Bij inclusief onderwijs zijn een aantal eigentijdse kenmerken te vinden. Eén ervan is een steeds grotere toewijding aan kinderen die als gevolg van een lichamelijke of psychische handicap niet zonder meer aan het gewone onderwijs kunnen meedoen. Een andere opvatting is dat de schooltijd niet zozeer dient om nuttige dingen als taal en rekenen en later wiskunde of een vak te leren maar om leerlingen een plaats van welbevinden en maatschappelijke integratie te bieden. Ook moet inclusief onderwijs gezien worden als een gevolg van de wanhopige pogingen om onderwijs zo goedkoop mogelijk te maken. Ten slotte is in het onderwijs de groep beslissers die frontaal onderwijs wil vervangen door zelfwerkzaamheid en sociale interactie dominant geworden. Ook resoneert de opvatting dat vooral het uit de boot vallen van mensen met lage intelligentie en eventueel daarbij gedragsstoornissen grote economische schade veroorzaakt.
Het is duidelijk dat deze ontwikkelingen niet gunstig zijn voor kinderen aan de andere kant van het talentenspectrum, de hoogbegaafden. De aandacht en tijd die bij inclusief onderwijs in een gewone klas aan rugzakkinderen gegeven wordt verhindert dat voldoende aandacht aan hoogbegaafde kinderen gegeven wordt. Onderwijzers zullen in toenemende mate door klasse-assistenten geholpen worden maar die hebben minder opleiding genoten dan de onderwijzers zelf en zijn dus ongeschikt om hoogbegaafde kinderen te begeleiden. Het is daarom wenselijk dat onderwijs aan hoogbegaafde kinderen gaat vallen onder speciaal onderwijs en dat dit speciale onderwijs op speciale alleen voor hoogbegaafde kinderen bestemde scholen zal worden gegeven. Als u het met de slotconclusie eens bent verzoek ik u om de petitie die u kunt vinden onder leonardoschool.petities.nl te steunen. Dat kan ook anonym gebeuren.
Seger Weehuizen
Reacties zijn gesloten.
Ondertekend.
Hier sluit ik me graag bij aan.
hoogbegaafden
Ik denk dat een groeiende groep slimme kinderen in het regulier onderwijs niet aan zijn trekken zal komen, omdat de leraren een steeds lager opleidings- en denkniveau hebben. Of de oplossing nu is om al die kinderen met speciale busjes naar speciale scholen te laten gaan?
Op dit moment is Leonardo-onderwijs ontzettend nodig. Maar liever zou ik naar een situatie gaan waarin veel van deze kinderen in het regulier onderwijs genoeg uitdaging kunnen vinden.
De petitie zal ook niet direct in goede bodem vallen in een periode waarin het voornemen is met kunst- en vliegwerk zoveel mogelijk kinderen in het regulier onderwijs op te vangen.
Jammer!
Wat het basisonderwijs aan de probleemkant erbij moet nemen valt aan de prestatiekant af. Jammer dat het nodig is om slimme kinderen apart onderwijs aan te bieden. Wat mij betreft wat een scheiding vanaf een jaar of 10 goed genoeg. Dan begint het vervelen én het pesten.
Slimbo’s die nooit in aanraking komen met gemiddeld, dat kan niet echt goed zijn.
Hinke, het is altijd
Hinke, het is altijd eigenlijk al nodig geweest. Toen ik op de lagere school zat (zo’n 35-40 jaar geleden) kon men ook al niet met hoogbegaafde kinderen omgaan. En dat was toch voor de afbraak van het speciaal onderwijs die WSNS heet. Het basisonderwijs is gericht op het grote gemiddelde, wat natuurlijk ook logisch is.
Maar het is wel geaccepteerd dat dat niet werkt voor minder begaafde kinderen: het speciaal onderwijs en wat daar nu nog van over is. Maar het werkt voor hoogbegaafde kinderen net zo min, en dat is iets wat veel minder geaccepteerd is. Te veel werd en wordt er altijd gedacht ‘Ach, die redden het wel’.
En geloof me, het pesten en vervelen begint al voor je tiende. Been there, done that, got the T-shirt. Mijn lagere school heeft er het beste mee gedaan wat ze op dat moment konden doen, maar ik zou erg blij zijn geweest als er toen zoiets als een Leonardoschool had bestaan. En die slimbo’s komen buiten de school al meer dan genoeg met gemiddeld in aanraking; laat ze dan tenminste op school op hun eigen niveau onderwezen worden. Net als de minder begaafden dat op het SO worden.
Eigen inbreng
Ik ben het eens met het doel om ook hoogbegaafden passend onderwijs te bezorgen.
Toch teken ik de petitie niet omdat er meteen weer rugzakjes en gratis vervoer worden aangevraagd. De toekomst van je kinderen is een zaak die vooral de ouders aangaat en veel ouders kunnen zelf meer investeren in de toekomst van hun kroost.
Voor je kind op ’n Leonardoschool
wordt aangenomen, dient het gelabeld te worden met ’n IQ van 130.
Dat onderzoek kost 6000 euro.
duplieken
Ik ben, classica, het er mee eens dat veel mensen extra zorg voor hoogbegaafden zien als zoiets als water naar zee dragen en extra zorg voor hoogbegaafden asociaal vinden. Zij weten niet hoe vaak het gebeurt dat hoogbegaafde kinderen ongelukkig worden en geïsoleerd raken en gaan onderpresteren.
In Venlo is “de Leonardo”, Hinke, organisatorisch en ruimtelijk nauw verbonden met een gewone basisschool en een school voor kinderen met leer- en opvoedings-problemen. Er zijn gemeenschappelijke activiteiten van de drie scholen.
Wat mijn IQ is weet ik niet, Marco, maar ik herinner mij dat ik op de lagere school op mijn hoede was om geen slachtoffer van pesten te worden. Door te doen of ik niets van de provocaties begreep en geen greintje angst te tonen heb ik geen last gehad. Zo kan een jappenkamp nog ergens goed voor zijn.
Hendrikush, de ouders van mijn kleinkind zijn zeker niet in staat om de vervoerskosten op te brengen en waren ook niet in staat om de kosten van het toelatingsonderzoek te betalen. Maar telkens weer verheug ik mij over het toegenomen zelfvertrouwen dat mijn kleindochter uitstraalt en het plezier waarmee zij naar school gaat.
Ik moest, Leo, in het totaal 950 EURO besteden aan onderzoeken waarin vastgesteld moest worden of mijn kleinkind geschikt was voor de Leonardoschool. Dat scheelt nogal wat met de 6000 EURO die jij noemt. Mogelijk hing dat ook daarmee samen dat mijn kleindochter op een Duitse school zat en slechts Duits sprak. Overigens gaat het om een IQ ≥130 en dus om iets meer dan 2% van de kinderen.
Seger Weehuizen
toekomst
We hebben excellerende mensen nodig in de toekomst en ik hoop dat onderpresteren voorkomen gaat worden, zodat deze kinderen straks zich uitgedaagd voelen hun verantwoordelijkheid te nemen.
Ik teken niet de petitie, moeite met criterium hoogbegaafdheid
Ik heb er moeite mee dat het criterium hoogbegaafdheid wordt gebruikt.
Wat voor IQ volstaat ongeveer om de nobelprijs in de fysica of een field-medal te winnen?
115?
120?
125?
In ieder geval minder dan 130.
Richard Feynman toonde dit aan. Hij had slechts een IQ van 125 maar hij was zonder enige twijfel een genie wat hij o.a. demonstreerde door als eerste de perfecte score te behalen voor een graduate school entrance exam in wiskunde en fysica voor Princeton University, wat toen in de USA DE universiteit voor fysica was en misschien nog steeds is.
Zelf ben ik dan zo’n vreemde vogel bij wie het IQ tussen zijn 11de en 14de met ruim 30 punten steeg, in de jaren daarna werd ik eveneens weer merkbaar intelligenter (het leren ging gemakkelijker en ik las sneller) maar daarna is mijn IQ nooit meer gemeten.
Latere rijping van bepaalde delen van de hersenen…
Bovendien bestaat er feitelijk geen goede IQ-test.
Er zijn veel vormen van intelligentie, bij bepaalde testen zal ik gegarandeerd boven de 130 scoren en zelfs ver boven de 130 (logica, redeneren), er zijn echter ook teste waarop ik slechts 120 zou scoren of lager, bijvoorbeeld indien er een beroep wordt gedaan op het visueel geheugen (mijn achilleshiel).
Het hangt dus maar net van het mengelmoesje van testen af ofdat Pietje of Jantje er bij zit wanneer beiden zeer intelligent zijn.
Ik zou de petitie tekenen indien er geen harde IQ-grens zou worden gehanteerd maar er louter gekeken zou worden naar de leerling zijn leerpotentie en leergierigheid. Indien hij op beiden hoog scoort dan is hij geschikt voor zo’n school.
Geef bijvoorbeeld een bepaalde hoeveelheid theorie met oefenopgaven die hij in 2 weken tijd tijd onder de knie moet krijgen en meet dan het resultaat hiervan.
Simpel, eerlijk en efficiënt.
In navolging van mijn vorige
In navolging van mijn vorige post wil ik ook nog eens het nut van een aparte school voor hoogbegaafde leerlingen in vraag stellen.
Dat wil zeggen, zou het niet veel beter zijn als we leerlingen op de basisschool in 3 niveaus zouden indelen?
De traag lerende leerlingen, de normaal lerende leerlingen en de snelst lerende leerlingen.
Zoals in het V.O. moet stapelen mogelijk zijn maar dan wel met niveaubewaking.
De pak hem beet 20% snelst lerende leerlingen stop je in een aparte klas en binnen die klas kan je vervolgens weer wat differentiëren door opgaven met een uiteenlopende moeilijkheidsgraad te geven aan alle leerlingen.
Volgens mij zouden de slimste leerilngen zich dan ook niet meer vervelen.
Op het voortgezet onderwijs zou het hoogste niveau afgestemd moeten zijn op de top 10% van de leerlingen (al dan niet via stapelen), ofdat dit inhoudt dat er een extra niveau boven het VWO komt danwel dat het VWO zelf afgestemd gaat worden op die top 10% (in welk geval de havo zich zal moeten richten op pak hem beet de beste 20-30% om het gat niet al te groot te maken) doet er voor mij weinig toe.
Bottomline: ik wil graag een oplossing voor alle leerlingen, niet enkel voor die 2,5% waarvan een deel ook nog eens minder rendement uit zijn intelligentie haalt dan de 5% die een net iets lagere intelligentie heeft.
vervolg2
Speciale scholen voor zeer getalenteerden, maakt wel tijd vrij om op de gewone basisschool extra veel te oefenen en te herhalen, zonder de vrees dat een groepje hoogbegaafden zich zit te vervelen (hoewel al dat oefenen ook voor de minder begaafden vervelend kan zijn).
Liever zag ik echter een opwaardering van het gevraagde niveau van het basissonderwijs, samen met het in stand houden van gespecialiseerde scholen voor kinderen met een duidelijke handicap.
vervolg hoogbegaafden
Het tweede probleem was, dat ouders die hun kinderen hoogbegaafd hadden genoemd, een speciale behandeling voor die kinderen wensten. De beoordeling van deze kinderen diende anders te zijn dan de beoordeling van de rest van de klas, omdat deze kinderen ‘anders’ zouden denken. Met dit voorstel had ik grote moeite. Als voorbeeld geef ik de spelling van de Nederlandse taal: hoe ‘anders’ men nu ook denkt, er zijn gewoon regels die geleerd dienen te worden. Als een hoogbegaafde voortdurend tekort blijkt te schieten bij de spelling, waarbij het anders denken en het zich vervelen als argument geldt, dan loopt mijn bloeddruk op.
Als er dan in de klas ook zeer hoogbegaafde kinderen zitten wier ouders geen speciale aandacht verlangen, en die in heel veel opzichten duidelijk hoogbegaafd zijn ( die ook op het gymnasium hoge cijfers gingen halen), dan vraagt men veel van het geduld van een leraar als andere hoogbegaafde kinderen die voortdurend maar matig presteren, of een beperkte hogere begaafdheid tonen, toch een voorkeursbehandeling zouden moeten krijgen. Een voorkeursbehandeling voor deze matig presterende maar kennelijk toch hoogbegaafde leerlingen gooide eigenlijk alle regels in een klas omver. Dat is moeilijk te verkroppen, voor zowel leerkracht als ook andere leerlingen.
Ik schets hier slechts een paar persoonlijke ervaringen, die maakten dat ik spijt heb gekregen van het toegeven aan wensen van ouders die meenden dat hun uilskuikens echte valken waren.
Nog een vraag:
Wil een samenleving toptalenten ontwikkelen, of wil een overheid vooral nivelleren? Dat speelt ook mee bij beleid.
vervolg
Er zitten veel kanten aan
Er zitten veel kanten aan deze problematiek. Lang geleden schreef ik eens een persiflage over op te richten scholen voor zeer intelligente kinderen die zich op de gewone school voortdurend onbegrepen voelden. Het is vreemd te zien hoe de persiflage van toen serieuze werkelijkheid kan worden.
Ten eerste is er het punt van, wat ik noem, de verkleutering en het therapeutiseren van het basisonderwijs. Steeds meer werden de vakken opgeleukt met vrolijke praatjes en plaatjes en allerlei kinderachtige babbelementen, waarbij de zakelijkheid en het niveau veel hebben ingeleverd. Eigenlijk lag alle aandacht bij die vernieuwingen bij de ‘zwakkere’, hoewel die zwakkere uiteindelijk nog langer op ‘eigen’ niveau zou blijven hangen met al die pret.
Dat er op zeker moment aandacht kwam voor de intelligentere kinderen die meer nodig hadden dan kleuterlessen, daar had ik beslist begrip voor.
Toch is die hoogbegaafdheid voor mij een probleem geworden (ik spreek voor mezelf; spreken namens anderen ligt me niet zo).
Ten eerste had ik steeds het oude onderwijs in gedachten waarbij heel veel geleerd werd, en dat het aantal hoogbegaafde leerlingen dat zich zat te vervelen aanzienlijk zou hebben beperkt. Ik zag de klacht over hoogbegaafden vooral als aanklacht tegen de vernieuwingen. Alleen was dat nooit de bedoeling, zo bleek steeds bij allerlei ‘studie’momenten over hoogbegaafdheid. Blijkbaar moest hoogbegaafdheid worden ingepast in het vernieuwde onderwijs. En dat was voor mij een van die druppels die de emmer deed overlopen.
Want extra aandacht voor de hoogbegaafden, betekende minder aandacht voor die zwakkeren, meer versnipperde aandacht voor alle leerlingen (vooral als die hoogbegaafden werd toegestaan verder te werken), en betekende een taakverzwaring bij het voorbereiden van de lessen, want als leerkracht zou je je goed moeten verdiepen in die verrijkingsstof die allerlei nieuwe problemen en extra uitleg met zich mee zou brengen.
vervolg: