‘Minister Plasterk is bijna halverwege zijn termijn van honderd dagen waarin hij met het veld zou praten, maar ik heb hem nog steeds niet gesproken’, zegt een boze Marleen Barth van de CNV Onderwijsbond.
Nog voor hij ze ook maar één keer heeft gesproken, lijkt minister Plasterk van Onderwijs de verhouding met de vakbonden te hebben verknald. Ze zijn razend op Plasterk, die suggereerde dat de onderwijsvakanties wel wat korter zouden kunnen en dat op die manier de hoge werkdruk zou kunnen worden verlicht.
Algemeen secretaris Martin Knoop van de Algemene Onderwijsbond AOb piekert er niet over met de minister te praten over kortere vakanties. ‘Alles wat we op dat vlak weggeven, wordt door de werkgever ingepikt. Het is nu al zo dat leraren werk meenemen de vakantie in. Dit idee is onbespreekbaar.’
Beide vakbondsbestuurders wijzen erop dat het grote probleem in het onderwijs het lerarentekort is. En dat dat komt doordat de arbeidsvoorwaarden in het onderwijs slechter zijn dan elders.
Barth: ‘En dan uitgerekend dat ene punt waarop het onderwijs gunstig afsteekt tegen de rest van de arbeidsmarkt, die lange vakanties, wil de minister ons afpakken. Het is zo ontzettend stom.’
Beide vakbonden verwachten stellig dat het lerarentekort verder groeit als de vakanties korter worden.
(Bron: De Volkskrant)
Algemene Onderwijsbond:
Martin Knoop, dagelijks bestuurder van de Algemene Onderwijsbond: “Ik hoop dat de minister zich in de komende dagen goed laat inlichten door mensen die echt verstand hebben van de problemen in het werkveld: de professionals die zelf werkzaam in het onderwijs. Wil je daadwerkelijk echt wat doen aan de werkdruk, breng dan het aantal leerlingen omlaag, dat is bovendien bevorderlijk voor de kwaliteit van het onderwijs.
De AOb is wel verheugd dat de nieuwe minister inziet dat de werkdruk in het onderwijs hoog is. “Alleen is de boodschap verkeerd gebracht, “aldus Martin Knoop. “Nu lijkt het net alsof onderwijspersoneel minder werkt dan werknemers in andere sectoren. Ze hebben immers zoveel vakantiedagen. Maar het aantal uren, de zgn normjaartaak van 1659 uur, is niet anders dan bij andere werknemers in andere sectoren. Bij onderwijspersoneel is dat enorm opgepropt.”
Netwerkschool van Hettema en Lenssen:
Hettema en Lensen:
“Een ander opvallend idee is dat de school het hele jaar open is. Zowel leerlingen als leraren krijgen – net als in andere sectoren – vakantiedagen die ze kunnen opnemen wanneer ze willen.”
Ook heel handig voor die leerlingen
Er zijn nu al geen vervangers, nu al te weinig docenten: hoe wil men dat voor elkaar krijgen? Dit wordt een groot fiasco.
Misverstand
Het is een misverstand dat alleen in het onderwijs zoveel vakantiedagen zijn. In bijna elke CAO van bijna alle beroepsgroepen zijn minimaal 25 vakantiedagen geregeld. Verder heeft elke beroepsgroep zijn ADV regeling die ( afhankelijk van beroepsgroep) kan oplopen tot 25 dagen ( journalisten). Als ik mij niet vergis hebben de mensen in de bouw met vakantie, snipperdagen, bovenwettelijke dagen, feestdagen enz.. recht op 55 vrije dagen per jaar. Het verschil zit hem in het feit dat docenten verplicht 6 weken na elkaar vakantie krijgen ( er komen dan toch geen kinderen naar school) en ook de resterende dagen niet vrij kunnen opnemen. Er is zelfs ooit wettelijk vastgelegd dat de onderwijzer recht kreeg op 3 vrije dagen meer dan andere ambtenaren omdat de onderwijzer zijn vakantiedagen niet vrij kon opnemen. Al die mensen die vinden dat de docent te veel vakantie heeft en dat er wel wat af kan staan niet voor de klas en raden ook iedereen af om ooit in het onderwijs te gaan. Het is toch raar dat die lange vakanties zo weinig mensen over de streep trekt om ook in het onderwijs te gaan. Toch een zwaarder beroep dan gedacht.
Precies, bij de overheid
heb je door adv bijna evenveel vakantie en kun je zelfs door iedere week 40 uur te werken, voor extra vakantie bijsprokkelen. Plasterk heeft nog niet in de gaten hoeveel dagen zijn eigen omvangrijke ambtenarenapparaat werkt.
Enige relativering
De man is gewend om redelijk open over zijn ideeën te praten. En dan kan ik me de gedachte goed voorstellen. Als inderdaad blijkt die docenten 80% van het jaar te hard werken en 20 % onevenredig lange vakanties hebben, dan is de gedachte om dat wat te verevenen niet gek.
en Marleen Barth die spreekt over Ramkoers, … sorry, maar dat klinkt me veel te goedkoop. Misschien kan ze beter aangeven wat in haar ogen de pro’s en contra’s van dit idee zijn.
En natuurlijk heeft MB onder beide petten een enorme lading ranzige boter op het hoofd. Eerst als onderwijsspecialist avn de PvdA en nu als CNV-er.
In het HBO hebbne we al veel minder vakantiedagen en kun je in principe een weekje aan een voorjaarsvakantie knopen. Ik vind dat niet a-priori fout.
Ook kan het geen kwaad als Plasterk een gevecht met de bonden aan gaat. Die hebben veel te lang samen met de koepels een en ander onderling kunnen regelen. En we weten allemaal wat daar van terecht is gekomen.
Kortom: voor mij heeft de man nog van geen kanten afgedaan. Laat hem zichzelf maar bewijzen. Vooralsnog heeft hij iets eerlijks en opens dat ik bij Maria nooit heb kunnen ontdekken. En wellicht komen er op gezette tijden meningen uit zijn mond die de mijne niet zijn (absoluut fout natuurlijk), maar zolang hij openlijk argumenteert en de ogen niet sluit voor de problemen heeft hij een hoop krediet.
Je kunt vakanties in het HBO
niet vergelijken met vakanties in het VO en BO, aangezien er dus straks gezinnen zouden komen waarvan de kinderen op de basisschool wel vakantie hebben, maar de kinderen uit hetzelfde gezin op de middelbare school niet.
Ook al ben ik niet gecharmeerd van MB, ze heeft wel gelijk dat hij teveel zomaar een ballonnetje oplaat. Ramkoers: dat is demagogisch. Voorspelbare vakbondstaal.
Overigens zou het de minister sieren als hij in de gaten had, dat wij ook in heel veel vakanties dagen kwijt zijn voor school. Ik heb de tweede paasdag niet in een zeilboot gezeten, maar proefwerken nagegeken en een les voorbereid. Daar ben ik ca. 3 uur mee bezig geweest. Zo vergaat het mij in iedere vakantie. Aan het eind van de zomervakantie ben je bezig met je lesplanning; in de kerstvakantie liggen er stapels verslagen enzovoort, enzovoort. De minister vergeet dat heel veel van die korte vakanties voor ons feitelijk een of meer dagen korter zijn door werk waar je anders geen tijd voor hebt en dat je bovendien als je echt weg wil, altijd op de hoogste tarieven zit. Ook in dat opzicht is het onderwijs financieel in het nadeel.
die 2e Paasdag herken ik
Moest nog drie toetsen maken. En ook de andere vakanties gaan voor een deel op aan schoolwerk. Ik ben het verder ook wel met je eens. Denk niet dat het verstandig is om nu aan die vakanties te gaan tornen. Maar die vakanties zijn voor een deel nodig omdat de rest zo abominabel is geregeld. Dat is de slechtste reden voor vakanties natuurlijk.
Mijn lijstje:
1 Eerst de organisatie op orde en alle poespas weg
2 Dan focussen op onderwijs zoals wij dat zien
3 Dan kijken hoe de verhoudingen op dat moment zijn. Zijn die lange vakanties nog steeds terecht? Zijn er voor- nadelen aan een andere systematiek etc. Dan weet je ook waar we het over hebben. Dan zijn vakantiedagen ook echt vakantiedagen, zijn weekenden echt weekenden. Een dergelijke duidelijkheid levert ons, is mijn vaste overtuiging zowel tijd als geld op.
Duplicaat
Ook in de NRC is een discussie gestart over leraren en hun vakanties.
Teleurstellend
Vind ik veel reacties in deze NRC-discussie. Van de NRC-lezers had ik een ander niveau verwacht (voor de goede orde: ik heb het nu niet over de onderwijsgevenden die in deze discussie helder en duidelijk aangeven waarom de “lange” vakanties wel degelijk passend zijn). Zelf heb ik 15 jaar elders in het bedrijfsleven gewerkt en dan is een 45-urige werkweek redelijk normaal. Daar zitten echter ook uren in waarin je wat rustiger aan kunt doen (“ik ben vanmorgen aan het archiveren”). Dat soort uren bestaat in het onderwijs niet. Voor je studenten ben je 100% aanwezig en actief, ‘een beetje minder’ kan niet.
—
Marten
Heb de discussie voor een groot deel ook gelezen
En dat is wat “men” dus blijkbaar voor het onderwijs over heeft.
Velen zien de zwaarte van het beroep en steken hun bewondering voor de ploeterende docenten niet onder stoelen of banken, maar voor anderen zijn “we” blijkbaar niet meer dan voetvegen.
Ik vraag me dan af … welke investering heb je dan nog voor je kinderen en hun opleiding over?
Met zelf ’n dochter van 15 maanden vraag ik me wel eens (vertwijfeld) af of ik niet om mijzelf, maar om haar een land op moet zoeken waar nog wel wordt geïnvesteerd in onderwijs??
We?
Ik denk dat de mening over het onderwijs voor een belangrijk deel bepaald wordt door je eigen ervaringen. En “we” weten allemaal dat niet ieder van “ons” een even goede docent is. Sommigen van “ons” lopen er de kantjes van af, kennen hun vak niet of tonen andere opzichtig duidelijke mankementen.
Verder denk ik dat velen geen benul hebben van wat er in het onderwijs omgaat.
De self-fulfilling spiraal naar beneden is reeds lang ingezet en we hoeven ons dan niet te verwonderen dat “we”ook zo gezien worden.
Een van de vele redenen die het bestaan van BON legaliseren. Zeg nou zelf: als de overheid met domme postbus 51 reclame spotjes het beroep aantrekkelijker moet maken, dan weet iedereen met een beetje hersens dat het er goed mis is en enkel de sukkels (nog) voor onderwijs kiezen
Postbus 51
Trouwens, die reclame-spotjes, die herinner ik me als zijnde behoorlijk klassikaal. Een leraar voor het bord (krijt!) in een rustig werkende klas. Niks samenwerkend leren, kinderen achter de computer en HNL. Zou wel grappig zijn als ze nu opnieuw zo’n filmpje moesten maken. Klassikaal is dan “ouderwets”, dus dat mag niet meer, maar met HNL maken ze zich compleet belachelijk voor het volk.
” “
“men” en “we” niet voor niets tussen ” ”
Maar dan nog begrijp ik het afgeven op een beroepsgroep waarvan je verwacht dat zij “de toekomst” opleiden, niet.
Is het afgunst? Is het jaloezie? Scheelt er wat ons image?
Misschien moeten we Al Gore maar eens inhuren …
Het onderwijsveld staat nu
Het onderwijsveld staat nu eenmaal bekend als ‘eeuwige klagers’. Het is bij ons altijd een hoop gejammer en geklaag maar als puntje bij paaltje komt gaan we niet op onze strepen staan. Een AOB-mevrouw noemde ons (in een informeel gesprek) onlangs nog “een stelletje naieve sukkels” en gelijk heeft ze. Willen wij door ‘de gemiddelde Nederlander’ serieus genomen worden, dan mogen we eerst wel eens beginnen onszelf serieus te nemen. Niet voorzichtig vragen om een salaris dat bij onze opleiding past en fatsoenlijke arbeidsomstandigheden, maar ons organiseren en het EISEN. Waarom zou iemand (de gemiddelde Nederlander, de schoolleidingen, of Plasterk) ons serieus nemen als wijzelf dat niet eens doen? Als we een beetje morren dat het eigenlijk allemaal wel erg zwaar is en dat we geen fatsoenlijke woning kunnen vinden voor dit salaris, maar intussen wel braaf aan het werk blijven, ook in de avonduren, weekends en vakanties, en stilletjes hopen op betere tijden, zal er heus geen Gulle Gever opstaan. Het enige wat ons dan nog aan betere arbeidsomstandigheden kan helpen is het lerarentekort. Zelf doen we het niet.
Juist, er moet meer
gestaakt worden, maar wat krijg je dan in Nederland? Van die halfzachte types die gaan roepen dat we de ouders en de leerlingen duperen. Ja, dat heb je nu eenmaal bij staken: het moet pijn doen, anders kun je het net zo goed laten.
In andere landen zitten ze dagen met niet opgehaald huisvuil op de stoep, rijden de treinen niet of ligt het vliegverkeer weer plat. Daar zijn wij te soft voor. Moed tonen, dames en heren.
Mijn leraar geschiedenis zei
Mijn leraar geschiedenis zei destijds, ttv de invoering van de HOS, al: “we zouden gewoon de eindexamens in de soep moeten laten lopen, dat zou zoden aan de dijk zetten. Maar dat gaat natuurlijk nooit gebeuren”
En inderdaad. Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren. Maar zelfs een staking buiten de eindexamens om zie ik er voorlopig niet van komen. Dan zal het dus allemaal wel meevallen met die hoge werkdruk en dat lage salaris, medunkt.
Elk werkveld waar men onderbetaald wordt
heeft een slecht imago.
Een aantal BNP-percentages op een rij
geschiedenisleraar, om je van dienst te zijn bij je zoektocht hieronder een lijstje met Europese landen die een hoger percentage van hun BNP uitgeven aan onderwijs (gegevens uit 2002):
Nederland: 5,1%
==================
Verenigd Koninkrijk: 5,3%
Oekraïne: 5,4%
Hongarije: 5,5%
Ierland: 5,5%
Frankrijk: 5,6%
Polen: 5,6%
Estland: 5,7%
Oostenrijk: 5,7%
Letland: 5,8%
Litouwen: 5,8%
Portugal: 5,8%
Zwitserland: 5,8%
IJsland: 6,0%
Wit-Rusland: 6,0%
Slovenië: 6,1%
België: 6,3%
Finland: 6,7%
Noorwegen: 7,6%
Zweden: 7,7%
Denemarken: 8,5%
Bron: Grote Bosatlas 53e editie, blz 231
BNP, weg ermee?
Deze rijtjes hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op geopolitieke denkers. “Wat informatief, kijk eens: Nederland geeft nog minder uit dan de Oekraine! Wat erg, schande, en wij krijgen maar drie procent.”
Allereerst is ons BNP veel groter dan dat van de Oe. en zie ik geen reden om aan te nemen dat er een rechtlijnig verband tussen onderwijsuitgaven en BNP bestaat. Maw. moet een land met een 2x zo groot BNP perse ook 2x zoveel uitgeven aan onderwijs? Ten tweede vermoed ik dat de BNP’s van verschillende landen vaak niet met elkaar zijn te vergelijken, heel verschillend zijn opgebouwd, heel verschillende soorten geldstromen opleveren. Land X is bezig met het opbouwen van een infrastructuur die is kapotgeschoten, land Y besteedt veel geld aan kapotschieten ter bevordering van de democratie, ik noem maar een buitenplaats. Maar misschien kan een econoom ons uitleggen hoe het zit.
Willem Smit
onderwijs is arbeidsintensief
Goed onderwijs is erg arbeidsintensief en het is tot nog toe niet gelukt om dat op een verantwoorde wijze te mechaniseren. Dat betekent dat de kosten van onderwijs eerder relatief meer dan minder stijgten dan de welvaart of het BNP. In dit opzicht hebben ze zeer veel met elkaar te maken.
BNP: bovendien
Natuurlijk ligt het in werkelijkheid allemaal ingewikkelder dan dit rijtje suggereert; dat is altijd zo met cijfers. Maar deze cijfers zijn beter dan niks, en ook politici zijn er fijn mee op te jagen.
Ik kan me sowieso wel voorstellen dat er een redelijk verband is tussen het percentage economische groei en relatieve uitgaven aan het onderwijs, zeker als het om vergelijkbare landen gaat (rijk/arm/daartussenin).
Landen die door de bank genomen op zowel BNP/inwoner, %groei BNP als geluk hoog scoren, zijn de Scandinavische landen en IJsland, en die staan ook aan de top met hun percentage BNP uitgaven aan onderwijs. Dat is allemaal nog geen oorzakelijk verband, ik weet het, maar het maakt mij wel nieuwsgierig. Een ander interessant rijtje: het percentage managers op de beroepsbevolking. Laag in Noorwegen, hoog in de VS en het VK, groeiend in Nederland…
Verband tussen uitgaven onderwijs
en economische groei: dat ligt er maar aan wat de sector is waarop de betreffende economie draait. Aangezien wij het toch vooral van de tertiaire en quartaire sector moeten hebben, zouden wij procentueel misschien wel meer moeten uitgeven dan landen met grote primaire en secundaire sectoren.
Da’s mooi
Want IJsland en Noorwegen staan al langer hoog op m’n lijstje 🙂
Alleen zal het voor ’n docent lastig zijn om maar zo aan de slag te gaan, alleen al vanwege de taal. Sowieso is het vinden van werk op IJsland (behalve op de visafslag en seizoenswerk op de paardenboerderijen) moeizaam; de “eigen markt” wordt er behoorlijk afgeschermd.
En tegen de Belgische grens aan gaan wonen – dan moet ik me in ’t OMO gaan dompelen. Of zelf ook in België les gaan geven. Krijgt het Goede Doel toch nog gelijk.
Overheidsbudgetten, neem ik aan
Daarbij komt dat het hier waarschijnlijk gaat om overheidsgeld. Dat zegt lang niet alles over de totale uitgaven
Dat zou ik je zeker aanraden
Voor ons is het denk ik te laat om nog aan het andere schoolsysteem te wennen, maar als ik met een partner zou kunnen kiezen, zou ik werk zoeken langs de grens met België en mijn kind daar op school doen.
Kan weg
Achterhaald