
Aleid Truijens schrijft in het de Volkskrant van 23 september over de inhoud van een onderzoek dat onlangs is gedaan naar de onderwijsdoelen en bekwaamheidseisen van 47 opleidingen voor leraar primair onderwijs – onderwijzer op de lagere school dus. Het resultaat is pijnlijk teleurstellend.
Er zijn wel bekwaamheidseisen voor leraren maar men doet er heel weinig mee. Uit het rapport blijkt dat de eisen vaak ‘ongedekt” zijn, niet ‘geborgd”. De helft van het onderwijs wordt niet besteed aan het aanleren van de vereiste bekwaamheden.. Wat aankomende leraren leren, loopt ver uiteen en hangt van de opleiding af. De verschillen zijn enorm, waardoor basisscholen niet weten wat ze aan de beginnende leraren hebben.
Kort geleden werd op de televisie een interview uitgezonden dat Jeroen Pauw vijf jaar geleden had met Gerard Cox. Heel interessant en ook bijzonder omdat Cox, die enige tijd onderwijzer is geweest, zich zeer lovend uitliet over de kweekschool die hij indertijd had gevolgd, – eind jaren vijftig van de vorige eeuw denk ik.
Die school had uitstekende kwaliteiten, zowel in de breedte, diepgang en algemene ontwikkeling van de studenten. Men streefde naar gelijke doelstellingen en bekwaamheidseisen voor het hele land. En zo hebben de leerlingen van toen dat ook ervaren.
Maar vanaf de jaren zeventig is het steeds minder geworden. Meer verschillen, meer geklets, minder onderwijs, meer medezeggenschap op basis van minder kennis.
De instanties die erop hadden moeten toezien dat het niet zover kwam, met name de Onderwijsraad en de Inspectie, hebben natuurlijk ook jammerlijk gefaald, ook al zeggen ze nu kritisch te zijn over de gang van zaken.
Ministers en staatssecretarissen hebben het al die tijd laten passeren. Ze wisten het zeker niet. Of ze wilden het niet weten. Hun pensioenen zijn geborgd.
Is er dan nooit gewaarschuwd? Zeker wel. Ook al voor de eeuwwisseling, maar beslist ook daarna. In 2005 werd door de Belangengroepering Gymnasiale Vorming een bundel gepubliceerd met de titel “Steeds minder leren”. Werd daarop gereageerd? Nauwelijks. En een paar jaar later op het rapport van de commissie Dijsselbloem? Zeer deskundig en zeer kritisch. Nee dus, men liet het passeren. En op de vele publicaties van BON, van Beter Onderwijs Nederland ? Teleurstellend weinig.
Misschien dat er nu langzamerhand een ommekeer volgt, een keer ten goede. Maar dat kan nog lang duren.
J.C. Traas
Laat een reactie achter
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.