Opnieuw een aanwijzing dat de mammoettanker van koers verandert sinds Plasterk het roer heeft over genomen van van der Hoeven. Ook al zijn het indicaties (ballonnetjes die worden opgelaten, zullen sommigen zeggen), ik denk dat het wel degelijk wezenlijk is. In het verleden werden ook ballonnetjes opgelaten, maar die waren steeds van het vervelende soort. Deze ballonnetjes brengen me meer vreugde, zoals dat hoort bij ballonnetjes. Het geeft aan in welke richting gedacht wordt. Niet persé welke concrete veranderingen er komen.
Die veranderde denkrichting vind ik vele malen belangrijker dan een specifieke keuze voor bepaalde voorstellen.
En die denkrichting lijkt voor het overgrote deel overeen te komen met de punten van BON.
Heeft iemand de laatste maanden overigens nog wel eens van Plasterk gehoord dat “je toch ook met de tijd mee moest gaan” en “dat ouderwets college niet meer van deze tijd is”? Ik niet. Het wegblijven van die bezweringsformules past in de veranderende koers. Kennelijk heeft Plasterk draagvlak gecreëerd om met zjin maatregelen te komen. Bijna tijd voor een alias verandering 😉
het wiel wordt opnieuw uitgevonden
1 dag eerder werd ook al in de Volkskrant over de komende gouden regen gesproken (Onderwijs blij met hoger salaris). Het artikel verdient bestudering omdat: Ten eerste BON niet zoals beweerd een actiegroep van onderwijzers en leraren is maar een vereniging die openstaat voor iedereen die achter haar kernpunten staat, dus ook bij voorbeeld voor ouders. Ten tweede wordt er nergens gerefereerd aan het feit dat salariëring naar opleiding zo’n 30 jaar geleden regel was. Foute beslissingen uit het verleden worden dus teruggedraaid zonder dat dat vermeld wordt. Verder suggereert Marleen Barth van het CNV Onderwijs met haar bewering over het automatisme dat “een leraar in het HBO beter wordt uitbetaald dan in het VMBO” dat dat juist kenmerkend is voor het huidige financieringssysteem. Sterker nog, ze negeert dat betaling naar opleiding die salarisverschillen weer zullen versterken. Het is immers onwaarschijnlijk dat scholen geld voor overbevoegdheid gaan betalen.
Ik ben niet sceptisch maar opgetogen
We zijn in het begin neergezet als zuur en oud. -Nu niet: alleen al de erkenning dat ik, academische leraar, wel degelijk geschikt ben voor het onderwijs en dat ik wel degelijk welkom ben, maakt voor mij het vak alweer de moeite waard. -Dat de academicus geen over het paard getilde, op geld beluste leraar is, maar iemand die graag bezig is met zijn vak en wiens ‘andere’ manier van doen en lesgeven wel verschil maakt (voor de slimmere leerling), is alles wat ik wil horen. Ik heb me machteloos gevoeld en ik had het idee dat we op een zijspoor werden gerangeerd. -(Denk je soms dat je iemand bent omdat je gestudeerd hebt?)
Men zegt nu: welkom, we hebben je hard nodig. -Toch prettig om te horen.
Ad Verbrugge had het destijds over exkuses maken. De erkenning van de verantwoordelijken, degenen die hebben ingestemd met de FUWA en die hebben huisgehouden op de hogescholen (academici als instructeur! Het hoogtepunt van minachting!), dat ze hele grote fouten hebben gemaakt, zal wel eeuwig op zich laten wachten. Ik vind dat Ad groot gelijk heeft, maar zo is het ook al goed.
Het is wat stil op het forum (haha, net als in de begintijd…). Dat is jammer, want dit zijn goede tijden, en ik ben heel optimistisch over de toekomst. Mijn zuurgehalte is verdwenen (ik ben opeens best wel basisch- of is dit ‘neutraal’?).
Ik ben het helemaal met 1945 eens: de sfeer is volledig anders dan anderhalf jaar geleden.
Aardbeien met een paar druppels balsamico azijn
Kijk uit Simon: er is niks mis met een beetje zuur. Proef maar eens. Aardbeien zoals je ze nooit eerder proefde.
Als academicus ben je toch een smaakmaker. En of dat nu zuur of bitter is maakt me niet veel uit. Op het moment dat het zoet wordt, ga ik sterk twijfelen.
Welnee, zwelgen in het zoet!
In alle ernst: het is wel prettig hoor, om met plezier les te geven en niet met (woedende) tegenzin naar school te gaan. Jezelf niet op te vreten om zoveel onverschilligheid bij je bazen. -Wat mij betreft: ik hoop dat een en ander wordt rechtgezet (gerepareerd), en dat het onderwijs weer serieus genomen wordt- en dan, wat mij betreft, gaat het boek dicht en ga ik zonder hartkloppingen, woede aanvallen en huilbuien door het leven. Ik heb, voordat men op het onzalige idee kwam dat lesgeven niets met een vak te maken heeft en dat je er niets voor hoeft te kunnen, ongeveer 12 jaar lang met veel plezier les gegeven. De laatste drie jaar waren echter een ramp. Ik hoop dat we nu weer gewoon terug kunnen naar school, dat we normaal betaald worden, en dat ‘leraar’ weer een gewoon beroep is. -Alsjeblieft!
(Dat ‘alsjeblieft’ is altijd leuk: ik heb het van -over zuur gesproken- W.F.Hermans. Hij vertelt ergens dat zijn moeder, nadat pa gesproken had, altijd eindigde met een krachtig: Alsjeblieft! -Geweldig, zo heerlijk oerhollands!) [Oh ja: de beste roman van Hermans is: Au Pair. Wie daar over wil discussieren is welkom: floret meenemen voor het geval we er niet uitkomen, dan moet er worden geduelleerd…]
Geen excuses, maar ook geen beloning!
Excuses hoeven van mij niet, wel speelt er de laatste weken iets anders door mijn hoofd. Deetman stopt als burgemeester van Den Haag en zal benoemd worden (of is dat reeds) tot lid van de Raad van State. Ik herinner mij Deetman als de de minister die de beuk heeft gezet in het onderwijs. Natuurlijk heeft hij dat niet alleen gedaan: het parlement heeft hem gesteund. Ben ik nu erg onredelijk en rancuneus als ik vind dat iemand die het onderwijs en daarmee de hele samenleving zo veel schade heeft berokkend, niet in deze Raad benoemd hoort te worden? Het gaat er mij bepaald niet om een hetze te ontketenen tegen wie dan ook, maar om de bestuurscultuur in Nederland. Bestuurders die de samenleving grote schade hebben toegebracht, mag dat best worden aangerekend.
Onderbuikgevoel
Ik herken mijzelf in deze post. Waarom zou ik PvdA stemmen met Bert Tichelaar prominent aanwezig?
Simon de Zealoot
Goede Simon,
Inderdaad. Het is wat rustiger op het forum. Dat wil zeggen er wordt minder gepost, mij incluis. Maar, dat betekent niet eenduidig dat er niet meer gelezen wordt!
Historia vitae magistra
Meer is minder
Dat snapt onze zealoot niet: er wordt meer gelezen maar minder geschreven? Wat leest men dan, ieder bericht uit armoei maar drie of vier keer opnieuw?
Maar nee, in alle ernst: Simon de Zealoot denkt dat het stelletje anarchistische leraren van bon zo geschrokken is van de moderatie, dat men halsstarrig weigert om nog te posten. -Aan de andere kant: het is zo natuurlijk ook wel lekker rustig, want het gekrakeel van ‘weleer’ mis ik niet echt.
Voor alle duidelijkheid: ik ben niet in dienst van bon. Ik ken de leden van het bestuur niet eens, heb ze nooit in levende lijve gezien, nooit de hand geschud, en de desertparty was helemaal in eindhoven, maar ik vind het wel fijn dat ze al dat werk voor mij hebben willen opknappen. -En, als ik me niet vergis, dat is ook precies wat simon de zealoot van de messias verwachte: lekker jeruzalem bevrijden van de romeinen.
Wauw, BT de Jong, de naam is goed gekozen 😉
meer geld voor leraar?
Ik herinner me nog onderwijsminister Hermans, die enige jaren geleden de docenten een forse stijging van het salaris beloofde. Sommige groepen zouden er zelfs 16% op vooruit gaan. Echt waar, vorige week gelezen toen ik mijn zolder opruimde.