Docent VMBO: “Waarom leren onderwijsvernieuwers niet van mislukkingen?”

9 september 2007 Marten Hoffmann blogs 4

Op Kennisnet staat een verhaal van Jochem Veenboer, docent Biologie te Amstelveen op een VMBO school in Amstelveen. Hij schreef op basis van zijn afstudeeropdracht een artikel over onderwijsvernieuwingen tot met het nieuwe leren. Kennisnet citeert een passage:
In de nieuwe tweede fase hebben we geprobeerd om de leerlingen meer zelfstandig te laten werken. Dat is totaal mislukt. Hoe moet dat dan met het nieuwe leren dat veel verder gaat? Als verschillende onderzoeken aantonen dat de leerlingen hier om een fysieke reden, nog niet volledig ontwikkelde hersenen, niet klaar voor zijn, dan kunnen we hier lang of kort over discussiëren en op zoek gaan naar waarom het mislukt. Het blijft mij een raadsel waarom dit soort onderzoek niet gedaan wordt voordat men onderwijsvernieuwingen in elkaar gaat zetten. Leren van mislukkingen past binnen het nieuwe leren. Waarom leren onderwijsvernieuwers dan niet van mislukkingen, maar stapelen ze gewoon mislukking op mislukking?

Jozef Kok blijkt getuige het verhaal van Veenboer nog steeds de bekende mantra’s te herhalen: ‘Ga eerst eens na waarom dat is mislukt en zoek daarbij vooral naar oorzaken die binnen je eigen bereik liggen. Leren van mislukkingen past binnen Het nieuwe leren. En benut bij dat onderzoek de leerling als bron’.. Zucht ……

4 Reacties

  1. Antwoord: omdat het een geloof is
    En het antwoord is natuurlijk gewoon: ze leren niet van hun mislukkingen omdat onderwijsvernieuwing een geloof is. En afstand nemen van een geloof, iets dus waar je zelf echt in hebt geloofd, waar je aan gehecht bent, waar je veel in geïnvesteerd hebt, waar je je geld mee verdient, dat je breed hebt verkondigd en zelfs aan anderen hebt opgedrongen, dat is pijnlijk; dat betekent verstoting uit je geloofsgenootschap, eventueel het verlies van je baan, en een enorm gezichtsverlies. Dan maar liever jezelf nog verder ingraven.

    Toch zou ik het fantastisch vinden als er eens een HNL’er publiekelijk spijt zou betuigen. Daar is natuurlijk ook best veel moed voor nodig. Misschien moeten we alsvast “Onderwijsvernieuwers Anonymous” gaan oprichten; praatgroepen dus voor stiekeme bekeerlingen die er nog niet mee naar buiten durven komen.

Reacties zijn gesloten.