Het onderstaande artikel stond in het Parool van 9 februari 2007.
==============================================
Schaf eindtoets basisonderwijs af
In het Presteren naar vermogen adviseert de Onderwijsraad een diploma voor de basisschool in te voeren, met daarop vermeld alle resultaten van de toetsen in groep 6, 7 en 8, plus een verslag over motivatie, gedrag en sociale vaardigheden. Het advies is onder meer ingegeven om te voorkomen dat scholen voor voortgezet onderwijs alleen naar de uitslag van de Cito-toets kijken.
Ik leg daar graag mijn advies naast.
Het advies van de basisschool met betrekking tot het voortgezet onderwijs gaat nu al gepaard met een onderwijskundig rapport over de prestaties van de leerlingen, de sociaal-emotionele ontwikkeling, de motivatie, het vermogen tot concentreren, etc. Dat houden we in stand.
Schaf daarnaast de eindtoets voor het basisonderwijs van Cito af en vervang deze toets door een uitdraai van het leerlingvolgsysteem, waarin de leerresultaten door de jaren heen vermeld staan. We zijn dan verlost van het jaarlijkse circus rond de Cito-toets en hebben deze momentopname vervangen door een objectiever gegeven.
Het schooladvies en de uitdraai van het leerlingvolgsysteem geven de scholen voor voortgezet onderwijs voldoende inzicht om een beslissing over het toelaten van een leerling te nemen. Fons van Wieringen, voorzitter van de Onderwijsraad, zegt verder in Het Parool van donderdag 1 februari dat in de praktijk blijkt dat leerlingen van groep 8 na de Cito-toets weinig les krijgen. Deze aanname doet het onderwijs in groep 8 tekort. Zeker, voor veel leerlingen is groep 8 een bijzonder schooljaar, met vaak een schoolkamp, musical, etc. Een jaar waar veel oud-leerlingen warme herinneringen aan hebben. Maar ook in die laatste maanden in het basisonderwijs wordt er nog stevig doorgewerkt.
Bert Maas,
directeur openbare basisschool Jan Hekman, Ouderkerk a/d Amstel
==============================================
Was dit dezelfde als we op de buis kregen voorgeschoteld?
Ja, er was al meteen een directeur die het ontkende. Ik raad u allen aan eens in de eigen omgeving de ervaringen te peilen. Ik heb dat ook onder brugklassers gedaan. Aangezien ik op een streekschool werk, heb je dan gelijk een aardig beeld van een groot aantal scholen. Ze bevestigen allemaal dat ze na de cito niets meer hebben gedaan. Ik heb dat ook op de school van mijn eigen kind gezien en hoor van familieleden en vrienden dezelfde klacht. Dus misschien dat de Hekman die ene uitzondering is? Hekman, was dat niet ook een naam van zo’n typetje van Koot en Bie? Ik ga dat even opzoeken.
Wethouder Hecking
al ben ik kwijt of het met ck danwel kk werd geschreven
O. den Beste was BONner avant la lettre
En niet te vergeten de voormalig leraar O. den Beste, eigenlijk BONner avant la lettre met zijn afkeer van het kringgesprek…
leraar Duits
Was dat die leraar Duits op die oude damesfiets bij Koot en Bie, bij wie je constant vreesde dat de flappen van zijn te lange regenjas tussen de ketting zouden komen?
Met bril en tweed jas
Ja, je kunt hem vinden onder typetjes op www.kootenbie.nl (Otto den Beste). Wim de Bie verdient het erelidmaatschap.
duitse leraren
Op mijn HBS had ik ook zo’n bizarre Duitse leraar. God, wat heb ik die man getreiterd. Niet leuk meer, misschien, of toch wel? Ik weet het niet. Heeft iemand een verklaring (geen WO II svp) voor dat verschijnsel? Het verschijnsel dat in een Duitse leraar qua persoonlijkheid wel twee Franse of Engelse gingen?
Willem Smit
Eenzelfde ervaring
Ik heb nog steeds uitstekende herinneringen aan mijn twee Duitse leraren. Helaas was ik te lui om veel Duits te leren want er was compensatie genoeg in de cijfers voor de exacte vakken, maar allebei bijzondere en bewonderenswaardige mensen. Ik heb ze ook nooit getreiterd, niemand deed dat bij die twee, niemand had daar behoefte aan. Heel anders was dat bij de juf van aardrijkskunde……..
Ik weet niet wat je bedoelt met geen WOII verklaringen, maar mijn beide Duitse leraren hebben waarschijnlijk eind jaren vijftig/midden jaren 60 gestudeerd. Ik denk dat je een redelijk zelfverzekerd mens moest zijn om die studie op dat moment te kiezen.
Nijland en De Valk waren uitstekend
Nijland (Amsterdams Lyceum) was een kei van een leraar Duits. Heeft mij in één jaar veel liefde voor de Duitse literatuur bijgebracht. Ook de leraar die ik daarvoor had op een andere school (De Valk, meen ik dat hij heette) was heel sympathiek. Met een vriendinnetje ben ik hem nog een bos bloemen gaan brengen na het eindexamen om hem voor de lessen te bedanken. Ik zal de kennismaking met Wolfgang Borchert nooit meer vergeten …
Maar ik kan me ook een lerares Duits herinneren, die na een paar maanden met hangende pootjes de school verliet omdat we van haar geen spaan heel lieten: ze was heel erg verlegen en slecht verstaanbaar.