Deze noodkreet kom ik nu net op Linkedin tegen. Daarmee wil Schmitz, projectleider, een discussie starten.
Wie kan hem een verlossend antwoord geven?
"Is er voldoende experimenteerruimte voor innovaties in het beroepsonderwijs?
Ondanks de mooie woorden over vernieuwing en mooie innovatieplannen komen innovaties vaak moeilijk tot stand. Dit komt omdat er op systeemniveau vaak een te weinig uitnodigende innovatiecultuur is. Het komt nogal eens voor dat dan verwezen wordt naar het ministerie van OCW en de onderwijsinspectie. Vernieuwers geven aan dat ze moeten opboksen tegen wet- en regelgeving die belemmerend is voor het innovatieproces. ‘Macht en vernieuwing wringen vaak. Ligt dat dan aan wet- en regelgeving of nemen scholen zelf onvoldoende verantwoordelijkheid en blijven zij teveel leunen op de richtlijnen van ‘bovenaf’. Stellen scholen zich te weinig op als educatieve onderneming en blijven zij zo zitten in de oude rol van het uitvoeren van elders bedacht beleid, of is er wel degelijk knellende wetgeving die de experimenteerruimte beperkt om te komen tot beter beroepsonderwijs. Op 6 december tijdens Het Innovatiecongres in Leerhotel ’t Klooster in Amersfoort is er een gesprek met de nieuwe directeur-generaal Hoger Onderwijs, Beroepsonderwijs, Wetenschap en Emancipatie bij het ministerie van OCW, Hans Schutte. Ik ben daarvoor op zoek naar een aantal concrete voorbeelden van knellende wet- en regelgeving die de experimenteerruimte in de weg zit?"
Laten we
Laten we voorbeelden verzamelen waar de overheid de vernieuwers teveel ruimte gaf om hun desastreuze experimenten uit te voeren.
Is er een taalkundige die even voor me kan uitzoeken wanneer het woord innovatie in zwang is gekomen? Er was ooit een tijd dat er geprobeerd werd het onderwijs te verbeteren in plaats van te innoveren. Het is maar wat je beoogt.
Misschien kun je dat vragen
Misschien kun je dat vragen op Het Innovatiecongres in Leerhotel ’t Klooster in Amersfoort aan
de nieuwe directeur-generaal Hoger Onderwijs, Beroepsonderwijs, Wetenschap en Emancipatie bij het ministerie van OCW, Hans Schutte
Leerhotel
Deed me denken aan het nummer Cabaret van Dire Straits 😉
“Innoveren” is natuurlijk een
"Innoveren" is natuurlijk een term uit de managementswereld. Het geeft aan hoe scholen worden benaderd alsof het bedirjven zijn.
Natuurlijk innoveren bedrijven. Dat is nodig om te kunnen overleven in de concurrentieslag. Philips innoveerde met haar Senseo-apparaat dat opgestoomde koffie opleverde die niet te drinken was. Nu de verkoop dramatisch is ingezakt, verklaart een directeur daar dat hij wist dat die koffie te slap was. Je kunt in het bedrijfsleven dus ook aan je innovatie tenonder gaan.
In het onderwijs hoort deze term niet. Wij verbeteren inderdaad ons onderwijs, we gooien er niet steeds een nieuw, nog blinkerder product tegenaan.
Misschien moeten we die "change" managers en die "innovatie"-managers maar eens voorstellen, als ze het simpele woord 'verbeteren' te weinig glamour toeschrijven, om het "renovatie" te hebben: oplappen van krakkemikkige gebouwen door leuke vernieuwbouw. Maar misschien toch maar niet, als ik zie wat een truttige balkonnetjeswoninkjes op veel plaatsen zijn terechtgekomen, moeten we dat woord misschien ook beter vermijden.
woordrecycling
Misschien moet BON het muisgrijze echt nederlandse woord "hervorming" als kringloopwoord in onze taal gaan hergebruiken. Het straalt strenge Hollandse soberheid uit. En anders maar het uit Rome afkomstige aggiornamento, het "up to date brengen". Het klinkt prachtig en heeft voor de meeste ontwikkelde Nederlanders niet het leugenachtige dat Engelse woorden tegenwoordig aankleeft. onze tegenstanders zullen het niet inpikken.