Paul Schnabel, directeur van het Sociaal Planbureau, spreekt als reactie op de studentenprotesten van afgelopen vrijdag in de VK van de weekend zijn bezorgdheid uit over het slinkende budget voor wetenschappelijk onderzoek:’We deden al niet veel, en dat wordt nog veel minder. Terwijl je als klein land juist daarmee veel bereikt’.
Hij gaat daarmee op de eerst plaats voorbij aan het feit dat Nederland als klein landje zijn plek moet kennen, enige bescheidenheid past en zich niet altijd als grootste keffertje van de klas moet gedragen, en op de tweede plaats dat grote wetenschappelijke ontdekkingen meestal in het geniep en bij toeval worden gedaan door lichtelijk gestoorde, autistische figuren buiten de context van een universiteit en zonder subsidiegeld.
De gevolgen worden gevoeld, gaat de krant verder.
‘De juridische faculteit in Rotterdam moet meer dan 2 miljoen van haar budget inleveren’, aldus hoogleraar ondernemingsrecht en faculteitsdecaan Maarten Kroeze. ‘Dat betekent snel een kwart van de staf minder. Of alleen nog les in overvolle collegezalen, wat juist weer in strijd is met de voornemens (het voornemen) om intensiever les te geven en beter te begeleiden’.
Hiep hiep hoera! Een kleinere staf dus. Het zou een stapje in de goede richting zijn. En vollere collegezalen? Die waren er allang niet meer, vanwege de bijbaantjes en medezeggenschapsactiviteiten.
Leedvermaak
In universitaire kringen slaat het woord ‘staf’ meestal op ‘academische staf’ Hals. Jij lijkt je er nogal vrolijk over te maken dat veel docenten hun baan gaan verliezen.
Het was vroeger (zeg: voor de 20e eeuw) inderdaad zo dat veel wetenschappelijke ontdekkingen werden gedaan door lichtelijk gestoorde, autistische figuren buiten de context van een universiteit. Je vergeet te vermelden dat deze mensen vaak ook heel rijk waren (oud geld). Daardoor hadden ze de mogelijkheid om wetenschap te doen (voor hun geld hoefden ze namelijk niet te werken). De versnelling van de wetenschap in de 20e eeuw kwam nu juist daardat ook niet rijke, maar wel slimme mensen de mogelijkheid kregen wetenschap te doen. Binnen de universiteit en met subsidiegeld.
Verder moet Nederland als klein landje inderdaad zijn plek kennen. Daarom wordt ook gekeken naar bijvoorbeeld uitgaven als percentage van het BNP en niet naar absolute uitgaven. Nederland geeft weinig (en steeds minder) uit aan wetenschappelijk onderzoek als percentage van het BNP. Dat heeft niets met klein land zijn te maken.
Charles Darwin
Het beroemste voorbeeld van oud-geld-onderzoekers is waarschijnlijk Darwin. Maar die was beslist niet autistisch. Hij voelde haarfijn aan dat zijn theorie m.b.t. de leeftijd van de aarde en de afstamming van de mens bij veel Britten slecht zou aankomen en hij hield zich zo lang mogelijk gedeist. Lavoisier stamde uit steenrijke adelijke familie maar had pech door het uitbreken van d Franse revolutie die hem zijn kop kostte.
Seger Weehuizen
Henry….
….Cavendish voldoet bij uitstek aan de beschrijving.
Hoeveel scholen hebben trouwens nog het toestel van Cavendish in hun natuurkundekabinet staan maar nooit gebruiken omdat er geen tijd meer voor is?
Cavendish…
…..was silent and solitary, and was viewed as somewhat eccentric by many. He only spoke to his female servants by notes and formed no close personal relationships outside his family. By one account, Cavendish had a back staircase added to his house in order to avoid encountering his housekeeper because he was especially shy of women. The contemporary accounts of his personality have led some modern commentators, such as Oliver Sacks, to speculate that he had Asperger syndrome,…..
Binnen de universiteit en met subsidiegeld….
Ik denk, Mark, dat je bedoelt: binnen het bedrijfsleven met eigen geld.
De geniale studenten gaan niet meer promoveren om de rest van hun leven aan de wetenschap te wijden. De grote ontdekkingen worden op zolderkamertjes gedaan om in het bedrijfsleven te worden uitgewerkt.
Is het klein zijn van
Is het klein zijn van Nederland (hoewel dat nog reuze meevalt maar dat terzijde) niet een gemakkelijk te misbruiken smoes voor onze politici die het slecht voor hebben het onderwijs?
Zoals Calimero zijn geringe lengte kon gebruiken als excuus om niets te hoeven presteren kunnen zij stellen: “ach, wij zijn toch te klein om in absolute zin tot de top te behoren dus waarom laten wij al dat onderzoek niet aan die grotere landen over? Waarom zouden wij ernaar streven om in ieder geval qua opleiding en een deel van ons onderzoek tot de top te behoren?”.
Niet dat ik geloof dat deze stelling inhoudelijk juist is, Nederland heeft in het verleden veel geld en prestige verdiend met goed onderzoek, maar het lijkt er soms wel op alsof dat bepaalde politici last hebben van dit Calimero-effect. Verder ben ik bang dat Nederland wel erg veel kijkt naar de goede resultaten uit het verleden en hierdoor te gemakzuchtig is.
Wij hebben weinig grondstoffen, zeker zogauw die aardgas op geraakt (we hebben al zo weinig goeds gedaan met die opbrengsten). De enige troef die wij hebben is dat men via Nederland goederen kan exporteren naar de rest van Europa. Als wij in de toekomst een van de meest welvarende landen willen blijven dan zullen wij slimmer moeten handelen dan de rest van de wereld, we zullen innovatiever en ingenieuzer moeten zijn. Met andere woorden, wij zullen meer de talenten van onze mensen moeten benutten, om te beginnen door hen van jongs af aan sterk gedifferentieerd naar niveau op te leiden met veel stapelmogelijkheden zonder dat het hogere niveau enige compromissen hoeft te doen m.b.t. de instromende studenten.
Hoeveel politici zouden dit begrijpen?
Een Johan Cruyff….
…krijg je niet op bestelling, ook niet als je er geld in pompt.
Nagenoeg alle grote wetenschappers en ontdekkers waren geniale individualisten.
Zonder geld verwaarloos je zeker de talenten
Mijn moeder (een alleenstaande bijstandsmoeder die een weduwen- en wezenuitkering kreeg) zei altijd: “geld alleen maakt niet gelukkig, maar het helpt wel.”
En zo is het.
Wanneer je op een ondoordachte wijze geld investeert dan moet je weinig resultaat verwachten. Anderzijds ken ik een jongen die al jarenlang een filiaal van een elektroketen runt, die prima een eigen zaak kan oprichten maar hij gaat dan toch echt wel eerst een forse lening moeten krijgen van de bank.
Zo werkt het ook in het onderwijs. Wanneer je er veel geld in pompt maar je legt de lat voor de studenten, de docenten en de onderzoekers te laag dan kweek je geen genieën. Wanneer je de lat wel hoog legt maar je hebt geen rooie cent dan kom je ook niet ver. Het gaat om de combinatie van beiden.
Wanneer er voldoende geld wordt geïnvesteerd om:
– goed opgeleide en capabele leraren en docenten aan te trekken
– talenten te interesseren in een promoveertraject (in Vlaanderen zijn er studies waarvan 67%-75% van de studenten promoveert) en een carrière als wetenschapper
…
en tevens krijgen alle leerlingen, van zeer dom tot hoogbegaafd, de kans om op hun niveau zichzelf te ontwikkelen, startende op de basisschool en culminerend bij selectieve masters aan de universiteit, dan zullen de toptalenten zich vanzelf wel goed ontwikkelen.
Waarom denk jij dat Nederland sinds eind jaren 60 zoveel topvoetballers heeft gehad voor zo’n klein landje? Omdat voetbal als amateursport enorm populair is en de talenten uit die amateursport worden geselecteerd om op een steeds hoger niveau als voetballer gevromd te worden. België zal echt niet minder voetbaltalentjes hebben dan Nederland, toch heeft Nederland een groot veelvoud aan topvoetballers voortgebracht sinds eind jaren 60 ondanks dat Nederland slechts ongeveer 1,5 zoveel inwoners had. Hetzelfde geldt voor het onderwijs: de talenten zijn er overal, je moet hen enkel de kans geven om zich te ontwikkelen.
Is de wetenschapper anno
Is de wetenschapper anno 2011 nog te vergelijken met de wetenschapper van vele decennia geleden?
Albert Einstein zijn geniealiteit werd tijdens zijn studie niet erkend door de academische wereld, hij mocht geen promoveertraject volgen en hij werd zelfs te licht bevonden om als leraar te werken (het lerarenvak had toen natuurlijk wel heel wat meer status dan nu).
Hij kreeg via een connectie een saai baantje op een octrooikantoor en gelukkig voor hem waren er nog een aantal flinke hiaten in de theoretische fysica die hij constateerde en in zijn eentje, of samen met zijn vriendin, kon uitwerken.
Alvorens Einstein dit deed had hij echter wel uitstekend onderwijs gehad wat geleidelijk steeds sterker differentiëerde naar het niveau van de leerling en wat ook voor een genie als hem uitdagend was. Hij correspondeerde intensief over theorieën en experimenten met een oom van hem die fysica-leraar was. Einstein mag dan een geniale individualist zijn geweest die in zijn uppie die fantastische ontdekkingen deed, hij deed dit nadat hij een jaar of 20 goed onderwijs had gekregen.
Ook de beste fauna groeit enkel goed op vruchtbare grond.
Einstein…
Je bevestigt met dit voorbeeld mijn stelling:…eenzaam op een octrooibureautje.
Je mist de essentie van wat
Je mist de essentie van wat ik over hem opmerkte.
Hij kon nog theoretische gaten in de fysica opvullen, bijvoorbeeld het gat dat Newton, zeer begrijpelijk, bij het opstellen van zijn mechanische wetten geen rekening hield met feit dat elektromagnetische golven een zeer grote constante snelheid hebben (de mechanische wetten gingen ervan uit dat je snelheden vectorieel bij elkaar kan optellen, dat gaat niet met iets wat een constante snelheid heeft).
Het is maar zeer de vraag ofdat er, buiten de wiskunde, nog zulke ´grote` theoretische hiaten bestaan die door 1 genie kunnen worden opgevuld.
Als die grote theoretische hiaten in de fysica er niet waren dan zou Einstein zijn genialiteit wellicht nooit zijn opgemerkt aangezien hij maar een middelmatige (niet slecht!) student was en hij dientengevolge nooit in het epicentrum van het onderzoek zou hebben kunnen staan. Een middelmatige student kan dus een genie zijn evenals een briljante student een middelmatige of zelfs slechte onderzoeker kan zijn.
Een genie weghouden uit het epicentrum van het onderzoek lijkt mij per definitie onverstandig.
Natuurlijk moet er gepresteerd worden, dat is een andere discussie, maar wanneer er een vermoeden is dat iemand mogelijk een groot talent heeft dan moet hij de kans krijgen om dit talent te benutten. Daar is geld voor nodig, bijvoorbeeld in de vorm van een fatsoenlijke PhD-beurs.
In Vlaanderen promoveert het
In Vlaanderen promoveert het merendeel van o.a. de fysica- en chemie-studenten. Daar krijgen ze een netto-salaris van ongeveer €1700-€1900 terwijl ze geen medische verzekering hoeven te betalen (nu ja, pak hem beet €30 per jaar). De overheid heeft daar geregeld dat over die beurzen geen belasting betaald hoeft te worden dus dat salaris is onafhankelijk van de omstandigheden.
In Nederland…
In Vlaanderen richtten ze in de jaren 90 met overheidsgeld een nanotechnologisch R&D-centrum op wat nu de grootste van Europa is en winstgevend is.
In Nederland…
Nederland teert op vergane glorie.
Leuk hoor, dat we vroeger zoveel nobelprijzen wonnen (nee, ik tel die van dit jaar niet mee!) en dat Philips zo’n fantastisch bedrijf is maar wat doen wij nu nog om voor de toekomst die innovativiteit te garanderen? Ja, dit is een retorische vraag.
We bezuinigen op het onderwijs, we bezuinigen op het onderzoek. Niet alleen wanneer we een laagconjunctuur hebben (juist tijdens een laagconjunctuur moet je overigens investeren in onderwijs en onderzoek en tevens wat overtollig bureaucratisch vet wegsnijden) maar ook wanneer we een hoogconjunctuur hebben, ook wanneer we een historisch grote hoogconjunctuur hebben (jaren 90). En dit al decennia lang.
Vroeg of laat gaat dat ons in ons achterwerk bijten zoals ze dat zo mooi in het Engels zeggen. Als dat gebeurt dan mag Nederland van mij naar de maan lopen, dan ga ik wel in Duitsland wonen en werken.
Een compact disc ….
…. kreeg Philips ook niet echt op bestelling maar wel als je er geld in pomp. In het fameuze NatLab waar de CD is uitgevonden werkten immers hele echte serieuze wetenschappers die ook gerust wat aan mochten klooien. En van tijd tot tijd kwamen daar prima vondsten uit. Misschien geen paradigmaverschuivende ontdekkingen, maar niettemin zinvolle zaken.
In het bedrijfsleven…
..en niet op de universiteit!
NatLab
“Het NatLab was een superuniversiteit waar de ‘besten van de klas’ in grote vrijheid onderzoek konden verrichten onder welhaast ideale omstandigheden (geen college geven, vrijwel onbeperkte budgetten enz.).”
BRON
Alsof (fundamenteel) wetenschappelijk onderzoek uitsluitend waarde heeft als het op “echte” universiteiten plaatsvindt.
Slik
Citaat uit diezelfde wiki.
“Rond 1975 werkten circa 2000 mensen bij het NatLab, waarvan circa 600 onderzoekers met een universitaire opleiding. De Philips research tak heeft ook afdelingen in Duitsland, Engeland, USA, India en China. Ongeveer de helft van de Philips research vindt buiten Nederland plaats. Het aantal onderzoekers neemt steeds verder af.
…
De campus biedt na de verkleining van de Philips’ aanwezigheid in R&D ook ruimte aan derden, en de naam werd gewijzigd in High Tech Campus Eindhoven.”
Philips deed fantastische uitvindingen waar ze veel geld mee verdienden:
– stadionlampen
– scheerapparaat
– CD
– belangrijke bijdrage aan DVD en Bluray (steeds meer in samenwerking met andere bedrijven weliswaar)
De videorecorder laat ik even buiten beschouwing aangezien Philips daar wat pech had dat een concurrent ´Hollywood` wist te overtuigen om het technisch inferieure VHS als standaard te kiezen.
Waarom dan bezuinigen op dat fundamentele onderzoek??
Waar is onze trots? Om Balkenende, die niet naar zijn woorden leefde, maar even te citeren, waar is onze VOC-mentaliteit?
Laten we een voorbeeld nemen aan Finland en Vlaanderen (wat zich weer liet inspireren door het Stanford-model).
Aandeelhouderswaarde
Bart schrijft: “Waarom dan bezuinigen op dat fundamentele onderzoek??
Waar is onze trots? Om Balkenende, die niet naar zijn woorden leefde, maar even te citeren, waar is onze VOC-mentaliteit?”
In heel grote lijnen: de Philips-bestuurders in de jaren voor pakweg 1980 hadden een andere instelling dan zij die erna kwamen. De vroegere bestuurders zagen zoiets als “nut van het algemeen” naast “nut voor Philips en zijn aandeelhouders”. In latere jaren is de aandeelhouderswaarde steeds belangrijker geworden. Lees: de beurskoers moest omhoog.
Dat gebeurde bijvoorbeeld door lange-termijnprojecten zoals het NatLab, waarvan de opbrengsten (in de vorm van briljante uitvindingen) niet voorspelbaar waren, af te bouwen. Het bedrijf ging steeds meer voor de winsten op de korte(re) termijn hetgeen de beurskoers moest opstuwen.
Deze hele gang van zaken is natuurlijk een forse aderlating voor het fundamentele onderzoek dat in het NatLab gebeurde en dus ook voor het onderzoek op nabijgelegen universiteiten en hogescholen.
Verleden tijd
Helaas is investeren in fundamenteler onderzoek niet meer gebruikelijk in het bedrijfsleven. Zij leveren de verlanglijstjes en het onderzoek/onderwijs moet hieraan tegemoet komen. Zo is de hedendaagse stand van zaken.
Er valt een parallel te trekken met de ontslagen: in slechte tijden betaalt de samenleving de uitkeringen, in goede tijden mag het bedrijf de winst zelf houden.
positivo/negativo
Hals, je bent een voorbeeld van de typische “nieuwe” Nederlander. En daar bedoel ik mee dat je veel klaagt, vaak negatief bent, en in voor leedvermaak. Nederland en het onderwijs is zeker niet volmaakt, maar zoveel leedvermaak verdienen docenten, hoogleraren en studenten niet. We hebben ook geen 2-partijen stelsel zoals in de VS, maar altijd coalities, zodat bijna iedereen qua onderwijs fouten heeft gemaakt. Gewoon ons best doen bepaalde dingen te veranderen. Ja, dat kost energie en gaat niet van vandaag op morgen. Kom op, de schouders eronder. Iedere tijd heeft zijn eigen problemen gekend.Lees eens het stuk in de NRC van zaterdag 23 januari (gisteren dus) van Robbert Dijkgraaf over de Chinezen, hun (wiskunde)onderwijs en hun investeringen. Natuurlijk, zij zijn groot en wij zijn klein, maar zij komen van heel ver….. Ondanks hun gigantische problemen zijn zij de positivo’s, wij moeten zorgen niet de negativo’s te worden.
Re:positivo/negativo…
Ondergetekende wordt meestal nogal balorig kritisch positief gevonden.
Als dat kan.
Eéns Kaf!
Helemaal eens met Kafka, al zou ik wel een stapje verder willen gaan met te melden dat dit geregelde gezuurpruim mij mijlen de keel uithangt en een héél slecht imago geeft aan BON.
ook eens met Kafka
Ik word zo langzamerhand ook helemaal naar van het geklaag en de “lekker puh”-houding. Wat eraan te doen is weet ik niet, wel merk ik dat dit forum mij steeds minder aantrekt.
verontrustend
Het is erg verontrustend dat leraren en ook protesterende studenten denken dat zij ‘recht’ op geld hebben. ‘Recht’ op belastinggeld dat van succesvolle ondernemers wordt afgepakt.
Niemand heeft recht op het geld van anderen.
Laat DAT eens een keer diep doordringen tot al die verwenden die niks anders kennen dan het leven van subsidies.
Subsidie die alleen mogelijk is als ondernemers en werknemers in het bedrijfsleven verplicht moeten afstaan van hun verdiensten.
Hals, laat ik het maar even
Hals, laat ik het maar even recht voor zijn raap zeggen: het interesseert me weinig wanneer een rechtenfaculteit inkrimpt. Ik durf zelfs de stelling in te nemen dat rechten geen wetenschap is, het onderzoeksdomein betreft immers maar een set van regels die volledig arbitrair door mensen is bedacht en hoe die set van regels tot stand is gekomen. Ofdat het nu een wetenschap is of niet, ik vraag me al sinds 5-10 jaar af ofdat een stijgend aantal rechtenstudenten er niet toe heeft geleid dat we met zijn alleen tegenwoordig veel meer kosten hebben aan rechtszaken. Juristen kunnen immers uit het niets werk creëren voor andere juristen, advocaten en rechters door rechtszaken te starten net als dat onderwijskundigen werk kunnen creëren voor andere onderwijskundigen.
Ik vind het inkrimpen van een rechtenfaculteit dan ook niet zo’n probleem maar ik stel dan voor dat we tevens een toelatingsexamen invoeren voor de studie rechten zodat we nog maar de helft van de studenten overhouden, de studenten die slagen voor dat toelatingsexamen kunnen dan nog beter onderwijs krijgen ook.
Wat mij wel interesseert is dat alle faculteiten moeten inkrimpen, ook die faculteiten die ondanks de forse tegenwind nog een goede kwaliteit zijn blijven leveren en die Nederland alleen maar geld opleveren, niet dat dat laatste een criterium zou mogen zijn (fundamenteel onderzoek is erg belangrijk). Ook de wetenschapsfaculteiten en toegepaste-wetenschaps-faculteiten moeten mensen ontslaan wanneer dit kabinet haar zin krijgt. Dit is funest voor zowel de kwaliteit van het onderwijs als de kwantiteit en de kwaliteit van het onderzoek.
Re:Bart:….dat alle faculteiten moeten inkrimpen…
Hoe kom je daar in hemelsnaam bij?
Iedereen is met zijn eigen belangen bezig, maar niet met het algemeen belang.
Duidelijk is dat de zaken gesaneerd moeten worden.
Als ik zie op welk niveau studenten afstuderen: deelgebieden in het kwadraat.
Als ik zie wat voor onnozele studies er tegenwoordig zijn, dan denk ik: weg ermee.
Als ik zie wie er allemaal gaat studeren, dan vraag ik mij af of een universitaire studie nog wel is wat ie moet zijn.
Als ik hoor dat al die meisjes mediatechnologie, communicatie- of theaterwetenschappen gaan studeren, dan denk ik: hallo!
Ik kan zo nog een poosje doorgaan. Op zo’n manier is een diploma niets meer waard.
Mijn conclusie: het mes erin en laat een universitaire studie maar weer alleen toegankelijk zijn voor die echt willen en wat in hun mars hebben.
En binnen de gestelde termijn.
Communicatiewetenschappen
De huidige bezuinigingen gaan helemaal niet helpen om die (reeele) problemen op te lossen Hals. Sterker nog: ze zullen deze problemen alleen maar groter maken.
Eens over het probleem, oneens over de oplossing
Hals, wij zijn het over het volgende eens: er zijn veel te veel onzinstudies en veel andere studies hebben een te laag niveau doordat teveel studenten worden toegelaten die eigenlijk niet geschikt zijn voor deze studies.
Ook ik vind dat daar het mes in moet, hier zijn we het over eens.
Dit is echter een probleem van de niet-exacte studies, dus binnen die studies moeten maatregelen worden genomen, val de exacte student die hard werkt maar 1,1 jaar later afstudeert, om wat voor reden dan ook (een jaar verspeeld door een verkeerde studiekeuze, een jaar gewerkt aan een project, …), hier niet mee lastig.
De logische maatregel om dit probleem op te lossen is niet om elke student die meer dan 1 jaar langer doet over het afstuderen, om wat voor reden dan ook, een exorbitant hoge boete te geven. Laat staan dat de universiteit een nog exorbitantere boete moet krijgen.
De logische maatregel is om het geld beter te verdelen over de verschillende studierichtingen en zodoende niet de keuze van de student leidend te laten zijn bij de bepaling van de grootte van een faculteit. Die studierichtingen die dan meer aanmeldingen krijgen dan dat ze aankunnen moeten vervolgens maar de beste kandidaten selecteren.
Op deze manier lossen we hetzelfde probleem op zonder met die oplossing weer andere problemen te veroorzaken en mensen onrecht aan te doen.
Verder zou de wetgever natuurlijk, rekening houdende met het nog steeds bestaan van die outputfinanciering, meer kunnen doen met het bindend studieadvies: kleed dat wettelijk goed in en geef universiteiten en hogescholen de vrijheid om, zonder ook maar 1 cent te verliezen studenten na het eerste jaar niet toe te laten tot het vervolg van de opleiding. De overheid moet dan dus wel de universiteit betalen voor dat eerste jaar. Idem voor het eerste masterjaar aangezien de universiteit dan met studenten van buiten wordt opgescheept.
Re:Moby…
Ik zit op de lijn van moby.
Onze samenleving is te afhankelijk geworden van subsidiesgevers en veel mensen vinden dat vanzelfsprekend. Dat is het natuurlijk niet. Als je met een andere optie komt, gaan sommigen op de man spelen. Ik noem dat een gebrek aan creativiteit.
juist, Hals
Die academische wereld is een soort speeltuin geworden, waarbij net gedaan wordt alsof men ‘recht’ heeft te leven van de arbeid van anderen. Want zij leven van belastinggeld: geld dat door anderen werd verdiend.
Hoogste tijd dat de vanzelfsprekendheid van dit zogenaamde recht betwijfeld gaat worden.
Ik zie geen enkele reden waarom het logisch zou zijn dat de burger zou moeten betalen voor allerlei studies die voornamelijk overeind blijven doordat men elkaar tot object van studie neemt.
Laat het bedrijfsleven maar eens een flinke vinger in de pap krijgen: die hebben geen geld om er zomaar mee te smijten.
USA hebt sich auf
Dambisa Moyo’s vertelt in haar nieuwe boek “How The West Was Lost” dat in de VS zich het aantal advocaten tot het aantal ingenieurs zich verhoudt als 42 staat tot 1. “Kinderen worden toegejuicht in hun streven beroemd te worden, in plaats van door te leren. En als ze doorleren, dan is dat niet voor ingenieur, biochemicus of wiskundige maar voor een functie in de dienstensector. En zelfs als ze wel een exacte opleiding genieten, werken ze liever op Wall Street dan het vak uit te oefenen dat ze hebben geleerd”.” Het “Westen van het westen” zit diep in schulden, en heeft geleend geld niet geïnvesteerd in een betere productiviteit van arbeid en kapitaal, maar in een grootscheepse speculatie in met name vastgoed”. Voor exploderende ziektekosten en voldoende oudedagsvoorzieningen is te weinig geld opzei gelegd.
[Moyo concentreert zich vooral op de VS. Uit bijdrag vn Maarten Schinkel in de NRC van 20 jan 2011]
Seger Weehuizen
de derde generatie van de Buddenbrooks
Maarten Huygen op 18-06-2005 in de NRC: Maar de meeste mensen dromen eerder van het verschijnen op de televisie dan dat ze er zelf één willen ontwerpen. Alleen in landen die arm zijn aan entertainment als Rusland, India of China zoeken massa’s jongeren nog hun toekomst in de abstracte bètavakken. In de entertainment-rijke landen willen de studenten aan de universiteit iets met mensen.
Het Eindhovense Natlab krimpt en verschuift naar Aken of Hamburg – omdat Nederland een minder goede omgeving biedt voor hoogwaardige research – en uiteindelijk naar Singapore en China.
Bedrijven hebben geen Nederlandse bèta’s nodig. Het Centraal Planbureau leidt dat af uit de inkomens van bèta’s die daalden of gelijk zijn gebleven. ,,De salarissen in Nederland zijn gekoppeld aan die in China”, zegt prof.dr. Kees Schouhamer Immink van Philips.
Nu zijn westerse bedrijven steeds meer afhankelijk van research in het Verre Oosten, maar de Chinezen of Indiërs zullen de opbrengst van hun uitvindingen niet in de eeuwigheid door westerse bedrijven laten afromen.
We zijn als de derde generatie van de familie Buddenbrooks in de gelijknamige roman van Thomas Mann. De eerste generatie sticht het bedrijf, de tweede breidt het uit en de kleinzoon amuseert zich alleen maar, zodat het bedrijf instort. (Huygen)
Seger Weehuizen