboord houden levert meer rendement op dan sterke leerlingen goed opleiden. De overlast van zwak gemotiveerde en problemen veroorzakende leerlingen zie je in verloedering van de openbare ruimte, werkloosheids- en misdaadstatistieken. De maatschappelijke kosten daarvan zijn groot.
      Het afschuiven van die problemen naar het onderwijs heeft gezorgd voor verminking van het onderwijs. De politiek, met de PvdA voorop, heeft daaraan volop bijgedragen. En ze blijven volharden. Het gaat ze niet om goed opgeleide leraren maar om goed bijgeschoolde leraren. Bijgeschoold waarin en door wie vraag ik me dan af.

      • kosten versus marktwaarde
        De voordracht van Lock op het BON-symposion heeft de geesten bij BON rijp gemaakt voor het idee dat dat we een klein aantal goed- en hoog-opgeleide mensen nodig hebben en dat het er voor de rest niet toe doet omdat de computer en de automatisering alle moeilijke dingen overgenomen hebben. Op grond daarvan zou je gelijk kunnen hebben en hoeven we alleen nog maar een paar super-VWO-scholen op te richten waarnaar we de beste VWO-leerlingen sturen. Maar er is toch een reden waarom je ongelijk zou kunnen hebben. Ik denk dat je voor weinig geld per leerling het VWO-onderwijs van matig in goed kunt veranderen. Ze van dezelfde kwaliteit maken als de vroegere HBS en Gymnasium. Van de Zelfstandige Gymnasia horen wij dat het alleen maar nodig is om hen zo veel extra geld te geven dat ze universitair opgeleide eerstegraders die in de onderbouw werken ook volgens schaal LD kunnen betalen. VWO-opleidingen op brede scholengemeenschappen moeten het daar zeker mee kunnen doen want klassieke talen vormen in de onderbouw een extra financiële belasting. Ik heb het gevoel dat de regering voor zwak gemotiveerde en problemenveroorzakende leerlingen per leerling meer geld kwijt is. Het rendement per ℓℓ is dus in het eerste geval groter maar het daarbij geleverde eindproduct blijkbaar minder waardevol. We kunnen dus toch maar beter proberen te vergelijken hoeveel het kost om een VWO-leerling goed onderwijs te geven en hoeveel het kost om probleemleerlingen onschadelijk te maken. Bij dat onderzoek hoort natuurlijk ook het vaststellen van het succespercentage.
        Seger Weehuizen

        • De voordracht van Lock
          heeft ook voor mij een verhelderende visie op de verborgen paradigma’s van de onderwijspolitiek opgeleverd. De eenzijdige gerichtheid op economische doelmatigheid van zowel het opleidingsproces als het opleidingsproduct is even angstaanjagend als de versnelling in klimaatopwarming door smeltende ijskappen en dooiende permafrost.
          Onderwijskundigen die de vraag “Hoe kunnen we winnen van China?” centraal stellen voor de definitie van goed onderwijs doen daar onbekommerd aan mee.
          De China-vraag valt in de categorie “garbage in, garbage out” en zal geen houdbare onderwijspolitiek opleveren. Zoals een leger voorbereid wordt op de vorige oorlog, wordt zo een onderwijssysteem voorbereid op de vorige economische vraag.
          Een klein aantal hoog-opgeleide mensen is gebaat bij een grote middenstand van goed opgeleide mensen en een zo gering mogelijk aantal incompetente ict-automaten. Misschien zal de toenemende economische crisis dat duidelijk maken.

        • Hersenloze automaten
          Ik ben het niet eens met Lock. Hij gaat er van uit dat zelf denken in de maatschappij niet meer nodig is wanneer de niet-zo-kennisintensieve baantjes door automaten worden verricht.
          Grosso modo mag het zo zijn dat veel ouderwets denkwerk overbodig lijkt te zijn geworden; we zien dagelijks ook genoeg voorbeelden van het tegenovergestelde.
          Denk eens aan de hulpeloosheid van de Tom-Tom junkies zodra daar iets mee mis is; denk eens aan de unieke combinatie van stompzinnigheid en hufterigheid van veel loketbedienden (computer says ‘No’…..); denk aan de Russische roulette die wij spelen door alle technische know-how uit ons land te jagen, zodat we voor de geringste reparatie een Israeli of een Tsjech moeten invliegen. Wij worden zo een stelletje onwetende barbaren met een mobiele telefoon; zodra daar iets aan mankeert zijn we niets meer.
          Los daarvan heeft alle werkelijke kennis ook een essentiële culturele waarde. Hendrikush wijst er terecht op dat een visie waarin alleen het economisch nut telt, de dood in de pot is.

          • vriendelijke incompetentie
            Ik moest bij het verhaal van Lock denken aan de dag waarop ik nieuwe overgordijnen bij de Hema kocht. Je kon een heleboel desiderata opgeven en de computer rekende dan uit hoeveel gordijnstof je nodig had. Als ik mij goed herinner wilde ik ook, opdat niet onnodig gordijnststofrepen aan elkaar genaaid zouden hoeven te worden een aantal vragen omdraaien. Daarbij viel mij het wanhopige gezicht op van de verkoopster aan wie ik sowieso niet duidelijk kon maken wat ik wilde. Het leek wel of ze geen Nederlands begreep en ze bleef zeggen dat ik alleen maar vragen moest stellen die zij door kon geven aan de computer. Zij kom mij ook geen informatie geven waarmee ik zelf aan het rekenen kon gaan. Het duurde allemaal eindeloos.
            Seger Weehuizen

          • Maar Seger
            dat los je op door zelf achter de naaimachine te kruipen.
            Dat scheelt veel gezeur en het is goedkoper en makkelijker dan je denkt.

          • weer het wiel uitvinden?
            Je verkijkt je op het gemak van zelf iets uitvinden. Denk maar aan de uitdrukking “het wiel opnieuw uitvinden”. Dat wordt afgeraden hoewel zoiets de eenvoud zelve lijkt. Maar de Indiaanse volkeren is het nooit gelukt.
            Seger Weehuizen

Reacties zijn gesloten.