redeloos, radeloos, reddeloos – de roze, bruine, witte fases van Plasterk

Er was een tijd, amper twee jaar geleden, dat “we” begonnen met een optimistisch maar voorzichtig vertrouwen in Plasterk ; die “de” misstanden in het onderwijs zou redresseren. Dat was ruim vóór de homo-boot in Amsterdam, de flaphoed, recentelijk de modeshow waar P. in pinguin costuum zo uitbundig klapte voor modieus-schaars geklede vrouwen van Afrikaanse afkomst. Na de roze en bruine fases kwam P. terecht in zijn witte fase, het tentje op Antarctica – pinguins op de Zuidpool, zei Wim Kan ooit.

> Off topic : ook zo geërgerd aan die foto in de Volkskrant, >
http://www.volkskrant.nl/vk-online/20090204/public/pages/01004/articles/VOK-20090204-01004002.html – (verkleinen naar 50 percent)

waar Hirsch Ballin, neerbuigend, zijn eerste tropische opwachting maakt in dat vluchtelingenkamp in Kenya. Een vluchtelingenkamp als media-mekka. Het zal wel weer goed bedoeld zijn ; tegelijk, zo’n flap foto, w-a-t een arrogantie. Dat post-kolonialisme : zo goed en sociaal bedoeld, en toch zo aanmatigend, ja, onbetamelijk ; hetzelfde phylon als die pinguin bij die mode show ; en even onbehoorlijk – laat maar zien, Bibi >

www.nufoto.nl/fotos/90309/ronald-plasterk-bij-catwalkshow-bibi-van-der-velden.html

De roze, bruine en witte fases van Plasterk hebben n-i-e-t-s van doen gehad met onderwijs. Of het zou moeten zijn dat de witte fase pars-pro-toto is voor de brede afkalving in onderwijs – de redressering waarvoor P. is aangenomen, en waarvan hij zich tot dusverre niet heeft gekweten.

We kregen eerste argwaan, toen bekend werd dat de pinguin Plasterk zich zou laten seconderen door twee secretaressen, de een om het CDA belang te blijven consolideren (Maria ante portas), de ander omdat er zo nodig een politiek baantje voor haar gevonden moest worden. Die idiote overeenkomst van Beetsterzwaag van twee jaar geleden, het München (jaargang 1938) van Wouter Bos. Hoewel (zou heer Olivier B. Bommel daaraan toevoegen) er immerz geen verband is tussen hare kwalificaties en onderwijs, terwijl ze tog met vrugt de kleuterschool heeft bezocht.

We zijn andermaal bedrogen. Vóórdat het tot toestanden zoals Parijs/Bastille (1789) of Parijs/Mei opstand (1968) komt (die niet nodig zouden moeten zijn), is het maar beter om het heft in eigen handen te gaan nemen. Gebeurde ook in 1968 ;-))

M.i. betekent dit onder meer dat we gaan organiseren hoe onredelijke eisen van school- en cluster-directeuren collectief zullen worden gepareerd.
Immers, het werk wordt door docenten gedaan, niet door directeuters ; en al helemaal niet door vet bezoldigde bestuurders, helicopter view boven die directeuters. Een uitzondering geldt diegenen, die, boven de docenten staande, deze laatste faciliteren in hun onderwijzende taak. Dit is het principe : zij die collectief de school dragen, hebben ook de verantwoording – geen stand-in pop, al issie directeuter.

M.i. betekent dit ook dat mega-scholen van lieverlee worden ontmanteld – die consequentie is onvermijdelijk. In het PO en VO onderwijs is geen plaats voor onpersoonlijke contacten (te grote scholen), leraren en leerlingen die elkaar niet kennen. Een uitzondering geldt voor mega-organisaties die, op lokatie nivo kleinschalig zijn en daar ook naar handelen. Dat betreft dan de vrijheid van iedere school om zich te richten naar de signatuur van het seniore docenten-corps dat daar les geeft en de school draagt.

Uiteindelijk zal een overheids-maatregel van bestuur (bij OCW) er voor kunnen zorgen dat aan te grote scholen hun bestaansrecht wordt ontnomen. Vóórdat OCW daaraan toe is, zullen we zelf moeten zorgen dat mega-scholen uit de mode raken. Dat heeft alleen kans van slagen op school nivo, en alleen als docenten (die het werk doen) én ouders samen optrekken. Dat betekent sysiphus arbeid, maar de toekomstige generatie zal er dankbaar voor zijn.

Vraag : in hoeverre kan BON hierbij helpen ? Een referentie-kader plaatsen ? Publicitair ?

maarten

1 Reactie

  1. Vrienden van BON
    Hoewel ik niet speciaal heb staan juichen toen P. benoemd werd leek het mij fair onze edele grachtenridder het voordeel van de twijfel te geven. Halverwege het toernooi is hij, wat mij betreft, al uit het zadel gestoten. Of erger nog: hij heeft de lans niet eens tegen Heer Doekle en zijn knechten opgenomen. Kennelijk wil geen bewindsman het voor BON opnemen; we doen er wijs aan om ons ook over P ’s opvolger maar geen illusies te maken.
    Vrienden van BON zijn kennelijk niet onder de machthebbers te vinden. Althans niet tot het moment dat het voordelig wordt om Vriend van BON te zijn. Politici bewegen nu eenmaal hoogst zelden tegen de stroom in.

    Nou ja, dan moet deze vereniging het toch maar van zijn eigen kracht hebben. Er is ook zonder ministeriële steun al het een en ander bereikt, met dank aan degenen die zich daarvoor ingezet hebben. Laten we vooral doorgaan met toeteren en nieuwe, al of niet machtige Vrienden maken.

Reacties zijn gesloten.