Wordt onderwijs beter van academici?
Dat lijkt nu weer een nieuw mantra te zijn tegen het Nieuwe Leren en voor onderwijskwaliteit, maar ik heb zo mijn twijfels. Vroeger als docent en later lang als het ware aan de andere kant van de tafel, als manager in het HBO, heb ik vele docenten van velerlei pluimage en kwaliteit meegemaakt. En ik kan niet zeggen dat de scheiding tussen beteren en minderen nou erg correleerde met wel of niet een universitaire opleiding.
Ook onder academici had je absoluut zwakke broeders en zusters: soms stronteigenwijze ongeleide projectielen met matige vakkennis, weinig didactische competenties en zelfs gebrekkige taalbeheersing. Niet zelden ook met dikke ego’s en een stuitend dedain voor niet-drs’sen. Het bestaat allemaal, helaas. In dergelijke gevallen hadden we het wel eens spottend over “aquademici”.