selectie UCU

11 februari 2007 paul_boot 13

Het onderstaande is een reactie op dit stukje van Mark79.

1. Je zegt dat het niveau op het VWO omhoog moet, en het aantal leerlingen omlaag. Ik ben het eens met de niveauverhoging van het VWO. Jouw voorstel het aantal leerlingen omlaag te brengen vind ik moeilijker. Hoe zou je dit precies willen doen? Door leerlingen die van de basisschool naar de brugklas gaan strenger te selecteren? Mag ik dan vragen op welke basis? De Cito-toets wordt niet voor niets aangevuld door het advies van de leraar. Uit eigen ervaring weet ik dat zelfs deze twee aanbevelingen de plank vaak misslaan. Kijk naar het aantal succesvolle VWO-ers met een Havo-advies. Een oplossing zou kunnen zijn om leerlingen uit groep 8 met hoge cijfers uit te nodigen op het VWO om te kijken of de school ze bevalt. Tegelijkertijd kunnen (ervaren) leraren op het VWO mijns inziens best inschatten of een leerling het zal halen op het VWO. Met een dergelijk systeem kom je dicht in de buurt van de selectieprocedure van de University Colleges van Utrecht (resp. University College Utrecht en de Roosevelt Academy).

De selectie op UCU en RA kan buitenstaanders schimmig voorkomen, maar ik zou zelf zeggen dat het een persoonlijke manier is om geschikte studenten te selecteren. Cijfers zeggen niets over ambitie of vermogen en verlangen bij te dragen aan het sociale leven op de campus. Deze mensen zijn minder geschikt voor UCU en RA, waar de sociale kant van het studentenleven (ook) enorm belangrijk is. De kans bestaat dat een scholier die veel buitenschoolse activiteiten heeft gedaan eerder wordt aangenomen dan een scholier met alleen goede cijfers.

Verder kan iemand cum laude voor het VWO geslaagd zijn, en heel graag alleen maar natuurkunde of psychologie willen studeren. Deze mensen zullen zich waarschijnlijk meer thuis voelen op een reguliere universiteit, waar ze zich op hun vakgebied kunnen specialiseren. Vandaar de selectie op ‘personal interests’.

Het derde punt, motivatie, is erg belangrijk. Studenten op het UCU en RA werken hard. Je hebt de motivatie echt nodig om in een dag die presentatie voor Spaans, het essay voor International Relations en de test van Statistics 200 tot een goed einde te brengen. Verder halen gemotiveerde studenten meer uit hun studie, zij zijn eerder geneigd alles uit zichzelf te halen.

Je zegt “Ik heb een tijd terug een artikel gelezen over UCU waarin de UCU studenten zelf opmerkten dat het allemaal wel erg elitair was (en dan niet zozeer in intellectuele zin, maar vooral ook in de achtergrond van de studenten).”

DE ucu-student bestaat niet. Inderdaad, er zijn mensen die het elitair vinden, maar er zijn genoeg tegenvoorbeelden. Op www.ublad.uu.nl/WebObjects/UOL.woa/3/wa/Ublad/archief?id=1006268 zeggen studenten dat ze het UCU niet elitair vinden. Er zijn meer dan genoeg mensen die elke student een kakker vinden. Dit hangt samen met de achtergrond van studenten in het algemeen. Zie ook www.beteronderwijsnederland.nl/?q=node/1357: “de kans op goed onderwijs wordt erfelijk”.

Zelf denk ik dat het UCU en RA niet selecteert op de bankrekening/woonplaats/auto/baan van de ouders van kandidaten. Het lijkt me waarschijnlijker dat mensen uit hogere sociaal-economische klassen meer kansen hebben gekregen (en zijn aangemoedigd deze te benutten) dan mensen uit lagere soc/ec. klassen.

13 Reacties

  1. Re: selectie UCU
    1. Het formeel hoogste niveau van onderwijs moet maar voor een klein deel van de bevolking haalbaar zijn. Als je dat niet doet dan krijg je allerlei informeel hoogste niveau’s. Dit zijn de universiteiten nu aan het creeeren en dat vind ik fout.

    2. Je lijkt niet genoeg vertrouwen te hebben in het oordeel van de basisschool (die de leerling al jaren kent) en de CITO toets, maar wel in een kort bezoekje aan een VWO en de beoordeling aan de hand daarvan door een ervaren VWO docent. Beetje vreemd…

    3. Mensen uit hogere sociaal-economische klassen hebben inderdaad meer kansen. Een selectieprocedure als die van UCU maakt dit nog wat erger. Iemand uit de lagere sociaal-economische klassen kan door heel hard werken en het geluk van goede leraren hoge cijfers halen. De ‘buitenschoolse activiteiten’ en de ‘sociale kant van het studentenleven’ zijn dingen waar iemand uit de lagere sociaal-economische klassen feitelijk een onoverbrugbare achterstand heeft. Juist omdat ze ‘buitenschools’ zijn en dus van huis uit moeten komen.

    4. De elite vindt zichzelf zelden elitair. Ze kunnen zich meestal niet voorstellen dat er mensen bestaan die niet 3 keer per jaar op vakantie kunnen, niet 4 auto’s voor de deur hebben en niet na het eindexamen een jaartje Australie kunnen doen.

    • Re
      Beste Mark,

      Een korte reactie op je reactie.

      1. Dat snap ik, maar tegelijkertijd zijn er verschillende ‘hoogste niveaus’. Hoge cijfers zeggen niet alles over mogelijkheden tot intellectuele groei, net zo min als een lage Cito-score per se duidt op een slechte leerling.

      2. Mijn stelling dat onderwijzend personeel ook foute beslissingen kan maken is gebaseerd op persoonlijke ervaring. Ik moest maar HAVO gaan doen, want ik was niet ambitieus genoeg. Inmiddels studeer ik aan de universiteit van Cambridge. Verder geloof ik inderdaad meer in een persoonlijk gesprek, waarbij de leerling interesse aan de dag kan leggen, en persoonlijke omstandigheden kan uitleggen. Een CITO-toets heeft geen medelijden met een slechte dag, een interviewer kan dit wel aanvoelen.

      3. Dat is waar, maar je kunt wel enthousiasme aan de dag leggen om zoveel mogelijk uit je studie te halen. Ook hier kan ik persoonlijk van getuigen: op de middelbare school erg weinig gedaan (want ik was 2,5 uur per dan kwijt aan reizen van en naar school), maar ben toch aangenomen. Het is verbazingwekkend hoeveel studenten op UCU en RA vertellen opeens de geest te krijgen en enorm actief worden in het verenigingsleven. Ik heb zoveel mensen horen zeggen dat ze nu pas ontdekken hoeveel ze kunnen en hoeveel er te doen is!

      4. Dat is waar. Ik zie alleen niet hoe dit relateert aan het punt dat ik maakte: elitair is een relatief begrip. Zelf kom ik uit een boerengezin, en ik vind RA niet bijzonder elitair. Dit kan inderdaad aan mijn waarnemingsvermogen en veranderende persoonlijkheid liggen (ik voel hem al aankomen: wie met pek omgaat…). Daarom nodig ik hierbij iedereen die ervaring met UCU en RA uit zijn/haar mening te geven: zijn deze instellingen elitair, of niet? Of iets er tussenin?

      Met vriendelijke groet,

      Paul Boot

      • Re: paul boot
        Beste Paul,

        Ook ik heb foute beslissingen aan den lijve mogen ondervinden. Tot 2 maal toe (na de basisschool en na de brugklas) een HAVO advies. In beide gevallen was ik de beste van de klas, maar oordeelde de school dit ik ondanks mijn hoge cijfers niet zulke grote mogelijkheden tot intellectuele groei had.

        Ik heb toch VWO kunnen doen (in mij tijd kon je nog tegen het ‘advies’ ingaan, tegenwoordig lijkt dit vrijwel onmogelijk), heb een doctorstitel wiskunde gehaald en werk inmiddels als wetenschapper bij de University of California. De scholen hadden het dus mis met hun ‘niet zulke grote mogelijkheden tot intellectuele groei’.

        Mijn probleem is dat je tegen zulke ‘argumenten’ niets in kunt brengen. Zij (de ‘experts’) vinden dit nu eenmaal. Voor een CITO toets of een eindexamen kun je heel hard leren, met persoonlijke beoordelingen ben je aan willekeur overgeleverd.

        • Precies, daarom moet de CITO boven
          het schooladvies gaan. Dat kan zeer gekleurd zijn door persoonlijke sympathieën of antipathieën, dan wel gelimiteerd door de ruimte van het denkraam van de leerkracht. Ik heb een klas vol kinderen met een havo/vwo advies en een cito op vmbo-t/havo die het niet redden in de tweede omdat de school niet gereageerd heeft op het grote verschil tussen advies en score. Nu zitten we met de problemen en vooral de kinderen zelf.

        • CITO vs. persoonlijk gesprek
          De discussie lijkt uit te lopen op een uitwisseling van persoonlijke ervaringen :-). Jouw HAVO-advies, was dat een advies van de CITO-toets, of van de leraar? Als het van de CITO-toets is, lijkt het mij dat je het met mij eens zou moeten zijn: de toets zegt niet alles, misschien is het beter te kijken naar alternatieven.
          Wat leren voor een CITO-toets betreft: volgens het CITO zelf hoeft dat niet / is het niet nodig: www.cito.nl/po/lovs/eb/eb_actueel/eind_fr.htm. Denk je dat het een goed idee zou zijn VWO-leraren te laten praten met potentiele VWO leerlingen? Dit zou een derde selectiecriterium kunnen zijn. Ik begrijp aan de ene kant wel dat deze gesprekken erg subjectief lijken, maar aan de andere kant geloof ik niet dat de CITO-toets zaligmakend is. Een combinatie is misschien de beste oplossing. De basisschool leraar kan inderdaad behoorlijk beinvloed zijn, en het verkeerde advies geven, zover zijn we al. Misschien dat een second opinion van VWO leraren kan helpen, en iets objectiever is.

          Hierbij overigens nogmaals mijn oproep aan lezers die ervaringen met UCU/RA studenten hebben om hun mening te plaatsen. Ik zou graag willen weten hoe UCU en RA worden ervaren.

          Met vriendelijke groet,

          Paul Boot

          • CITO toets
            Ik heb nooit een CITO toets gedaan (geloofde de basisschool niet in). Het advies was alleen maar de mening van de lerares. In mijn gemeente was het basisschooladvies ook niet zo heel belangrijk: alle middelbare scholen hadden heterogene brugklassen (PvdA gemeente, dus afgedwongen door de wethouder) en dus bepaalde het schooladvies in theorie niets. In de praktijk bleken de brugklassen overigens niet zo heterogeen als de doctrine voorschrijft.

  2. Schooladvies
    “….Uw dochter moet van school, want Uw dochter kan geen Frans en zal het ook nooit leren”, sprak de Franse lerares tegen de vader.
    De vader keek bedenkelijk en zei na een korte stilte:”En als ze nu een Franse moeder had gehad?”
    De dochter mocht blijven en behaalde enkele jaren daarna met glans haar Gymnasiumdiploma.

    • RE
      Beste Hals,

      Dat is natuurlijk een pijnlijk voorbeeld van hoe het niet hoort. Toch lijkt het me sterk dat we de mening van leraren al bij voorbaat af kunnen schrijven. Misschien heb ik het mis, maar ze hebben vaak/hopelijk veel ervaring met leerlingen, en zouden dus de aangewezen personen moeten zijn om te oordelen over de potentiele mogelijkheden van beginnende leerlingen.

      MvG,

      Paul

      • Cito-toets én schooldiploma
        Mij lijkt het advies van de Onderwijsraad de beste oplossing:
        Een Cito-toets én een schooldiploma met eindrapport, waarin opgenomen alle resultaten vanaf groep 6 tot en met groep 8.
        Daarop kan ook het schooladvies gebaseerd zijn.
        Overigens aan de ouders de vrije keuze hoe daarmee om te gaan.
        Ik heb maar al te vaak collega’s adviezen horen uitbrengen die nergens op gebaseerd waren.
        Bovendien kan ik mij voorstellen dat een ouder, om wat voor reden dan ook, wil dat zoon of dochter een hoger type onderwijs gaat volgen dan het advies aangeeft.
        Moet kunnen dus.
        In de tijd dat je nog kon blijven zitten was het mogelijk, met weliswaar soms een lange schoolcarriere, iets te bereiken wat je zo nodig wilde.
        Je zou ze de kost moeten geven die op die manier een glansrijke carriere hebben opgebouwd.

Reacties zijn gesloten.