Ik had iemand per mail op de hoogte gebracht van het reilen en zeilen in het onderwijs en aangegeven dat ik inmiddels in de WW zit en een “beroepsverbod” heb, op alle 55 scholen van mijn schoolvereniging mag ik nooit meer werken.
De enige reden was dat ik kritiek had op het management en het voor de leerlingen op nam. Maar ik snapte het niet, ik zat op die school niet om leerlingen iets te leren, ik zat op die school om het management te behagen !!
In Woerden was er ook weer iets aan de hand kreeg ik als reactie op mijn mail. En ja hoor, er was weer een kritische leraar die waarschijnlijk gewoon haar werk goed wilde doen.
CITAAT:
Een deel van de ouders, voornamelijk vanuit groep zeven, is woedend over de gang van zaken. Volgens woordvoerder Maarten Stiggelbout lijkt het er sterk op dat kritische mensen van de school worden ‘weggejaagd’.
EINDE CITAAT
Leest u het artikel zelf, dan kunt u zich er een mening over vomen.
www.ad.nl/groenehart/woerden/article2029978.ece
Misschien wordt het voor BON toch eens tijd om hier iets aan te doen, mede omdat dit alweer een geval is van intimidatie in de lange rij van voorgaande intimidaties.
Op 19 maart jl. gaf de heer B. Akker ook zijn dramatische ervaringen weer
zie ook
www.beteronderwijsnederland.nl/?q=node/684
.
BON doet hier al iets aan
BON heeft een meld- en steunpunt intimidatie.
Leraren durven niet op TV om hun verhaal te vertellen !!
dat is duidelijk, echter in de media lees, hoor of zie je er niet zo veel over, alleen maar dit soort algemene berichten.
In december was ik bij 1Vandaag in het TROS Gebouw in Hilversum, ik heb daar al mijn stukken achter gelaten zodat er een programma over gemaakt kon worden. In januari vernam van Pauline Veen (van 1Vandaag) ik dat ik de enige leerkracht was die op de TV wilde, anderen waren bang of hadden reeds een spreekverbod.
Zo wordt natuurlijk nooit duidelijk wat er aan de hand is, ook in Woerden is een conflict, net zoals bijvoorbeeld in januari in Friesland, maar waar gaat het nu precies over ? Betrokkenen blijven zwijgen en de ware oorzaak zal zo nooit boven water komen…………….
Zie ook www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=37484
.
1 vandaag heeft mij niet benaderd
Ik wil mijn verhaal best op tv vertellen. Ik heb me aangemeld bij Pauw en Witteman, maar wacht nog steeds op reactie!
Daleks
Het begrip “Bovenschoolse Manager” (Raerd, Woerden) lijkt mij aardig synoniem met “dalek”, slavisch voor iets dat erg ver weg is.
Voor zover deze “daleks” in het nieuws komen, lijken ze ook veel overeenkomsten te vertonen met de “daleks“* uit de “Doctor Who” serie; ze kunnen geen kritiek verdragen en proberen iedereen die ze niet aanstaat uit de weg te ruimen.
(*The term is sometimes used metaphorically to describe people, usually figures of authority, who act like robots unable to break from their programming.)
@ mark79
hoe concreet is de hulp dan van het steunpunt intimidatie?
Hulp van het MSI
Dag o happy day, laat ik hier even wat over zeggen.
De ervaring is dat we in het openbaar heel weinig kunnen doen, omdat contact met BON door je baas uitgelegd kan worden als het buitenhangen van de vuile was, met potentieel grote juridische gevolgen. Daarom gebeurt vrijwel alles achter gesloten deuren. Dit is ook de reden waarom niet-geïntimideerde BONners er weinig van merken. Het spijt me, zo moet het nu eenmaal …
Achter de schermen, echter, is er een aantal mogelijkheden. De laatste tijd is er een aantal BONners meegegaan met geïntimideerden naar gesprekken met bazen – gesprekken waarvan de mensen in kwestie aan zagen komen dat het moeilijk zou worden. Als je dat op tijd weet kun je kijken of er een BONner meekan. Ik ben een paar keer meegeweest, en het is indrukwekkend hoeveel indruk je daarmee maakt. (Typisch houdt een BONner dan het hele gesprek zijn/haar mond. Aanwezigheid is al voldoende. Als de BONner dan de tijd gebruikt om te notuleren, heb je helemaal een impliciete dreiging: die notulen zijn in principe geheim, maar mocht de zaak opblazen en het tot een rechtzaak komen, dan worden die notulen – als stukken in de rechtszaak – openbaar. Toch iets om in het achterhoofd te houden 🙂
Iets anders is het juridisch informatiepunt. Die kan soms helpen. Een tijdje heeft het informatiepunt niet gedraaid, sinds kort is het weer bemensd. Maak daar gebruik van!
Jammer genoeg zijn velen die ons contacteren zo ver gevorderd in het proces dat er slechts één echt advies te geven is: betaal een advocaat uit eigen zak. Over bondsadvocaten hebben we teveel nare verhalen gehoord om dat te kunnen adviseren. Hetgeen pijnlijk is, voor wie wel bondslid is …
Over de tv heb ik al eerder een oproep gedaan, zonder veel succes. Nogmaals dan maar: wie wil op tv hierover vertellen? Laat het me weten! Stuur een interne boodschap.
En het 06-nummer…
…is nog steeds *niet compleet*.
Groot respect
verdient BON voor deze manier van hulpverlening. Petje af, Mark.
re Groot Respect
Helemaal mee eens.
Toch blijft het niet te verteren dat zovelen zich op dit forum van een alias (menen te) moeten bedienen.
Kan het bestuur hiervoor geen separaat doel of uitgangspunt voor formuleren en deze toevoegen aan de doelstellingen van BON?
Het is toch beschamend en niet te verteren dat docenten zo’n slechte rechtspositie hebben en zo gemakkelijk worden benadeeld als nu het geval is?
Het is toch beschamend ouderwets dat anno 2008 docenten weg moeten duiken, om welke reden dan ook?
Willem Smit
Is het modern …
…om iemand *Judas* te noemen ?
En *niet te reageren* als er bezwaar gemaakt wordt ?
een verdienstelijke Judas
Er is een Evangelie van Judas Iscariot gevonden waaruit blijkt dat de schrijver het zich als een verdienste aanrekent dat hij ervoor gezorgd heeft dat Jezus van Nazareth zijn Goddelijke Taak kon volbrengen. Hij is te vergelijken met de bewaker van de Atheense gevangenis die Sookrates de gifbeker overhandigde en hem zo onsterfelijk maakte. Misschien is het wel een eer om “Judas” genoemd te worden.
Seger Weehuizen
Niets nieuws onder de zon, mediahype
De verwachtingen ten aanzien van de onderzoeksresultaten zijn verdeeld. De Nederlandse emeritus hoogleraar Gilles Quispel had zeer hoge verwachtingen, terwijl hoogleraar Hans van Oort de meeste opwinding toeschrijft aan een bewust gecreëerde mediahysterie door de eigenaren van het manuscript. Dit met het oog op een eventuele verkoop om van te voren de marktwaarde ervan flink op te drijven. *Lees verder…*
Vakbond moet iets doen
Dit is toch echt een taak voor de vakbond. Die durft in deze moderne tijden zich nooit recht tegenover een foute werkgever op te stellen. Blij zijn met een fooi of een verkorte uitkering adviseren ze.
De BON biedt morele steun, de vakbond zou zijn taak in dit soort zaken op zich moeten nemen. Joao, hoe deed de vakbond dat voor jou?
Vakbonden doen helemaal niets voor hun leden
ik was geen lid van een vakbond, maar had wel een rechtsbijstand verzekering die mij direct aangaf dat je zo ontslagen kon worden (en ze hadden nog gelijk ook). Ik dacht in Nederland heb je toch rechten ?
Ik heb vervolgens mijn eigen advocaat (a 180.= Euro per uur) ingeschakeld, daarnaast ook nog een Klachten Commissie ingeschakeld, beschikte over tientallen zo niet honderden stukken waaruit bleek dat ik goed mijn werk had gedaan, mijn werkgever beaamde dat zelfs nog, echter hij gaf aan dat ik niet altijd naar hem luisterde. Ik moest bijvoorbeeld eerst beginnen met taal en dan met rekenen en soms draaide ik dat om en dat mag niet !!
In ieder geval heb ik de boel aardig kunnen rekken en dat was ook mijn opzet, echter mijn recht heb ik NIET gekregen in dit land !!!
CITAAT
De procedure die volgde, liep uit op een hevige teleurstelling. “De vakbondsadvocaat en de advocaat van een duur bureau legden meteen de kop in de schoot. Hun boodschap was dat het toch geen zin had tegen het ontslag te vechten. Ze hielden zich alleen bezig met de vraag hoeveel geld ik zou meekrijgen
EINDE CITAAT
Ook deze leraar dacht dat hij rechten had, zijn vakbond heeft niets voor hem gedaan. Ik heb zelfs een brief gezonden aan het AOB over dit soort praktijken, maar omdat ik geen lid ben werd mijn schrijven niet behandeld, zo zie je ze komen lekker op voor hun leden en later krijg je als vakbondsman nog een plaatsje in de Tweede Kamer !!
De directie of het schoolbestuur gooit het gewoon op een arbeids conflict en weg ben je, zelfs onze minister Plasterk doet dit, dus je hebt geen schijn van kans.
Voor het hele artikel zie
www.destentor.nl/regio/apeldoorn/article2576012.ece
Vandaar mijn opmerking misschien kan BON er iets meer mee dan alleen een meldpunt, de vakbond doet het in ieder geval niet !!
Tegen iemand op mijn vorige
Tegen iemand op mijn vorige school is een paar jaar terug bij een conflict met de rector door de vakbond gezegd dat ze uberhaupt geen actie ondernemen als het niet om minstens 15 mensen gaat. En die 15 mensen krijg je vaak niet bij elkaar, want mensen zijn bang voor hun eigen hachje. Hij kon dus naar zijn steun van de vakbond fluiten.
misschien wat psychische kleerscheuren
De vakbond doet niets voor eenlingen, de vakbond heeft zowel het schoolbelang als het belang van het vakbondslid voor ogen.
Ook de juridische afdeling van de BON heeft nooit gereageerd op mijn verzoek om informatie. De BON zelf heeft ook niets voor mij kunnen betekenen.
Gelukkig liet ook mijn rechtsbijstandsverzekering het nogal afweten. Daardoor kon ik op hun kosten goeie advocaat inschakelen.
Gelukkig ben ik er zonder kleerscheuren (nou ja, misschien wat psychische kleerscheuren) vanaf gekomen en ga opgewekt als werkloze door het leven. Liever een paar honderd euro ingeleverd dan in het huidige onderwijs verder werken.
Steun van de vakbonden ?
*Onderwijs cnv*:
Marleen Barth (voorzitten onderwijs cnv) over de zaak Pierre Diederen:
Volgens Marleen Barth is het lastig om als onderwijsbond stelling te nemen tegen de Limburgse directie. Uit het onderzoek van de Onderwijsbond CNV blijkt dat in deze zaak van beide kanten sprake is van schending van het vertrouwen in de andere partij.
Jaarlijks melden honderden leden zich bij ons die zich in zo’n ellendige positie bevinden.
Wij zijn er als christelijk-sociale organisatie echter niet van overtuigd dat het nodeloos op de spits drijven van conflicten de beste manier is om de belangen van onze leden te behartigen.
Wij zijn er niet van overtuigd dat alle schoolleiders slecht zijn. Er zijn goede en minder goede managers, zoals er ook goede en minder goede leraren en goede en minder goede politici zijn. Waar het in het belang van een ieder om moet gaan, is dat goede mensen zich gewaardeerd weten en de minder goede gestimuleerd worden zich te verbeteren, aldus Barth.
Inderdaad,
en zo hebben we minder goede bonden en slechte bonden en die zijn er nu eenmaal niet voor om op te komen voor de belangen van hun leden, zoals we al een jaar of 25 merken….
Ooit waren bonden toch belangenbehartigers
Het klinkt zo verstandig en verheven: een bond die zich inzet voor het welzijn van allen, die de situatie van de werkgever en die van de werknemer secuur weegt en daar een wijs oordeel over velt.
Maar voor zover ik weet is een bond nog steeds simpelweg een belangenbehartiger, die dient op te komen voor de belangen van de leden.
De bonden zijn belangenbehartiger
van de bestuurders van de bonden.
En dat doet Marleen
Ze is nu voorzitter geworden van “de Zonnebloem” en zorgt ervoor dat zieken en ouderen een tochtje op het water kunnen maken.
Inzake grote organisaties
Mark79 slaat in zijn reactie hierboven de spijker op de kop.
Ooit werden de bonden opgericht om samen sterk te staan tegenover de werkgevers; kwam je aan één van hen, dan kwam je aan allemaal: solidariteit dus. Naarmate zo’n bond groeit en ‘professionaliseert’ (een eufemisme voor het in dienst nemen van mensen die geen voeling hebben met de zaak waarom het was begonnen) wordt het oorspronkelijke doel steeds verder uit het oog verloren. Het nieuwe doel wordt om de organisatie steeds verder te laten groeien en bloeien: groter is beter; de organisatie is er voor het in stand houden van de organisatie. Het eindstadium is dan, dat de organisatie er alleen nog maar is voor het in stand houden van zijn bestuurders. De onderwijsbonden zijn al aardig in de buurt van dat eindstadium gekomen.
Weinig organisaties lijken hieraan te kunnen ontsnappen: kijk maar naar grote scholen, grote bedrijven, grote ziekenfondsen, grote ministeries.
Mijn conclusie is, dat je zoveel mogelijk naar kleinschaligheid moet streven. Klein maar fijn.