Gisteravond was ik bij vrienden met een dochtertje in groep 8 op bezoek. Dit dochtertje zit in een klas die compleet overheerst wordt door enkele volledig onmogelijke kinderen. Resultaat: een volledig onwerkbare sfeer. Na het aanhoren van enkele sterke staaltjes van anarchie en zwak leiderschap vroeg ik me, samen met die vrienden, af of er nog wel kinderen ‘van school gestuurd’ kunnen worden.
Ook op de school waaraan ik zelf verbonden ben vallen regelmatig dingen voor (diefstal, vechten, verregaande onbeschoftheden jegens leraren) die een verwijdering van school mijns inziens zeker zouden rechtvaardigen.
Hier wordt echter altijd heel vaag over gedaan. Het schijnt dat dan niet de ouders, maar de school dan een andere school voor zo’n malloot moet vinden. Ik kan me niet voorstellen dat je zo een werkbaar systeem krijgt. En wat gebeurt er nu eigenlijk als je geen andere school voor zo iemand kunt vinden, maar hem/haar wel de toegang tot de eigen school ontzegt?
Kent iemand hier op het forum hieromtrent meer details?
Reacties zijn gesloten.
Klopt,
zo´n school zal een andere school moeten zoeken. Tot dat moment blijft de leerling ingeschreven. Wel zijn er alternatieve trajecten (rebound), maar die leiden toch tot de terugkeer naar de oorspronkelijke school.
Ik ken van nabij het geval van een leerling die medeleerlingen op het sportveld bedreigde en vervolgens de begeleidende leraar die daar iets van zei met de dood bedreigde en minutenlang schopte en sloeg. De schoolleiding oordeelde in haar onmetelijke wijsheid en goedheid dat deze leerling na een alternatief buitenschools traject van een paar maanden gewoon weer terug mocht komen. Hetgeen geschiedde. De betreffende docent staat nu nog elke dag oog in oog met zijn belager van destijds. Zelfs excuses zijn nooit gemaakt. De schoolleiding is zeer tevreden met deze oplossing. Leve het gedogen!
Dit gedogen is ook bij ons aan de orde van de dag
Het probleem moet weer bij de ouders gelegd. Word je van school gestuurd, dan moeten je ouders zelf op zoek naar een andere school. Dat moet dan ook wel kunnen. Zo’n tweede school zou mijns inziens een keihard contract met ouders en leerling moeten afsluiten. De enige vorm van schorsing die wordt toegepast, is intern schorsen. Dat interesseert de leerlingen die het betreft meestal niets.
Overigens overkomt het leerlingen in het basisonderwijs wel. De school moet aan kunnen tonen dat er sprake is van structureel wangedrag en kan dan een procedure in gang zetten. Maar de leerplichtambtenaren steken er meestal een stokje voor.
tweede kans op andere school
Fritzi dat ben ik met je eens. Leerlingen moeten van school gestuurd kunnen worden (echt waar, dat is al vaak een goede straf op zich). Andere scholen moeten zo’n leerling dan wel (verplicht) accepteren als het aan mij ligt. Het lijkt me overigens dat ieder een tweede kans geboden moet worden, maar niet vervolgens ook nog een derde of een vierde.
De school…
…moet inderdaad een andere school vinden.
Wat ik ervan weet is, dat in de meeste gevallen de ‘nieuwe’ school een positief rapport meekrijgt over de weggestuurde leerling, ongeacht wat de betreffende leerling heeft uitgevreten.
Ik vind dat steeds weer heel knap:)
Hoe dit werkt in het basisonderwijs
staat hier.
@Fritzi: bedankt
Het werkt knap omslachtig, maar het kan dus wel. Zou eigenlijk op het voortgezet onderwijs ook moeten kunnen.
Ruilen
Het schijnt voor te komen is dat scholen etterbakjes ruilen. Is wel een goed idee denk ik. Dan hoeft de in elkaar geslagen leraar tenminste zijn belager niet iedere dag tegen te komen.
Dit komt bij ons jaarlijks voor.
En leidt zelden tot iets goeds. Meestal stromen ze alsnog uit.
Het gaat eigenlijk over iets anders,
het gaat over oorzaken. Als vervanger/invaller op meerdere basisscholen, wil ik ’t volgende noemen:
De toenemende zogenaamde “mondigheid” van veel kinderen. Eufemisme voor onopgevoed, brutaal en ouders die hier niets tegen (kunnen) doen.
WSNS, oftewel het moeten opvangen van SO kinderen binnen het basisonderwijs.
De toename van kinderen met ’n andere culturele achtergrond.
Laat ik het even hierbij houden. De modale juf/meester wordt hier dagelijks mee geconfronteerd, de benodigde extra “werktuigen” om hiermee om te kunnen/leren gaan, bestaan hoofdzakelijk uit papier.
Daarnaast steeds meer parttimers en jonge vrouwelijke leerkrachten, die ook weer..
Het door Stevin beschreven voorval is geen uitzondering. Ik kom het al in de laagste groepen van het BO tegen.
Het gaat eigenlijk vooral, over “pruttelen en polderen” en de grote groep mensen die dit enorme probleem niet zien, of willen zien. ’n Systeem, dat knarst maar doordraait. ’n Moloch.
Werken in ’n groep binnen het BO, is tegenwoordig steeds meer “vechten”. Het zal alleen maar toenemen en er is helaas geen enkele reden om aan te nemen dat daar binnenkort ’n verandering in gaat komen.
Overigens zijn dat de leerlingen die overstappen naar VO en verder.
’n Constructief begin zou zijn, om het SO in ere te herstellen.
De voordelen en uitstraling (in de praktijk) zouden verbluffend zijn.