Nieuwe 53e druk Bosatlas bevat fouten in de verwijzingen naar pagina’s. Aldus een bericht in het Nederlands Dagblad vandaag. De uitgeverij Wolters-Noordhoff is er allerminst gelukkig mee, en beraadt zich op wat te doen richting de docenten. Onbruikbaar vindt Wolters-Noordhoff de atlas niet.
Reacties zijn gesloten.
Expres,
..anders hebben ze geen reden voor een nieuwe druk.
Fouten in Bosatlas: toch wel balen
Bedankt, “konijn”, voor dit bericht.
Ben benieuwd om hoeveel fouten het gaat. Ik verwacht van niemand perfectie, maar juist in een les zijn dit soort verwijzingsfouten irritant. Het levert allemaal onnodig gedoe op voor leerlingen, en dus ook voor mij. Ik was sowieso niet van plan om mijn school nu al te adviseren nieuwe atlassen te kopen (ik weet niet in hoeverre ze misbaar zijn in de 4e klas, vanwege het nieuwe AK-bovenbouwprogramma) er hopelijk zijn de kinderziektes en over een tijdje alsnog uit.
Wel typisch dat uitgerekend het icoon van het aardrijkskundeonderwijs juist nu dit overkomt. Maar misschien moest er een manager bij Wolters-Noordhoff hoognodig een target halen en zijn door de haast de fouten erin geslopen. Nooit zal ik die zin in die documentaire over die ontplofte Space Shuttle vergeten, waarin de gejaagde manager (de lancering wás al een paar keer uitgesteld en moest koste wat kost plaatsvinden) de bezorgde technicus (die het probleem van de O-ringen kende) onder druk zette: “Now take off your technician’s hat, and put on your management hat.” Kennelijk moet het altijd eerst fout gaan, ten koste van anderen.
Een zin om te onthouden.. met een kleine aanpassing…
Dank Em70,
Ik kende de zin over het ongeluk met die Space Shuttle niet. Hoe je in één zin een hele wereld van ellende kunt beschrijven!
Het ligt voor de hand om ‘m aan te passen in onze richting:
“Now take off your teacher’s hat, and put on your management hat.” of:
“Now take off your teacher’s hat, and put on your coaching cap.”
“Take off your engineer hat
“Take off your engineer hat and put on your management hat” is de uitspraak. Voor de Challenger desastreus, maar voor ontwikkeling van software kom je er niet onderuit, lees verder….
“by design”
Nu begrijp ik pas goed wat de Microsoft lingo: “these limitations are by design” werkelijk betekent.
Gaat dat voor HNL ook op? De limitations are “by design”?
Ik herken het ook van mijn broer die ooit meubelmaker was. Van zijn baas mocht hij geen tijd besteden aan het repareren van (kleine) foutjes. Men had uitgerekend dat die slechts in zoveel procent van de gevallen tot een klacht leidden en dan was het efficiënter om die paar klachten met uitgebreide verontschuldigingen alsnog perfect op te lossen.
Toch denk ik dat ook in geval van software engineering het maatschappelijk vaak de voorkeur verdient om fouten wel degelijk te repareren. Niet alleen kunnen fouten in de praktijk tot ellende leiden, maar alles wat je ooit fout hebt ontwikkeld wordt bij upgrades en dergelijke enkel fouter. Net zo lang tot er een brij ontstaat die nooit meer aan de gang te krijgen is.
Economisch is dat anders, want een dergelijke brij zorgt direct voor de wenselijkheid van een compleet nieuw product.
De parallellen met onderwijsvernieuwing zijn opvallend.
Wat kost het ?
Het enige wat telt is: wat kost het ? Leidt een fout in de praktijk mogelijk (hoeveel procent ?) tot ellende, dan wordt ingeschat hoeveel het kost de fout te herstellen en dat afgezet tegen de mogelijke schade. Even vooropgesteld dat we het dus niet over mogelijke slachtoffers hebben, hoewel je natuurlijk door een stoel kunt zakken en invalide kunt worden.
Wat betreft HNL en verder alle onderwijs: ik wil hier wel eens een discussie aangaan over de middeleeuwse structuur van de universiteiten en daarvan afgeleid de hogescholen en daarvan afgeleid de scholen voor VO en daarvan afgeleid de scholen voor PO. Met afgeleid bedoel ik dus de bekostiging. Vroeger toen de overheid het onderwijs controleerde (behalve de universiteiten!), controleerde het parlement de overheid. Nu met al die verzelfstandigingen van de publieke sector is er geen democratische controle meer, en de democratische instantie bij uitstek, het parlement, wendt zich af, want “we hebben daar geen zeggingskracht meer over”. Maar nogmaals, we moeten het hier maar eens over hebben op een andere plaats.
Meer informatie
Consider the unfortunate engineer who had to sign off on the flight of the Challenger shuttle in 1986. He had not designed those O rings, nor been responsible for the range of tests performed, but he was in a position where the shuttle could not take off without his approval and his best engineering judgement was that the flight would be unsafe at the very cold temperatures that day. He hesitated, and had a code of engineering ethics to back him up, but both his own management and government managers brought a lot of pressure to bear. There were serious political considerations, both for his company and for the U.S. Government. This was toward the end of the Cold War, and President Reagan had made a major point of the shuttle flight with the school teacher aboard. He was told to “Take off your engineer’s hat and put on your manager’s hat.” He did so, with results that we all know about. Who can ever forget the television coverage of that vapor trail dividing into two separate arms?
What would have happened to this man had he stood his ground as an engineer and refused to sign? He would no doubt have been fired. As it was, his career was essentially over after the shuttle exploded. That’s what I mean by a “no-win” situation. This is a famous case, taught in many university courses on ethics. The question for the student–what should he have done?–is usually qualified by the caution to remember the age of this man and think about his chances of finding another job. Students are also urged to consider the latitude in making a technical prediction that the O-rings WOULD fail.” Lees verder…