Het nieuwe schooljaar is nog geen week oud en ik krijg alweer de kriebels, jeuk en vlekken. We zijn verhuisd naar een nieuw gebouw, dus zowat alles wat fout kan gaan, gaat ook fout. Geen boekenlijsten, geen leerlingenlijsten, geen uurroosters, te weinig lokalen, te weinig fietsenstalling, te weinig computers en als die er wel zijn werken ze nog op stoom. Geen printers, geen docentenwerkplekken. Geen tafeltjes of geen stoelen of van allebei niets, geen koffiekamer en al vier dagen vergaderen over “ de laatste loodjes” . Mooi thema die loodjes, bedacht door duurbetaalde managers die ons het laatste stukje competentiegericht onderwijs door de strot duwen want volgend jaar moet het gebeuren. Dan wordt de eindstreep gehaald en is de buit binnen. De verweving met het bedrijfsleven is dan zo groot dat onze voorzitter van de raad van bestuur zijn vrouw reeds gemeld heeft dat hij per 1 januari 2010 eindelijk, eindelijk, eindelijk, beloond zal worden zoals het een CEO betaamt. Hij denkt aan een tonnetje of vijf en een auto met chauffeur
Het zijn van die momenten dat ik de barricaden op wil. Mijn stem wil laten horen, roepen door een toeter, dat het niet kan, dat niemand om dat CGO heeft gevraagd, ouders niet, docenten niet en leerlingen al helemaal niet. Schreeuwen en tieren dat het maar eens afgelopen moet zijn met die flauwekul. Stoppen, kappen, en nu weer aan het werk. Maar zo zitten wij, docenten niet in elkaar, wij hebben niks met barricaden, onze leerlingen zijn belangrijk en tandenknarsend en handenwringend doen we dat waarom we ooit voor het onderwijs hebben gekozen, kennis overbrengen, ook al mag dat eigenlijk niet.
“ Je moet de vijand met zijn eigen wapens verslaan” zei Julius Caesar al bij de slag van Waterloo. Ik heb dus besloten om niet te roepen, niet te tieren, ook niet door een toeter, en geen barricaden, daar ben ik trouwens toch al te oud voor. Ik ga doen wat de onderwijsvernieler, manager, onderwijsdeskundoloog en alle andere voortrekkers van het competentiegericht onderwijs van mij verwachten. Ik heb besloten om te stoppen met de overdracht van kennis, hoe zwaar het mij ook valt, Julius Caesar indachtig lijkt mij dit nog de enige mogelijke oplossing. Ik roep hierbij alle onderwijzers, meesters en juffen, leraren, docenten, hoogleraren en professoren op hetzelfde te doen. We zetten voor een tijdje onze kennis in de kast en weigeren deze nog te delen met anderen. Heel vernieuwend zijn we dan bezig. Laten we afspreken dat de juffen en de meesters de kinderen in groep vier leren lezen en daar houdt het dan verder mee op. Als die bloedjes kunnen lezen, kunnen ze ook googlen, hun eigen leervraag formuleren, projectjes bedenken, knippen en plakken. Leren rekenen is niet nodig, niet realistisch en niet op de ouwerwetse manier, want er zijn rekenmachientjes. Geschiedenis, aardrijkskunde, biologie, natuurkunde en al die andere aan halfwaardetijd onderhevige weetjes zijn ook niet meer nodig. Komt helemaal goed.
De onderwijsvernielers krijgen hun zin. Geen frontale les meer, geen kennisoverdracht, veel begeleiding bij de ontdekkingstocht van de leerling naar zijn leervraag, heel veel coachen en nog veel meer sturen van het leerproces. Maar geen woord, geen letter kennis komt nog over mijn lippen, die hou ik voor mezelf.
De grote afbraak kan beginnen. Als we vijf jaar lang onze kaken op elkaar houden en ons alleen nog ledig houden met de nonsens van de onderwijsvernieuwers is de volgende generatie kansloos. Wat moet je met een rekenmachientje als je niet kan rekenen, wat moet je met Google als je niet weet wat waarheid of leugen is, wat betekent klimaatverandering als je niet eens weet wat klimaat is.
Als we vijf jaar lang de onderwijsvernieuwing volhouden en ons onthouden van kennisoverdracht gelooft iedereen dat Julius Ceasar de slag bij Waterloo heeft gevoerd, Napoleon getrouwd was met Sint- Helena en schelpjes het betaalmiddel is in Drenthe, omdat ze daar veel strand hebben.
Nee, …toch maar niet doen, …zonde van zo een mooi, nieuw en vooral duur gebouw.
Sjeekspier
Beste Sjeek
Het lijkt toch wel overal hetzelfde. Aan álles is gedacht, behalve aan het onderwijs zelf. Het is toch te zot voor woorden dat je nog moet knokken om ergens met een klas een lesactiviteit te kunnen organiseren.
Echt stoppen met kennisoverdracht is helaas niet realistisch Sjeek. Dat zal niemand doen. Leraren doen het stiekum. Naar buiten toe vullen ze braaf eindeloze competentierijtjes in; in de klas wordt er toch nog wel aan kennisoverdracht gedaan.
Nee, mij lijkt het beter gewoon in de tegenaanval te gaan. De rekenconferentie is daar een mooi voorbeeld van.
het gevaar van vuile wind
In de eerste plaats wens ik de organisatoren van de rekenconferentie veel succes toe. Naar aanleiding van dat succes, dat mij zeer waarschijnlijk lijkt, vraag ik mij af waarom er te weinig belangstelling is om een bijeenkomst te beleggen over een keuzevak “echte” wiskunde in de onderbouw VWO. Heeft dat te maken met de geringere slaagkans? Of vinden velen dat het realiseren van een programma dat leerlingen met aanleg voor wiskunde aantrekt minder belangrijk is dan een overgang op een minder verwiskundigd voor allen verplicht programma dat meer gericht is op een studie van zachte β-vakken? Maar misschien gaat vrijwel iedereen er van uit dat de minister de monopolies van het CITO en andere gevestigde instellingen toch niet zal willen aantasten. Natuurlijk is er een groot risico dat als je ergens een voet tussen de deur probeert te krijgen je daar alleen maar gebroken tenen van overhoudt. Veel mensen die zeggen dat Nederland meer universitaire β-ta’s nodig heeft denken aan toepassingen en niet aan het leggen van een stevige theoretische basis.
Als BON zich wil inzetten voor een theoretisch getint keuzeprogramma wiskunde in de onderbouw kan zij dat het beste zo snel mogelijk doen. Organisaties die vrezen dat BON hen voorbij zal stevenen zullen proberen haar de wind uit de zeilen te nemen en proberen om wat BON wil in afgezwakte vorm te introduceren.
De overheid kan niet geloofwaardig bezwaar maken tegen 2 keuzemogelijkheden als de nieuwe mogelijkheid het overige onderwijs in de onderbouw niet benadeelt en ook een goede aansluiting op de wiskunde van de bovenbouw geeft.
Seger Weehuizen
Vuile wind
CTWO (Commissie Toekomst Wiskunde Onderwijs) is al bezig aan een plan voor de onderbouw van het VO. Die vuile wind is er dus al.
Stap voor stap
Hallo Seger,
Het organiseren van een ’tegenwind-conferentie’ is veel werk. Het is ook best een beetje spannend of het allemaal gaat lukken en ook BON steekt er nog een aardig sommetje aan geld in. Het is dus verstandig om bij het begin te beginnen (basisonderwijs) en vervolgens naar andere vakken (bv taal of lezen) en naar het VO te kijken.