De basis van de wiskunde, de basis van elke wetenschap: redeneren. Als dit, dan dat en als dat niet, dan dit ook niet.
Het is zo mooi te formaliseren zo intuïtief en gemakkeljk te begrijpen.
Maar wat hoor ik zojuist op de radio?
Ja… hoor eens… ik heb al heel lang geleerd om op als-dan vragen geen antwoord te geven.
Natuurlijk, ik heb dat wellicht al wel duizend keer gehoord. Telkens uitgesproken door politici en bestuurders, NOOIT door andere mensen.
Als de velg van mn auto kapot is, dan zegt de monteur dat hij probeert m weer te rechten. En als dat niet lukt, vraag ik? Ja,, zegt de monteur, dan moet je een andere kopen, kan nieuw of tweede hands.
Maar de bestuurders, zij beantwoorden geen als-dan vragen. Basta. De oorzakelijke relatie, daar lusten ze wel pap van. Het onderwijs moet veranderd worden, want de leerlingen heten allemaal Albert. Die wijk heeft grote criminaliteitsproblemen, want de flats zijn slecht onderhouden. De gezondheidszorg wordt duurder, want er is te weinig marktwerking en we worden te oud.
Problemen, oorzaken en oplossingen, we zien ze allemaal aan de praatprogramma’s voorbij trekken. Maar als dit gaat gebeuren, wat doe je dan, dat is politiek kennelijk not done.
Dit kan maar één ding betekenen: bij problemen oorzaken en oplossingen kunnen de bestuurders leuke plannetjes bedenken en uitvoeren. Bij “als dit, dan dat” wordt gevraagd die plannetjes te onderbouwen. Tsja… het moet naturlijk wel leuk blijven.
Oplossing en probleem
Politici hebben een oplossing en daar zoeken ze een probleem bij. Bij een als-dan vraag wordt deze politieke volgorde omgedraaid, dan moeten ze opeens met een oplossing voor een probleem komen. Daarom willen politici niet antwoorden op als-dan vragen.
De automonteur die 1945 aanhaalt probeert bij het probleem een oplossing te vinden en is dus wel bereid de als-dan vraag te beantwoorden.