Er is, zegt men, een groeiende kloof tussen ‘hoog’- en ‘laag’-opgeleiden. Het is een wat vaag begrip maar in ieder geval goed bruikbaar voor politici in de komende verkiezingsstrijd.
Uit een interview in NRC Handelsblad van 27 oktober met cabaretière Anne Neuteboom bleek me dat er nog een andere kloof is als gevolg van het onderwijsbeleid, met aan de ene kant de ‘babyboomers’( de generatie die volwassen werd in de jaren zestig en zeventig) en aan de andere kant de ‘milennials’, geboren tussen 1980 en 2000.
Eén van de belangrijkste oorzaken van de problemen , meent Anne Neuteboom, is het onderwijs, waarover ze zegt: ‘Het studiehuis. De docent somde aan het begin van het jaar op wat we moesten leren. Vervolgens checkte hij vier keer per jaar of we dat echt aan het doen waren. Wij waren vijftien! Natuurlijk waren we dat niet aan het doen. En dan zei hij: ‘Ik ben zó teleurgesteld in jullie. Ik heb precies uitgelegd wat jullie moesten doen.’
Is het dan wel mijn schuld? Had die docent niet moeten zeggen: fuck het studiehuis, we gaan elke week huiswerk controleren?’
Tja, dit is wel heel pijnlijk. Deze generatie heeft slecht onderwijs gehad en nu zeggen de ouderen: ‘Jullie kunnen het niet, jullie zijn niet goed genoeg, jullie hebben geen vaardigheden.’
De slachtoffers van het onderwijsbeleid krijgen de schuld. Niet de onderwijskundigen, niet de politici die carrière hebben gemaakt over de ruggen van leerlingen en leraren, niet de bestuurders en woordvoerders van onderwijsorganisaties die het lieten gebeuren.
Sommige onderwijsmensen hebben de hakken in het zand gezet, hebben verzet gepleegd en volhard tot de ergste ellende voorbij was, anderen werden langdurig ziek, en anderen hebben , om te overleven, gecollaboreerd.
Anne Neuteboom is 27 maar de generatie nà haar krijgt niet veel beter onderwijs. Het onderwijs draait als een gigantische lopende band machine, de ‘productie’ blijft op peil, de kwaliteit is middelmatig of laag. Er is ook een grote propagandamachine die regelmatig meldt dat het onderwijs, zoals blijkt uit internationaal onderzoek, prima is, die laat zien dat de leerlingen gelukkig zijn, die het leraarsvak gezond achten, met weinig ordeproblemen , die laat weten dat het geld doelmatig wordt gebruikt, zonder verspilling of zakkenvullerij, die de ‘beste’ of ‘leukste’ leraar van het jaar kiest.
Er zijn ook kleine enclaves – sommige gymnasia, internationale scholen – die beter onderwijs bieden. Hoeveel? Een paar procent? In ieder geval net genoeg om de bovenlaag – waarbij ook de bewindslieden en hun vazallen – in staat te stellen hun kinderen en kleinkinderen daarheen te sturen.
J.C. Traas
Het ergste is nog dat de
Het ergste is nog dat de huidige politici (de dertigers) geen weet hebben van het uitstekende uitgangspunt dat het onderwijs had. En vandaar dat er 365 miljoen wordt uitgegeven om de "ongelijkheid" anno 2016 (het toppunt van alle vernieuwing) te bestrijden.
Terwijl het bestrijden van de "ongelijkheid" de eerste aanzet was om het traditionele klassikale onderwijs omver te werpen.
Gelijkheid bevorderen (een oud communistisch ideaal volgens mij, dat in strijd met de werkelijkheid was), heeft geleid tot de totale inflatie van de diploma's.
Gelijkheid heeft geleid tot het afschaffen van vele vormen van inhoudelijke kennis die overgedragen diende te worden.
Gelijkheid dreigde zelfs de gymnasia af te schaffen! De gymnasia hebben zich stevig verzet en met succes, gelukkig.
Gelijkheid leidde tot een soort totale dump die VMBO ging heten (geen tussenvorm meer, die MAVO heette).
Gelijkheid wilde kinderen laten dobberen op 'eigen niveau' waardoor ze de traditionele eisen niet meer konden halen, terwijl hun leeftijdgenootjes steeds verder opstoomden.
Gelijkheid wilde geen speciaal onderwijs meer, waardoor nu duizenden kinderen thuis zitten en dus GEEN onderwijs ontvangen, waar ze dat voorheen nog WEL ontvingen.
Gelijkheid wilde geen zittenblijvers meer, waardoor de arme kinderen jaren lang bleven kwakkelen.
Gelijkheid schafte veel kennisnormen af (te ingewikkeld) en richtte zich op de persoonsvorming. Aldus kon een zwakkere leerling alsnog worden afgerekend op zijn/haar gedrag.
Gelijkheid wil nu elke doorstromingsnorm opheffen, waardoor alle niveaus gaan dalen.
Gelijkheid heeft de grote talenten verdacht gemaakt (elitair of zoiets).
Gelijkheid heeft het matige talent tot norm gemaakt.
Gelijkheid komt tegemoet aan ELK gevoel van jalouzie waardoor de talenten steeds weer moeten inbinden.
Gelijkheid is DE basis geweest voor al "vernieuwingen".
Dit principe heeft gemaakt dat ik goed onderwijs moest opgeven!
En dan zien die leidende politici nog steeds ongelijkheid en gaat er 86 miljoenen aan het putje worden gegeven.
En intussen roepen dezelfde lieden steeds weer "Kwaliteit!" De leugen.
Want het oude klassikale systeem bood veel meer kansen aan alle zwakkere leerlingen, maar ook aan de grotere talenten!
Met spijt schijnt men te constateren dat het gezin te veel invloed heeft op het kind. De stap naar staatsopvoeding gaat zo wel erg klein worden.
Kinderen hebben aanleg in zeer verschillende mate. Elke basisschoolleerkracht ziet dat elke dag, zonder ook maar iets te weten over een vooropleiding van de ouders! Sommige kinderen leren razendsnel en andere niet. Met daartussen zit de 'gemiddelde leerling'. Dat is voor een belangrijk deel biologisch bepaald waarbij erfelijkheid een rol speelt. Erfelijkheid een aanleg, dat gaat geen enkele politicus wegpotsen met 86 miljoen. Alleen een terugkeer naar het klassikale systeem kan hier redding brengen. Ik spreek uit ervaring.
Maar die oplossing wil men niet en dus smijt men weer miljoenen weg aan 'oplossingen' die voorspelbaar (!) NIET gaan helpen. Alleen "adviseurs" en "begeleiders"worden er beter van.
Maar het onderwijs lijkt nog helemaal in de greep van deze dwaze gedachtengangen die de werkelijkheid niet willen zien.
De zwakkere leerling zou slachtoffer zijn van zijn/haar milieu. Maar biologie speelt hier ook een rol. De gelijkheid schijnt dan te eisen dat de zwakkere op eigen niveau mag blijven hangen! Kan het idoter?
Maar ik hoor geen enkele politicus deze analyse geven.
Geen wonder dat wij elk vertrouwen verliezen.
“geen vaardigheden”?
"geen vaardigheden"? Vaardigheden moesten toch in de plaats komen van "overbodige" kennis?
Als je vroeger een college op de Fernuniversität zu Hagen volgde moet je elke 14 dagen huiswerk opsturen. Op tijd en gecontroleerd aan de hand van en poststempel.
Met het weerleggen van internationale beoordelingen van het Nederlands onderwijs had ik altijd problemen. Ons onderwijs moet wel supergoed geweest zijn als het nu nog als "goed" uit de bus kwam.
De onderwijshervormers moeten ook geweten hebben dat sommige leerlingen zich op een "Poolse Landdag" slecht concentreren kunnen.
In de tijd dat de grote scholengemeenschappen ontstonden stuurden veel linkse politici hun kinderen naar een Zelfstandig Gymnasium. Wat goed genoeg was voor andermans kinderen was niet goed genoeg voor eigen kinderen.
mogelijk niet doorgegeven:
mogelijk niet doorgegeven:
De zelfstandige Gymnasia
De zelfstandige Gymnasia hebben, waar niet in handen van een links stadsbestuur, zich stevig maar niet succesvol verzet. M.u.v. een sterk gereduceerd aantal uren Latijn en Grieks hebben zij een "gewoon" vwo-programma. Omdat Latijn en Grieks opstroming naar een gymnsium onmogelijk maakt zou het ook een heel ander vwo-programma kunnen hebben. De Zelfstandige Gymnasia lijken mij dan ook een uitstekend beginpuntenverzameling om het vwo weer terug te verbouwen naar een waardig pre-universitair onderwijs.
(quote) – De zelfstandige
(quote) – De zelfstandige gymnasia lijken mij dan ook een uitstekend beginpuntenverzameling om het vwo weer terug te verbouwen naar een waardig pre-universitair onderwijs – (unquote).
Die mening ben ik ook. Wie schrijft ooit nog eens de geschiedenis van de ondergang van het gymnasiaal onderwijs, en de curieuze uitkomst van wat zich nu als klassiek (gymnasiaal) onderwijs voordoet ?
Ik was laatst in zo'n "zelfstandig gymnasium", kon mijn orgen en ogen niet geloven. Ik snap wel het idee om bij de tijd te blijven – maar daar gaat gymnasiaal onderwijs toch niet over ? Orpheus treurt om zijn Eurydice, en zijn muziek is pop music. Dat klopt niet, dat is bedrog.
Een Gymnasium moet niet bij
Een Gymnasium moet niet bij de tijd blijven. Het is immers niet alleen een beroepsopleiding en een training tot goed functioneren in de samenleving. Daarin verschilt het gymnasium van de andere schooltypen. Het kan wél reflecteren over de huidige tijd en daarbij refereren aan wat uit vroegere tijd bekend is. Gymnasiasten komen buiten de vesting van de schoolmuren voldoende in contact met de huidige tijd. Zeker nu de universiteiten zo verzakelijkt zijn moet het zelfstandig gymnasium een broedplaats voor intellectuelen worden. Ouders hebben m.i. volgens UVRM artikl 26 sub 3 het recht om hun kind, mits daar toe begaafd, naar zo'n school te sturen. Er moeten daartoe dus ook voldoende zelfstandige gymnasia zijn. Maar gymnasiumouders roeren zich niet meer dus ondersteunt geen enkele politike partij meer het recht op eruditie en Bildung. Het gebruiken van popmuziek in een klassieke tragedie kan, als het om een uitzondering gaat, acceptabel zijn als er een geloofwaardige, accepabele motivering voor gegeven wordt. Het gaat dan om de artistieke vrijheid van de regisseur. De Griekse cultuur is niet slechts terug te vinden in de oud-Griekse talen maar ook in de revolutionaire ontwikkeling die de wiskunde doormaakte. Euklidès is in wiskundeland de evenknie van Newton in de natuurkunde en Dalton in de scheikunde. De wiskunde van Euklides zou weer onderdeel uit moeten maken van de onderbouw van een Gymnasiumcurriculum. Gymnasiumouders (en andere ouders), wijst de politici op de onderdrukking van een universeel recht!
China heeft het
China heeft het gelijkheidsdenken van Mao achter zich gelaten en het land explodeert op tal van terreinen. Prestaties worden hogelijk gewaardeerd evenals de grote talenten. Wetenschap wordt zeer gestimuleerd. De wetenschappelijke ambities zijn zeer groot.
En in onze zandbak schijnt het fantasie-jongetje Emile nog altijd het hoogste ideaal voor het onderwijs.
Ouderrechten I
Ouderrechten I
Onderstel nu eens dat de staat kán beoordelenwat het hoogste niveau is waarop een leerling vervolgonderwijs kan volgen. Dan is het vanzelfsprekend dat de staat geen onderwijsgeld wil uitgeven aan een leerling die wil of waarvan de ouders willen dat hij een opleiding volgt die zijn capaciteiten te boven gaat. De overheid meende eerst dat een goedkekeurde toets zoals die van het cito of het nio daar uitsluitsel over kon gevenen. Daarna dat de juffen dat het beste konden. Citotoets en juffen voldoen niet aan het kriterion van objectiviteit. De citotoets is in principe een toets die bepaalt wat een basisscholier op school aan kennis heeft opgedaan en dat is iets dat ook van de school en haar juffen afhangt. De overheid heeft niet geloofwaardig duidelijk kunnen maken dat de juffen goed in staat zijn te beoordelen wat het hoogste niveau is waarop een kind verder kan gaan en ouders blijken bovendien via inwerken op de de juffen nog gemakkelijker toegang tot veeleisend vervolgonderwijs te krijgen dan middels citotoetstoetstraining. Een IQ-test zoals het nio die afneemt zou voor het meten van geschiktheid voor een bepaakd vervolgniveau geschikter zijn maar de uitkomsten zouden voldoende betrouwbaar moeten zijn en alleen IQ is niet voldoende om geschiktheid te bepalen. (wel de minst slechte). Het vroegere toelatingsexamen vwo waarbij leerlingen kunnen laten zien dat zij door oefenen in een redelijke tijd moeilijke leerstof onder de knie kunnen krijgen was, lijkt mij, superieur aan een intelligentietest. Het zorgde er bovendien voor dat leerlingen vanaf hun tiende levensjaar gedeeltelijk op niveau onderwijs volgden.
Ouders moeten het recht hebben om het resultaat van een toelatingsonderzoek aan te vechten. Maar dan is er nog een heikel punt. Intelligentie zegt gedeeltelijk hoe snel een leerling iets begrijpt en vaak ook of iets een leerling helemaal boven zijn pet gaat. Ouder kunnen soms met recht aanvoeren dat een kind met extra hulp een bepaald niveau toch aankan en dat zij voor die extra hulp kunnen en zullen zorgen. Volgens de UVRM artikel 26.3 van de VN hebben ouders het recht om van die mogelijkheid gebruik te maken. De overheid heeft niet het recht deze kinderen en kinderen die een toelatingsonderzoek met positief resultaat hebben doorlopen passend (niet bedoeld in de Newspeakbetekenis) onderwijs te onthouden. De samenleving mag zich natuurlijk best over kinderen die geen hulp van hun ouders krijgen ontvangen ontfermen maar moet wel waken tegen niveau-inflatie.
Ik wil aansluitend nog meer schrijven over ouderrechten
Ouderrechten 1, vervolg
Ouderrechten 1, vervolg
"Aan de ouders komt in de eerste plaats het recht toe om de soort van opvoeding en onderwijs te kiezen, welke aan hun kinderen zal worden gegeven" luidt artikel 26.1 van UVRM. Maar als ouders voor hun kind onderwijs willen kiezen dat te hoog gegrepen is mag de staat daarvoor bekostiging daarvoor vanuit de staatskas weigeren. Maar de staat moet het wel aannemelijk weten te maken en daaraan ontbreekt nogal wat in Nederland.
Ouderrechten II
Maar de moeilijkheidsgraad is slechts één aspect van het onderwijs. De Nederlandse staat wil utilitair gericht onderwijs door caoches in inhomogene groepen. Sommige ouders willen hun kinderen intellectueel angehaucht onderwijs laten volgen gegeven in klassenverband door hoogopgeleide leraren. Zolang de overheid hier zijn zin doordrijft behandelt zij hier genoemd wetsartikel als een dode letter. Aan deze misstand zou de regering met een sprong een einde kunnen maken door de oude status van het Gymnasium weer te herstellen en van het zelfstandig Gymnasium weer een intellectueel Bildungsinstituut te maken. Dat instituut moet natuurlijk toegankelijk zijn voor alle kinderen die dat willen en kunnen en wel onahankelijk van hun sociale afkomst.
Dat arbeiderskinderen naar een echt gymnasium kunnen was een oude wens van de sociaaldemokraten. Die zou nog steeds in vervulling kunnen gaan!
De oplossing ligt al klaar:
De oplossing ligt al klaar:
www.volkskrant.nl/opinie/schrap-hoger-en-lageropgeleiden-uit-ons-vocabulaire~a4408906/
Mensen die ‘het denken’
Mensen die 'het denken' willen veranderen. Daar heeft het onderwijs ook veel last van. Indit geval zou 'het denken' veranderd kunnen worden door woorden en taalgebruik te schrappen. Hoe dom naief.
Ik zag eens het planboek van een ingenieur die een bruggetje bouwde in een nieuwbouwwijk. Tientallen pagina's vol ingewikkelde berekeningen waar de leek niets van snapt. Toch nodig voor dat eenvoudige bruggetje. Dan komen de betonstorters en de schilders van de metalen leuningen. Hun werk vereist veel minder ingewikkelde berekeningen en kan na een vlotte opleiding aangeleerd worden. Het is evident dat alle betrokkenen gewaardeerd worden voor hun nuttige werk. Maar de ingenieur is toch duidelijk hoger opgeleid. Hij volgde een noodzakelijk ingewikkelde studie. Dat verandert niet als je de term 'hoger opgeleid' gaat verwijderen of veranderen. Het verandert alleen als we de hogere opleidingen gaan schrappen. Als niets meer ingewikkeld hoeft te zijn.
Toch vind ik de mbo-opgeleide
Toch vind ik de mbo-opgeleide verwarmingsmonteur die mijn nieuwe ketel geplaatst heeft zeker zo hoog opgeleid als de hbo-opgeleide communicatiedeskundige die voor sander dekker de filmpjes over onderwijs2032 maakt
Als het genoemde
Als het genoemde krantenartikel een reactie zou moeten zijnop mijn betoog hebben Ottilia Kasbergen van de Nationale Denktank 2016 en Jasper Schöbel van de Jongeren Organisatie Beroepsonderwijs' op 5 november 2016, de plank volledig misgeslgen. Ik pleit ervoor dat intelligente kinderen die dat willen zamen met ander intelligente kinderen in een intellectuele, akademische en ook artistieke omgeving snel over hierin met volledig begrip passende onderwerpen kunnen leren. Intelligente kinderen onder elkaar en onder leiding van hooggeschoolde leraren. Daarvoor is bij de leerlingen een minimale intelligentie, veel ijver dn een intrinsieke motivering nodig. Waardering voor de hoogopgeleidheid speelt daarbij geen rol. Leerlingen moeten zich tijdens hun schooltijd en daarna senang voelen. Het is wel erg belangrijk dat een leerling met laagopgeleide ouders er op gewezen wordt dat zo'n gymnasium best iets voor hem/haar zou kunnen zijn. Mijn dochter met gymnasiumpotentie werd tijdens kennismakingsdagen door een mbo-leerlinge toegebeten dat ze haar opmerking maar beter in haar kut kon stoppen. Hieruit zijn twee conclusies te trekken: duidelijke vmbo-kinderen en duidelijke gymnasiumkinderen passen niet bij elkaar in één klas en verder is dit voorval een goede moment om een intelligente naar het vmbo gestuurde vmbo-leerling zich te laten afvragen of hij/zij zich in een zelfstandig gymnasium niet beter op zijn plaats zou voelen. Zo'n reclassificering aan het begin van een schooljaar zou mogelijk moeten worden.
Laag op geleide ouders spelen in mijn betoog in zoverre een rol dat ze mogelijk minder gauw hun kinderen mede vanwege de daar aanwezige ambiance, zouden aansporen om naar het zelfstandig Gymnasium te gaan..
@redactie
@redactie
Hier wordt het niveau van onderwijs verward met de persoonlijke waardering voor uitgevoerde werkzaamheden.
Zo sta ik met groot genoegen te kijken naar de mannen die in de bouwput de fundamenten van een nieuw gebouw aanleggen. Maar in de bouwkeet is denkwerk van een ander niveau noodzakelijk.
De monteur van een nieuwe ketel heeft mijn volle waardering maar de constructeurs en ontwerpers van die ketel hebben wel hogere vaardigheden nodig.
Natuurlijk kun je in dezelfde
Natuurlijk kun je in dezelfde branche wel degelijk verschil maken tussen hoog en laag opgeleid. Het zal een persoonlijke frustratie van mij zijn dat ik al heel erg blij was met en trots was op mijn drs wiskunde papiertje en echt zeker weet dat ik niet slim genoeg was en ben om ooit wetenschapper/hoogleraar in mijn vak te worden, terwijl er aan alle kanten flutverhaaltjes worden geschreven door hoogleraren die, daar ben ik van overtuigd, bij een echt vak de propedeuze nooit zouden hebben gehaald;)
Bij het zoeken naar nieuwe
Bij het zoeken naar nieuwe euphemismen voor hoog- en laag-opgeleid kan men gemakkelijk zijn ogen afwenden van een probleem met veel grotere dimensies: het ontstaan van het precariaat. (NB prec is hiet niet de stam van prex, precis (prijs) maar precaraat is een contractie van precair en proletariaat). De toestand van mensen met een lage opleiding en een gering abstractieniveau is precair geworden. Dat is vervroegd duidelijk geworden door de verplaatsing van productiewerk naar lagelonenlanden en werd daarbij zichtbaar in brexit en Trump. Bij het onderwijs leidt dat tot de vraag: Wat voor soort onderwijs geven wij aan leerlingen die niet hoog genoeg opgeleid kunnen worden om een (permanente) baan te vinden en die dus hun hele leven (voornamelijk) werkeloos zullen blijven? Mensen die ver uit het gezichtsveld van de werkenden verdwijnen en een eigen samenleving zullen vormen. Geen politicus heeft de moed gehad daar iets verstandigs over te zeggen. Alleen maar die flauwekul van O2032.
De divisie tussen hoog- en
De divisie tussen hoog- en laag-opgeleid is realistisch, maar niet reëel ; een artefact dus. Immers, ervan uitgaand dat economie een verdeel-en-heers methode is, is de daaraan gekoppelde economisch/financiele uit-deling een artefact ; wat blijkt als diverse economische systemen (op globale schaal te vinden) met elkaar worden vergeleken – Korea en Bhutan, bijvoorbeeld.
Nergens in de natuur, biologisch of natuurkundig (toch onze bestaans-bases), worden hoog-verdieners gelijk gesteld met hoog opgeleiden. Onze economie, die dat wel doet, is een artefact – nergens schrijft enig natuurlijk systeem voor dat de werkelijkheid zo is : hoog opgeleiden verdienen meer dan laag opgeleiden. Sterker nog : dat Rosenmüller (zomaar een voorbeeld) in een dure villa in een dure wijk van Driebergen woont en hem nu (door Sander Dekker) een onverdiende bijverdiendste wordt bezorgd in onderwijs-kwesties waar hij geen verstand van heeft – illustreert dat in ruime mate. Om over andere beunhazen in het onderwijsveld maar niets te zeggen – Tweede Kamer onderwijs-specialisten niet uitgezonderd.
Dit standpunt legt ook een bom onder het concept van "dure" studies. Allicht : voor apparatuur, faciliteiten, studieduur, specialismen, team is méér geld (d.i. investering) nodig dan voor een timmermansopleiding of voor een hbo-er dijk-aanleg. Maar kan iemand uitleggen waarom het kosten-baten profiel van juristen en hun rechten-opleiding zo veel steiler is dan dat van een vwo-leraar duits, engels, of spaans of chinees ? Kom niet aan met die flauwekul van schaarste – dat is juist een karakteristiek kenmerk van een artefact-systeem.
Komt nog bij dat Sander Dekker, toch niet gezegend met een overmaat aan pedagogisch beleids-inzicht (wat geld waard zou zijn in een artificieel systeem), graait in het geld van anderen wat hij uitdeelt, mit guter Miene.
et gaat al lang zo, Dekker valt niet te verwijten dat hij voortzet wat hij aantrof – wel dat hij de intelligentie niet heeft om de situatie te doorzien (en dus beginnen met her-zien) – doorziet hij het wel, dan is, wat hij doet, doortrapt – en dat denk ik niet. Het hele systeem is verkeerd georienteerd, en iedereen die daaraan mee doet is mede schuldig.