Plasterk heeft 20 mijloen euro beschikbaar gesteld voor innovatieve manieren om het lerarentekort tegen te gaan.
Scholen kunnen denken aan: aannemen van onderwijsassistenten voor nakijkwerk, ICT en het uitbesteden van schoolreisjes aan derden.
Wat die onderwijsassistenten in het basisonderwijs hebben gedaan is duidelijk. Aangesteld als assistent werden ze binnen de kortste keren onbevoegd zelfstandig voor de klas gezet. Je hoeft geen ziener te zijn te bedenken wat er nu gaat gebeuren.
ICT vind ik wel een geniale gedachte. Dat we dáár nou niet eerder aan gedacht hebben. Geming werd genoemd. Uiterst veelbelovend natuurlijk. Ook hier: zo snijden we 5 kanten aan één vlieg. We sluiten aan bij de belevingswereld van de jongere, de gemingindustrie krijgt ook weer een fooi en de docent kan iets anders gaan doen, misschien wat coördineren of zo, daar is een nog groter tekort aan dan aan lesboeren.
Over die schoolreisjes zit ik nog wat te plussen en te minnen. Er liggen kansen, dat is zeker. Maar om die werkelijk tot wasdom te laten komen is toch echt extra geld nodig. Het lijkt me dat het schoolreisconcept integraal en geintegreerd in de brede passende school ingepast moet worden. Dat geld moet natuurlijk niet weglekken naar derden, maar binnen de schoolorganisatie worden besteed. Misschien een taskforce skoeltrevvels? En die zet dan skoeltrevvelsentra op in de brede school.
Plasterk, welliswaar geen rocketscientist, maar als bioloog steekt hij Werner von Braun toch aardig naar de kroon. Een waarlijk geniaal plan Plas!
Re: 20 mln voor paardemiddelen
Ik heb nog wel een innovatief idee tegen het docententekort: nieuwe strengheid.
Oftewel: dat geld gaan we inzetten voor een fulltime conrector op elke schoollocatie, die de lastpakken uit elke klas gaat aanpakken. Nablijven, strafwerk, schorsing, permanente verwijdering. Op die manier komen docenten weer wat meer aan lesgeven toe, wordt het beroep weer wat leuker, stijgt het een beetje in aanzien, en gaan de resultaten ook eens omhoog. Alleen met 20 mln kom je dan niet zo heel ver, al heb je er alsnog, hoeveel is het, een stuk of driehonderd (?) conrectoren voor.
O ja, scholen die aan onderwijsvernieuwing doen hadden toch geen ordeproblemen meer? Nou, dan hebben die dus ook dat geld niet nodig.
het begint met con maar eindigt niet op rector
Als iemand dan toch met die taak belast moet worden, dan de concierge, lijkt me. Schaal 13 of zo voor een strafwerkuitdeler?
Conrector of conciërge
Hangt een beetje af van het schooltype, maar waar het om gaat is dat het iemand is waar zich misdragende leerlingen voor beven als een rietje. Daarbij helpt het enorm als zoiemand ook op gelijke voet contact heeft, of kan hebben, met de ouders. Op mijn school (een gymnasium) zou een conciërge niet goed werken; het moet vooral iemand hoog in de organisatie zijn, die ook leerlingen kan schorsen en desnoods verwijderen. Dát dwingt respect af. Administratie, conciërge, coördinatoren; het vaak niet genoeg zoden aan de dijk. Wat ook belangrijk is, is dat zoiemand zijn of haar handen vrij heeft. Geen, of heel weinig, of incidentele lestaken ernaast, maar alle tijd voor het aanpakken van wangedrag.
En van mij mag het best wat kosten. Geldgebrek (personeelsgebrek/tijdgebrek) is één van de oorzaken van de ordeproblemen.
Een straf moet pijn doen
Het lijkt onwaarschijnlijk dat ooit nog eens de lichamelijke straf zal terugkeren, “een tik op de vingers”, “een draai om de oren” of “met de billen bloot”.Sraffen zullen in het gemoed voelbaar moeten zijn. “In de hoek zetten” was een vernedering, even als “aan de schandpaal nagelen”. Belangrijk daarbij zijn toeschouwers die zich met de gezagsdrager identificeren; de macht en het recht om straffen uit te delen van de gezagshandhaver moet door hen aanvaard worden. Ook dit soort straffen zal niet terugkeren. In de hoek staan was eigenlijk een 3-voudige straf: vernedering, isolatie en lichamelijke straf. Zou isolatie door de maatschappij nog als straf geslikt worden? Of is dat psychische foltering? (De gevangenen van de Stammheimgevangenis spraken van Isolationsfolter).
De voornaamste disciplinerende werking ging vroeger uit van het recht van een school om iemand “van school te verwijderen”. Niemand vond het vroeger “stoer” als een leerling daardoor zijn toekomstkansen verspeeld had. Door de goede sociale voorzieningen is de vrees voor armoede afgenomen. Het is nu de overheid die het van school sturen vreest en zij heeft dat dan ook verboden. De enige strafoptie die nog over is is het afpakken van vrije tijd en het leeg houden van die afgepakte tijd met verplicht niets doen of vullen met voor de poeniendus onaangename bezigheden. Men zou hem vele malen een stichtelijke tekst kunnen laten opschrijven maar beter –doch mogelijk verboden- zou het zijn hem op te sluiten in een klein raamloos leeg vertrek. Zo wordt afgepakte vrije tijd echt helemaal verloren tijd.
Seger Weehuizen
Re: Straf
Lichamelijke straf lijkt mij niet zo’n goed idee. En die goede sociale voorzieningen: ik geloof dat je voor je 27e jaar sowieso geen bijstandsuitkering meer krijgt, maar voor veel scholieren, die immers nog thuis wonen, is dat sowieso een ver van m’n bed show.
Is het van school sturen overigens echt verboden? Kan een school in geen enkel geval (van wangedrag, niet van wanprestatie) een leerling van school sturen?
Tijd afpakken en strafregels laten schrijven is een goed middel, maar het probleem bij overbelaste docenten is dat ze er voor een deel ook hun eigen tijd mee afpakken en ze zich dat vaak niet kunnen veroorloven. Ook dat maakt docenten weer wijfelachtig bij het uitdelen van straf, en dat voelen leerlingen haarfijn aan. Daarom vind ik goeie ondersteuning zo belangrijk: je moet dit als docent echt kunnen uitbesteden.
Maar ja, ga dát maar eens uitleggen aan de gemiddelde schoolleiding. Lesgeven uitbesteden, nakijkwerk uitbesteden, schoolreisjes uitbesteden; van alles is ongetwijfeld bespreekbaar (al kan ik me bij een uitbesteed schoolreisje helemaal níets voorstellen), maar als docenten wat meer het strafgedeelte op een efficiënte en effectieve manier willen uitbesteden, nee, dát ligt dan weer moeilijk.
redresseringscampagne
Ik hoor vaak dat scholen leerlingen uitruilen waar ze van af willen. Bij voorbeeld één zware jongen tegen 2 wat lichtere. Dat verhaal dat een school een zich misdragende jongere (bijna) nooit van school kan sturen zonder dat er een andere school bereid is om hem/haar op te nemen zal dus wel op waarheid berusten. Deze situatie zal vast onhandelbare leerlingen een gevoel van macht geven.
Ik zie veel vaker dan vroeger ouders die een zeurend of huilend kind zijn zin geven zodat het eindelijk ophoudt. Het inzicht bij veel ouders ontbreekt dat ze door toegeven nooit meer van dat gejammer en gehuil afkomen. Steeds meer zo “opgevoede” leerlingen bevolken de scholen en de macht van de docent om hen mores te leren is hem ontnomen.
Sociale schoolfunctionarissen onder wier toezicht leerlingen hun strafwerk moeten schrijven kunnen de docenten helpen. Maar ook daar wreekt zich de afwezigheid van het ultimum remedium: het van school verwijderen. In het huidige laisser faire, laisser passer-klimaat m.b.t. gedrag mist de docent de machtsmiddelen om een efficiënte leeromgeving op te bouwen. Ik hoor herhaaldelijk dat mentoren en coördinatoren etc. leerlingen ten onrechte serieus nemen en zo de positie van de leraar ondermijnen. Daar kan dan van de kant van de leraar geen tijd en energie tegenop. Straffunctionarissen zouden alleen een tijdelijke rol moeten vervullen in een rederesseringscampagne die tot doel heeft het leer- en leef-klimaat in een klas te herstellen.
Seger Weehuizen
Pijn doen / Malmaison
Het probleem zit hem volgens mij in de leerplicht, wat eigenlijk een contradictio in terminis is.
Wanneer leren een recht is, vergooi je, geheel op eigen kracht, je eigen toekomst wanneer je van school gestuurd wordt. Zeker wanneer je de 2e keer op een zwarte lijst komt zodat andere scholen het recht krijgen om je te weigeren. Zolang er leerplicht is zal er altijd een school het haasje zijn en die onwillige leerling moeten aannemen.
Het afschaffen, of tot 12 jaar verkorten van de leerplicht biedt twee voordelen: het werkt disciplinerend op de grote groep min of meer goedwillenden en het confronteert de onwilligen in een vroeg stadium met de consequenties van hun handelen. Overigens, ik denk dat aardig wat van die onwilligen het helemaal niet zo erg zal vinden om een baantje te moeten zoeken. Niet willen leren betekent niet dat je volledig onhandelbaar bent.
één miljoen arbeidsongeschikten?
Om een of andere reden wil de overheid dat alle leerlingen na hun twaalfde doorleren en het liefst zo lang mogelijk. Misschien heeft de overheid daar wel gelijk in. Scannen in een supermarkt is binnenkort iets dat de klant zelf moet doen. Hij betaalt dan met een of andere card. Over 10 jaar geschiedt misschien het schappen vullen vol automatisch. Wat moeten we dan met die 12-jarigen aan die niet doorgeleerd hebben? Voor de rest ben ik het helemaal met Bernard Wijntuin eens.
Seger Weehuizen
Feilbare overheid
De overheid is niet onfeilbaar. Ik zie in het dagelijks leven (contact in winkels, met aan school leverende bedrijven, met overheidsloketten en gemeentelijke diensten, etc.) nog altijd veel baantjes waarvoor je zo goed als niets hoeft te kunnen. Degenen die ons rond etenstijd met hun telefooncolportatie lastig vallen zijn óók geen atoomgeleerden. In veel van die gevallen is het voldoende wanneer je je eigen naam kunt uitspreken, kruisjes op formulieren kunt zetten en twee of drie knopjes op de computer (computer says ‘no’…) kunt indrukken. Daarnaast is het werk in de kassen en de asperge-oogst ook nog steeds niet geautomatiseerd. Het is een misverstand om te denken dat ongeschoold werk geheel zal verdwijnen. Dat misverstand is er ook al weer heel lang, misschien wel al sinds Jules Verne. Wat veel mensen niet zien is dat er nogal wat ‘moderne’ baantjes zijn waarvoor je feitelijk helemaal niets hoeft te kunnen. Allemaal baantjes die nu vervuld worden door mensen met een ‘startkwalificatie’, maar waarvoor je eigenlijk net zo goed iemand met alleen lagere school kunt inzetten. Zijn die mensen dan allemaal over-gekwalificeerd? Nee hoor, want de leeronwillige leert er tussen zijn 12e en zijn 16e toch niets meer bij. Hij is alleen ouder en een stuk vervelender geworden.
Misschien moeten we die
Misschien moeten we die inhoudsloze startkwalificaties verklaren uit de verering van het inhoudsloze begrip gelijkwaardigheid. Als we allemaal een diploma hebben, het geeft niet wat, zijn we allemaal gelijkwaardig. Heerlijk toch!
Ik heb nog even geaarzeld om te schrijven dat voor de bejaardenverzorging in de toekomst veel ongeschoolden nodig zullen zijn. Er zijn inderdaad pogingen gedaan om die zorg op te splitsen in werkzaamheden voor geschoolden en ongeschoolden. Dat is, geloof ik, vanwege de ommunicatievereisten en de daarmee verbonden bureaukratische rompslomp geen succes geworden. Maar wat me vooral weerhouden heeft om over dit werkgebied te schrijven zijn de enorme vorderingen die de Japanners op het gebied van robots gemaakt hebben. Dat is niet zo gek want in hun land is de vergrijzing het ergst. Misschien wordt over 20 jaar elke bejaarde door een robot verzorgd. In elk geval moeten ze dan in staat zijn om asperges te steken.
Wat telefonisch werven betreft: Er zijn al computers tegen wie men zijn hart kan uitstorten en die je lijken te begrijpen.
Seger Weehuizen
Eliza of Eduliza
De begrijpende computer is er al lang. Prof Weizenbaum van het MIT in Amerika schreef al in de jaren 60 Eliza, een uitermate eenvoudig programma waarmee een mens kon converseren. Het deed weinig anders dan de woorden herhalen die de mens intikte en daardoorheen wat standaardzinnen.
Human: Well, my boyfriend made me come here.
ELIZA: Your boyfriend made you come here?
Human: He says I’m depressed much of the time.
ELIZA: I am sorry to hear you are depressed.
Human: It’s true. I’m unhappy.
ELIZA: Do you think coming here will help you not to be unhappy?[
Weizenbaum schreef het programma als parodie op de kunstmatige intelligentie hype.
Tot zijn eigen afgrijzen bleek Eliza toen hij het aan een paar mensen liet zien plotseling erg gewild bij psychotherapeuten. Die meenden dat het erg goed kon helpen bij de anamnese.
Nu maar hopen de de anderwijsvernieuwlers dit niet lezen anders zul je zien dat ze dit idee nieuw leven in gaan blazen. Eerst de docenten vervangen door de coaches en dan de coaches vervangen door Eduliza. Kunnen kinderen vanuit thuis leren met Eduliza. Hebben de bobo’s dat hele mooie gebouw helemaal alleen voor zichzelf en hebben ze geen last meer van dat voetvolk dat ze maar van hun werk afhoudt en voor onrust zorgt.
Eduliza toepassingen
Dat echoën van de vraag is een veelgebruikte techniek. Wanneer wij ons bij de boven-ons-gestelden beklagen (over bv. te weinig lokaalruimte, of door de gangen klierende leerlingen, of teveel uren die uitvallen) dan is de standaardreactie: ‘En wat ga jij daar aan doen?’. Een frase, dacht ik eerst, die er in cursussen is ingehamerd, geheel losgezongen van realiteit en redelijkheid. Maar nu brengt 1989 mij op een geheel andere gedachte. Zouden er stiekum ook al niet-onderwijzende androïden zijn die bestuurd worden door die Eduliza software?
Je kunt het ook voor afvloeiing gebruiken!
Binnen Fontys gaan ze dan weer heel anders om met deze problematiek. Fontys kan 9 miljoen krijgen i.v.m. het Convenant Leraar met als doel om het beroep van docent aantrekkelijker te maken. Nu zit Fontys in de problemen waardoor er 200 FTE uit moeten. De oorzaak hiervan is vooral door (het)Fontys(bestuur) zelf veroorzaakt. Tevens vindt het bestuur de financiering na 2012 onduidelijk. Het bestuur heeft daarom volledig eenzijdig besloten dit geld niet aan te nemen dan wel te gebruiken om de afvloeiing van de 200 FTE mede te financieren.
Leg dit nu naast de perikelen op het Friesland College en het geeft maar weer eens duidelijk aan wie de baas zijn in dit land en wat de consequentie daarvan zijn.